نویسنده: بابک احمدی
نشر: مرکز
توضیحات: این کتاب شرحی است از زندگی و اندیشه هادی سه متفکر روزگار ما،والتر بنیامین،ماکس هور کهایمر و تئودور آردورنو.نام این سه اندیشگر با «نظریه ی انتقادی»،«مکتب فرانکفورت»و با موقعیت های تاریخی ای ون جمهوری وایمر،رایش سوم،و با شماری از سرفصل های جدل فکری این روزگار همچون مدرنیته،خردابزاری،فلسفه ی منفی ،صنعت فرهنگ،نقادی علم و تکنولوژی،فعلیت سخن اخلاقی،راه گشایی هنر مدرن،و موقعیت پسامدرن پیوند خورده است. در کتاب جنبه ی امروزی نظریات سه اندیشگر،همانندی دیدگاه آنان با چشم اندازهای کنونی فلسفه (به ویژه هرمنوتیک،شالوده شکنی و پراگماتیسم)برجسته شده است.

نویسنده: عبدالکریم سروش
نشر: صراط
توضیحات:این کتاب کوششی است در عرضه و تفهیم ارگان اساسی جهان بینی اسلامی خدا،خلقت،و معاد از دیدگاه فلسفی علمی و بر پایه های اصیل و پر غنای میراث فلسفه اسلامی،همه کسانی که به ارزش آموزش های ایدئولوژیک در حرکت اسلانی روزگار ما وقوف کامل دارند و همه کسانی که به اهیمت تعیین کننده مبدا و معاد در هرگونه جنبش فکری و علمی باور دارند و می دانند که حرکت را به نام چیزی و برای چیزی آغاز باید کرد این کوشش را ارج خواهند نهاد و در راه تکمیل و اصطلاح و ابهام زدایی آن دریغ نخواهند کرد…

نویسنده: دیوید ادموندز، جان آیدینو
مترجم: حسن کامشاد
نشر: نی
توضیحات:در شامگاه 25 اکتبر 1946، در اتاقی شلوغ و پرهیاهو در کیمبریج، لودویگ ویتگنشتاین و کارل پوپر برای اولین و آخرین بار با هم روبه‌رو شدند و تقریبا بلافاصله شایعه در اکناف جهان پیچید که این دو، مجهز به سیخ‌های آخته بخاری، به جان هم افتادند… «آن ده دقیقه بنیاد جهان فلسفه غرب را حسابی تکان داد… نویسندگان داستان بسیار خوبی پیدا کرده‌اند و ماجرا را به طرزی دلپذیر باز می‌گویند.» John Banville, Irish Times «فکر بکری است که انسان حادثه مبهم ناچیزی را برگیرد و آن را نقطه آغاز بررسی فلسفه این قرن [بیستم]، و همه رویدادهای تاریخی شکل دهنده آن، قرار دهد. به نظر من نویسندگان هم درک بسیار خوبی از افکار فلسفی دارند و هم توانی شایان برای توضیح و تبیین آن‌ها». Michael Frayan «عالی… اگر درست است که مردم در سال‌های اخیر فلسفه را صرفا دلداری، گونه‌ای مرهم روح، می‌پندارند، این کتابی است که آن‌ها را شفا می‌بخشد». Professor Simon Blackburn, Sunday Times

نویسنده: دکتر شادی آیدین
نشر: امیرکبیر
توضیحات: نگارنده در بخش آغازین این کتاب از تاثیر ادبیات ایرانی بر ادب عثمانی (از قرن نهم تا دوازدهم هجری) سخن می‌راند. سپس به تاثیر عناصر ادبی ایرانی از (جمله عروض و انواع قالب‌های شعر فارسی، نیز مثنوی‌های فارسی) بر ادبیات عثمانی اشاره می‌کند. در پایان این بخش، شعرای فارسی‌گوی عثمانی معرفی می‌شوند. بخش سوم کتاب به تاثیر عناصر فرهنگ ایرانی در شعر عثمانی اختصاص یافته که از آن جمله است: پادشاهان، پهلوانان، شاعران و دیگر شخصیت‌های ایرانی، نیز آثار ادبی فارسی، شهرها، اشیای فرهنگ ایرانی، ماه‌های تقویم ایرانی، چهارپایان و دیگر اصطلاحات فرهنگ ایرانی در شعر عثمانی. نگارنده در بخش خاتمه‌ی کتاب، خاطرنشان می‌سازد: “شاعران عثمانی در آثارشان از شاعران ایران تقلید نموده‌اند و این تقلید، نه تنها در اسلوب نظم، بلکه به اندیشه و معنی نیز سرایت کرده است. شاعران کلاسیک عثمانی سعی نمودند تا در نظم، نثر، خیال و معانی، از سخن‌سرایان ایران تا حد امکان تقلید کنند و این را همیشه هنر می‌شمردند. عثمانی‌ها ادبیات و تمدن خود را از سلجوقیان و سلجوقیان نیز از ایرانیان عاریه گرفته بودند و از این رو بین آثار ادبی ایرانی و عثمانی، شباهت باید طبیعی باشد”.

نویسنده: شجاع‌الدین شفا
نشر: نامک
توضیحات: اوّل: لازم است خوانندگان محترم آگاه باشند و خوب است این مرد نیز بداند که این‌جانب، نه خودم و نه خویشاوندان نَسَبی و سببی درجه اوّل و دوم و سوّم و چهارمم، هیچ پست دولتی درجه اوّل و دوم و سوّم و چهارمی در جمهوری اسلامی ایران نداریم؛ نه وزیر، نه معاون وزیر، نه رییس اداره و نه مدیرکل. پس هیچ وظیفه خاصی نیز در دفاع از آن برعهده ندارم. نه از آن جهت که آن چه در «تولدی دیگر» مستقیما به جمهوری اسلامی ایران نسبت داده شده، تماما صحیح و بر اساس انصاف است. نه، در این مورد نیز شفا، کم دروغ نگفته است. امّا جمهوری اسلامی و دستگاه‌های تبلیغاتی عریض آن، خودشان اگر صلاح بدانند، بهتر و مستندتر از خود دفاع خواهند کرد. واضح است که شرح شقاوت آن دیگران نیز، الزاما دلیل معصومیت کسان دیگر نیست. لطفا اشتباه نشود، این نوشته دفاع از هیچ گروهی نیست.

نویسنده: بهروز مهدی زاده
نشر: مرکز
توضیحات: کتاب «قصه‌گوی بلخ» نوشته‌ی «بهروز مهدی‌زاده» به شکل‌شناسی قصه‌های مثنوی با رویکرد بررسی و تفکیک عناصری نظیر روایت‌شناسی، شخصیت‌پردازی و توصیف داستانی می‌پردازد. در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «ریخت‌شناسی در ادبیات عبارت از تحقیق در ساختارهای آثار ادبی و شناساندن اشکال و گونه‎‌های آن است. هر نوع تقسیم‌بندی در ادبیات که بتواند آثار ادبی را براساس شاخصه‌هایی از یکدیگر متمایز کند، از مقوله‌ی شکل‌شناسی است. مبنای تحلیل ما در این کتاب صرفا متوجه ساختار شکل قصه‌های مثنوی است نه محتوای آن‌ها و بر چهار عنصر واقعیت داستانی، روایت، شخصیت، و توصیف تکیه دارد.» کتاب حاضر را نشر «مرکز» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.