«سرخ سفید» کتابی است از مهدی یزدانی خرم که در فضای انقلابی سال‌های نه‌چندان دور، قدم به قدم از خیابان 16 آذر شکل گرفته و در زمستان سال 58 پیش می‌رود. چند روایت در ارتباط با هم، در این فضا رخ می‌دهند و ذهن خواننده را درگیر می‌کنند.

یک رزمی‌کار 33ساله، باید در پانزده مبارزه یک‌دقیقه‌ای بجنگد تا دان یک را از آنِ خود کند. اما هر مبارزه فقط یک مبارزه صرف نیست؛ داستانی است که از دل جنگیدن و مبارزه بیرون می‌زند و آنچه در زندگی آدم‌های این داستان‌ها خودنمایی می‌کند، دی‌ماه 58 است. هر قصه در نوع خود منحصربه‌فرد است و برای خواننده سرگرمی و اندیشه به ارمغان می‌آورد. داستان کشیشی یونانی، قصه بازیکن باشگاه تاج و حکایت عاشق‌شدن کتاب‌فروشی که دل به عشق یک متخصص زنان ممنوع‌الکار بسته. آنچه این داستان‌های ریز و درشت را به‌هم پیوند می‌دهد، همان رزمی‌کار جوان و مبارزات اوست.

کتاب «سووشون» نوشته‌ سیمین دانشور است. در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «زری گفت: به‌خاطر اینکه خواستم کاری به تو نداشته باشند و بتوانیم راحت زندگی کنیم. یک‌دفعه به گریه افتاد و گفت: به‌خاطر اینیکی که توی شکمم است، چه فایده‌ای دارد بچه را با بدبختی به دنیا بیاوری و بزرگش کنی طاقت نداری، مفت از دستش بدهی. یوسف و خسرو آروم شدند و شروع کردند به نوازش زری که ما را ببخش. یوسف گفت: اگر از همان اول حقیقت را گفته بودی، این همه اذیت نمی‌شدی. آن شب گذشت و زری فقط به فکر این بود که آیا او ترسوست پس شجاعتش کجا رفته. آیا نگه‌داشتن خانواده و پرهیز از جنگ در آن ترس است. به‌راستی ترس و شجاعت چیست؟ فردا صبح هرکس مشغول کاری بود. عمه داشت دینارهای طلا را که خریده بود میان رویه و آستر کت جا می‌داد و دور آ‌ن‌ها را می‌دوخت. خسرو داشت نامه‌ای می‌نوشت برای حاکم تا شاید اسبش را پس بگیرد. یوسف داشت کتابی می‌‌خواند و هرگاه خسرو با مشکلی برمی‌خورد از پدرش می‌پرسید. زری داشت لباس اتو می‌کرد، ‌یک دست لباس کهنه‌ خسرو را اتو کرد و به غلام داد و گفت: کلو را اول به حمام ببر و بعد این لباس‌ها را بده بپوشه. غلام که رفت خانم فاطمه به یوسف گفت: نگه‌داشتن کلو امکان ندارد و بایستی که او در کنار خانواده‌اش باشد. زری با حرف عمه‌خانم موافق بود ولی یوسف اصرار داشت کلو را به مدرسه بفرستد تا نوشتن یاد بگیرید. زری بلند شد تا عرق معطر بیاورد ولی تمام شده بود و با دو مشربه بزرگ رفت تا از همسایه خود که پیرمردی بود عرق بخرد که متوجه می‌شود دختر حاکم را اسبی برداشته و به صحرا زده است. زری به خانه می‌آید و موضوع را به همه می‌گوید که ناگهان صدایی از تپه می‌آید که می‌بینند، سحر درحالی‌که دختر حاکم را سوار دارد بر روی بالای تپه ظاهر می‌شوند. پایین تپه کلی ماشین بود، از ژاندارمن و پاسبان گرفته تا خود حاکم و زینگر و … همه آنجا بودند.»

بزرگ علوی، نویسنده و روشنفکر مشهور معاصر است که از پیشگامان عرصه داستان‌نویسی نوین در ایران محسوب می‌شود. معروف‌ترین اثر او، مجموعه داستان‌های گیله مرد است که از داستانی با همین نام و هشت داستان دیگر به نام‌های دزاشیب، نامه‌ها، یک زن خوشبخت، رسوایی، یه ره نچکا، خائن، اجاره‌خونه و پنج دقیقه پس از دوازده تشکیل شده است.

داستان گیله مرد حکایت زندگی دهقانی روستایی است که در جنگل‌های گیلان اتفاق می‌افتد. او یک مبارز شورشی است که علیه ستم‌های حاکم قیام کرده و همسر او به دست مأموران کشته شده است. داستان در دو بخش بیرون و درون اتفاق می‌افتد. بخش بیرون از تعاملات دو مأموری که گیله مرد را به پاسگاه می‌برند تشکیل شده که یکی از آن‌ها بدذات است و با کنایه و توهین گیله مرد را می‌آزارد. دیگری اما ساکت است و زندانی را در سکوت همراهی می‌کند. این خاموش‌بودن مأمور دوم خود برای گیله مرد آزاردهنده است.

بخش درونی رمان درون ذهن گیله مرد سپری می‌شود و به افکار او درباره صغرا، همسر محبوبش که بی‌گناه کشته شد و طفل شش‌ماهه‌ای که با مرگ مادر در کومه جا مانده و سرنوشت نامعلومی دارد، می‌پردازد.

بعد از دستگیری پرویز به جرم دشمنی با حکومت و انتقال او به کمیته مشترک، جلال که از دوستان قدیمی اوست، از نزدیک‌شدن همکارش، شهرزاد، به مادر پرویز و همسرش ترانه متعجب می‌شود و به شکی بین اینکه آیا شهرزاد طرفدار چریکی‌هاست و یا طرفدار حکومت مبتلا می‌گردد؟!

جمال میرصادقی در سال1312 خورشیدی در تهران به دنیا آمد. فارغ‌التحصیل دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی است. جمال میرصادقی شغل‌های گوناگونی داشته ‌است. کارگری، معلمی، کتابدار دانش‌سرای تربیت‌معلم، کارشناس آزمون‌سازی در سازمان امور اداری و استخدامی کشور و مسئول اسناد قدیمی در سازمان اسناد ملی ایران.

در دوره‌ دراز کار نویسندگی، داستان‌های کوتاه و بلند بسیار و چند رمان نوشته که برخی از آن‌ها به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، ارمنی، ایتالیایی، روسی، رومانیایی، عبری، عربی، مجاری، هندو و اردو ترجمه شده‌ است.

«در محله ما همه از حمام‌های محل استفاده می‌کردند با این تفاوت که یکی بقچه زیر بغل می‌گذاشت و حمام می‌رفت، سر و جانش را هم خودش با پوسته صابون‌هایی که ته لیف، از این طرف و آن طرف، جمع کرده بود می‌شست و برای کیسه‌مالی پشتش هم، که دست آن نمی‌رسید، به حدیث و وعده بهشت و دعا به جان این و آن متوسل می‌‎شد. آن‌هایی هم که متمول بودند، روز موعود دلاک حمام دنبالشان می‌رفت و اسباب حمامشان را از خانه تا حمام و از حمام تا خانه برایشان حمل می‌کرد و با عزت و احترام سر و تنشان را می‌شست. دمپایی چوبی حمام را برایشان آب می‌کشید و جلو پایشان جفت می‌کرد و آخر سرهم یک لیوان شربت آب‌لیمو دستشان می‌داد. حمام زن‌ها فقط برای شست‌وشو و نظافت نبود، محل اجتماع زن‌های محل بود و فرهنگ خاص خودش را داشت؛ فرهنگی که مردها را به آن راه نبود و…» (برگرفته از متن کتاب)

مامولک داستان نوجوانان پرشور تبریزی در دهه پنجاه است. آن‌ها که دور از هیاهوی جهان و فارغ از روزمرگی‌ها هر روز را برای خود نو و تازه می‌سازند و تجربه روی تجربه انباشته می‌شود.

رسول ارونقی کرمانی (زاده ۱۳۰۹ در کرمان- درگذشته ۳۰ مهر ۱۳۹۶) نویسنده ایرانی بود. او یکی از مشهورترین، محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین پاورقی‌نویسان ایران در دهه‌های ۳۰، ۴۰ و ۵۰ خورشیدی بود و آثارش خوانندگان بسیاری داشت. ارونقی کرمانی در آمریکا زندگی می‌کرد. رسول در سال ۱۳۰۹ و در شهر کرمان، از پدری اهل ارونق آذربایجان و مادری کرمانی به‌دنیا آمده و نام فامیلی خود را به‌خاطر تجلیل از این دو استان کشور برگزیده است. او کودکی را در تبریز و جوانی را در تهران گذراند.

در این داستان، تاجرزاده‌ای، عاشق دختری شده با او ازدواج می‌کند، اما به‌علت اینکه آن دو صاحب فرزند نمی‌شوند، به اصرار خانواده از هم جدا می‌شوند، بعد از آن، دختر با مرد دیگری ازدواج می‌کند؛ اما چون تاجرزاده همچنان دختر را دوست دارد، او را می‌رباید و…

رسول ارونقی کرمانی (زاده ۱۳۰۹ در کرمان- درگذشته ۳۰ مهر ۱۳۹۶) نویسنده ایرانی بود. او یکی از مشهورترین، محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین پاورقی‌نویسان ایران در دهه‌های ۳۰، ۴۰ و ۵۰ خورشیدی بود و آثارش خوانندگان بسیاری داشت. ارونقی کرمانی در آمریکا زندگی می‌کرد. رسول در سال ۱۳۰۹ و در شهر کرمان، از پدری اهل ارونق آذربایجان و مادری کرمانی به‌دنیا آمده و نام فامیلی خود را به‌خاطر تجلیل از این دو استان کشور برگزیده است.

قصد این کتاب فقط بررسی جنبه یی از کارهای آل احمد است؛ یعنی داستان‌نویسی‌اش و آن هم فقط دادن تصویری از آل احمدِ داستان کوتاه‌نویس ازطریق ارائه گزیده‌ای از داستان‌های کوتاهش و نقد آنها و مروری هم بر بعضی رمان‌هاش و داستان‌های کوتاهی که ارج این چند داستان گزیده را – به زعم من . ندارند. پس جز اشاره‌ای گذرا در مقدمه کار چندانی ندارم به جنبههای دیگرِ زندگی فرهنگی آل احمد به درگیرهای ذهنی – عینی او با مسائل سیاسی و اجتماعی زمانه‌اش و همه آنچه او را روشنفکری تراز اول کرده بود از نوعی که سارتر بود و دیگرانی چون او قضاوت‌های تند درباره‌اش هم از همان جنس بود و هست.

اما همین جنبه‌ها را هم نمی‌شود دست‌کم بی‌اشاره‌ای گذشت نگفت و هیچ در بخش داستان‌ها خواهیم دید که همین‌ها چطور در داستان‌هایش هم پرورانده شده‌اند. جز اینها مروری هم خواهم کرد ابتدا بر مهم‌ترین مفاهیم کلیدی داستان‌هاش و در فصل بعد از آن مروری بر زمان‌هایش تا تصویری کلی از داستان‌هایش به دست داده باشم و درنهایت داستان‌های کوتاه گزیده‌اش طبعاً از نگاه من خواهد آمد که نشان می‌دهند او نه‌فقط در آغاز کارش هم داستان‌نویسی بااستعداد و با قدرت بسیار در توصیف – بوده که پیش از مرگ و در همان میانه چهل‌سالگی به چه پختگی درخوری رسیده بوده هم در سنگی بر گوری و هم مدیر مدرسه و هم در پنج داستان.

وغ وغ ساهاب اثری است طنزآمیز نوشته صادق هدایت به‌همراه مسعود فرزاد. ایده اصلی کتاب ایده صادق هدایت بود و زمانی‌که آن را با مسعود فرزاد در میان گذاشت فرزاد نیز تصمیم گرفت در نوشتنش همکاری کند. نویسندگان در این اثر 35 داستان نصف و نیمه را نوشته‌اند و نام آن را غزیه گذاشته‌اند. در این غزیه‌ها زبان را به‌هم می‌ریزند، ترکیبات ناآشنا ایجاد می‌کنند، املای کلمات را به عمد اشتباه می‌نویسند، زمین و زمان را به‌هم می‌ریزند و از این طریق آداب‌ورسوم و شئونات اخلاقی جامعه دوران خود را نقد و تمسخر می‌کنند. طنز آن سیاه و نیش‌دار است و درپی آن است که مخاطب را متأئر کند؛ چراکه خنده تنها، هدف نهایی آن نیست.

در این اثر تنها قانونی که وجود دارد بی‌قانونی است؛ آنها هرطوری که دلشان می‌خواهد می‌نویسند و درنهایت اثری را خلق می‌کند که در ادبیات فارسی پیش از آن نظیری نداشته است. وغ وغ ساهاب نثری مسجع، روان و زیبا دارد، اثری منحصربه‌فرد و هوشمندانه که آفرینش آن تنها از عهده یک نابغه برمی‌آید.

در این رمان در دهه 70 هستیم و جلال آریان دیگه پیر شده که پسر یکی از همسایه‌های قدیم به نام خسرو را می‌بینه. خسرو عاشق شهرناز دختر برادر ناتنی جلال، علی، می‌باشد؛ ولی پدر خسرو که مریض و زمین‌گیر و شدیداً بددهن است با این وصلت مخالف است. پدر شهرناز حاضر به قبول ازدواج به شرط مهاجرت این زوج به آمریکاست؛ ولی خسرو دل‌نگران پدر و مادر پیرش است…

ابو خالد چشم انداخت سمت باغچه اندازه کف دست زیر درخت انجیر پیر محو نور شد که سبزی می‌چید و می‌ریخت توی سبد کوچک بافته‌شده از شاخه‌های نازک زیتون. صدا بلند کرد: باز زانو درد می‌گیری‌ها. نور کمر راست کرد: تمام شد و نشست روی تخت چوبی پایه‌کوتاه کنار باغچه: سفره نباید بی‌زینت باشد و سبزی را زیرو رو کرد: به عیاض زنگ زدی؟ ابو خالد نگفت که جواب نداده و نالید: مگر این خط و خطوط راه می‌دهند؟ هی می‌گوید تماس با مشترک موردنظر امکان‌پذیر نمی‌باشد و از سکو پایین آمد و راه افتاد سمت نور.

نور دعا کرد به جان عیاض و سراپای شوهرش را برانداز کرد. می خوای بروی نماز جمعه؟ می‌دانی و می‌پرسی؟ می‌ترسم… می‌ترسم بلایی سرت بیاید. من عمرم را کرده‌ام و… تا عیاض را داماد نکردی و پسر عیاض را ندیدی حق نداری حالا بغض نکن. مگر دست من است؟ (از متن کتاب)

سپیده مثل همیشه زودتر از آتیه، در مزون را باز می‌کند. چراغ‌ها را روشن می‌کند و سی‌دی موسیقی ملایمی را در دستگاه پخش می‌نماید. در میان آن همه حریر، اورگانزا، ابریشم، تافته و تور سفید، احساس می‌کند یک نوعروس است و هیچ غصه‌ای در دنیا ندارد جز اینکه خودش را برای طایفه شوهر لوس کند. دوباره کم مانده است حواسش برود پی شوهر و طایفه شوهرش که خیاط‌ها از راه می‌رسند و آمدورفتشان به طبقه بالا، به هجوم خیال‌ها، اجازه یورش نمی‌دهند.

هر رهگذری که از خیابان رد می‌شود، هرچند حواسش به هیچ‌کس و هیچ کجا نباشد، اما وقتی از جلوی مزون رد می‌شود، امکان ندارد سرش را بالا نگیرد و یا لحظه‌ای جلوی مزون لباس عروس و شیشه ویترین بسیار بزرگ آن مکث نکند؛ حتی اگر پیرمردی لب گور باشد.

کتاب سه قطره خون، اثری نوشته صادق هدایت است که اولین بار در سال 1932 انتشار یافت. این داستان کوتاه فوق‌العاده جذاب و عجیب، توانایی و استعداد هدایت در نوشتن نثری احساس‌برانگیز، مشوش‌کننده و تأثیرگذار را به بهترین شکل به نمایش می‌گذارد و همانند کتاب بوف کور، جایگاه او را در میان نویسندگان بزرگ و صاحب‌سبک سده گذشته به تثبیت می‌رساند. نثر هدایت، دنیایی را به تصویر می‌کشد که لبریز از اسرار، سرگشتگی، پوچی و جنون است. داستان سه قطره خون، با شخصیتی همراه می‌شود که به‌شکلی تدریجی؛ اما پیوسته درحال از دست‌دادن سلامت عقل و پایداری هویت خود است و مدام با سه قطره خون دربرابر چشمانش و یا در درون ذهنش مواجه می‌شود. صادق هدایت در این اثر، با ارائه داستانی عجیب و ناآشنا، موفق می‌شود حقایقی جهان‌شمول را مورد واکاوی قرار دهد و از دریچه‌ای نو به سرشت بشر نگاهی بیندازد.

زنده به گور مجموعه داستانی از صادق هدایت است که در سال 1312 منتشر شد. این کتاب مشتمل بر نُه داستان کوتاه است که به‌ترتیب عبارت‌اند از: زنده به گور، حاجی مراد، اسیر فرانسوی، داوود گوژپشت، مادلن، آتش‌پرست، آبجی خانم، مرده‌خورها و آب زندگی.

مهم‌ترین داستان این کتاب زنده به گور است که نام کتاب هم برگرفته از این است. برخی از کارشناسان بر این باورند که داستان زنده به گور درمورد خود صادق هدایت است و آینه‌ای از تجربیات و شخصیت وی می‌باشد. این داستان درباره مردی که تا دوران جوانی‌اش در ایران زندگی کرده و سپس به خارج مهاجرت کرده است. او از همه‌کس و همه‌چیز بیزار است حتی از خودش هم بیزار است و قصد خودکشی دارد، خودش را جلو ماشین می‌اندازد، سعی می‌کند با مبتلاشدن به بیماری کار را تمام کند، حتی سم می‌خورد و در آخر هم تلاش می‌کند با خوردن تریاک خودش را از بین ببرد؛ اما هیچ‌کدام از این راه‌ها به نتیجه نمی‌رسند. او حتی در خودکشی هم موفق نمی‌شود؛ ولی در پایان داستان متوجه می‌شویم که این مرد دیوانه بوده و این‌ها یادداشت‌هایی است که از او باقی مانده؛ چراکه مرده است.

در کل داستان آمیزه‌ای از افسردگی و اختلال شخصیت است، ویژگی‌هایی که در اکثر داستان‌های هدایت به‌چشم می‌خورد. این تیپ شخصیت‌ها نیز در زندگی واقعی وجود دارند و خیلی دور از ذهن نیستند، آدمی که رنج می‌کشد و درگیر یک سلسله افکار رنج آور است؛ چون ارتباطش با واقعیت کاملاً قطع نشده، از وضعیت خودش آگاه است؛ اما این فهمیدن و مطلع‌بودن از رنج‌کشیدن، به‌معنی تسلط بر خود داشتن نیست، در افکار وسواسی این حالت‌ها وجود دارد.

برشی از زندگی سه زن ایرانی، دختر و مادر و مادربزرگ در تهران دهه 80 شمسی. دختر جوان درگیر مسائل و خواسته‌های نسل خود است. مادربزرگ هنوز غرق در گذشته‌ای است کمابیش ساخته و پرداخته ذهن. راوی قصه آرزو است، زنی میانه‌سال که بین خواسته‌های مادر و توقعات دختر و آرزوهای خود در جدال است. در ظاهر زنی است محکم که از مردها و دنیای مردانه اطرافش هراسی ندارد و در باطن خواسته و ناخواسته جوابگوی توقعات دختر و مادر. وقتی عشق به‌صورت مردی «بی‌نقص» وارد زندگی‌اش می شود مخالفت مادر و دختر و دوست صمیمی به جدال ذهنی آرزو دامن می‌زند. عادت می‌کنیم در فرانسه و ایتالیا و گرجستان ترجمه و منتشر شده است.

دکتر کریم مجتهدی تا کلاس دوم ابتدایی در زادگاه خود تبریز تحصیل کرده سپس در تهران بقیه دروس ابتدایی را در دبستان فردوسی و تحصیلات دبیرستانی را در «فیروز بهرام» و در کالج «البرز» به پایان رسانده است.او در هجده‌سالگی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در دانشگاه «سوربن» پاریس که مهم‌ترین دانشگاه فرانسه است، به تحصیل فلسفه پرداخته است. در آن زمان تنها ایرانی بوده است که از عهده امتحان عمومی ورودی «پروپتودیک» برآمده و در سال‌های بعد به‌جای چهار «سرتیفیکا» لازم برای اخذ درجه کارشناسی، هفت «سرتیفیکا» گرفته است. دوره کارشناسی ارشد را نیز در همان دانشگاه به پایان رسانده است. عنوان رساله ایشان «بررسی تحلیل استعلایی کانت» تحت راهنمایی استاد معروف پاریس «ژان وال» بوده است. کریم مجتهدی، فیلسوف ایرانی و استاد بازنشسته گروه فلسفه در دانشگاه تهران است. او سهم به‌سزایی در رشد پژوهش‌های فلسفی در ایران داشته است. او عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. او در همایش چهره‌های ماندگار ایران به‌عنوان چهره ماندگار فلسفه انتخاب شده است.

کنجکاوی و سؤال درباره آینده همواره از مشغولیات ذهنی ایرانیان بوده که با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی پرفرازوفرود جامعه شکل گرفته است. این کتاب سعی دارد با پرداختن داستان‌وار به گذشته و جامعه امروز تاحدودی به این پرسش که «بالاخره چی میشه؟» و سؤالاتی پیرامون آن پاسخ بدهد.

«من منچستریونایتد را دوست دارم» اثری است به قلم «مهدی یزدانی خرم» که «برگزیده سومین دوره جایزه ادبی هفت اقلیم» و همچنین برنده  اول جشنواره ادبی بوشهر شده است. این اثر که نویسنده حدوداً چهار سال برای نوشتن آن زمان صرف کرده، اثری است که بخش‌هایی مهم از تاریخ ایران را با نگاهی پست‌مدرن و در ژانری اجتماعی به تصویر می‌کشد. «من منچستریونایتد را دوست دارم» اثری است تحسین‌شده و تاکنون به زبان‌های مختلفی نظیر ایتالیایی، ترکی و انگلیسی بازگردانی شده است.

مهدی یزدانی خرم تعداد زیادی کاراکتر را در هزارتوی داستان پیچیده‌اش رها کرده تا هریک به‌نحوی راه خود را به خارج هزارتو پیدا کنند و آن را حل بنمایند. این داستان در لایه‌های مختلف زمانی اتفاق می‌افتد و روایت‌های تکه‌تکه، به‌مرور به‌هم وصل می‌شود تا داستان شکل بگیرد.

قصه از یک دانشجوی مبتلا به سرطان که در رشته تاریخ تحصیل می‌کند آغاز شده و با خود او نیز خاتمه می‌یابد؛ اما در این بین اتفاقات زیادی می‌افتد که شکل‌دهنده وقایع تاریخی دهه بیست به بعد، یعنی وقایع تاریخی ـ اجتماعی ایران در جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال می‌باشد.

دانشجوی تاریخ داستان، راوی دانای کل بوده و داستان از دهه هشتاد شمسی؛ زمانی که او در خیابان‌های پاییززده به قدم‌زدن مشغول است شروع می‌شود، و قصه‌ای که وارد ذهن او شده، خواننده را آنقدر به عقب می‌برد تا به سال‌های مواجهه ایران با ارتش متفقین و اشغال‌شدن برسد.

پروفسور الول ساتن دوم ژوئن 1912 در شهر ادینبورگ به دنیا آمد و تحصیلات خود را در وینچستر و بعدها در بخش پژوهش‌های خاورمیانه و آفریقا در دانشگاه لندن تا سال 1934 ادامه داد. از 1935 تا 1938 کارمند شرکت نفت انگلیس و ایران در آبادان بود. بعدتر به لندن بازگشت و به‌عنوان متخصص و خبرنگار ویژه ایران در رادیو بی‌بی‌سی مشغول به‌کار شد.

ساتن در 1934 به‌عنوان مشاور مطبوعاتی در سفارت انگلیس در ایران مشغول به‌کار شد و در 1947 دوباره به بی‌بی‌سی بازگشت. سال 1952 به‌عنوان استاد زبان فارسی دانشگاه ادینبورگ استخدام و در 1982 بازنشسته شد.

ساتن به فرهنگ مردم به‌ویژه قصه‌های ایرانی علاقه داشت و آثار فراوانی در این زمینه دارد.