بخش آغازین کتاب، نوشته‌ای از “بهرام بیضایی” در باب چند و چون نمایش در سرزمین چین است؛ از جمله وی خاطر نشان می‌کند: “نمایش چینی درست همان ترکیب مذهبی و فکری را منعکس می‌کند که در زندگی معمول چین وجود دارد، طرح جامعه کونگ فوتسه‌ئی را عرضه می‌کند، از مذهب دائویی ستایش طبیعت و برخی خدایان و ارواح را می‌گیرد، و به زندگی پس از مرگ بودایی جای کمی می‌دهد. راهب بودایی، جز با طعنه، کمتر به صحنه می‌آید، و نمایش چینی کمتر به مجردات ماورای طبیعی می‌پردازد… نمایش‌های چینی را خود چینی‌ها معمولا به نمایش نظامی و نمایش معمولی تقسیم می‌کنند. اولی به داستان‌های جنگ‌ها، قهرمانی‌ها، و افسانه‌ها و ماجراهای تاریخی مربوط می‌شود، و دومی بیشتر به جنبه‌های ملموس جاری زندگی می‌پردازد. ولی در هر دو، زمان ماجرا به قرن‌های قبل مربوط است…”. در بخش دیگر کتاب نیز سه نمایش‌نامه چینی با ترجمه “داریوش آشوری” فراهم آمده که عبارت‌اند از: “لی کویی، گرد باد سیاه”، “مهر تقلبی” و “دایره گچی”. در بخشی از کتاب نیز چند تصویر مربوط به نمایش‌های چینی به چاپ رسیده است.

عنوان «پدران و پسران از هم پاشیده» استعاره‌ای است از پریشانی پسركی خیالباف كه در پی هم‌ذات‌پنداری با شخصیت عجیب قصه‌ای است كه در مدرسه شنیده است (شخصیت سرگردانی كه در پی افتادن، متلاشی می‌شود و هیچ‌كس نمی‌تواند او را دوباره سرهم‌بندی كند.) این كتاب سرگذشت واقعی دست و پا زدن‌ها و جدال‌های درونی كسی است كه خانه و خانواده را ترك می‌كند تا خود را وقف خدا و رهبانیت كند؛ در حالی كه نمی‌داند كه در این مسیر راه‌های متفاوتی به روی او گشوده می‌شود و می‌تواند پاره‌های زندگی خود را دوباره به هم وصل كند و نهایتا به انسجام شخصیت خود دست یابد (او سرنوشتی درست عكس قصه كودكی‌اش را تجربه می‌كند).

جوان کبود رنگی که ترکان به ساحل کشیدند مثل جسدی سه روزه، بدنی خشک و یخ داشت؛ موهای کف آلودش بر شقیقه های فرورفته چسبیده بودند؛ چشم هایش بی حرکت بودند و نشانی از بازتاب شکوه شب ها و آسمان در آن ها نبود؛ لب هایش، که نمک دریا بر آن ها ماسیده بود، بر آرواره های منقبض خشکیده بودند؛ بازوانش بی اراده آویزان بودند؛ و ضخامت سینه اش نمی گذاشت صدای تپش قلب شنیده شود. بزرگان روستا، که ریش های بلندشان صورت مارکو را قلقلک می داند، بر کالبد او خم شدند؛ بعد سر بلند کردند و یک صدا گفتند:

-پناه بر خدا! مردک مثل موش های کثیف و سگ ها سقط شده؛ مرده است. بیایید دوباره به دریا بیاندازیمش که نجاست ها را می شوید، مبادا خاک ما از جسدش لوث شود؛ اما بیوه ی نابکار زیر گریه زد و بعد خندید و گفت:

-نه یک طوفان می تواند مارکو را غرق کند، نه یک گره می تواند او را خفه کند. به ظاهر این طور است اما نمرده، اگر به دریا بیاندازیدش، همان طور که من، زن بیچاره، را گول زد، موج ها را هم شیفته ی خودش می کند تا او را به زادگاهش بازگردانند. بهتر است، چکش و میخ هایی بردارید و او را همان طور که خدایش را به صلیب کشیدند، مصلوب کنید. آن خدا هم این جا به دادش نخواهد رسید. آن وقت می بینید چطور زانوهایش از درد خم شوند و فریاد های عذاب از دهانش بیرون بریزند.

«… تعدیل خشونت علیه زنان کار پیگیر و خاصی می‌طلبد و چنانچه از زوایای گوناگون به بحث و بررسی گذاشته شود، خشونت‌زدایی در زندگی خانگی زنان جهان میسر می‌شود، اما هیچ الگویی وجود ندارد که موجب از بین رفتن خشونت بر زنان در همه جوامع گردد. هرچند در تدابیر و راهکارهای اتخاذشده عناصر مشترکی وجود دارند اما این الگوها لزوماً باید با جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی کشورهای مختلف منطبق شود.» کتاب فوق تحت تأثیر همین نیاز به رشته تحریر درآمدهاست.

کتاب «راههای توسعه کارآفرینی زنان در ایران: راهکارهای تواناسازی زنان در راستای برابری اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در ایران»، نوشته‌ی «فیروزه صابر»، توسط انتشارات «روشنگران و مطالعات زنان» در «176» صفحه منتشر شده است.

کارآفرینی مقوله ای است که با بهره‌گیری از نوآوری و منابع، می تواند عامل پیشرفت و توسعه ی پایدار گردد. در این مسیر، شناخت استعدادها و فراهم سازی بسترهای فرهنگی لازم، از مهم ترین عواملی هستند که باید از طرف جامعه و دستگاه قدرت مورد توجه قرار گیرد.

در این میان به ظرفیت های زنان توجه لازم نشده‌ است. ایشان برغم آن که سهم قابل تاملی از تحصیل کردگان دانشگاهی را به خود اختصاص داده اند، تا کنون نتوانسته اند جایگاه درخور توجهی در صحنه اقتصادی و اجتماعی در کشورمان به دست آورند.

مرا آگاهی ده که از چه بندم کنند؟ من آیم به سویش به‎سان تو سواره و آزاد. با سری پر از پوزش که نرم کنم دل سخت را. من آیم خشم شهریار برهانم و کین بزدایم. تو بر چه این فرمان خواهی که دانی بیداد است؟ من آیم نه به بند که با رخش. نه پیاده که بر کجاوه

یکی از انتقادات اساسی به علوم اجتماعی این بوده است که در علوم، زنان را در نظر نگرفته اند و جهان از طریق تجارب مردانه تبیین شده است. نظریه پردازی نیز بر اساس دیدگاه های مردانه بوده و نتایجه به دست آمده از پژوهش های مربوط به مردان، به کلیه افراد جامعه ازا زن و مرد تعمیم یافته است. یکی از اقدامات مهم دیدگاه های فمینیستی، وارد کردن مفاهیم جدید و نشان دادن بی توجهی مردان به مسائل زنان است…

آگاهی یافتن از تاریخچه زندگی زنان نسل پیشین از زبان خودشان به ویژه زنانی که حوادث و تحولاتی را خود به چشم دیده و تجربه کرده اند، برای بسیاری از مردم و به ویژه نسل معاصر ایران جذاب است و من نیز طی سال های اخیر، این مسیر را با لذت فراوان دنبال کرده ام. زیرا در گشت و گذارهای خود در تاریخ های رسمی و کتب تاریخی، چهره ای از خود زنانه ام نیافته ام، چهره ای که در آن زنان هم رویت شده باشند. نامریی بودن زنان شاید به این دلیل باشد که تاریخ مکتوب کشور ما در لایه های مختلف معنایی، ایدئولوژیک و پژوهشی اش، تاریخی مذکر است. در نتیجه زنان و روایت های زندگی آنان در پهنای این تاریخ مردانه جایی ندارند و آشکارا کنار گذاشته شده اند به این اعتبار، گرایش به روایت های شخصی از زندگی زنان توسط خودشان، پیش از آن که «تاریخ شفاهی» را به عنوان روشی تحقیقی در علوم اجتماعی بشناسم، جزو دغدغه های ذهنی و عاطفی ام بوده است

«این نام را که بر زبان می‌آورد، نگاهش توأمان می‌درخشد و رنگ اندوه به خود می‌گیرد. در چشمانش عشق و دلتنگی موج می‌زند. این زن سفر بی‌پایانی را آغاز کرده است. چیزهایی هست که او در وطن، در قفای خود، جا گذاشته است، خصوصاً فرزندش، پسر عزیزش، خالیدو. همان که نتوانست او را با خود بیاورد. همان که در خیال، همة شبها در آغوشش می‌فشارد.»

نشریة پاریزین دربارة این کتاب نوشته است: «با خواندنِ “زنان پیروز” لگدمال‌شدن انسانیت را به وضوح می‌بینیم.»

پدید آمدن جنبش توده ای بزرگ،که خود طی چندین ده سال اخیر شاهد و قربانی آنها بوده ایم.توده ای شدن فزاینده زندگی اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی باعث شده اند که ما امروزه از پرسش زیر به مراتب شدیدتر از انسان های اوایل قرن حاضر به تکان آییم.پرسش این است که هر فرد چگونه جزیی از یک توده ی از لحاظ تشکیلاتی و روانی کم وبیش متحد الشکل می شود و چه عاملی باعث می گردد تا وی به کاری دست بزند و یا از انجام عملی خود داری ورزد؟

بالاخره فمینیسم چیست؟ چرا همه صاحبنظران اکراه دارند که تعرفی روشن از آن ارائه دهند؟ آیا امکان درک مناقشات پیچیده و هر تناقض مطرح در این حوزه وجود دارد؟ در این کتابه که درامدی موجز بر نظریه فمینیستی محسوب می‌شود، کریس بیسلی انواع فمینیسم های موجود در جوامع غربی را به روشنی تبیین می کند. وی در این اثربه نهضت سیاسی –اجتماعی زنان که در دهه های گذشته همپای آرای فمینیستی به پیش رفته اند نمی پردازد، بلکه بررسی اندیشه ها و رویکردهای نظری مدون و قوام یافته فمینیستی را در دستور کار قرار می دهد. کسب و کاری فکری که جریان اصلی اندیشه سیاسی-اجتماعی معاصر را به چالش کشیده است.