اگرچه طی سال‌های گذشته شاهد پایه‌ریزی و شکل‌گیری تحقیقات قابل‌توجهی در حوزه نقاشی در ایران عهد قاجار (سده 19 میلادی/ 13ه. ق) بوه‌ایم. با این حال، به‌نظر نمی‌رسد که مورخان هنر پا را فراتر از مرزهای رسانه‌های متداولی چون نقاشی رنگ و روغنی و آثار لاکی و مینایی گذاشته باشند. نویسنده در این کتاب نشان داده است که «دیوارنگاری» نیز به‌عنوان یک قالب هنری، در قیاس با رسانه‌های یادشده، به یک اندازه ارزش و اعتبار داشته است. نقاشی‌های دیواری در ایران، در انواع بناها ـ از کاخ‌های سلطنتی و خانه‌های شخصی تا گرمابه‌ها و بقاع متبرکه ـ به‌وفور یافت می‌شده‌اند. این قالب هنری، حرفه و صناعتی بوده است که هنرمندان و پیشه‌وران را در شهرهای بزرگ مجدانه به خود می‌داشته. این عمل را به‌واقع می‌توان پاسخی درخور به نیاز عموم برای دستیابی به هنرهای تصویری و پیکرنما برشمرد.

در کتاب داستان من، مریلین مونرو، بازیگر مشهور سینمای آمریکا که حاشیه‌های زیادی نیز از زندگی او بازگو شده است، به سخن درمی‌آید. او در این کتاب، از وقایعی که در زندگی از سر گذرانده، احساسات، تفکرات و حتی جنگ خود با هالیوود خود می‌گوید. جاشوا گرین، مقدمه‌ای بر این کتاب نوشته است.

این کتاب در چهار بخش با موضوعاتی چون «زیبایی‌شناسی»، «مقوله‌های زیبایی‌شناختی»، «بیان شعری» و «پست‌مدرنیسم و زیبایی‌شناسی» به نگارش درآمده است. در بخش اول کتاب واکنش زیبایی‌شناسان دربرابر واژگان غربی که به ژاپن عرضه شده مورد بحث قرار گرفته است.

هدف از موسیقی‌شناسی قومی صرفاً مطالعه موسیقی اقوام در بافت فرهنگی، اجتماعی آن است. مفهوم قوم به واحد اجتماعی مشخصی برمی‌گردد که قلمرو خاص فرهنگی جغرافیایی خود را داشته باشد. ازاین‌رو در تعریف بنیادین موسیقی‌شناسی قومی با دو مفهوم قوم و فرهنگ مواجه هستیم که پدیده‌ای به نام موسیقی را به‌وجود می‌آورند. هر قومی ویژگی‌های فرهنگی خاصی از جمله زبان، اساطیر، مذهب، آیین و رسوم، موسیقی و ابزار موسیقیایی خود را دارد. قلمرو فرهنگ قومی محدودتر از قلمرو فرهنگ ملی و فرهنگ جهانی است. در کتاب حاضر به موضوعات نظری موسیقی‌شناسی قومی پرداخته شده است. نکات نظری که در این کتاب مطرح شده تا اندازه‌ای با شناخت از نیاز موسیقی‌شناسی ایران صورت گرفته است. موضوعات نظری که در کتاب مطرح شده‌اند، به‌نحوی در خدمت شناخت‌شناسی موسیقی ایرانی خواهند بود. در فصول مختلف کتاب به چندین فرضیه متفاوت که در جایگاه خود ابزار کار موسیقی‌شناسی قومی هستند، پرداخته شده است. از آن جمله می‌توان به نظریه‌های هولیستیکی (کلیت‌نگری)؛ فونکسیونالیستی (کاربردی)؛ استراکتورالیستی (ساختارگرایی)؛ نظریه رفتارشناسی فرهنگی؛ فرضیه‌های قوم‌نگارانه؛ نظریه‌های تکاملی و اشاعی؛ دیدگاه‌های نگرش از بیرون و درون؛ بینش‌های تاریخ‌نگارانه موسیقی و همچنین نظرات زبان‌شناختی و ارتباط آن با موسیقی‌شناسی اشاره کرد.

چگونه از موسیقی لذت ببریم اثر زیگموند اسپات کتابی جامع و کاربردی است که زنده‏نام پرویز منصوری ترجمه و با افزوده‌هایی آن را برای خوانندگان فارسی‌زبان خواندنی‌تر و جذاب‌تر کرده است؛ به‌گونه‌ای که با گذشت بیش‌از دو دهه از انتشار آن، همچنان مدّنظر و نیاز و علاقۀ هنرآموزان و دوستداران عرصۀ موسیقی است.

مؤسسۀ انتشارات نگاه در چاپ جدید این اثر کوشید تا با مساعدت ویراستاران، ضمن رفع ایرادهای چاپی نسخۀ پیشین، بدون آنکه به ساختار نثر مترجم گرانمایه خدشه وارد شود، با روزآمدکردن برخی واژگان عمومی و تخصصی، به خوانندگان جوان کمک کند تا از متن کتاب بیشتر بهره‌مند گردند.

آثار بسیاری از او به‌‎جا مانده که همگی طنزی اجتماعی و رادیکال در خود دارند. نمایشنامه آقای گل نقد تندی است به حکومت‌هایی که روح ورزش به‌خصوص فوتبال را به استثمار گرفته‌اند و از آن به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهدافشان استفاده می‌کنند. گاه آن را وسیله‌ای برای بیان موفقیت‌های پوشالی و گاه سرپوشی بر ضعف‌ها، جهت‌دهی به افکارِعمومی، کارزاری برای نمایش‌های سیاسی و محلی برای اختلاس و هزاران استفاده دیگر قرار می‌دهند. از آن افیونی می‌سازند تا مردمی که باید از حکومت مطالبه نان، سقف و آزادی بکنند به فکر یازده مترسک روی چمن سبز باشند و با دلبری‌های ایشان در زمین روزگار سر کنند.