درباره «نیمه تاریك ماه» بهترین توصیف همان است كه نویسنده، خود، در نخستین سطر مقدمه كتابش نوشته: «در عرصه‌ داستان كوتاه حاصل عمر انگار همین‌هاست كه در این دفتر آمده است.» این مجموعه شامل تمام داستان‌های كوتاه منتشرشده گلشیری است كه از سال 1339 تا 1377به نگارش درآمده است. متأسفانه، علی‌رغم آنكه گلشیری را بعد از هدایت تأثیرگذارترین نویسنده ایران و صاحب سبك (اصفهان) دانسته‌اند، شمار زیادی از نویسندگان جوان و خوانندگان جدّی ادبیات داستانی آن‌طور كه باید به این مجموعه ارزشمند التفات ندارند. حال آنكه، این مجموعه می‌تواند به‌عنوان یکی از نخستین تجربیات داستان کوتاه مدرن به زبان فارسی و به‌دلیل استفاده از تكنیك‌های مختلف داستانی و مضامینی كه هنوز هم تأمل‌برانگیزند، به‌صورت یك كتاب آموزشی مدّنظر قرار گیرد. صرف‌نظر از بی‌مهری برخی بزرگان به این نویسنده، شاید بتوان علّت اصلی غفلت جوانان را متن پیچیده، نثر سنگین و محتوای چندلایه داستان‌ها دانست. ویژگی‌هایی كه باعث سخت‌خوان‌شدن آنها گردیده، تنها مخاطبان خاص و پرحوصله را به خود جذب می‌كند. به‌هرحال، گمان نمی‌كنم این، دلیل موجهی برای علاقه‌مندان باشد كه خود را از مطالعه داستان‌های گلشیری محروم سازند؛ داستان‌هایی كه تأمل در محتوا و تعمق در تكنیك‌های آنها می‌تواند ایشان را دست‌كم در آموختن شیوه‌های نوین داستان‌نویسی، گونه‌های داستان مدرن، زوایای دید مختلف و… یاری رساند.