در زیبایی‌شناسی فهمِ انسان؛ معنای بدن، مارک جانسون کار پیش‌گام خود در مورد ارتباط میان علوم شناختی، زبان و معنا را که نخستین‌بار در اثر کلاسیک استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم مطرح شد ادامه می‌دهد. جانسون از پژوهش‌های اخیر در مورد رشته‌ی جوان روان‌شناسی استفاده می‌کند تا نشان بدهد که چه‌گونه بدن، حتی پیش از تکوین خودآگاهی، معنا تولید می‌کند. از این‌جا، او برای کاوش بیش‌تر خاستگاه‌های بدنی معنا، اندیشه، و زبان به علم عصب‌پایه‌ی شناختی روی می‌آورد و ابعادِ فراوان معنا ـــ از جمله تصویرها، کیفیت‌ها، عواطف، و استعاره‌ها ـــ را که همه در برهم‌کنش‌های فیزیکی بدن با جهان ریشه دارند به بررسی می‌گیرد. جانسون، با برداشت از روان‌شناسی هنر و فلسفه‌ی عمل‌گرا، استدلال می‌کند که همه‌ی این جنبه‌های معناسازی اساساً زیبایی‌شناسانه هستند. او نتیجه می‌گیرد که هنرها اوج تلاش‌های انسان برای یافتن معنا هستند و مطالعه‌ی ابعاد زیبایی‌شناسانه‌ی تجربه‌ی ما برای کشف مبنای بدنی معنا حیاتی است.

در مورد حقوق پرسش‌هایی وجود دارد که نمی‌توان از راه تجزیه و تحلیل ساده حقوق رایج به آنها پاسخ داد. پرسش‌هایی که حقوقدان‌ها و فیلسوفان نمی‌توانند آن‌ها را نادیده انگارند. موضوع فلسفه حقوق هم بررسی همین پرسش‌ها و پاسخ‌های داده شده است. این پرسش‌ها مربوط به تعریف حقوق، رابطه‌های حقوق با قدرت، با زور، با اخلاق، ساختار نظام حقوقی یا ویژگی‌های استدلال‌ها و دیدگاه‌های حقوقدان‌هاست

مكتب‌های نظری‌ای كه در این كتاب موضوع بحث قرار می‌گیرند عمدتاً با ارجاعات بین‌المللی گسترده‌ای حمایت می‌شوند و همین در برخی موارد به روند به‌روزماندن‌شان حتا پس از مرگ نظریه‌پردازان‌شان یاری می‌رساند. از آن‌جا كه اغلب این مكتب‌ها به نام نظریه‌پردازان‌شان شناخته می‌شود، فصل‌های كتاب نیز با نام آن‌ها ترتیب یافته است كه عبارت‌اند از: ساموئل ایزنشتات، زیگمونت باومن، آلن تورن، میشل فوكو، توماس لاكمن، ژان بودریار، ایمانوئل والرشتاین، “جامعه‌شناسی تاریخی نوین” (چارلز تیلی، تدا اسكاچپول، مایكل مان)، هارتموت اِسِر، ریچارد سِنِت، اولریش بِك، “تحلیل جامعه‌شناختی شبكه” (مارك گرانووتر، رونالد برت، هریسون وایت)، “نونهادگراییِ جامعه‌شناختی” (جان مِیِر، فرانك دابین)، و “نظریه‌پردازان پسامدرن جامعه‌شناسی فرانسه” (كالج جامعه‌شناسی، ادگار مورن، میشل مافزولی، برونو لاتور). چهار مكتب از این سیاهه، چنان كه مشهود است، نظریه‌هایی را در بر می‌گیرد كه نمی‌توان آن‌ها را فقط با نام یك نظریه‌پرداز مرتبط دانست… . در این اثر تلاش شده تا چشم‌انداز كاملی ارائه شود از آن‌چه امروز در فضای جامعه‌شناسی جهانی ‌رؤیت‌پذیر است.

این کتاب درباره‌ی کابوس‌ها، فاجعه‌ها و رویاها است. هم‌چنین در مورد امور جاری و روزمره‌ای است که به زندگی ما تداوم و معنا می‌بخشد. کتاب پیش رو در مورد گرمایش سیاره‌ی ماست. اگر این پدیده عنان‌گسیخته پیش رود، تهدیدی جدی برای تمدن ما ایجاد می‌کند. این تغییراتی که ما در اقلیم جهان ایجاد می‌کنیم، باعث می‌شود آب و هوا به طور فزاینده حاد و آشفته گردد و مناطق وسیعی از جهان در معرض خشکسالی قرار گیرد و سرانجام غیرقابل سکونت شود. … این کتاب کندوکاوی طولانی درباره‌ی یك پرسش است. چرا اکثر مردم، درغالب مواقع، چنان عمل می‌کنند که انگار می‌توان این مشکل بزرگ را نادیده گرفتی … انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی صنایع مدرن، باعث می‌شود اقلیم زمین گرم تر شود که می‌تواند نتایج مخربی برای آینده به همراه داشته باشد. با این حال، اکثریت مردم برای تغییر عادات روزانه‌ای که منبع خطراتی است که تغییرات اقلیم برای ما دارد، کار ناچیزی انجام می‌دهند و یا اصلا هیچ کاری نمی‌کنند. (از مقدمه‌ی نویسنده)

نظریه‌ی اجتماعی کلاسیک دورانی از ۱۸۴۰ تا ۱۹۲۰ را دربر می‌گیرد که طی آن کارل مارکس، ماکس وبر، امیل دورکیم و گئورگ زیمل نظریه‌های‌شان را پروردند و بنیانی استوار برای جامعه‌شناسی پدید آوردند. این کتاب دربردارنده‌ی مهم‌ترین مفاهیمی است که این اندیش‌مندان در تحلیل‌های خود‌ طرح کرده‌اند. مؤلف کوشیده است تا با بهره‌گیری از کلام خودِ این چهار تن، اندیشه‌های اصلی مرتبط با هر مفهوم کلیدی را به‌روشنی شرح دهد و به مباحث گوناگونی که از آن زمان تاکنون در بسط آن مفهوم یا در انتقاد به آن طرح شده اشاره کند، و نشان دهد که این دیدگاه‌ها چقدر امروزی هستند و چه‌مایه می‌توانند در اندیشیدن به جامعه و تحلیل اجتماعی به کار آیند.

عشق شکوفه ای است که میوه اش ازدواج نامیده می شود. این شکوفه های عشق، نه فقط بر جوانان و تازه واردان به شکل عشق طلوع می کند، که بر بزرگسالان و باتجربه ها نیز در زندگی زناشویی، اینگونه رخ می نماید. بگذارید زیبایی عشق تان، منشا دائمی اعتماد و همچنین خزانه شادی برای عزیزان و نزدیکانتان باشد. بگذارید عشق زندگی کند و دوام بیابد و نگذارید خواسته ای خودخواهانه، وجودی مهربان را بر ضد خواسته بر حقش بشوراند؛ چرا که مفهوم عشق این نیست که…

موضوع بحث در کتاب حاضر، نظریه «تقلید از خدا» در معرفت‌شناسی عرفانی «ابن عربی» است. جایگاه طرح این مبحث در عرفان «ابن عربی»، پس از «نقد عقل» است. این کتاب نظریه «تقلید از خدا» را مورد نقد و بررسی قرار داده است. شناخت غیرذاتی و تقلید، علم خدا به اشیا ذاتی، باید از خدا تقلید کنیم، پیوند استوار معرفت و زهد، تقلید از خدا در مورد خدا، نقد ادراک عقلی، نقد ادراک حسی، دانش بشری دانشی تقلیدی، خطای قوای ادراکی، ضرورت تقلید از خدا، منزلت و حکمت، هدایت و راهنمایی عقل و انسان در وضعیت هبوط از محورهای اصلی مورد بحث در این کتاب هستند.

شوپنهاور تنها فرزند پسر بازرگان هامبورگی، هینویش فلوریس شوپنهاور است که در سال 1788 به دنیا آمد. او ابتدا به تحصیل در رشته‌ی بازرگانی پرداخت، سپس در برلین به تحصیل علوم طبیعی و فلسفه مشغول شد و بعد از مدتی به بررسی نقادانه‌ی فلسفه‌ی کانت و افلاطون پرداخت. از 1811 به بعد سعی کرد تا از فلسفه‌ی فیشته بهره‌مند گردد ولی پس ازمدتی از او سرخورده شد و در نهایت رساله‌ی دکتری خود را با عنوان “در باب ریشه‌ی چهارگانه‌ی قضیه‌ی دلیل کافی” نوشت. شوپنهاور در این رساله اساس شناخت را به صورت کلی بررسی کرد. شوپنهاور در فلسفه‌ی خود با تمام وجود جنبه‌ی غیرعقلانی جهان را دریافت و به طور دلنشین تشریح و توصیف کرد. موضوع فلسفه‌ی شوپنهاور در واقعیت زندگی است. جهان برای شوپنهاور از جلوه‌ها که موضوع شناخت ما می‌باشد و از شئ فی‌نفسه که اراده و یاخواست فی نفسه و کور و غیرعقلانی است، تشکیل شده است. وی احساس لطیف، ذوقی زیبا، بیانی روشن ولی روحیه‌ای بدبینانه و قلمی تیز دارد که با آن مانند کالبدشکافی ورزیده پیکر موجودات را می‌شکافد و علت رنج هستی آن‌ها را با صراحت برملا می‌سازد. نویسنده در کتاب حاضر سعی کرده است تا اساس فلسفه‌ی او را که تحت عنوان “جهان به صورت اراده وتصور” در چهار کتاب نگاشته است، به طوری رسا بیان کند، به طوری که خواننده افزون به درک دستگاه فلسفی او، نیازی به مراجعه به واژه‌نامه‌ی فلسفی نداشته باشد.

کتاب حاضر، در برگیرندة هفت مقاله و سه مصاحبه از «ریچارد رورتی» فیلسوف آمریکایی دربارة موضوعهای گوناگونی چون: حقیقت، تروریسم، پست مدرن، علم و… میباشد. رورتی در مقاله های خود استدلال میکند که حقیقت به معنای مطابقت با واقعیت، پایة فرهنگ مدرن را تشکیل داده است و روشنفکر در این فرهنگ به دنبال واقعیتی در پسِ نمود است، واقعیتی که ارتباطی با زندگی بشر ندارد. او معتقد است فرهنگی که ادبیات را جایگزین دین و فلسفه کرده و رستگاری را نه در ارتباط با یک شخص غیربشری و نه در گزاره های شناختی، بلکه در روابط غیرشناختی با سایر انسانها در اجتماع جستوجو میکند، فرهنگ مترقی است. امروزه این فرهنگ، دین و فلسفه را به حاشیه رانده است. رورتی در ادامه، رابطة این نوع فرهنگ با سیاست را در این امر خلاصه میکند که دانشمندان نمونة خوبی از تعاون اجتماعی هستند که در این همکاری و تعاون، صداقت، تساهل و اعتماد نقش مهمی ایفا میکند. وی طرفدار دیدگاه پست مدرنیستی است، لذا شالوده ستیزی و نفی حقیقت را میتوان از افکار پست مدرنیستی او دانست. وی مفاهیمی از قبیل: حقیقت، خود، واقعیت و طبیعت انسان را قبول ندارد. به همین دلیل او به منکر حقیقت، ضدِ ماهیتِ باور و ضدِ فلسفه معروف شده است.