برشی از زندگی سه زن ایرانی، دختر و مادر و مادربزرگ در تهران دهه 80 شمسی. دختر جوان درگیر مسائل و خواسته‌های نسل خود است. مادربزرگ هنوز غرق در گذشته‌ای است کمابیش ساخته و پرداخته ذهن. راوی قصه آرزو است، زنی میانه‌سال که بین خواسته‌های مادر و توقعات دختر و آرزوهای خود در جدال است. در ظاهر زنی است محکم که از مردها و دنیای مردانه اطرافش هراسی ندارد و در باطن خواسته و ناخواسته جوابگوی توقعات دختر و مادر. وقتی عشق به‌صورت مردی «بی‌نقص» وارد زندگی‌اش می شود مخالفت مادر و دختر و دوست صمیمی به جدال ذهنی آرزو دامن می‌زند. عادت می‌کنیم در فرانسه و ایتالیا و گرجستان ترجمه و منتشر شده است.

یوستین گوردر در این کتاب نیز چون اثر پرآوازه دیگرش، دنیای سوفی، توانایی ادبی خود را در آمیختن جهان‌های واقعی و تخیلی و جهش از یکی به دیگری، و نیز درهم بافتن داستانی پرفرازوفرود را با پرسش‌هایی فلسفی و هستی‌شناختی، نشان می‌دهد. سفر هانس و پدرش از نروژ تا یونان سفری واقعی است اما در ضمن آن، هانس کتابی جادویی با نوشته‌هایی ریز پیدا می‌کند که در آن چهره‌های روی ورق جان می‌گیرند و ماجراهای خیالی این کتاب مینیاتوری با داستان زندگی خود او درهم‌می‌آمیزند و درخلال آن، تأملات متفکرانه پدرش او را با مسائل بزرگ حیات آشنا می‌سازد.

“بازیگری و پرفرمنس آرت” کتابی است به قلم “احمد دامود”، که “راهنمای تمرینهای عملی و نقد و نظر درباره پرفرمنس آرت ” می باشد. اثر پیش رو که در زمره نخستین کتب نوشته شده به زبان فارسی پیرامون “بازیگری و پرفرمنس آرت” می باشد، این سبک هنری را معرفی و تجزیه و تحلیل می نماید و مثال های بی شماری از آثار “بازیگری و پرفرمنس آرت” که مرتبط با نمایش و تئاتر هستند را برای خوانندگان شرح می دهد.
“احمد دامود” که کتاب “بازیگری و پرفرمنس آرت” را در دو بخش به رشته ی تحریر درآورده، در بخش نخست، شناختی ابتدایی در کنار تمرین های عملی این شیوه ی هنری را ارائه می نماید. در این راستا وی ابتدا به کاوشی در مفهوم پرفرمنس آرت پرداخته و سپس یک راهنمای کلی از تمرین ها ارائه می کند. در ادامه مواردی نظیر سکون، تن پوش، تقلید و تکرار، دیگران و دیگران، عدم تداوم و غافلگیری، آشفتگی و تمرکز، احتیاجات و پرفرمنس آرت، تغییر در سرعت و کنش های جدید، زبان، زمان و مکان اجرا و چگونگی حضور در قالب حضور واقعی یا عروسک گردانی، تشریح می شوند.
اما بخش دوم که به خاستگاه پرفرمنس آرت اختصاص یافته، پایگاه نظری، خاستگاه عملی، زیبایی شناسی اتفاقات دیدنی، تجدید نظر در بازیگر پرفرمنس، بررسی بازیگران از نظر روانی و به طور کلی اختلالات روانی در ارتباط با پرفرمنس آرت را زیر ذره بین می برد. “احمد دامود” تمام تلاش خود را نموده است تا دو بخش کتاب را کاملا از هم مجزا ارائه کند تا خواننده در مواجهه با موارد عینی، راهنمای مناسبی در اختیار داشته باشد و در عین حال در قسمت نظری کتاب، هر آنچه نیاز است از “بازیگری و پرفرمنس آرت” بداند را دریافت کند.

کتاب یک روز مانده به عید پاک، اثری نوشته ی زویا پیرزاد است که نخستین بار در سال 1997 منتشر شد. در این کتاب، سه داستان از یک شخصیت در سه دوره ی متفاوت از زندگی او روایت می شود. این سه داستان را می توان جدا از هم نیز در نظر گرفت اما پیرزاد موفق شده ارتباطی جذاب و دلنشین میان آن ها برقرار کند. ادموند، زندگی آرام و آبرومندی دارد و از اعضای وفادار و محترم اجتماع کوچک ارمنی ها به شمار می آید. اما زمانی که دخترش شیفته ی مردی مسلمان می شود، این رسوایی مانند آتشی در جنگل زبانه می کشد و ادموند مجبور می شود بین خانواده ی خود و یا توقعات دیگران یکی را انتخاب کند. او تصمیم خود را می گیرد اما این فقط زمان است که تاوان تصمیم ادموند را مشخص خواهد کرد. کتاب یک روز مانده به عید پاک که شاهکار بزرگ ویکرام ست، رمان «شوهر دلخواه» را به یاد مخاطبین می آورد، داستانی تأثیرگذار درباره ی اشتباهات، و شکوه انسان بودن است.

راوی داستان مردی است که همسرش هنگام زایمان به دلیل خون ریزی فوت کرده و فرزندش نیز مرده به دنیا آمده است . اکنون او تعادل روحی خود را از دست داده و در مجتمعی درمانی در طبقه نهم بستری می باشد . او به دنبال رمز و راز مرگ و نیستی است و قابل توجه است که بقیه شخصیت های داستان های آقای مستور هم در این تیمارستان وجود دارند مثل امیر ماهان یا کلا شخصیت های جست و جوی مین قسمت های زیبایی از کتاب خیلی زود عاشق هم شدیم . مثل بیشتر عشق ها ، تقریبا بی دلیل . هیچ مرگی دنیا را به آخرین نقطه اش نخواهد رساند . اما را اما شاید برساند . گاهی فکر می کنم آدم های زیادی هستند که من میتوانم با آن ها عمیقا احساس نزدیکی کنم اما افسوس که نمی شناسمشان . عاشق هر کس که شدی دیگه نمی تونی فراموشش کنی . واسه همینه که به نظر من عشق یعنی هیولا .

پیچیدگی و ابهام توان فرسای آثار یونگ و گستردگی دامنه ی مضامین آن ها، نوشتن شرح و تفسیری بر اندیشه های او را بسیار دشوار می کند، و این کتاب را می توان از تلاش های موفقی دانست که در این راه انجام شده است. بسیاری از این نکته ها که در نوشته های یونگ گنگ و پرسش انگیزند در این کتاب روشن می شوند و ارتباط آن ها با دغدغه های انسان متفکر امروزی نشان داده می شود. نویسنده ، که در بسیاری از دانشگاه های معتبر، اندیشه ی یونگ را تدریس کرده است در این کتاب به کاوش در افکار او در باب دیانت و پیش فرض های روان شناختی آن ها می پردازد و ممفاهیم پراهمیت و بغرجی چون ناآگاه جمعی، سرنمون ها، فردانیت، فرآیند رشد انسان در ربط با تکامل سرنمون خویشتن را، شرح وتبیین می کند. آن گاه بحث درباره ی اسطوره، روان پریشی و روان شناسی شخصیت نیچه زمینه ساز بررسی نظر یونگ درباره ی همانندی های نااگاه نیچه و ناآگاه انسان معاصر و پدیده های اجتماعی و روان شناختی امروزینی می شود که در دیدگاه های نیچه بیان یافت.

سومین کتاب آگامبن، کودکی و تاریخ، عنوانی مرموز و درعین حال دقیق دارد. «کودکی» و «تاریخ»، به ترتیب، متناظر با مقولات استعلایی تجربه ی بشری اند: زبان و زمان. برنامه ی فلسفی ای که آگامبن در این کتاب و تا حدودی در کتاب بعدی اش، زبان و مرگ، پی می گیرد ــ برنامه ای که، به گفته ی خودش، در حکم ادامه ی پروژه ی فلسفه ی آینده ی بنیامین است ــ عبارت است از یافتن نقطه ی تلاقی میان مقولات زبانی و مقولات تاریخی و در واقع همان نقطه ای که در آثار بعدی فیلسوف، در پیکر مفهوم «توانش» صورت بندی می شود.

گافمن که از برجسته ترین جامعه شناسان قرن بیستم آمریکا است در این کتاب با استفاده از بررسی های مفصل توصیفی و تجربی ،موقعیت اجتماعی افرادی را مورد باریک بینی قرار می دهد که به واسطه ی ایجاد شکافی میان هویت اجتماعی بالفعل و بالقوه شان قادر به پیروی از هنجارهای متداول جامعه نیستند و در نتیجه در نزد افراد معمولی مورد پذیرش واقع نمی شوند. این افراد که به واسطه ی وجود تفاوت مذکور اصطلاحا «داغ ننگ» بر پیشانی شان می خورد ، گروه وسیعی را تشکیل می دهند . از فرد بی سوادی که سعی در کاهش تنش های ناشی از این عیب را دارد، تا فرد مصروعی که هنگام حمله های شدید وآنی خودش را در خیابان می یابد و افراد بی شماری که دارای انواع و اقسام عیوب جسمی و انحرافات شخصیتی _اخلاقی هستند_ همگی به نوعی از جریان عادی زندگی خارج شده و مجبور به دست و پنجه نرم کردن با مصیبت ها و مشکلات خود می شوند. داغ ننگ : کتاب برگزیده سومین جشنواره ی کتاب فصل ، پاییز 1386

به گزارش خبرنگار کتاب شبستان، گاوخونی رمان کوتاهی است از جعفر مدرس صادقی نویسنده معاصر ایرانی به زبان فارسی. این داستان که در آذر ۱۳۶۰ (حدود یک سال پس از آغاز جنگ ایران و عراق) نوشته شده و سال ۱۳۶۲ در ایران به وسیله نشر نو و در سالهای بعد توسط نشر مرکز به چاپ رسیده‌است، مشهورترین کتاب نویسنده بوده و به عنوان یک رمان کوتاه و معاصر فارسی چاپهای متعددی داشته‌است.

راوی داستان پسر جوانی است که از اصفهان (زادگاه و محل خانه پدری) به تهران آمده و با دو دوست (هر دو پسر) در خانه‌ای زندگی می‌کنند. راوی خاطرات به هم پیچیده و معمولاً تلخ از دوران کودکی و نوجوانی دارد که عشق نافرجام و مرگ پدر و مادرش از آن جمله است. راوی داستان معمولاً در حال تعریف خواب‌های خود برای مخاطب است، خواب‌هایی که در آنها گذشته راوی به تدریج آشکار و جزییات مرموز و روانی راوی بیان می‌شود. خواب‌های راوی بیشتر شامل خاطرات پدر است، پدری که هر روز صبح زود بیرون می‌رفت و در زاینده رود شنا می‌کرد و یک بار خواب می‌بیند که روزی آنقدر به پایین دست رودخانه رفت که در باتلاق گاوخونی غرق شد و مرد.(هر چند که پدرش در مغازه خود و پشت میز کارش فوت کرده بود.) راوی بعد از مرگ پدر به اصفهان برگشته و با (دختر عمه‌اش) ازدواج می‌کند، اما وضعیت روانی اصفهان، خاطرات دیوانه کننده کودکی و شرایط نابسامان روانی در راوی که منجر به تصمیم سریع او برای ازدواج شده بود در ادامه منجر به نابسامانی زندگی و جدایی سریع از همسرش می‌شود. پدر مرده تا انتهای داستان حضور دارد و سرانجام به صورتی سیال بین واقعیت و خیال (تا جایی که در اواخر داستان در خواب نیز خواب‌هایش را می‌نویسد و این جاست که داستان شکل پیچیده‌ای می‌یابد.) در خواب می‌بیند یا منجر به غرق شدن و مرگ راوی در وسط خیابان لاله‌زار تهران می‌شود.

جامعه شناسی هنر ژان دو وینیو اثری جدلی در دفاع از اصالت کار کرد تخیل در مقابله با برداشت جزمی و بیش از اندازه علم گرای جامعه شناسی سنتی هنر است.آن چه او در این کتاب کوچک و موجز اما بسیار عمیق و پر بار مطرح می کند در واقع پیشنهادی برای نگرش تازه به کل جامعه شناسی هنر و به تعبیری صریح تر دعوت به پایه گذاری این جامعه شناسی بر اساس نگرشی زنده و پویا نسبت به جامعه و آفرینش هنری است.نگرشی که رابطه تنگاتنگ تجربه اجتماعی و کار کرد تخیل را بر اساس نظریات ناقدان بزرگی چون والتر بنیامین لوکاچ فوکو رولان بارت … به بررسی می کشد. ژان دووینیو استاد دانشگاه اورلئان فرانسه نظریه پردازی معتبر و نویسنده ای پر کار است آن چه بدون شک در دقت و موشکافی نظریات او تاثیر می گذارد دستی است که خود از نزدیک در کار آفرینش هنری به ویژه تئاتر و نمایش دارد.

نسبی نگری، نسبیت و فرهنگ، دنیای انسان دیگر، سوفیست ها و شک آوران، خواست حقیقت از نگاه نیچه، بازی حقیقت از نگاه فوکو، تأویل و نسبی نگری در فلسفه ی علم امروز، شک و یقین از نگاه ویتگنشتاین

کتاب این یک چپق نیست، اثری نوشته ی میشل فوکو است که اولین بار در سال 1973 وارد بازار نشر شد. نوشتن جمله ی «این یک چپق نیست» در کنار تصویری واضح از یک چپق، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ نقاشی معروف رنه ماگریت، حکم نقطه ی شروع را برای تحلیل های هنری دلنشین فیلسوف و تاریخ دان برجسته ی فرانسوی، میشل فوکو، دارد. فوکو که بیشتر به خاطر کاوش های درخشان خود در مفاهیم قدرت و ساز و کارهای اجتماعی شناخته می شود، موضعی نسبتا متفاوت را در این کتاب اتخاذ کرده است. او با تحلیل و بررسی ظرافت ها و ابهامات موجود در نقد بصری ماگریت از زبان، یافته های فوق العاده ارزشمند و جذابی را درباره ی این نقاش بزرگ و تأثیرش بر هنر در اختیار مخاطبین قرار می دهد.

اهمیت دوره صفویه (1736-1501) در تاریخ ایران به طور فزاینده ای شناخته شده است. کتاب ایران عصر صفوی تاریخچه جامع سلسله صفوی را به خواننده ارائه می دهد. پروفسور راجر سیوری ریشه های خاندان صفوی را می داند ، جریان نهضت انقلابی که آن را به قدرت رساند و مشکلات پیش روی شاه اسماعیل اول پس از استقرار دولت صفوی در سال 1501 را توصیف می کند. او توصیف کننده توسعه جامعه چند نژادی است. در ایران در طول قرن شانزدهم ، سیاستهای شاه عباس اول که دولت صفویه را به اوج قدرت و رونق خود رساند ، و دلایل سقوط آن در نیمه دوم قرن هفدهم و سقوط نهایی آن. این کتاب همچنین ضمن پوشش تاریخ سیاسی دوره ، فصلهایی راجع به ساختار اقتصادی و اجتماعی دولت ، زندگی فکری و هنری در زمان صفویان و روابط با اروپا را در بر می گیرد.

بررسی مستند و مستدل و کارشناسانه‌ای از تحولات اقتصاد ایران از اوان مشروطه تا انقلاب اسلامی به موازات گزارشی تاریخی از فراز و نشیب‌های سیاسی و اجتماعی ایران در این دوران. نویسنده این دوران را به چهار مرحله تقسیم می‌کند: نخست دوره‌ی مشروطه که تحت عنوان دولت و انقلاب بررسی می‌شود، سپس دوره‌ی سلطنت رضاشاه که زیر عنوان دولت و ضد انقلاب بدان می‌پردازد، پس از آن، بخش فترت، دمکراسی و دیکتاتوری است درباره‌ی رویدادها و اوضاع زمان اشغال ایران در جنگ دوم و دمکراسی متعاقب آن که به دیکتاتوری انجامید. آخرین مرحله دوره‌ی استبداد نفتی و توسعه‌ی اقتصادی است که سال‌های 32 تا 57 را در برمی‌گیرد و نویسنده استبداد و تظاهر به مدرنیسم را ویژگی آن می‌شمارد.

هایدگر در زمستان سال 1951 كه دوباره اجازه‌ی تدریس در دانشگاه فرایبورگ یافت درس گفتاری در ده جلسه ایراد كرد كه در این كتاب آمده است و در ترم تابستانی 1952 نیز آن را تدوام و تكمیل بخشید. او بدین درس گفتار‌ها بسیار علاقه‌مند بود و شكوه داشت كه چرا كم‌تر از دیگر آثارش خوانده شده‌اند. پرسش از معنای تفكر را او با این نكته آغاز می‌كند كه “اندیشه برانگیزترین امر آن است كه ما هنوز فكر نمی‌كنیم.