کتاب «پله پله تا ملاقات خدا» به داستان زندگی مولانا از بدو تولد تا پایان زندگی‌اش می‌پردازد. این کتاب دوران کودکی شاعر و سفرهای او همراه پدرش از خراسان و بغداد تا آناتولی، جایی را که او در قونیه تا پایان عمرش زندگی کرد در بر می‌گیرد. این کتاب در قالبی داستانی نوشته شده؛ ولی داستانی است مستند که درون‌مایه‌ای متفاوت از مقولات متعارف داستانی دارد. از زندگی و اندیشه‌های عارف بزرگی سخن گفته می‌شود که همه ما کم‌وبیش از افکار ژرف او آگاهیم. در این کتاب همه‌جا سخن از عشق مولانا به خداوند و سعی و کوشش او برای رسیدن به معبود و معشوق است و تنها بخش‌هایی از اثر به فعالیت‌های روزمره او می‌پردازد. «عبدالحسین زرین‌کوب» سعی کرده است کتابی ساده بدون مراجع و مؤاخذ دست‌وپاگیر به خوانندگان ارائه کند و خود او نیز در مقدمه کتاب نوشته که سعی کرده است برای فهم و ارتباط بهتر همه مخاطبان، کتاب را به نثری ساده و موجز بنویسد.

پرفسور مایک سی دورات استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه ویتون در ماساچوست است. او مقاله ها و کتاب های بسیاری درباره ی ادبیات آنگلوساکسون و ادبیات قرون وسطا و رنسانس نوشته است و در این کتاب می کوشد ارکان فهم درست ادبیات را به طور مفصل تشریح کند. در خلال صحبت هایش به مکاتب و جریان های اصلی در ادبیات و نقد ادبی نیز اشاره می کند و با ارائه ی نمونه های ادبی گوناگون، مطالبش را روشن تر می سازد. او همچنین از نقش مهم ادبیات در زندگی شخصی و اجتماعی سخن می گوید و ادبیات را عصاره ی اندیشه ها و احساسات جهان روا معرفی می کند

ادبیات فارسی گوهری است بر افسر فرهنگ ایرانی که ادبیات ترکیه عثمانی هند اسلامی و آسیای صغیر ترک را زیر نفوذ خود قرار داده و منبع الهام شاعران و نویسندگانی چون گوته،امرسون،متیو آرنولد و خورخه لوئیس بورخس بوده است و ویلیام جونز،تاگور،فورستر و بسیاری دیگر آن را ستوده اند با این حال هرگز توجهی که شایسته ادبیات فارسی است به آن نشده است. علی رغم اینکه درباره هنر و معماری ایرانی و اخیرا سینمای ایران مطالب گسترده ای در سطوح مختلف و برای مخاطبان گوناگون نوشته شده است. ادبیات فارسی بزرگترین دست آورد مردم ایران و یکی از غنی ترین گنجینه های ادبیات جهان تا حد زیادی حوزه پژوهش متخصصان باقی مانده است اگر چه در چند سال گذشته اشعار مولانا توجه عموم را که در قرن نوزدهم میلادی از رباعیات خیام لذت می بردند به خود جلب نموده است ادبیات فارسی هیچگاه چنانکه براستی سزاوارش بوده مورد توجه قرار نگرفته است. تاریخ ادبیات فارسی پاسخی است بدین نیاز که تاریخی تازه جامع و تفصیلی را از این موضوع پیش روی خوانندگان می نهد. این بررسی معتبر چند جلدی اعتبار و اهمیت ادبیات فارسی را به عنوان مهم ترین دست آورد ایرانیان باز مینماید. دانشمندان برجسته در هر زمینه با رویکرد انتقادی تازه ای به تحقیق در موضوع مورد مطالعه خویش پرداخته اند و هر جلد از این مجموعه در برگیرنده نمونه های گویا و فراگیری از این ادبیات است.

«تاریخ ادبیات فارسی» عنوان کلی مجموعه‌ای 18جلدی است که به اهتمام «بنیاد فرهنگ ایرانی و مرکز مطالعات ایران‌شناسی دانشگاه کلمبیا» فراهم آمده و در ایران انتشارات «سخن»، متولی چاپ و انتشار آن شده است. جلد اول تحت‌عنوان «مقدمه‌ای کلی بر ادبیات فارسی» ویراسته‌ی «یوهانس توماس پتردوبرن» و ترجمه‌ی دکتر «مجدالدین کیوانی» است.  این مجموعه‌ی معتبر و چندجلدی، اعتبار و اهمیت ادبیات فارسی را به‌عنوان مهم‌ترین دستاورد ایرانیان در طول تاریخ به نمایش می‌گذارد. در دوره‌ی هجده جلدی تاریخ ادبیات فارسی، دانشمندان برجسته در هر زمینه با رویکرد انتقادی تازه‌ای به تحقیق در موضوع موردمطالعه‌ی خویش می‌پردازند و هرجلد از این مجموعه، دربرگیرنده‌ی نمونه‌های گویا و فراگیری از این ادبیات است. سرویراستار و درواقع سلسله‌جنبان این کار سترگ، دکتر «احسان یارشاطر» رئیس بنیاد و مرکز یادشده و نیز ویراستار دانشنامه‌ی ایرانیکاست.

کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» به کوشش فیلیپ کرینبروک، رییس مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه جورج آگوست -گوتینگن- ایرانیستیک در آلمان تدوین شده است.

این کتاب از مجموعه‌ی 18 جلدی «تاریخ ادبیات ایران» است که در سال‌های اخیر و با ویراستاری کلی احسان یارشاطر، منتشر شده است.

این مجموعه تلاشی برای به تصویر کشیدن سرگذشت ادبی زبان فارسی و دیگر گویش‌ها و زبان‌های ایرانی در گستره‌ی ایران فرهنگی و در طول تاریخ است.

کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» که هجدهمین جلد از مجموعه‌ی «تاریخ ادبیات ایران» است، توجهی خاص به گویش‌ها و زبان‌های ایرانی کردی، پشتو، بلوچی، اوستی، فارسی و تاجیک دارد.

این کتاب شامل یک مقدمه، سیزده فصل و یک کتابنامه‌ی مفصل است و مباحثی چون؛ بررسی ادبیات عامه در زبان فارسی، نگارش ادبیات کردی، ادبیات شفاهی کردی، بررسی مذهب و سنن شفاهی در کردستان با محوریت سنن مردم ایزدی و اهل حق، دوران کلاسیک ادبیات پشتو، ادبیات نوشتاری جدید پشتو، ادبیات شفاهی و عامه پشتو، ادبیات بلوچی، ادبیات اوستی، ادبیات عامه فارسی، نقالی، سخنی پیرامون کربلا و روضه‌الشهدای کاشفی و فرهنگ و ادبیات دینی، ادبیات عامه تاجیک‌ها و در نهایت ادبیات شفاهی و عامه فارسی دری در افغانستان.

فیلیپ کرینبروک، در طول سال‌ها تحصیل و پژوهش، سفرهای متعددی به ایران داشته و حدود صد اثر در زمینه‌ی فرهنگ ایرانی به رشته تحریر درآورده است.
کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» به کوشش فیلیپ کرینبروک و اولریخ مارزلف نگاشته شده و ویراستاران فارسی آن، سید احمدرضا قائم‌مقامی و غلامحسین کریمی دوستان آن را برای مخاطب فارسی زبان تدوین کرده‌اند. این اثر که هجدهمین جلد از مجموعه‌ی «تاریخ ادبیات ایران» به شمار می آید،

کتاب زمان لرزه، رمانی نوشته ی کورت ونه گات است که نخستین بار در سال 1997 منتشر شد. طبق گفته های نویسنده ی داستان های علمی تخیلی، کیلگور تراوت، زمان لرزه ای در روز سیزدهم فوریه ی سال 2001 در شهر نیویورک به وقوع خواهد پیوست و جهان را با بحرانی از هویت و آگاهی رو به رو خواهد کرد. آیا این زمان لرزه گسترش خواهد یافت و یا باعث به وجود آمدن یک بیگ بنگ دیگر خواهد شد؟ رویداد گفته شده اتفاق می افتد و زمان را یک دهه به عقب یعنی به سال 1991 باز می گرداند. اکنون همه ی مردم جهان مجبورند ده سال گذشته را دوباره تجربه کنند و محصور در دژاوویی کابوس وار، احساس داشتن اراده ی آزاد را به فراموشی بسپرند. ونه گات در رمان زمان لرزه، با بهره گیری از شوخ طبعی ها و ظرافت های کلامی منحصر به فرد و درخشان خود، به موضوعاتی چون خاطرات، خودکشی، رکود اقتصادی و لذت در آستانه ی فراموشی کتاب خواندن می پردازد.

نوشتن تاریخ ترجمه هر زبانی، یا هر کشوری، کار چند و چندین تن نیست. تا زمانی که همه آثار ترجمه شده یا دست کم بخش‌هایی از همه ترجمه‌ها را مقابله‌گران مسلط به دو زبان مبدأ و مقصد و موضوع اثر با اصل آنها مطابقت ندهند و جمع بندی حاصل از ارزشیابی مجموع ترجمه‌ها، با توجه به عامل‌های موثر بر آنها به دست نیامده باشد راه برای نگارش تاریخ ترجمه در معنای واقعی آن هموار نخواهد شد.
عبدالحسین آذرنگ از پژوهشگران مطلع تاریخ نشر ایران این بار به سراغ تاریخ ترجمه رفته است. تاریخ ترجمه در ایران، از دیرینه ترین روزگار تا عصر کنونی‌ ما، شاهد بروز و ظهور چند جنبش ترجمه در چند دوره متفاوت تاریخی بوده است. مانند جنبش‌هایی در عصر ساسانیان، سامانیان، قاجاریان، دهه‌های ١٣٢٠-١٣٤٠ شمسی و پس از انقلاب ١٣٥٧.
کتاب حاضر تا پایان دوره قاجار به انتهای تحقیق و پژوهش خود می‌رسد و نویسنده تأکید دارد که باید همه ترجمه‌ها از سال ١٣٠٠ خورشیدی تا ١٣٥٧ بررسی و ارزیابی شود تا بتوان تاریخ ترجمه بعد از دوره قاجار تا پایان دوره پهلوی را به نگارش درآورد.
ویراستاری و نظارت محتوایی کتاب تاریخ ترجمه در ایران را همانگونه که نویسنده درخواست کرده استاد کامران فانی به انجام رسانده است. عبدالحسین آذرنگ محقق و پژوهشگر تاریخ نشر است که پیش تر از او کتابهای مختلفی در حوزه تاریخ نشر ایران منتشر شده است.