اغلب افراد به محض وقوه هر مسئله ای در جامعه، از دولت توقع دارند مداخله کند و مشکل را حل کند. اما متفکرین انتخاب عمومی به شما نشان میدهند که دولت نه تنها تمایلی به حل مشکلات جامعه ندارد و اگر هم تمایل داشته باشد توان حل آن ها را ندارد، بلکه اغلب وقتی هم مداخله میکند کارها را بدتر میکند.

کتاب تاریخ جهان نو روایتی دقیق و مدون از وقایع مهم از اواخر قرون وسطی تا درگیری های سیاسی و مذهبی در آغاز قرن بیست و یکم است. این کتاب یک تحقیق گسترده ارائه می دهد که به خوانندگان کمک می کند تا هم از پیچیدگی های وقایع بزرگ (به عنوان مثال ، انقلاب فرانسه ، جنگ جهانی اول یا فروپاشی سیستم های بزرگ شاهنشاهی) و هم از اهمیت تحلیل تاریخی مطلع شوند. کتاب تاریخ جهان نو همچنین خلاصه ای دقیق از تغییرات سیاسی مدرن را که بر رشد اجتماعی و فرهنگی همه فرهنگهای مدرن تأثیر گذاشته است ، ارائه می دهد. این کتاب در طول عمر خود به عنوان یک روایت تاریخی که با ظرافت نوشته شده ، پر از تجزیه و تحلیل و بینش های تاریخی متعادل است ، و همچنین توجه سنتی آن به روند تحولات تاریخی ، درگیری ها و تحولات سیاسی ، بارها و بارها تحسین شده است. این کتاب همچنین به روز شده است تا نقشه ها و آمار اقتصاد جهانی و … را در بر گیرد.

کتاب اسرار طول عمر، شادابی و تندرستی از جدیدترین کتب دکتر گیلورد هاوزر است که مترجم توانای آثار او آن‌ را به فارسی برگردانده و در دسترس خوانندگان فارسی زبان گذاشته است. دکتر هاوزر در این کتاب کلید اسرار طول عمر و شادابی و تندرستی را که مورد علاقه و نیاز همگان است به صورت گنجینه‌ای در دسترس خوانندگان و علاقه‌مندان خود قرار داده است. این کتاب برای همه مفید و خواندنی و قابل استفاده است و دستورهای بهداشتی آن با کمترین هزینه‌ای فراهم می‌شود، از این جهت هرکس از هر طبقه‌ای و با هر درآمدی می‌تواند از مطالب آن بهره‌مند گردد.

درباره سبک و شیوه زندگی مردم اصفهان در مدت زمانی که این شهر پایتخت صفویان بود، چه می‌دانیم؟ می‌دانیم که در پیِ اصلاحات سیاسیِ شاه عباس، شهر اصفهان بازسازی شد و حتی گسترش پیدا کرد، اما درباره ماهیت الگوهایی که در آن عصر از ناحیه قدرت شکل می‌گرفت چه می‌دانیم!؟ همان الگوهایی که تعیین‌کننده سبک زندگی در قلمرو روزمره بود؛ به عنوان مثال، آیا در این عصر از وجود شرایطی که منجر به شکل‌گیریِ خرده‌فرهنگ‌های مختلفی (حداقل در برخی از شهرهای بزرگ) شد، خبر داریم؟ یا آیا از لای درزهای گزارش‌های تاریخی، توانسته‌ایم گروه‌هایی از زنان یا مردانی را ببینیم که در دامان آزادسازیِ فرهنگیِ مورد تقاضای دیوان‌سالاری شاه عباسی، به منظور خاصی پرورده می‌شدند؟ از آنان چه می‌دانیم؟ اصلا پراکنش و اسکان گروه‌های مختلفِ اجتماعی از سوی شاه عباس، چه نقشی در سبک و شیوه زندگی و همچنین دیوان‌سالاریِ نوظهور وی داشتند؟ و در این میان، آیا به سازوکار انسجام ‌بخشی فکر کرده‌ایم که در غیابش هر آن امکان داشت فرقه ‌های گوناگون شهری ـ محلی، موجب از هم پاشیدگی شهر اصفهان شوند؟ تا جایی که می‌دانم، درباره تاریخ، معماری و شهرسازی اصفهان مطالب زیادی نوشته شده است (که همگی هم بیانگر اهمیت این شهرند)، اما واقعیت این است که در حیطه علوم انسانی کار چندانی درباره این شهر و ساکنین آن، انجام نگرفته است. و این همان‌ جایی‌است که کارگاه مطالعاتی کتاب حاضر برپا شده است. یافتن پتانسیل‌هایی که به لحاظ اجتماعی، آفریننده شهر اصفهان عهد صفوی بود. اکنون لازم است به لحظه‌ای اشاره کنم که اساس مطالعه حاضر در ذهنم شکل گرفت . زمانی که کتاب «در جستجوی فضاهای گمشده» ی زنده یاد داریوش شایگان را می‌خواندم. در جایی از آن اثر، شایگان بدون بررسی شرایط اجتماعی، این ایده را می‌پروراند که «طرح شهرسازیِ شهری چون اصفهانِ دوره صفوی، بدون آگاهی از صورت مثالین باغ بهشتی که همواره منبع الهام هنر ایرانی بوده است، نمی‌توانست ریخته شود» ؛ کتاب به اتمام رسید اما ذهن من به شدت درگیر مسئله‌ای بود که در پسِ توصیف شایگان از شهر اصفهان، نشسته بود: چگونگیِ مناسبات اجتماعی و فرهنگیِ قدرت و نیروی انسانی در شهر اصفهانِ عصر صفوی. شهری که به تعبیر شاعرانه دکتر شایگان، نمونه‌ای از «صورت مثالین باغ بهشت» بود. تمایل به شناخت نحوه‌های بودن، سبک زندگی، دیدگاه و شیوه‌هایی که انسان‌ِ نوعی آن عصر بر اساسش با خود، دیگری، شهر و جهان رابطه برقرار می‌کرد، ذهنم را سخت مشغول به خود کرده بود. زیرا با توجه به تجربه‌، یقین داشتم که در پسِ آن تصویرِ مجذوب کننده‌ ی‌به اصطلاح «بهشتیِ» شایگان، انسان و جامعه‌ای وجود دارند که به عکس عمیقا استوار بر زمین ‌اند: وابسته و برخاسته از شرایطی کاملا مادی که از ویژگی ‌های مهمش می‌توان به ستیز و نزاع اجتماعی و سیاسی برای بقا و قدرت اشاره کرد. پس ذهنم به جستجوی امکاناتی برآمد که می‌توانست به طور نسبی مشخص‌کننده انسانِ نوعیِ عصر صفوی در اصفهان باشد. همانی که در ساختارهای مبتنی بر قدرت‌های موجود در قلمرو فرهنگی و اجتماعی، (همچون تمامیِ وجودهای ((existence)) تاریخی و اجتماعی در هر عصر و زمانه ‌ای)، گریزی از هستیِ دیالکتیکی ‌اش ندارد و از این‌رو به میزانی که خود برآمده از فضای سُنن و آداب اجتماعی و فرهنگیِ جامعه زیستی ‌‌اش بود، از طریق نحوه زندگی ‌اش نیز (که مالامال از کُدهای قدرت‌گذاری شده زمانه‌ی خود بود)، عنصری کوشا و جدی در بازتولید ساختار اجتماعی و فرهنگی‌ اش به شمار می‌آمد..؛ اما نکته جالب این‌جاست که هرچه دامنه مطالعات وسیع‌تر و عمیق‌تر می‌شد، متوجه خرده‌فرهنگ‌هایی می‌شدم که همگی برآمده از آزادسازیِ فرهنگی اصلاحات شاه عباسی بودند، و هر کدام می‌توانستند نحوه‌‌ی بودنِ گروه‌ هایی مشخص از ساکنین شهر اصفهان را ارائه و نمایندگی کنند.

این نوشته نیم نگاهی است به برخی عوامل بروز تحولات اخیر در کشورهای عربی و پیامدهای این تحولات. بخش نخست کتاب روایتی پیرامون آن‌چه در این کشورها رخ نموده ارائه می‌کند، و به فساد خرد و کلانی که سه کشور تونس، مصر و لیبی را دربرگرفته، و این‌که چگونه جوانان با استفاده از گردش آزاد اطلاعات توانستند پدرسالاران را در کشورهای خود به زانو در آوردند اشاره دارد. بخش دوم کتاب به طیف نظریات مختلفی که پیرامون این تحولات ارائه شده اشاره می‌کند، و تحلیلی گفتمانی از آن‌چه رخ نموده را به عنوان تحلیل مورد نظر خود برمی‌گزیند. یاسر قزوینی حائری دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تهران و خبرنگار بخش بین‌الملل است. وی تاکنون چندین کتاب از زبان عربی به فارسی ترجمه کرده است و مقالاتی پیرامون مسائل خاورمیانه در مطبوعات مختلف از جمله مجله مهرنامه، مجله زمانه و روزنامه خبر به نگارش در آورده است. وی سابقه تدریس تاریخ در دانشگاه را نیز داراست.

این کتاب در مورد ظرفیت های آمادگی الکترونیک در جهان امروز بحث می کند و اینکه فعالیت های الکترونیک، جهان دوم را به موازات جهان اول آماده سازی می کند تا بتواند منشأ آسایش و آرامش شهروندانش شود. با رویکرد دوفضایی، فضای دوم که فضای الکترونیک مبتنی بر صنعت همزمان ارتباطات و ارتباطات غیرحضوری است به موازات فضای اول که ارتباطات آن مبتنی بر ارتباطات حضوری و صنعت حمل و نقل است، ساخته می شود. کتاب «مطالعات مقایسه ای آمادگی الکترونیک» راهبردی برای پیشرفت فضای الکترونیک است که در پنج فصل به نگارش درآمده و فصل اول آن مقدمه ای است که مفهوم و شاخص های آمادگی الکترونیک را توضیح می دهد.

در این کتاب مباحث چالشی هستی شناسی و معرفت شناسی مورد بررسی قرار گرفته و نظرات نویی در موارد گوناگون در این حوزه‌ها عرضه شده است.این کتاب به همه علاقه‌مندان به معرفت شناسی به ویژه متکلمان،فیلسوفان و عارفان تقدیم می‌شود.دکتر غلامرضا فدایی استاد دانشگاه تهران متولد 1324 در اراک، متخصص در علوم اطلاعات و دانش‌شناسی با گرایش فلسفی است. از مسئولیت‌های وی رئیس کتابخانه دانشگاه بوعلی و مدیرکل آموزش و پرورش (همدان)، نمایندگی دو دوره مجلس (اراک)، مدیر گروه و رئیس کتابخانه مجلس، موسس و رئیس دانشکده علوم اطلاعات و دانش شناسی در دانشگاه تهران است. او علاوه بر مقالات فارسی،انگلیسی و عربی،دارای آثار متعددی چون: ترجمه کتاب فلسطین و حقوق بین الملل؛ مقدمه صحاح جوهری؛ مدیریت کتابخانه و نظام اطلاع رسانی و تالیف کتاب‌هایی چون: کتاب، کتابخانه، مدیریت و توسعه فرهنگی؛ مقدمه‌ای بر شناخت اسناد آرشیوی؛ حیات علمی در عهد دولت‌های شیعی (آل‌بویه)؛ آشنایی با نسخ خطی و آثار کمیاب؛ مدیریت یادمانه‌ها (آرشیو)؛ طرحی نو در طبقه بندی علوم؛ مقدمه‌ای بر هویت کتابداری و اطلاع رسانی (2 جلد)پایان نامه و رساله دانشگاهی و تصحیح کلیات دیوان علامه حاج ملا اسماعیل فدایی کزازی و کتاب عقد الئالی نیز می‌باشد.

کتاب حاضر، برگردان تالیفی درخور توجه به قلم دانشمندی است که بخش عمده‌ای از عمر پربار خود را صرف پژوهش‌های تجربی و ابداعی روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی کرده و آثار ارزشمندی را در این زمینه از خود بر جای گذاشته است… . (بخشی از متن کتاب)

کتاب حاضر در چهار بخش اصلی سامان یافته است” .فرامرز رفیع‌پور “در این کتاب موانع اصلی رشد علم در ایران را در دو سطح “خرد “و “کلان “بررسی کرده، سپس راه‌حل‌هایی برای رهایی از این مشکل به دست داده است .در فصل نخست که همان مقدمه کتاب است هدف و مراحل شکل‌گیری بیان می‌گردد .در فصل دوم ذیل عنوان “علم و روند شکل‌گیری آن “پس از تعریف علم، مراحل و فرآیند شکل‌گیری علم شرح داده می‌شود .فصل سوم (طولانی‌ترین قسمت کتاب) با این عنوان به طبع رسیده است” :موانع رشد علمی ایران”، این فصل شامل این موضوعات است :نظام فرهنگی، نظام سیاسی و جایگاه معلم، دگرگونی نظام اجتماعی و تاثیر آن بر علم، عوامل سازمانی، استادان و علم، حاشیه :نظام ارزشی و نظام آموزشی و پرورش، دانشجویان و سازمان‌های علمی دانشگاهی .در فصل چهارم نتیجه‌گیری و خلاصه مباحث درج گردیده است .نگارنده در این فصل، مهم‌ترین عناصر فرهنگی، سیاسی، و اجتماعی موانع رشد علمی در ایران را بدین شرح معرفی می‌نماید” :عناصر فرهنگی عبارت اند از :رفتار استبدادی، رفتار احساسی، تضاد جویی، خود نمایی و فردگرایی …عناصر در سطح سیاسی، آن است که مسئولان جامعه تا چه اندازه برای اداره جامعه برنامه همه جانبه، متفکرانه و دقیق داشته باشند …عوامل سازمانی هم از بیرون از دانشگاه و هم از درون دانشگاه‌ها بر روی رشد علم تاثیر دارند . تعدد مراجع تصمیم‌گیری در سطح سیاست گذاران کلان موجب چند پارچگی شده است …در دانشگاه‌ها در همه سطوح (به جز گروه‌ها)، گاه آن گونه از روسای که دارای صلاحیت کافی و مورد قبول مجموعه علمی نیستند، به شرایط و فضای فعالیت علمی کمک نمی‌کنند .

با توجه به انگیزه الهی و مجاهدت های برادران مخلص جهادگر، شاید رضایت روستائیان از جهاد بدیهی به نظر برسد اما تجارب نشان داده است که فعالیت یک دستگاه اجرایی با ثمر بخشی آن از نظر جامعه مورد نظر عموما تفاوت دارد و همین ثمر بخشی است که باید معیار موفقیت آن دستگاه به حساب آید. این کتاب به بررسی همین موضوع به شیوه ای علمی و به دور از غرض ورزی پرداخته است.