کتاب «آخرین نقاشی سارا دفس» رمانی نوشته «دومینیک اسمیت» که اولین بار در سال 2016 انتشار یافت. وقتی دو هنرمند هلندی به نام «بارن» و «سارا دفس» دخترشان را به‌خاطر ابتلا به طاعون در سال 1635 از دست می‌دهند، با مشکلات روحی و مالی شدیدی مواجه می‌شوند. «سارا» علی‌رغم این بداقبالی و قانونی که زنان را از کشیدن مناظر منع می‌کند، اثری را به‌وجود می‌آورد که منظره‌ای زمستانی را به تصویر می‌کشد. مردی ثروتمند و ساکن نیویورک به‌نام «مارتی دگروت» این نقاشی را در سال 1958 به ارث می‌برد، اما بعد از یک ضیافت خیریه در آپاتمانش، درمی‌یابد که نقاشی با نسخه‌ای جعلی جابه‌جا شده است. جست‌وجوی «مارتی» برای یافتن نقاشی، او را به بروکلین می‌برد و با «الی شیپلی» آشنا می‌کند. سال‌ها بعد، «مارتی» و «الی» در سیدنی دوباره ملاقات می‌کنند؛ جایی که زندگی آکادمیک «الی» به‌خاطر امکان حضور همزمان نسخه اصلی نقاشی و نسخه جعلی آن در یک نمایشگاه، به خطر می‌افتد.

از دوره قبل از دودمان که در آن گروهی از فرمانروایان تثبیت‌شده برای دفاع از موقعیت خود، فضایل را نابود می‌کنند تا سلسله پنجم؛ جایی که فرعون از مرخصی طولانی‌مدت بازمی‌گردد و متوجه می‌شود که فقط سگش وفادار مانده است و تا قرن بیستم، جایی که یک مومیایی از سلسله هجدهم با خشم از خواب بیدار می‌شود تا یک نجیب‌زاده مدرن مصری را به‌خاطر غرورش سرزنش کند، حقایق بی‌انتهایی درطول هزاران سال هدایت شده‌اند. این حقایق با احضار قدرت و رمز و راز یک تمدن افسانه‌ای، هنر نمایشی را به نمایش می‌گذارند که «نجیب محفوظ» را در زمره معتبرترین نویسندگان ادبیات جهان قرار داده است.

«در محله ما همه از حمام‌های محل استفاده می‌کردند با این تفاوت که یکی بقچه زیر بغل می‌گذاشت و حمام می‌رفت، سر و جانش را هم خودش با پوسته صابون‌هایی که ته لیف، از این طرف و آن طرف، جمع کرده بود می‌شست و برای کیسه‌مالی پشتش هم، که دست آن نمی‌رسید، به حدیث و وعده بهشت و دعا به جان این و آن متوسل می‌‎شد. آن‌هایی هم که متمول بودند، روز موعود دلاک حمام دنبالشان می‌رفت و اسباب حمامشان را از خانه تا حمام و از حمام تا خانه برایشان حمل می‌کرد و با عزت و احترام سر و تنشان را می‌شست. دمپایی چوبی حمام را برایشان آب می‌کشید و جلو پایشان جفت می‌کرد و آخر سرهم یک لیوان شربت آب‌لیمو دستشان می‌داد. حمام زن‌ها فقط برای شست‌وشو و نظافت نبود، محل اجتماع زن‌های محل بود و فرهنگ خاص خودش را داشت؛ فرهنگی که مردها را به آن راه نبود و…» (برگرفته از متن کتاب)

ماری آنقدر غرق زندگی مشترک بوده و خود را فدای ازدواجش کرده که حتی فرصت استفاده از تعطیلات را هم نداشته است. او در آستانه چهل‌‎سالگی سرخورده از ملال‌‎های زندگی و سردی رفتارهای همسرش، تصمیمی انقلابی می‌گیرد و با تهیه بلیت سفر دریایی به دور دنیا، خانه را ترک می‌کند تا به همه چیز پشت کند و وعده‌ای تازه با خودش بگذارد…

مانی صالحی علامه در مقدمه کتاب نوشته است که کامل‌ترین مجموعه ترجمه‌شده از آثار این نویسنده فقید آرژانتینی به زبان فارسی است. او همچنین می‌نویسد که سبک نوشتاری بورخس و سیر تطور و تکامل زبان او را اگر از اولین کتابش دنبال کنیم، این نویسنده را بهتر خواهیم شناخت.

«کتاب شن» شامل 12 قصه و روایت است: آن دیگری، اولریک، کنگره، چیزهای دیگری در جهان هست، فرقه سی، آینه و نقاب، اوندر، ناکجاآباد مردی خسته، رشوه، آوه لینوآره دوندو، سکه، کتاب شن

بورخس در مؤخره‌ای بر کتاب نوشته است: «کنگره» شاید جاه‌طلبانه‌ترین داستان این کتاب باشد؛ موضوع آن مؤسسه‌ای آنقدر وسیع است که سرانجام با خود کائنات و کل روزها یکی می‌شود. آغاز تاریک و افسرده این داستان، تلاشی است برای تقلید از نحوه شروع داستان‌های کافکا، و پایان آن تلاشی است ـ بدون شک ناموفق ـ برای صعود به وجد و خلسه چسترتون یا جان بونیان. من هرگز سزاوار چنان مکاشفه و الهامی نبوده‌ام. اما سعی کرده‌ام تصوری از آن داشته باشم. در جریان داستان ـ همان‌طور که راه و رسم من است ـ بعضی از ویژگی‌های زندگی‌نامه خودم را با آن درآمیخته‌ام…

«کتاب شن» از مجموعه «هزارتوی بورخس» منتشر شده است؛ مجموعه‌ای شامل داستان‌ها و نوشته‌هایی که خواننده را وارد هزارتوهای معنایی و تصویری می‌کند. بورخس استاد تلفیق مضامینی همچون رؤیاها، ادیان، افسانه‌ها و اساطیر، حیوان‌ها، کتاب‌ها و کتابخانه‌ها و… بود.

«باب و همسرش گلدی همیشه آرزوی رفتن به پاریس را داشتند. با گذر زمان پایتخت فرانسه یک حالت اسطوره‌ای به خودش گرفته بود. مون مارتر، برج ایفل، پل‌های سین، قصر کنکورد، موزه لوور، کافه تراس‌ها، آپرای معروف و بقیه بناهای مهم؛ همه این‌ها در یک شهر جادویی بودند که برای باب و گلدی دست‌نیافتنی شده بود…»

زه‌زه اکنون یازده‌ساله است و توسط خانواده‌ای ثروتمند پذیرفته شده است. او به این همه مهربانی عادت نکرده است. بنابراین او خود را تسلیم می‌کند و از موریس شوالیه ، تنها دوست واقعی خود، کمک می‌خواهد.

این کتاب «خورشید را بیدار کنیم» احتمالاً شایسته آن است که با چشم بزرگسالان خوانده شود؛ زیرا زندگی کودک سختی را روایت می‌کند که کودکی نسبتاً بدبختی را گذرانده؛ اما «به شانس» توسط خانواده‌ای ثروتمند به فرزندی پذیرفته شده است. با این حال، این «شانس» کاملاً منسوخ شده است؛ زیرا خانواده موردنظر تحصیلات زیادی دارند و کودک لزوماً نمی‌تواند با آنها ارتباط برقرار کند. برای همین مدام به رؤیاپردازی روی می‌آورد. او شخصیت‌های خیالی زیادی را در ذهنش می‌سازد که با آنها دیالوگ‌های بی‌وقفه دارد.

ما در این کتاب شاهد یک داستان طولانی دردناک هستیم و این دوران کودکی ناخوشایند است. مطمئناً «زه‌زه» با فضاسازی فوق‌العاده‌ای که دارد می‌تواند برای خواننده نوجوان سرگرم‌کننده باشد. خوزه مائورو ده واسکونسلوس نویسنده این کتاب حالات روحی خود شخصیت اصلی را آنقدر خوب بیان می‌کند که خواننده نوجوان بتواند با او هم‌ذات‌پنداری کند.

این رمان برگرفته از «درخت پرتقال زیبای من» است که برای خوانندگان جوان‌تر بیشتر مناسب است.

قصد این کتاب فقط بررسی جنبه یی از کارهای آل احمد است؛ یعنی داستان‌نویسی‌اش و آن هم فقط دادن تصویری از آل احمدِ داستان کوتاه‌نویس ازطریق ارائه گزیده‌ای از داستان‌های کوتاهش و نقد آنها و مروری هم بر بعضی رمان‌هاش و داستان‌های کوتاهی که ارج این چند داستان گزیده را – به زعم من . ندارند. پس جز اشاره‌ای گذرا در مقدمه کار چندانی ندارم به جنبههای دیگرِ زندگی فرهنگی آل احمد به درگیرهای ذهنی – عینی او با مسائل سیاسی و اجتماعی زمانه‌اش و همه آنچه او را روشنفکری تراز اول کرده بود از نوعی که سارتر بود و دیگرانی چون او قضاوت‌های تند درباره‌اش هم از همان جنس بود و هست.

اما همین جنبه‌ها را هم نمی‌شود دست‌کم بی‌اشاره‌ای گذشت نگفت و هیچ در بخش داستان‌ها خواهیم دید که همین‌ها چطور در داستان‌هایش هم پرورانده شده‌اند. جز اینها مروری هم خواهم کرد ابتدا بر مهم‌ترین مفاهیم کلیدی داستان‌هاش و در فصل بعد از آن مروری بر زمان‌هایش تا تصویری کلی از داستان‌هایش به دست داده باشم و درنهایت داستان‌های کوتاه گزیده‌اش طبعاً از نگاه من خواهد آمد که نشان می‌دهند او نه‌فقط در آغاز کارش هم داستان‌نویسی بااستعداد و با قدرت بسیار در توصیف – بوده که پیش از مرگ و در همان میانه چهل‌سالگی به چه پختگی درخوری رسیده بوده هم در سنگی بر گوری و هم مدیر مدرسه و هم در پنج داستان.