نویسنده:بیل برایسون
مترجم: علی ایثاری کسمایی
نشر: آموت
توضیحات: کتاب «تاریخچه خصوصی خانه» نوشته‌ی «بیل برایسون» و ترجمه‌ی «علی ایثاری کسمایی» است. نویسنده درباره‌ی کتاب آورده است: ««آدم وقتی خود را در موقعیت نگاه کردن به دنیایی بیابد که آن را به خوبی می‌شناسد اما هرگز قبلا از چنین زاویه‌ای ندیده همیشه تکان‌دهنده است واقعا هم وقتی کتاب را بدست می‌گیریم و ورق می‌زنیم، کاملا وارد شدن شک بر بدن خودرا حس می‌کنیم. وقتی می‌خوانیم، برای اینکه بتوانیم یک دستشویی راحت برویم، یک حمام راحت داشته باشیم، یک استراحت نیمروزی آرام داشته باشیم، چه اتفاقاتی در دنیا افتاده است و تمام آن اتفاقات چگونه به صورت زنجیروار دست به دست هم داده‌اند تا بسیاری از مسائل و مشکلات خانه حل شود، مطمئن دچار وحشت و آشفتگی خواهیم شد.» در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «یک روز بعدازظهر که در آشپزخانه نشسته بودم و با نمکدان و فلفل‌پاش ور می‌رفتم به نظرم رسید اصلا نمی‌دانم چرا در میان همه ادویه‌های دنیا ما چنان دلبستگی دائمی به این دو داریم. چرا نه مثلا فلفل و هل، یا نمک و دارچین؟ و چرا چنگال‌ها چهار شاخه دارند و سه یا پنج شاخه ندارند؟ باید دلیلی برای این کارها باشد.» این کتاب را نشر «آموت» منتشر کرده است.

نویسنده: لارا ایوانز
مترجم: علی ایثاری کسمایی
نشر: آموت
توضیحات: کتاب «صعود زندگی من» نوشته‌ی «لارا ایوانز» را «علی ایثاری کسمایی» به فارسی برگردانده است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «کودکانی که در این منطقه دیدیم با سلام سنتی نپالی “ناماسته” از ما استقبال کردند. بچه‌هایی که با افتخار در لباس‌های کهنه و وصله پینه شده‌ی خود در حالی که کف دو دست را به هم چسبانده، به حالت دعا، در مقابل صورت‌شان گرفته بودند با لبخندی دلنشین از بالای انگشتان خود به ما چشم دوخته بودند. بسیاری از مردم نپال در کلبه‌های کوچک گلی، بدون آب لوله‌کشی، زندگی می‌کردند. نه مدرسه، نه بیمارستان، و نه حتی یک دست لباس اضافی. اما به نظر می‌رسید بعضی از شادترین و راضی‌ترین مردم روی کره زمین هستند. این افراد دوست‌داشتنی و با رفتار دوستانه‌شان، گدایی و دزدی نمی‌کردند و لبخند مهربانانه و پرمهر هرگز از صورت‌شان محو نمی‌شد. تضاد بین پذیرش و شادی آنان با وجود آن همه محرومیت، و آرزوهای تمام‌نشدنی ما (به عنوان آمریکایی) برای داشتن چیزهای بیشتر و بهتر، بسیار آشکار بود. چیزهای فراوانی وجود داشت که از این مردم آرام یاد بگیریم که چطور راضی باشیم. در همان واژه سلام، دنیایی معنی نهفته بود. یک تعبیر از “ناماسته” این است: من به نقطه‌ای در وجود شما که در آن تمام کائنات ساکن است، احترام می‌گذارم. من به جایی در شما که از عشق، حقیقت، نور و آرامش است، احترام می‌گذارم. هنگامی که شما در آن مکان در خود هستید، من در آن مکان در خودم هستم، ما یکی هستیم.» کتاب حاضر را نشر «آموت» منتشر کرده است.