زنبوردار حلب اثری داستانی است؛ اما نوری و عفرا در نتیجه تک تک گام هایی در ذهن من جان گرفتند که پا به پای کودکان و خانواده هایی برداشتم که خود را به یونان رسانده بودند. داستانی نوشته ام تا راهی باشد برای نشان دادن چگونگی حضور ما کنار کسانی که داغ های فراوانی تحمل کرده اند و بیش از هر چیز در جهان دوستشان داریم.
زنبوردار حلب داستان همین داغ های عمیق، عشق و یافتن روشنایی ست. این همان چیزی بود که من در خیابان ها و اردوگاه های آتن دیدم و شنیدم و احساس کردم.
نوری و عفرا هنگام سفر در جهانی فروپاشیده نه تنها باید بار اندوه جانکاهشان را به دوش بکشند، بلکه با خطرهایی نیز روبه رو می شوند که دلیرترین انسان ها را نیز مقهور خود می کند. ورای همه این ها، باید سفری را برای بازیافتن یکدیگر آغاز کنند.