نویسنده: کارل توب
مترجم: عباس مخبر
نشر: مرکز
توضیحات: تمدن آزتک‌ها، مجموعه‌ای از خدایان اساطیری گوناگون در یک سیستم مذهبی چند خدایی را در بر می‌گیرد که توسط آنان به رسمیت شناخته شده‌اند، و مشتمل بر تعداد زیادی (بیش از یکصد مورد)، ایزد و ایزدبانو می‌باشند. افزون بر این، بر اساس باورهای دینی و عقاید آزتک‌ها، اساطیر این قوم را می‌توان دربرگیرنده تعدادی از موجودات خارق‌العاده و فوق بشری نیز، تلقی کرد.
آزتک‌ها که به نام‌های مختلفی چون: تنوچکا مکزیکا، کُلهوا مکزیکا و… نامیده شده‌اند، قدرتمندترین سرخپوستان مکزیک در عصر تاریخی بودند. بنا به روایات اساطیری، این قوم بدنبال ایزد خویش، اویتسیلوپوچتلی، که کاهنی در جلوی آنان مجسمه او را حمل می‌کرد و با آنان صحبت می‌داشت، از آزتلان، که سرزمینی افسانه‌ای به نظر می‌رسد، آمده‌اند.
به روایت اسطوره‌ها، باید روزی توقف می‌کردند که چشم‌شان به عقابی می‌افتاد که روی درخت نوپال (کاکتوس انجیری)، که میوه سرخ رنگش به سان قلب انسان است، نشسته و مشغول از هم دریدن و خوردن ماری باشد؛ این نشانه‌ای برای آنها بود. آنان این منظره [یا این نشانه] را، در جایی که معبد اعظم خویش را برپا داشتند، در تنوچتیتلان [که بعدها تبدیل به پایتخت آزتک شد]، مشاهده کردند، [پس گفتند]:
بگذارید در جایی که نوپال هست، زاویه کوچکی بسازیم تا ایزد ما، عاقبت به آرامش دست یابد.
فرانسیسکو کلاویجرو که در سده هیجدهم در وراکروس متولد شده، نوشته است که آزتک‌ها از جایی در منتهی‌الیه شمال رودخانه کلرادو آمدند، و مهاجرت آنها، به سبب آواز پرنده‌ای بود، که بر فراز درختی نشسته و می‌خواند: «تی وی!»، این واژه، واژه‌ای بود که به زبان آزتکی، مفهوم «بیا برویم» داشت. پس آنان به راه افتادند و به دنبال مجسمه اویتسوپوچتلی، ایزد جنگ و خورشید رفتند.
خاستگاه و تاریخچه
خاستگاه و چگونگی نشو و نمای دولت و تمدن آزتک، در دین آزتک [و اسطوره‌های آزتکی]، عمیقاً بازتاب یافته است. آزتک‌ها برای مشروعیت بخشیدن به حاکمبت خود، باورها و شمایل‌نگاری مردمان پیشین را، کاملاً به کار گرفتند؛ بعنوان مثال، محوطه تولا، یعنی پایتخت افسانه‌ای تولتک‌ها، اهمیتی ویژه یافت، و بعضی از خدایان اساطیری آزتک را، می‌توان در تولا، و حتی پیشتر از آن، در تئوتی اوآکان، دنبال کرد.
آزتک‌ها، اعمال مذهبی معاصران خود را نیز در این باورها گنجانیدند؛ از جمله آداب و رسوم مردم پوئبلا، خلیج کوست، هواستک، و میشتک‌های اوآهاکا. این پذیرش آگاهانه آداب و رسوم بیگانگان، پیروزی آنها را تکمیل و تحکیم کرد و برایشان وحدت فرهنگی به ارمغان آورد.
وجه اشتراک با اساطیر مایا
ناحیه‌ای که آزتک و مایای باستانی را تشکیل می‌داد، و در حال حاضر عموماً آمریکای میانی [یا آمریکای مرکزی] نامیده می‌شود، نواحی جنوبی و شرقی مکزیک، سرتاسر گواتمالا، بلایز و السالوادر، هندوراس غربی و جنوبی و سمت اقیانوس آرام، را در بر می‌گیرد. آمریکای مرکزی تا شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا را شامل می‌شد.
مردمان آمریکای میانی در عصر باستان، یک سلسله خصوصیات فرهنگی مشترک داشتند: تقویم‌های ۲۶۰ و ۳۶۵ روزه که یک دوره حدوداً ۵۲ ساله را ثبت می‌کرد، نوشته‌های هیروگلیف مانند، کتاب‌های تا شونده و سالن‌های توپ بازی با فضاهای دایره شکل در وسط، از جمله این مشترکات بود. گر چه مردمان این ناحیه، فرهنگ و زبان متمایزی داشتند، اما طی هزاران سال زندگی در کتار یکدیگر و از رهگذر مهاجرت، داد و ستد، فتوحات و زیارت، تماس‌های گسترده‌ای با یکدیگر داشتند. از این رو شگفت نیست که اسطوره‌های آزتک، مایا و سایر اقوام آمریکای میانی دوران باستان، مضمون‌های مشترک متعددی با یکدیگر دارند.
اسطوره‌های آمریکای میانی، صرفاً گزارش‌هایی مقدس از منشاء جهان نیستند، بلکه حاوی درس‌هایی عمیق درباره رفتار مناسب اند. از جمله خصلت‌هایی که به کرات به مثابه عامل ویرانی یا شکست ذکر شده‌اند، تکبّر و آزمندی است.
در اساطیر آزتک، آنکه سرانجام به خورشید تبدیل می‌شود، تکوسیس تکاتل مغرور و ثروتمند نیست، بلکه ناناواتسین فقیر و شجاع است. در پوپول ووه، قهرمانان دوقلو، پرنده هیولایی به نام ووکوب کاکیش را، تنها به این دلیل می‌کشند که، بیش از حدّ مغرور و لافزن بوده است.
تکبر و حرص و آز، یکی از نقطه ضعف‌های عمومی صاحب منصبان است و بخش اعظم روایت‌های اسطوره‌ای برجای مانده از آزتک‌ها، حاوی الگوهایی برای سیر و سلوک پادشاهان است.
اما اسطوره‌های آزتک و مایا، به مسائل گسترده تر و عمیقتری، از قبیل معنای هستی انسان نیز می‌پردازند. به نوشته پوپول ووه، خدایان، نژاد کنونی بشر، یعنی مردمان ذرت را خلق می‌کنند، تا از طریق نیایش و قربانی دادن، خدایان را تغذیه کنند.

نویسنده: دی.اچ.لارنس،فاکنر،ناباکف،همینگوی، آلن پو و ….
مترجم: سعید سعید پور
نشر: مرکز
توضیحات: کتاب «آخرین خنده» نوشته‌ی «دی. اچ. لارنس» و ترجمه‌ی «سعید سعیدپور» مجموعه‌ای از چهارده داستان کوتاه از سیزده نویسنده است. داستان‌های این اثر را «دی. اچ. لارنس»، «ویلیام فاکنر»، «کاترین منسفیلد»، «ترومن کاپوتی»، «ری برادبری»، «لنگستن هیوز»، «ادگار آلن‌پو»، «رالف الیسن»، «ولادیمیر ناباکف»، «ساموئل بکت»، «ارنست همینگوی»، «ویرجینیا ولف» و «سال بــِلو» به رشته‌ی تحریر درآورده‌اند. دیوید هربرت لارنس معروف به دی اچ لارنس نویسنده، شاعر، نقاش، مقاله‌نویس بریتانیایی و یکی از چهره‌های معتبر ادبیات زبان انگلیسی است. این کتاب را «نشر مرکز» منتشر کرده است.

نویسنده: ناظم‌حکمت
مترجم: احمد بوری
نشر: مرکز
توضیحات: اشعار ناظم در ایران نزدیک به 50 سال است که شناخته شده است. نویسندگان و مترجمان متعددی با برگردان آثاری از او به زبان فارسی، جلوه هایی از هنرش را به خوانندگان ایرانی نشان داده اند. در مجموعه حاضر سعی بر این بوده است که اشعار ناظم با ترتیب زمانی بیایند تا بتوان با نگاهی کلی منظری از تحول در شعر او را در طول عمر شاعریش دید. ناظم در واپسین سالهای عمر خود در برخی از اشعارش تغییراتی داد. به همین دلیل مترجم کوشیده است تا حد ممکن از نسخه های تغییر یافته بهره جوید.

نویسنده: جورجو آگامبن
مترجم: پویا ایمانی
نشر: مرکز
توضیحات: از كتاب زبان و مرگ می‌توان به عنوان «درآمدی درخور به فلسفه» یاد كرد كه نشان از «روش تحلیل» كار فكری جورجو آگامبن دارد. او از «امر زبانی» به «امر وجودی» نقب می‌زند و این‌گونه «راه رهایی» را بر «زمین هستی» بنا می‌كند. آگامبن از سویی جهان معاصر را تیزبینانه به نقد می‌كشد و از سوی دیگر نگاهی امیدوار به «اجتماع آینده» دارد. در نوشته‌های او از یك طرف به «نقد منفی» برمی‌خوریم كه مشخصه‌ی تفكر اروپایی پس از جنگ است و از طرف دیگر منتقد پرشور و دانایی را بازمی‌یابیم كه با دقت و بصیرتی ژرف هر «سند» به جای مانده‌ی «سنت» را می‌كاود و بیش از هر چیز بر امكانات زبانی آن سند تاكید می‌كند.

نویسنده: پل استراترن
مترجم: کاظم فیروزمند
نشر: مرکز
توضیحات: کتاب های آشنایی با فیلسوفان که به همت نشر مرکز چاپ شده اند نوشته پل استراترن عالم اما شوخ طبع هستند. در فارسی این کتاب ها با نام ” آشنایی با فیلسوفان” ترجمه شده اند. اسم اصلی این کتاب ها ” در نود دقیقه ” است. مثلا ” افلاطون در نود دقیقه ” . و واقعا هم شما می توانید در یک نشست یک ساعت و نیم با فیلسوفی که کتاب در مورد او نوشته شده، آشنا شوید. پل استراترن اول از زندگی و زمانه ی فیلسوف می گوید بعد فلسفه ی او را بسیار ساده اما نه سطحی بیان می کند و در بخش بعدی کتاب چند نقل قول مستقیم از خود آثار آن فیلسوف ارائه می دهد. بعد در آخر هر عنوان از این مجموعه دو گاهشمار و تقویم تدوین شده است.یکی در مورد فیلسوف مورد نظر و دیگری یک تقویم کلی که از پیش سقراطیان تا حال حاضر را به ترتیب سال میلادی فهرست کرده و در یک جمله خلاصه ای از اثر بخشی هر فیلسوف را گفته که این باعث می شود بتوان به درکی کلی از تاریخ فلسفه و کجایی فیلسوف مورد نظر هر عنوان کتاب در بستر تاریخ فلسفه رسید.