در دل اشک تو چشمی نگران است هنوز
خلوت خاطر تو با دگران است هنوز
آن غباری که تو را گفتم و نشناخت دلم
شاید از طعم گس هم نفسان است هنوز

فکر می کنم همه ی این ماجرا بخشی از نقشه ی زیرکانه ای باشد که ارتش با دقت کشیده تا جنگی را آغاز کند . باید بهانه ای پیدا کنند. باید دلیلی در کار باشد، مستمسک های مناسبی تا به طرف دیگر حمله کنند، چون طرز فکر اروپایی همین میباشد. نه مثل شاهان آسیایی. آن ها به قلمروهای پادشاهی دیگر حمله می کردند، بدون هیچ دلیلی غیر از اینکه می خواهند قوی تر از بقیه باشند. اروپا باید دلیلی داشته باشد، حتی اگر فقط من درآوردی باشد و واقعا صحت نداشته باشد، اما باید بهانه ای در کار باشد. مینکی، دوست من، برای اینکه عقلشان قانع شود نه اخلاق، عقل و اخلاقی که بومی ها در هر حال هیچ کدامشان را ندارند.

«دراماتورژی یا بازنگری و بازنویسیِ نمایش‌نامه‌ها برای کارگردانی در زمان و مکانی خاص دست‌آورد بزرگ تئاتر قرن بیستم است. قرنی که در تاریخ تئاتر جهان به‌حق به قرن کارگردان‌ها موسوم است. حضور و ظهور کارگردان‌های بزرگ که آثار درخشان و غبارگرفته‌ی کلاسیک و نئوکلاسیک را با دراماتورژی بی‌بدیلی به نمایش‌نامه‌هایی برای همه‌ی اعصار بدل کردند، دیدگاهی پویا و متکثر را به تئاتر هدیه دادند که امروزه می‌توانیم هر اثر نمایشی را به گفتمانی معاصر پیوند دهیم.
سه روایت من از این سه نمایش‌نامه آزمونی است برای دست‌یابی به زبان اجرایی مناسب‌تر بر صحنه‌ی تئاتر. نمی‌دانم تا چه اندازه در آن موفق بوده‌ام، اما دوست داشتم آن را با شما به اشتراک بگذارم.»

امروزه پسامدرنیسم محور بسیاری از مباحثاتی است كه در علوم اجتماعی، فلسفه، هنر و ادبیات جریان دارد. پسامدرنیسم فرزند عصر طلایی سرمایه‌داری محسوب می‌شود، و سرمایه‌داری امروزه چنان فراگیر شده و چنان مسلم فرض می‌شود كه دارد نامرئی می‌شود. به همین دلیل ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند نقد سرمایه‌داری و فرهنگ ملازم با آن، پسامدرنیسم، هستیم. كتاب حاضر مجموعه‌ای است از مقالاتی كه از دیدگاه چپ و از منظر ماتریالیسم تاریخی به این مقوله می‌نگرند.

جنس انسان تقریباً دو میلیون سال پیش صرفاً از هیچ به موجود نیامده است. خاستگاه او به میلیون‌ها سال پیش از آن باز می‌گردد. و هر چه بكوشیم، خاستگاه او را ژرف‌تر پژوهش كنیم، بیشتر روشن می‌شود كه تاریخ حیات ما با تاریخ فرگشت (تكامل) جهان جانداران به‌طور مستقیم در پیوند است. ما محصولی از تكامل طبیعت هستیم، هر چند محصول بسیار غیر معمول و از بعضی جهات نیز ناكامل. (از پیشگفتار كتاب)