نویسنده:سید حسین میرکاظمی
نشر: آموت
توضیحات: دشت بی‌مأمن است، و همین ساده‌اش می‌کند. بی‌غل و غش است، و همین زخم پذیرش می‌کند. آبای، شخصیت اصلی رمان، نماد نسلی است که در دوره‌ی تزاری- قاجاری و رضا شاهی جنگیده است، رنج کشیده است، و افق در نگاهش چون شعله لرزان.

بروز سنت‌های ترکمن و تقابل‌شان با «آبای» که می‌خواهد با عشق به «آنا بخت» لحظه‌های رویایی صحرا را زندگی کند و … صدای دو تاری، و طنین سُم‌ضربه‌های اسبان تیزرو و تازه نفس…

«یورت» نخستین رمان واقع‌گرایانه از زندگی مردم ترکمن صحراست و قلمرویی از هستیِ مردان، زنان و دختران ترکمن. خواننده با زندگیِ اندیشه، زندگیِ موقعیت، و زندگیِ رهایی برآمده از تجربه و رویاهای صحرا روبرو می‌شود. جاذبه‌ی رمان یورت از عشق است، و زندگی اجتماعی و تاریخی ترکمن صحرا را از دوره محمدعلی شاه مخلوع تا تخت قاپوی رضاشاهی بازآفرینی می‌کند.

نویسنده: عبدالکریم سروش
نشر: صراط
توضیحات: شرح دعای ابوحمزه ثمالی، دیالوگ انسان و خدا، توبه، معشوق محتشم، فلسفه دعا، توفیق دیدار و طلب یقین، كمند لطف، دعای عارفان و پرتوی از دعای عرفه، از بخش‌های مختلف این كتابند.
دعا و نیایش قبل از آن‌كه ابزار زندگی باشند، ابزار بندگی‌اند و بیش از آن‌كه خواهش تن را ادا كنند، حاجت دل را روا می‌كنند و برتر از آن‌كه سفره نان را فراخی بخشند، گوهر جان را فربهی می‌دهند. دعا فقط صحنه خواندن خدا نیست، كه عرصه شناختن او هم هست؛ مونولوگ نیست، دیالوگ هم هست.
دعا سخن‌گفتنی دو سویه است و در این مكالمه و مخاطبه است كه هم انس حاصل می‌شود هم شناخت؛ هم پالایش روح می‌شود، هم تقویت ایمان؛ هم دل خرسند می‌شود، هم خرد و چنین است كه آدمی به تمامیت خویش در محضر تمامیت‌طلب ربوبی حاضر می‌شود و نه دستار، كه سر را را هم می‌بازد و نه به اضطرار عاقلانه، كه به اختیار عاشقانه می‌شكند.
در دعا هم از نیاز عاشق سخن می‌رود، هم از ناز معشوق؛ هم از احتیاج این، هم از اشتیاق او؛ هم از انس، هم از خوف؛ هم از محبت، هم از معرفت؛ هم از توبه و انابت، هم از كرم و اجابت؛ هم از تسلیم، هم از تعلیم. چیست دعا كه این همه نعمت و بركات از دامان و آستین آن سخاوتمندانه فرو ریزد و آن همه خدمات و حسنات كه كریمانه از دست او برخیزد؟

نویسنده: حسن میرعابدینی
نشر: چشمه‌
توضیحات:
با وجود غنای سنت قصه‌گویی منظوم و منثور در ادبیات کلاسیک ایران، داستان‌نویسی نوین، مهاجری است که بیش از صد سال از اقامتش در این سرزمین نمی‌گذرد. البته این مدت در تاریخ ادبیات، دوران کوتاهی نیست، به خصوص که دوره‌ی مورد نظر به دلیل تغییر و تحولات چشم‌گیر در حوزه‌ی جامعه، فرهنگ و ادبیات از مهم‌ترین مقاطع تاریخ معاصر به شمار می‌آید. در همین سال‌هاست که تاثیر برخورد مظاهر تجدد غرب با جامعه‌ی سنتی به شکل بحرانی فراگیر در سیاست و فرهنگ و ادبیات ایران بروز می‌یابد؛ بحرانی که به صعود طبقه‌ی متوسط و ظهور روشنفکرانی می‌انجامد که اندیشه‌هایی اصلاح‌طلبانه دارند و برای بیان مقصود خود از شکل‌های تازه‌ی ادبی نظیرگزارش‌های روزنامه‌ای، رمان، داستان کوتاه و نمایش‌نامه استفاده می‌کنند. به واقع جامعه‌ در مسیر بیداری ملی، می‌کوشد با بهره‌گیری از این شکل‌ها، وضع خود را روشن کند و احتمالا پاسخی برای سئوال‌های متعددش بیابد. عوامل ذهنی و عینی گوناگونی راه را برای پیدایش داستان‌نویسی ایران هموار کرد که از آن جمله است: خودآگاهی ملی، هویت یافتن ملت و اهمیت یافتن فرد و فردیت، جدایی هنرمند از حامیان درباری، به کارگیری زبان ساده، و فراهم آمدن امکانات فنی چاپ کتاب و مطبوعات. کتاب حاضر دربرگیرنده‌ی شرح اجمالی زندگی و آثار نویسندگان ایرانی و نیز نخستین کوشش‌ها برای آفرینش ادبیات جدید (دهه‌ی 1270 ه . ش) تا دهه‌ی 1380 است.