این پژوهش به بررسی کارکردهای توحید محوری درارکان و روابط خانواده پرداخته است. در چنین خانواده هایی، نقش هاو وظایف به گونه ای است که زن و مرد دچار سردرگمی،التقاط فکری و انحراف از مسیر ولایت الهی نمی شوند،نه زن دایره تنگ محدودیت هایی که به واسطه ارائه تعریف های در گستره فردی یا تعاریفی تبرج گرایانه و تجمل گرایانه از نقش ها و مسئولیت ها،به اسارت می افتد،نه مرد در دایره وسعت غیر دینی تحکم و سلطنت بر خانواده و جامعه قرار می گیرد. بلکه توازنی منطقی و مستدل به دین،در درون خانواده بین ارکان برقرار می شود،در پی آن تعاملات بیرونی خانواده،تعاملاتی هم آهنگ،متوازن و توحیدی شکل می گیرد.