براساس گزارش ها ، در اوایل قرن نوزدهم ،ملوانانی که درون رود تیمز می افتادند ، غرق نمی شدند بلکه با تنفس گاز سمی و بدبوی این رودخانه که در حکم فاضلاب لندن بود خفه می شدند . قدم زدن میان خیابان های باریک شهر های قرون وسطا حکم رد شدن از تونل وحشت بود .مدفوع همه جا انباشته بود . در خیابان ها ، شاهراه ها ، در کالسکه ها … ادرار در حال تجزیه کردن و از هم پاشاندن نمای بیرونی ساختمان ها بود … عدم وجود مجرای دفع زباله و فضولات که حاصل وضعیت اجتماعی بود ، همه پاریس را تهدید به فرایند گندیدگی و پوسیدگی می کرد . با وجود این ، آنچه به ذهن خطور می کند این است که در آن روزگار ، آن خطرات چشم و گوش را می آزردند و بنابر این قابل حس بودند ، در حالی که خطرات تمدن امروز نوعا از دایره درک می گریزند و در سیطره فرمول شیمیایی و فیزیکی جای گرفته اند.

در گذشته ، رد پای خطرات تنها به عرصه کم دامنه فناوری بهداشتی می رسید ، اما امروز ریشه در تولید بیش از حد فراورده های صنعتی دارد . بنابراین ، خطرات امروز ، به خاطر تهدید کردن عرصه طبیعت جهانی و به خاطر علل مدرنشان یا نمونه های به ظاهر مشابه در سده های میانی تفاوت اساسی دارند

این ها خطرات مدرن سازی اند.

اولریش بک – 1944 – 2015 – جامعه شناس و استاد دانشگاه مونیخ ، یکی از مشهور ترین جامعه شناسان آلمانی در روزگار ما بود که آثارش به بیش از 35 زبان دنیا ترجمه شده است .

اولریش بک در این کتاب ، دگرگونی هایی را که مدرنیته در امر اجتماعی و سیاسی ایجاد میکند ، با استدلال و ارائه مصادیق عینی به تصویر می کشد . حوزه مطالعاتی بک طیف وسیعی از پیامدها و مسائل مبتلا به دنیای مدرن را شامل می شود که از آن جمله می توان به مدرنیزاسین ، مسائل بوم شناختی ، فردگرایی و جهانی سازی اشاره کرد . ضمن آن که ، در ایجاد چند واژه جدید در حوزه جامعه شناسی آلمانی مانند جامعه خطر مدرنیته ثانویه مدرنیزاسیون بازاندیشانه و برزیلی سازی هم مشارکت داشته است

اثرِ پیش‌ رو با پیگیری ردپای قانون در سه سنت حقوقیِ اسلامی، ایندیایی و مالایی اندونزیایی در پی فهم آن است که قانون چه چیز هست و چه چیز باید باشد، چگونه تحقق یافته و آیا یک نوع تمایز قانونی هرگز وجود داشته است. همچنین با تحلیل تفاوت‌های این سنت‌ها در جهانی که دیگر محدود به سرزمین‌های باستانی رم و یونان نیست و سنت‌های حقوقی متضادی در سراسر آن در برابر هم صف‌آرایی کرده‌اند، به بررسی نقش آن‌ها در تحول قضاوت رویه‌مند می‌پردازد.

«نگریستن به خودمان آن‌چنان که دیگران ما را نگاه می‌کنند، می‌تواند دریچهٔ چشم‌هایمان را باز کند. دیدن دیگران به عنوان کسانی که با ما ماهیتی مشترک دارند، اخلاقاً بسیار پسندیده است. ولی از رهگذر دیدن خودمان در میان دیگران است که عظمت ذهن انسان خود را نشان می‌دهد. بدون این نوع نگاه، از عینیت چیزی جز خودستایی برنمی‌آید و رواداری تظاهری بیش نیست. انسان‌شناسی تفسیری اگر وظیفه‌ای کلی در جهان بر عهده داشته باشد، چیزی جز بازآموختن همین حقیقت گریزپا نیست.»

عقاید و اندیشه های بنیادی پایه و اساس هر نظام ارزشی و ایدئولوژی منسجم را تشکیل می دهد. این عقاید به صورت آگاهانه یا نیمه آگاهانه در شکل گیری رفتار انسان ها تاثیر گذار است. بنابراین مهم است که با عقاید و اندیشه های بنیادی و اساسی که دین اسلام را تشکیل داده اند، آشنا باشیم. این مبانی، که در کتاب آموزش عقاید توضیح داده شده است، ریشه های اصلی درخت تنومند اسلام است و برای اعتقاد، ایمان و ایقان به آن لازم است که با آن موارد آشنا باشیم.
در تمام طول تاریخ، دانشمندان و فقهای بسیاری به توضیح و تفسیر آنچه که در عقاید اسلام آمده است پرداخته اند. آیت الله مصباح یزدی در این کتاب که دوره کامل سه جلدی است در سه بخش، اعتقاد به خدا و یگانگی او، اعتقاد به پیامبران و امامان و مساله نبوت و همچنین فرجام انسان ها در معاد را به طور کامل توضیح داده است.

این کتاب به قلم یایر آمیچای هامبورگر است. او مدیر مرکز تحقیقات روانشناسی اینترنتی در فلسطین اشغالی و مشاور صنعتی برجسته در این زمینه است. پژوهش های او درباره تأثیر اینترنت بر زندگی است. وی یکی از اولین تحلیل گران برای توجه به قدرت و اهمیت شبکه های اجتماعی آنلاین شناخته می شود. این کتاب، با در نظر گرفتن هر دو جنبه مثبت و منفی استفاده از اینترنت، هم برای دانش آموزان و هم خوانندگان عمومی جذاب است و…

قوانین روزانه کتابی است برای هرروزتان. شما در هرروز فقط و فقط یک قانون ساده، مختصر و بسیار جذاب را می‌خوانید. این قوانین ترکیبی از تمام کتاب‌های رابرت گرین علاوه‌بر سخنرانی‌های اوست و یکی از جذابیت‌های بسیار خوب آن این است که بخشی از آن مربوط به یکی از کتاب‎های ایشان است که هنوز وارد بازار جهانی نشده است. رابرت گرین طبق روش دیرینه خود، برای نوشتن هریک از آثارش به سال‌ها تحقیق تاریخی و مطالعه می‌پردازد. شما آن‌قدر خوش‌شانس هستید که در این کتاب با گنجینه کهن خرد او روبه‌رو شده‌اید. در این کتاب علاوه‌بر مرور کتاب‌های قبلی این نویسنده نامدار (۴۸ قانون قدرت، ۳۳ استراتژی جنگ، قوانین طبیعت انسان، استادی، هنر اغواگری) با مطالبی روشنگرانه از تمامی سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های او و از همه خاص‌تر، با کتاب آینده او هنر تعالی نیز روبه‌رو خواهید شد.

کافی است این کتاب را هرروز براساس تاریخ ذکرشده در آن باز کنید تا وجودتان مملو از بینشی ناب شود و در همه عرصه‌های زندگی، از روابط شخصی گرفته تا کسب‌و‌کار، رقابت، مدیریت استراتژیک، نفوذ بر دل و جان دیگران و سیاست، به درجه‌ای بالا از کامیابی و قدرت برسید. این کتاب برای خوانندگان باهوش ایرانی که تجربیاتم نشان می‌دهد از کتاب‌های صرفا انگیزشی خسته شده‌اند و در پی تدابیر عملی و هوشمندانه هستند، پرده از رازهایی برمی‌‌دارد که بسیاری از نام‎آورهای تاریخ در عرصه‌های مختلف با شناخت و کاربرد آن‌ها جزو برترین‌ها شده‎اند.

اگرچه توسعه ی ابعاد شناختی علم مورد وفاق کنشگران علم بوده و همواره از سوی آن ها پی گرفته شده است، توسعه ی علم به مثابه یک فعالیت مدنی، بدون توجه به بن مایه های اخلاق علم، یا ممکن نیست یا آثار و نتایج مخربی برجای خواهد گذاشت. در ایران، از دو دهه ی گذشته به این سو، به پژوهش هایی بر می خوریم که بر مسئله دار بودن اخلاق حرفه ای علم تأکید کرده اند. نویسندگان این کتاب بر این باورند که فرایند صوری و بالا به پایین توسعه ی علم در ایران به طور ماهوی حامل چنین آسیبی است و نظام علمی کشور برای صیانت از اخلاق حرفه ای علم نیازمند بهره مندی بیشتر از ظرفیت اجتماعات علمی، از جمله انجمن های علمی، است.
یکی از مهم ترین دستاوردهای این پژوهش ساخت ابزاری برای بررسی ابعاد چهارگانه ی حرفه گرایی علم و سپس ساخت ابزار متناظر با ابزار پیشین برای سنجش ابعاد چهارگانه ی اخلاق علم است. آنچه در طرح ایده ی اخلاق حرفه ای علم در این پژوهش مدنظر است بر پایه ی ترکیبی از وظایف آکادمیک و فراآکادمیک است که برای یک حرفه ای فعال در علم متصور است.

داستانی مهیج از نیرنگی مبتکرانه در قلب جنگ جهانی دوم… کتاب عملیات اتاق 13 به قلم نویسنده‌ی نام‌آشنای انگلیسی، بن مک اینتایر است. همه‌ی داستان این اثر از زمانی شروع شد که دو افسر نیروی دریایی در اتاقی کوچک معروف به اتاق شماره‌ی 13، راهی عجیب اما هوشمندانه برای گمراه کردن ارتش نازی یافتند: استفاده از جسدی که اصلاً وجود نداشت! گفتنی‌ست این کتاب جوایز گوناگونی از جمله پرفروش‌ترین اثر نیویورک‌تایمز را از آن خود کرده است.

در دیالکتیک بدن و کلانشهر، کلانشهر و ماشین‌های آن تمامیت خود را به بدنی منتقل می کنند که هرگز به دنبال تمامیت نبوده است، بلکه پیوسته در طلب فقدان، شدن، گشودگی به روی جهان و رهایی است. اگر به عمیق‌ترین لایه‌های زندگی خود رجوع کنیم، خواهیم دید چیزی که ما می‌خواهیـم و آرزو می‌کنیم، گشــودگی به روی جهـان بـه جـای فروبستگی نسبت به آن، شدن پیوسته به جای سکون، و شور و هیجان به جای کرختی و افسردگی در حیات است. نه تمامیت، نه کلیت، نه سلطه و نه توقیف جریان زندگی، هیچ‌کدام با حیات بدن مناسبتی ندارند. مسئلۀ اساسی حیات بدن در کلانشهر این نیست که کلانشهر تمامیتی را عرضه می‌کند که مطلوب بدن ساکن در کلانشهر نیست، بلکه ایـن است که بـدن اسـاسـا طالـب تمـامیـت نیسـت، زیــرا دچار فقدان، و خواهان آن است که این فقدان در حالت اصلی‌اش باقی بماند. تمامیت چیزی نیست که بدن را به سبب فقدانش سرزنش کنیم، زیرا تمامیت هرگز جزو ذات بدن نبوده است. همین فقدان منبع گشودگی، حرکت و شدن پیوستۀ بدن است؛ حرکتی که هر گونه تمامیتی، از جمله تمامیت کلانشهر، مانع آن است.

نسبی نگری، نسبیت و فرهنگ، دنیای انسان دیگر، سوفیست ها و شک آوران، خواست حقیقت از نگاه نیچه، بازی حقیقت از نگاه فوکو، تأویل و نسبی نگری در فلسفه ی علم امروز، شک و یقین از نگاه ویتگنشتاین

سرزمینی که امروزه صهیونیست ها آن را اسرائیل نامیده اند، سرزمین فلسطین است. فلسطین کشوری است که از لحاظ تاریخی و از دوران روم باستان به ناحیه ای که بین دریای مدیترانه و کرانه های رود اردن واقع شده است، گفته می شد. فلسطین قلب کشورهای عربی، گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدن هاست؛ سرزمینی پربرکت و زیبا، که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و ایدئولوژیک یکی از مهم ترین نقاط کره زمین است.

در پاسخ به این پرسش که هنر به چه دردی می‌خورد، جوابی دیرینه و تحقیرآمیز وجود دارد: هنر به هیچ دردی نمی‌خورد؛ هنر برای خود هنر است. طرفداری از این پاسخ به میانۀ قرن نوزدهم بازمی‌گردد؛ به عصر شکوفایی صنعت و پیشرفت علمی. آنانی که مشتاق حمله به هنر و ارزش‌های آن بودند، می‌پرسیدند هنر تا آن زمان واقعاً چه دستاوردی داشته است. آیا نقاش می‌تواند راه‌آهن بسازد؟ آیا شاعر می‌تواند نان بپزد؟

این رویکرد سوءتفاهمی غم‌انگیز درخصوص کاری است که هنرمندان می‌توانند برای ما انجام دهند. برای اینکه ما انسان‌ها به‌سوی زندگی خوب هدایت شویم، فقط به لامپ برق و خط تلفن و سهام بورس احتیاج نداریم؛ بلکه نیاز داریم هنگام اندوه تسلی یابیم، برای رسیدن به حکمت هدایت شویم، فرصتی برای خودشناسی به دست آوریم، به وقت دلواپسی آرام شویم، امیدهایی تازه پیدا کنیم و افق‌هایی گسترده‌تر پیش چشمانمان گشوده شود؛ یعنی تمام کارهایی که برای انجام آنها ابزاری کارآمد به نام هنر وجود دارد.

حقوق اساسی رشته‌ای از علم حقوق است که در آن سازمان عمومی دولت، رژیم سیاسی آن، ساختار حکومت، سازمان و وظایف و اختیارات قوای سه‌گانه، حقوق و آزادری‌های فردی و اجتماعی، انتخابات و احزاب سیاسی و نظایر آن در بستر تاریخ بررسی و تحلیل می‌شوند.

بررسی تاریخچۀ حقوق اساسی به دریافت دقیق‌تر ظرفیت‌ها، امکانات و قابلیت‌های نظام سیاسی و شناخت عینی‌تر آن کمک خواهد کرد.

باتوجه به این مهم اثر پیش رو، که به گوشه‌ای از تاریخچۀ حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران معطوف است، با استفاده از کتب و اسناد و مدارک دست اول، فرآیند پیچیده و هوشمندانۀ شکل‌گیری جمهوری اسلامی ایران و استقرار برخی نهادهای اساسی آن را بررسی کرده است.

اثری است از دیوید استریتفلد به ترجمه لیلا سبحانی و چاپ انتشارات ثالث. این کتاب دربردارنده نخستین و آخرین مصاحبه ی گابریل گارسیا مارکز نویسنده بی نظیر و خالق اثر بی بدیل صد سال تنهایی در کنار گفتگوها و مصاحبه های دیگر اوست. مجموعه ای که پرده از بسیاری حقایق برمی دارد، افکار، عقاید، موضع گیری ها، اندیشه، باورها، دغدغه ها و شخصیت مارکز را به تصویر می کشد و این مرد بی مانند را از دریچه ای دیگر به مخاطب معرفی می کند.

این کتاب درمورد داوری است. سوژۀ داوری سیاسی در این کتاب به طور مستقیم با مبحث توسعه انسان ارتباط دارد و هم زمان از یک جهت طرفداران نظریه توسعه کمی و از سوی دیگر پیروان توسعه اخلاقی/هنجاری را مخاطب قرار می‌دهد. داوری سیاسی گوشزد می‌کند که رسیدن به توسعه قبل از هر چیز مستلزم تقویت داوری فرونتیک به مثابه حقی مدنی در جامعه است تا از این طریق بهترین تفسیر مشترک از دل اشتداد تفاسیرِ شهروندان برخیزد. تفسیری که به ارتقاء قابلیت‌ها و توانمندی‌های همه شهروندانِ یک جامعۀ برخوردار از تعدد سیاسی، فرهنگی و مذهبی نظر دارد. به غیر از چنین مسیری، هرگونه کمیت‌گرایی یا هنجاراندیشی بدون پشتوانۀ تفسیریِ عمل‌گرا و معطوف به فایدۀ‌ عمومی(به خصوص توجه به انواع مختلف فقر در جوامع)، محکوم به شکست است. در فضایی که دستاورد های کمی، به ناتوان‌سازی انسانی و زدودنِ مدنی بودگی شهروندان می انجامند، شهروندان نیازمند احیای نوعی داوری سیاسی مدنی هستند.

همه جا هست ، بی مرز و محدودیت ؛ بتراود یا بچکد ، جاری باشد یا بجوشد. گاه گودال آبی است آرام وتقریبا قابل تحمل ، گاه باتلاقی تهوع آور و بعضی اوقات زلزله ،طوفان یا جزر ومدی که هر چیزی را سر راهش غرق، ویران ، لگدمال و آلوده می کند. مهم نیست چه شکلی باشد؛ حماقت به همه مان سرایت می کند. گفته می شود ما خود سرچشمه حماقتیم. من هم مستثنا نیستم. همه روزانه چرندیاتی می بینند ، می شنوند و می خوانند ، همچنین هر کداممان برای تولید فکر ، حلاجی و صحبت راجع به این چرندیات مقصریم. گاهی کودن می شویم و بی آنکه عواقبی داشته باشد مهملاتی راجع به زندگی مان می گوییم. مهم آگاهی و پشیمانی از این موضوع است، چون انسان جایز الخطاست. باید قبول کنید اشتباه کرده اید تا بخشیده شوید. همیشه هستند کسانی که ابله فرضمان کنند اما خودمان به ندرت متوجه بلاهتمان می شویم.

کتاب این یک چپق نیست، اثری نوشته ی میشل فوکو است که اولین بار در سال 1973 وارد بازار نشر شد. نوشتن جمله ی «این یک چپق نیست» در کنار تصویری واضح از یک چپق، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ نقاشی معروف رنه ماگریت، حکم نقطه ی شروع را برای تحلیل های هنری دلنشین فیلسوف و تاریخ دان برجسته ی فرانسوی، میشل فوکو، دارد. فوکو که بیشتر به خاطر کاوش های درخشان خود در مفاهیم قدرت و ساز و کارهای اجتماعی شناخته می شود، موضعی نسبتا متفاوت را در این کتاب اتخاذ کرده است. او با تحلیل و بررسی ظرافت ها و ابهامات موجود در نقد بصری ماگریت از زبان، یافته های فوق العاده ارزشمند و جذابی را درباره ی این نقاش بزرگ و تأثیرش بر هنر در اختیار مخاطبین قرار می دهد.

“نظریه همه چیز” بر اساس سخنرانی های ارائه شده در دانشگاه کمبریج، توسط پروفسور هاوکینگ در مورد “تاریخ ایده ها در مورد جهان” و همچنین مهمترین نظریه های علمی روز در مورد زمان ، مکان و کیهان به انتشار رسیده است. ” نظریه همه چیز” پیچیده ترین تئوری ها را از گذشته و حال فیزیک با زبانی ساده ارائه می دهد. “نظریه همه چیز” خوانندگان را در تاریخ غنی تفکر علمی و پیچیدگی های جهانی که در آن زندگی می کنیم، غرق می کند.

استیون هاوکینگ یکی از بزرگ ترین متفکران جهان و فیزیک دان نظری برجسته و بی مانندی است که پژوهش هایش موجب ترسیم دوباره مدل های کیهانی شده است.او در این کتاب هفت گفتار ارائه داده است که همه چیز را از «مهبانگ» (انفجار بزرگ) تا «سیاه چاله ها» و نظریه ریسمان در برمی گیرد. هاوکینگ سخن خود را با تاریخچه ای از اندیشه ها و انگاره ها درباره جهان آغاز می کند که از باور ارسطو به گرد بودن زمین تا کشف هابل در دو هزار و سیصد سال بعد درباره جهان در حال گسترش را در بر می گیرد. او به یاری داده های فیزیک جدید به بحث درباره نظریه هایی چون «آغاز جهان»، ماهیت سیاه چاله ها، و مقوله فضا زمان می پردازد و سرانجام پرسش هایی را مطرح می کند که فیزیک جدید هنوز پاسخی به آنها نداده است. هاوکینگ به عنوان یک دانشمند برجسته و نیز آسان کننده مطالب علمی برای مخاطبان عام، معقتد است پیشرفت هایی که در فیزیک نظری صورت گرفته باید نه فقط برای تعداد اندکی دانشمند، بلکه برای توده مردم قابل فهم شود. وی در این کتاب ما را به سفر اکتشافی شگفت انگیزی در کیهان می برد. این کتاب متعلق به کسانی است که زمانی به آسمان شب چشم دوخته اند و در شگفت آمده اند که در فراسوی آن چه چیزهایی وجود دارد و چگونه به وجود آمده است. با توجه به نادر بودن سیاهچاله های آغازین، این احتمال وجود ندارد که یکی از آنها به قدر کافی به ما نزدیک باشد که بتوانیم خود آن را مشاهده کنیم. اما از آنجا که گرانش موجب می شود سیاهچاله های آغازین به سوی هر ماده ای کشیده شوند، وجود آنها در کهکشان ها باید امری بسیار عادی باشد. اگر این عادی بودن را یک میلیون بار افزایش دهیم، باز نزدیک ترین سیاهچاله به ما احتمالا حدود ۶ هزار میلیون کیلومتر، به اندازه فاصله پلوتون تا خورشید، با ما فاصله دارد. در این فاصله شناسایی سیاهچاله ای، حتی اگر به طور مستمر ۱۰ هزار مگاوات انرژی گسیل کند، هنوز بسیار مشکل است. برای مشاهده یک سیاهچاله آغازین، باید چند کوانتوم از پرتو گامای گسیل شده در یک مسیر مشخص را در مدت زمان مناسبی، مثلا یک هفته شناسایی کرد. در غیر این صورت، این پرتوها به سهولت به صورت بخشی از پرتوهای زمینه درخواهند آمد. ولی «اصل کوانتوم پلانک» به ما می گوید که هر پرتو گاما دارای انرژی بسیار زیادی است، زیرا پرتوهای گاما دارای بسامد (فرکانس) بسیار بالایی هستند…

امروزه مناظرات فراوانی بر سر مفهوم اقتصاد جهانی جریان دارد، اما سینمای تجاری از آغاز هستی آن “جهانی” بوده است. از زمان پیدایش رسانه ها، سینما ارزش های محوری و ساختار های اجتماعی کشور ها را تبیین و تقویت کرده و به کمک سینما آنچه برای ملت ها خارجی قلمداد می شود تعریف و از آن اجتناب شده است. سینما و ناسیونالیسم به برسی سویه هایی می رود که در راستای آن ها سینما محل مناقشه و تعامل میان ملت ها و ملیت هاست. هر یک از فصل های کتاب به یکی از جوانب کلیدی این بحث اختصاص یافته است: آیا سینما فرمی تأثیر گذار از تبلیغات ملی است؟ آیا در حال حاضر مفهوم ملیت در فیلم ‎ها به سود فرهنگ بازنمایی جهانی و عام رو به اضمحلال می رود؟ سینما چه تأثیری بر حال وهوای ملی دارد؟ و…