ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب کودکان و بزرگسالان را به‌طور یکسان برای نسل‌ها مجذوب خود کرده است. چرا لوئیس کارول ما را با چیزهای عجیبی آشنا می‌کند مانند کاترپیلارهای آبی، گربه‌هایی با پوزخندهای عجیب و غریب و ملکه سفیدی که مرموز زندگی می‌کند؟ آیا این همه فقط مزخرف است؟ آیا کارول تحت‌تأثیر بود؟ این کتاب «آلیس سرکش» معنای عمیق‌تر کتاب‌های آلیس را بررسی می‌کند و دنیایی سرشار از درس‌های زندگی فلسفی را نشان می‌دهد. بررسی برخی از بزرگ‌ترین ذهن‌های فلسفی که تاکنون زندگی کرده‌اند؟ ارسطو، هیوم، هابز و نیچه؟ آلیس در سرزمین عجایب و فلسفه، پرسش‌های نهایی زندگی را از نگاه شاید دوست‌داشتنی‌ترین قهرمان در تمام دوران ادبیات بررسی می‌کند. این کتاب به مسائل قانع‌کننده‌ای مانند ادراک و واقعیت و همچنین نحوه عملکرد منطق در دنیای دیوانگی، ساعت‌ها و گذرگاه‌های زمانی می‌پردازد. بینش‌های جدیدی را درخصوص شخصیت‌ها و صحنه‌های مورد علاقه آلیس در سرزمین عجایب، به بحث می‌گذارد. این کتاب به‌خوبی امر داستانی و غریب را با موضوعات فلسفی گره می‌زند. شخصیت‌ها و موقعیت‌هایی که زمانی ما با آنها سرگرم می‌شدیم، در اینجا موضوع یک بحث فلسفی عمیق هستند. ویلیام ایروین یکی از نویسنده‌های این کتاب، استاد برجسته در گروه فلسفه در کالج کینگ، پنسیلوانیاست.

ازدواج گرترود و والتر مورل تبدیل به میدان جنگ شده است. گرترود که از شوهر بی‌سواد و گاهاً خشن خود زده شده، زندگی‌اش را وقف فرزندان و به‌خصوص پسرهای خود، ویلیام و پل، می‌کند و تصمیم دارد که اجازه ندهد آن دو، راه پدرشان را که کارکردن در معادن زغال‌سنگ است ادامه دهند. اما زمانی که پل تصمیم می‌گیرد تا با برقرارکردن رابطه با دختران هم‌سن و سال خودش، از کنترل افراطی و زندان‌گونه مادرش بگریزد، مشکلات و کشمکش‌های فراوانی اتفاق می‌افتد. پسرها و عاشق‌ها، تصویری فوق‌العاده جذاب از دوران کودکی و نوجوانی، و تضاد میان نسل‌هاست و شباهت‌های بی‌شماری با زندگی نویسنده اثر، دی. اچ. لارنس دارد. این رمان با توصیفات شگفت‌انگیز و عواطف عمیق، به‌شکلی استادانه به حقایقی جهان‌شمول درباره روابط انسان می‌پردازد.

رمان سفر به انتهای شب، یکی از بزرگ‌ترین شاهکارهای ادبیات فرانسه است. هنگامی که دکتر لویی فردینان سلین در سن 38سالگی دست‌نویس رمان خود، سفر به انتهای شب را برای چاپ فرستاد. ناشرش او را همتای شکسپیر و دانته و… خواند و رمان فروش زیادی کرد.

پس از انتشار سفر به انتهای شب، نویسندگان زیادی چون هنری میلر و دیگران او را بسیار ستودند و وی را همپای بزرگانی چون جویس، پروست، فاکنر و کافکا دانستند.

سلین در سال 1961 در سن 67سالگی پس از خلق آثار ارزشمندی چون مرگ قسطی، داستان‌های پریان، دسته خیمه شب‌بازی ، شمال و… زندگی را به‌درود گفت.

سلین در ادبیات ایران چندان مشهور نیست و ظاهراً اولین بار که در مطبوعات ایران حرفی از سلین به میان آمده از زبان جلال آل احمد در کتاب ارزشیابی شتابزده در سال 1343 است که در یک گفت‌وگوی دراز در تأثیرپذیری خود از سلین و نفی تأثیرپذیری‌اش از کامو چنین می گوید: «بیگانه کامو بی‌اعتناست و بهت‌زده ، درحالی‌که مدیر مدرسه من سخت بااعتناست و کلافه، این دنیای تنها را من بهترین نوعش را به شما توصیه می‌کنم بخوانید. آقای لوئی فردینان سلین فرانسوی. من در مدیر مدرسه از او اثر گرفتم، او کتابی داره به اسم سفر به آخر شب، این کتاب به نظر من شاهکار ادبیات فرانسه است.»

پیرمرد و دریا را شاهکار همینگ وی می‌دانند. یک رمان کوتاه. کمی بلندتر از داستان کوتاه.

داستان ماهیگیر پیری که چند وقت است هیچ صیدی نکرده است. والدین پسرکی که کمک‌دستش است پسرک را از همراهی او نهی می‌کنند و پیرمرد یک‌تنه به دریا می‌زند. پس از چند روز سرگردانی ناگاه یک نیزه ماهی بزرگ، خیلی هم بزرگ قلاب را می‌گیرد…

نکته‌ جالب پیرمرد و دریا این است که با آنکه داستان ساده‌ای دارد سال‌هاست محمل مناقشه منتقدان بوده است و هرکدام تفسیر خود از این داستان را دارند.

خود همینگ وی درباره این کتاب می‌گوید: «شما هیچ کتاب خوبی پیدا نمی‌کنید که نویسنده‌اش پیشاپیش و با تصمیم قبلی نماد یا نمادهایی در آن وارد کرده باشد… من کوشش کردم در داستانم یک پیرمرد واقعی، یک پسربچه‌ واقعی، یک دریای واقعی، یک ماهی واقعی و یک کوسه‌ماهی واقعی خلق نمایم؛ و تمام این‌ها آنقدر خوب و حقیقی از کار درآمدند که حالا هریک می‌توانند به معنی چیزهای مختلفی باشند.»

این کتاب به‌دلیل تازگی ماندگارش، همیشه محبوب همه‌ نسل‌ها بوده و بیش از 120 بار در کشورهای انگلیسی‌زبان در قطع‌ها‌ی کوچک و بزرگ به چاپ رسیده، و برپایه‌ آن فیلم‌ها‌ی متعدد ساخته شده است که نخستینش فیلمی بود صامت محصول 1915 و تازه‌ترینش فیلمی محصول 2007. این کتاب نثری چندان زیبا و داستانی چنان جذاب دارد که پس از گذر دوازده دهه از انتشار آن در سال 2010 در دابلین، کتاب سال شناخته شد.

دوریان گری جوان خوش‌سیما و برازنده‌ای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهره‌ای در کمال زیبایی و جوانی می‌سازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرومی‌رود، پس در همان لحظه آرزو می‌کند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب بماند و درعوض، گذشت زمان و پیری و پلیدی‌ها بر تصویر او نشانه‌ای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه می‌شود که آرزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کم‌کم او را به راه‌های پلید می‌کشاند و تصویر دوریان گری، به‌مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه‌تر می‌شود. او به‌مرور تا جایی پلید می‌شود که اولین قتل خود را انجام می‌دهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را می‌کشد. دوریان ‌گری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسوده‌تر و پیرتر می‌بیند، و راهی برای از بین‌بردن پلیدی‌ها پیدا نمی‌کند، ناگهان خشمگین می‌شود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو می‌کند. در همان لحظه مستخدمان صدای جیغ کریهی را می‌شنوند و به‌سوی اتاق دوریان گری می‌شتابند. آن‌ها تصویر ارباب خویش را در بوم نقاشی می‌بینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آن‌چنانکه خود او را می‌دیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، با پلیدترین و کریه‌ترین چهره قابل تصور که تنها از انگشترانی که به دستش بود می‌شد هویت او را فهمید…

سه‌گانه رشد بوث تارکینگتون مجموعه سه داستان از مردهای جوانی است که درگیرودار رشد، یافتن هویت فردی و اجتماعی، مسئولیت‌پذیری و استقلال در تکاپو هستند. هر شماره داستانی را از مردهایی روایت می‌کند که در گذار از نوجوانی به بزرگسالی هستند. هر شخصیت در این گذار، مشکلات و موانعی را تجربه می‌کند و در نقطه‌ای از داستان آن را پشت‌سر می‌گذارد. امبرسون‌های باشکوه داستان جورج امبرسون مینافر، تنها نوه خانواده امبرسون را روایت می‌کند. جورج پسری لوس و به‌شدت مغرور است که خود را یک اشراف‌زاده و وارث شکوه و ثروت پیشینیانش می‌داند؛ اما با ظهور تحولات اجتماعی و اقتصادی در آمریکای اوایل قرن بیستم و تولد گروه جدیدی از ثروتمندان که قدرت خود را نه مدیون ثروت خانواده که وامدار اراده و تلاش خود هستند، جورج باید تصمیم بگیرد که با تحولات زمانه و زندگی‌اش چطور رویارو شود . «زندگی نبوغ خیلی زیادی دارد. برای بچه‌های همه مادرها یک کنک جانانه در آستین دارد.»