رمان چیز غریبی در سرم، هم حکایتی عاشقانه است، هم داستانی مدرن؛ رمانی که اورهان پاموک شش سال روی آن کار کرده است، داستان زندگی مولود در شهر استانبول و نامه‌های عاشقانه‌ای است که او طی سه سال به معشوقه‌اش نوشته است.

پاموک بزرگ‌ترین نویسنده در قید حیات دنیاست (هفته‌نامه لوپوئن فرانسه)

نبوغی در جنون اورهان پاموک پنهان است (امبرتو اِکو)

و شاید عشق یعنی پیدا‌کردن آن‌که تو را دوست بدارد، نه آن‌که تو او را دوست بداری.

عزیزترینم، چقدر عجیب است که به‌تدریج تمام باورهایم درباره‌ عشق قهرمانانه‌ اشتباه از آب درمی‌آید. من اعتقاد داشتم قدرت انسان می‌تواند مسیر افکارش را تغییر دهد، اما رودخانه‌ای که جاری است هرگز نمی‌تواند آبی را که در بطنش جریان دارد عوض کند و عشق این‌چنین است؛ اراده‌ نمی‌تواند آن‌ را شکست دهد یا بر آن غلبه کند. عشق در برابر قدرت می‌ایستد…

آن‌چه خواندید فقط چند کلمه از هزاران‌هزار نامه‌ عاشقانه‌ای است که آیان دل‌باخته برای سارا نوشته است. آیان در رمز و راز داستان‌ها زندگی می‌کند. از اعجاب کلمات لذت می‌برد و عظمت شعر را می‌فهمد و در نوشته‌های بی‌مرز فیلسوفان به‌دنبال تعریف عشق می‌گردد. گاهی فقط یک نگاه سارا، آیان را وامی‌دارد که عمیق‌ترین و غم‌انگیزترین کلماتی را بنویسد که تا آن لحظه نوشته شده است. او می‌داند که اگر سارا نامه‌ها را بخواند، تک‌تک کلمات را دوست خواهد داشت؛ اما فقط به این دلیل که همه آدم‌ها رؤیای شنیدن چنین حرف‌های عاشقانه‌ای را دارند!