نویسنده:علی محمودی
نشر: نگاه معاصر
توضیحات: کانت برای خود جایگاه فیلسوف سیاسی قائل نیست و این مساله در شکل گیری تفکرات پیرامون فلسفه کانت امر بدیهی می باشد که آموزه ها و جاذبیت های شخصیتی امانوئل کانت برای اهل ایدئولوژی ، سیاست بازی و روشنفکری در ایران ، جذابیت فکری سیاسی نخواهد داشت و در کشور ایران نگاه سیاسی به کانت کمتر محل مناقشه بوده است و تا کنون طرح اندیشه های کانت کمتر حاشیه ساز بوده است

در روش شناسی فلسفی ، کانت با در آمیختگی تجربه گرایی و عقل‌گرایی مدرن به بحث درباره مابعدالطبیعه، معرفت‌شناسی، اخلاق، فلسفه سیاسی، زیبایی‌شناسی و … می پردازد و از این نظریات با رویکرد انتقادی بر سه موضوع «نقد عقل محض»، «نقد عقل عملی» و «نقد قوه حکم» ، فلسفه «انسان شناسی غایت گرای » خود را پی می گیرد.

در فلسفه کانت « انسان» در کشاکش میان جزم اندیشی و شک گرایی قرار دارد و در دفاع ازخرد گرایی ، با نگاه دانشورانه جزم اندیشی را به بوته نقد می کشاند و معتقد است جزم اندیشی ، خیر همگانی را تهدید می کند و کانت از خود می پرسد که در برابر این پدیده چه باید کرد ؟ آنگاه می گوید: ” بگذارد این اندیشه وران ، آزادانه راه خود را بپویند . اگر آنان استعداد خود را نشان دهند ، اگر پرسش های ژرف و نوین ارائه کنند ؛ در یک کلام ، اگر آنان خرد را نشان دهند ، خرد همواره سود خواهد برد.

هر چند در مکتب فلسفی ایمانوئل کانت فلسفه نظری؛ فلسفه اخلاق و فلسفه زیبایی و غایت شناسی جایگاهی بلند اهمیتی فراوان دارد اما کانت از اندیشیدن و نوشتن در باب فلسفه سیاسی و فلسفه تاریخ فارغ نبوده است.

نویسنده: دکتر حجت الله ایوبی
نشر: سروش
توضیحات: رویدادهای اجتماعی، تاریخی و سیاسی به تدریج باعث به وجودآمدن رقابتهای سیاسی سالم به جای تنشهای سیاسی شد. وجود احزاب سیاسی ریشه در این تغییرات دارد. احزاب سیاسی توانستند ناهماهنگیهای سیاسی را سامان دهند، خشونت را تبدیل به گفتوگو کنند و موتور محرک سیاسی جامعه باشند بهطوری که اکنون تحزب بخش بسیارمهمی از نوگرایی سیاسی در غرب به حساب میآید. بعضی از جوامع با الگوبرداری صحیح و پیاده کردن آن در کشور خود به نتایج خوبی دست پیدا کردند. اما در بعضی کشورها احزاب رنگ قومی قبیلهای به خود گرفتند و شکاف بین جامعه را عمیقتر کردند و به تنشها شدت دادند. اشتباه آنها این بود که بایستهها و شایستههای جوامع خود را در نظر نگرفته بودند و تحزبشان بومی نبود. کتاب پیش رو به سؤالهایی از این دست پاسخ میدهد: بسترهای شکلگیری احزاب چیست؟ چرا بعد از گذشت دو قرن هنوز احزاب سیاسی در غرب زمام امور را در دست دارند؟ نسبت احزاب سیاسی با دولت و جامعه چیست؟ و منبع ادامۀ حیات آن‌ها کجاست؟