کتاب حاضر، نخستین اثر مدون و مکتوب پیرامون رژیم‌های بین‌المللی است که در ایران به چاپ رسیده است. فرضیه اصلی این کتاب «بررسی علل جنگ و برقراری شرایط صلح و امنیت بین‌المللی» بوده و تمامی فصول کتاب یک محور و در پاسخگویی به یک سؤال اصلی می‌باشد. مؤلف از سال 1995 این ادبیات را وارد محافل آکادمیک ایران نموده و در این مدت با ارائه مقالات و سخنرانی‌ها توجه خاصی را به ادبیات مذکور مبذول داشته است. تمرکز بر مباحثی همچون امنیت بین‌الملل، خلع‌سلاح، معاهدات کنترل تسلیحات از ویژگی‌های مطالعاتی ایشان در مباحث مربوط به رژیم‌های بین‌المللی است.

همان‌طور که می‌دانید کاخ سفید محل اقامت و کار رئیس‌جمهور آمریکا و خانواده‌ اوست. این بنا در شهر واشینگتن پایتخت این کشور قرار دارد.

جرقه‌ ایجاد این بنا و ساخت شهر واشنگتن زمانی خورد که در یکی از روزهای پاییز سال 1792 رئیس‌جمهور وقت آمریکا، جرج واشنگتن در کنار زمین بایری ایستاده بود که اطراف آن را جنگل‌های سبزی احاطه کرده بودند. او نخستین رئیس‌جمهور کشور آمریکا بود و در کار نقشه‌برداری هم مهارت داشت. به همین دلیل علامت گذاری زمین را برای ساخت کاخ سفید، شخصاً انجام داد.

ساخت بنای کاخ سفید هشت سال به‌طول انجامید. شخص جرج واشینگتن هرگز در آنجا زندگی نکرد؛ اما نام پایتخت را به افتخار او واشینگتن گذاشتند.

مگان استاین در کتاب «رازهای کاخ سفید؟» سعی دارد تا چگونگی شکل‌گیری کاخ سفید را با زبانی ساده و نگاهی داستان‌گونه به رشته‌ تحریر درآورد و مرور کوتاهی دارد بر زندگی کسانی که برای مدتی در این عمارت زندگی کرده‌اند.

شناخت مسئله کرد در ترکیه در بر دارنده مجموعه مقالات ممتازی در ارتباط با دیرپاترین معضل سیاسی ترکیه می‌باشد. این کتاب، اثر بهنگامی است که ما را قادر می‌سازد تا از چشم دولت و نیز هم از چشمان جامعه، از منظر گذشته و آینده به مسئله کرد در ترکیه بنگریم.

مجلد ویراستاری‌شده پیش‌رو در بر دارنده مباحثی است که از سوی آکادمیسین‌ها و متخصصان و به‌منظور شفاف‌نمودن پیچیدگی‌های مسئله کرد در ترکیه به نگارش درآمده است. مسئله کرد موضوعی قدیمی و دیرپاست که به‌ویژه در سال‌های اخیر از ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی برخوردار گردیده است. کردها که بزرگ‌ترین اقلیت قومی بدون دولت در خاورمیانه را نمایندگی می‌کنند از زمان وزش موج ـ خودگردانی در منطقه بعد از جنگ جهانی اول خواهان اتونومی و به‌رسمیت شناخته‌شدن بوده و خواسته‌های ملی‌گرایانه آنان با خاتمه جنگ سرد فزونی بیشتری گرفته است.

در میان دیپلمات‌های انگلیسی یک شوخی نیش‌دار وجود دارد که می‌گوید ایران تنها کشوری در جهان است که هنوز هم انگلستان را به‌عنوان یک ابرقدرت می‌شناسد. اما برای بسیاری از ایرانی‌ها این اصلاً شوخی نیست. از سطح این جمله به عمق آن بروید تا ایرانیان از نظر سیاسی به شما یادآوری می‌کنند که این انگلیس در کنار آمریکا بود که نخست‌وزیر منتخب دموکراتیک ایران، محمد مصدق را برکنار کرد. کودتا علیه مصدق ممکن است در سال 1953 اتفاق افتاده باشد، اما برای ایرانیان انگار همین دیروز بوده است.

درحالی‌که در انگلستان به تعریف آنچه که نزدیک به هشتاد سال پیش در آغاز جنگ جهانی دوم اتفاق افتاده است ادامه می‌دهد، ایرانیان مدرن خود را با تجربه خونینی از جنگ ایران عراق در سال‌های 1980ـ1988، جایی که کشور تنها مانده بود، تعریف می‌کنند. این درگیری عملی متجاوزانه از سوی صدام حسین، رهبر عراق بود. بقیه جهان یعنی فرانسه، اتحاد جماهیر شوروی، و پس از آن‌ها ایالات متحده و انگلستان همه برای حمایت از عراق درگیر شدند، عربستان سعودی و سایر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس صدام را به‌رسمیت شناختند. این تجربه‌ای بود که به تعریف دیدگاه ایران نسبت به جهان و نگرش آن نسبت به رقبای محلی‌اش برای قدرت و سایر نقاط دیگر کمک کرده است.

«کار، کار انگلیسی‌هاست!» به قلم «جک استراو» به‌دنبال روشن‌ساختن روابط دشوار انگلیس با ایران است و با این کار درک بهتری از این کشور خارق‌العاده را برای هرکسی که علاقه‌مند به ایران است فراهم می‌کند.