نویسنده:جمشید پور اسمعیل نیازی،هدی اسعدی
نشر: آرمان نسل نو
توضیحات:قبر مرا، نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیک‌تر باشم. به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم! بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم. دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید! کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد! مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک‌کاری کنند.کسانی که زیر تاپوت مرا می‌گیرند، باید هم قد باشند. شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد! در مجلس ختم من گاز اشک‌آور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند. از این‌که نمی‌توانم در مجلس ختم خودم حضور یابم قبلا پوزش می‌طلبم. بعد از مرگم، انگشت‌های مرا به رایگان در اختیار اداره انگشت نگاری قرار دهید. عبور هر گونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است. روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که از گهواره تا گور دانش بجست.