سه گفتمان در علوم سیاسی و روابط بین الملل
تماس بگیریدنویسندگان: دکتر سید رضا موسوی فرد
محسن جمشیدی
معصومه پور عظیم
ناشر:پژوهشکده راهبردی
توضیحات:در این کتاب به سبک مجموعه مقالات سه نوع روش گفتمانی غالب در زبان شناسی علوم سیاسی و روابط بین الملل مورد تجریه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
امروزه مباحث معرفت شناختی که وارد عرصه ادبیات تئوریکال روابط بین‌الملل شده است، علاوه بر این مسئله که باعث نزدیکی بیشتر این علم به فسلفه باعث ورود جدی اندیشمندان به مباحث ماوراء الطبیعه در این شده است، که این نوع متد جدید قطعاً دارای ویژگی‌های خاص خود است. از جمله این خصوصیات ادبیات و گفتمان ویژه‌ای را می‌طلبد که در اثر حاضر سعی شده است در قالب سه گفتمان ادبیات معرفت‌شناختی و ژرفانگری که در این ادبیات روابط بین‌الملل استفاده می‌شود، در حد امکان مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در فصل اول با بررسی نشو و نمای روش ماتریالیسم دیالکتیک که با قرون گذشته میلادی در یونان باستان برمی‌گردد، می‌توان گفت: سلف مکاتب ایسم‌ها در علوم اجتماعی و روابط بین‌الملل است که هگل یکی از اندیشمندان شهیر غربی در این حوزه متفکر و صاحب اندیشه متعالی است که در فصل اول این تکوین ماده گرایی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که از مباحث معرفت شناختی مورد توجه در این حوزه مطالعاتی است.
در فصل دوم پژوهش مذکور بررسی ساختارگرایی تکوینی پی‌یر بوردیو، ساختارگرایی زبان‌شناختی و معرفت‌شناختی از دیدگاه یکی دیگر از اندیشمندان شهیر غربی قرن بیستم بنام پی‌یر بوردیر را مورد بحث قرار خواهیم دید و به آرا متفاوتی که در این حوزه است، نیز به نوعی گذری خواهیم زد.
در نهایت در فصل سوم و گفتمان آخر به مبانی یک زبان‌شناسی ایده‌آل در حوزه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل از نقطه نظر تئوریک می‌رسیم اصول و مبانی زبان‌شناسی فردینان دوسوسورنام دارد. که در این فصل سعی شده است، مبانی و اصول ابتدائی زبان‌شناسی از دیدگاه این اندیشمند سوئیسی مورد تجزیه و تقریر قرار خواهد گرفت؛ البته در این رهگذر نقطه نظرات و آرای دیگر دانشمندان غربی در این حوزه در حد امکان مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.