“ترانه ایزا” یک اثر تحسین شده ی دیگر از ” ماگدا سابو” است که با داستان تاثیرگذار خود از رابطه ی میان دو زن، که از قضا مادر و دختر هم هستند، توجه مخاطب را به خود جلب می سازد. اتی، مادر پیر و از جهانی قدیمی است؛ جهانی قدیمی تر از مجارستان کمونیست مدرن در سال های پس از جنگ جهانی دوم. اتی که از یک خانواده ی فقیر بود و هیچ تحصیلات رسمی را نگذرانده بود، تمام زندگی خود را به همسرش وینس که یک مرد شجاع بود و قبل از جنگ به دلایل سیاسی در لیست سیاه قرار گرفته بود، اختصاص داد. “ایزا” دختر آن ها و زنی به شجاعت پدرش بوده و در برابری نازی ها مقاومت فعالانه انجام می دهد. او که حالا پزشک شده و نیرویی برای پیشرفت محسوب می شود، در بوداپست زندگی کرده و مشغول به کار است. اما با مرگ وینس، “ایزا” سریعا خواستار این است که مادرش اتی را به شهر ببرد تا مطمئن شود که او نزدیک است و می تواند مراقبش باشد. “ایزا”می خواهد همه چیز به درستی انجام بگیرد و اتی نیز که مشتاق است تا همه چیز طبق میل دخترش باشد، دختری که آنقدر به او افتخار می کند، پذیرفته و به شهر می رود.
اما “ترانه ایزا” چیزی بیشتر از نیات خوب و دلپذیر است. مادر و دختر از دو دنیای مختلف می آیند و نظراتشان درباره ی آنچه به زندگی خوب منجر می شود متفاوت است. با وجود این که سعی می کنند با هم مدارا کنند، اما شدیدا دچار سوء تفاهم شده و مرتب یکدیگر را می رنجانند. به طوری که فاصله ی میان آن ها روز به روز بیشتر و بیشتر خواهد شد. این اثر درخشان از “ماگدا سابو” به خوبی فاصله ی بین افراد و تبعات آن را مورد بررسی قرار داده است.