هیچ چیز تا ابد بر جای نمی‌ماند. پروژه‌ای كه سراسر سال را روی آن كار كردید مثل برق تكمیل و فراموش می‌شود. روزی خواهید رفت، همراه با فرزندان و فرزندان فرزندان‌تان. حتا یك كتاب، یك اثر هنری بزرگ، یا یك نظریه‌ی مهم پقی می‌كند و در تاریكی محو می‌شود. این‌كه همه چیز روزی به پایان می‌رسد، چه تفاوتی در وضعیت ما ایجاد می‌كند؟ تقریباً همه در زندگی خود لحظه‌ای را تجربه می‌كنند كه به نظر می‌رسد گذرابودن با بی‌معنابودن مترادف است. برای آن‌كه زندگی خوبی داشته باشیم چه چیز را باید هدف بگیریم؟ این سؤال بزرگی است كه حتا كوشش برای پاسخ‌گویی به آن گستاخانه به نظر می‌رسد. صرف‌نظر از این‌كه كدام شرایط فردی در وهله‌ی نخست ما را به فكركردن وامی‌دارد، بررسی وضعیت خاص ما در زندگی به تأملاتی درباره‌ی خوب و بد، ممكن و ناممكن، و اولویت بالا و پایین منجر می‌شود. این كتاب در پرتو آن‌چه در این باره گفته شده، آن‌چه می‌توانست گفته شود، و آن‌چه در برابر شاهد و برهان به بهترین وجه پاسخ می‌دهد، همه‌ی این مسائل را بررسی می‌كند.