اثری است از دیوید استریتفلد به ترجمه لیلا سبحانی و چاپ انتشارات ثالث. این کتاب دربردارنده نخستین و آخرین مصاحبه ی گابریل گارسیا مارکز نویسنده بی نظیر و خالق اثر بی بدیل صد سال تنهایی در کنار گفتگوها و مصاحبه های دیگر اوست. مجموعه ای که پرده از بسیاری حقایق برمی دارد، افکار، عقاید، موضع گیری ها، اندیشه، باورها، دغدغه ها و شخصیت مارکز را به تصویر می کشد و این مرد بی مانند را از دریچه ای دیگر به مخاطب معرفی می کند.

ایران درّودی نامی آشنا در عرصه نقاشی امروز ایران است که بیش تر با رنگ ها و فضاهای خاص و منحصر به فردش که ملهم از نورهای درونی اویند، شناخته می شود؛ نورهایی که هر بار به شکلی در قلم موی نقاش، خود را یافته و بر زمینه ای از بی تابی ها و رویاهای او یاس و امید های ما را نمایانده اند.

به این خاطر است که شکل ها و حجم ها از خود، بیرون زده اند و در هیچ قاب و قالبی نمی گنجند. همچنان که پرنده را شاید اما پرواز را نمی توان در هیچ قفسی حبس کرد.

رنگ و فضا در نقاشی های درّودی بیش از همه با حس و حال نقاش و مخاطبانش سر وکار دارد. این حس و حال ها در نقاشی های او ساکن و یکسان نیستند و مدام جا عوض می کنند و به شکلی دیگر در می آیند . از غم ها به شادی می گریزند و از مرهم به درد. به همین دلیل در نقاشی های او هیچ رنگی فارغ از حس و حال نیست.

ماجرای عاشقانة آدم‌های معمولی اغلب شبیه هم است. زنی جذاب سر راهتان سبز می‌شود. به یکدیگر دل ‌می‌بازید. بچه‌دار می‌شوید. خانه می‌خرید. بزرگ‌ترین رؤیاها و سیاه‌ترین رازهایتان را با یکدیگر در میان می‌گذارید. کم‌کم حوصله‌تان سر می‌رود.
همسر دوست‌داشتنی من که بلافاصله پس از انتشار به موفقیتی گسترده دست یافت، حد و مرزهای داستان پرتعلیق خانوادگی و خشونت‌های پنهان را در هم می‌ریزد و خواننده در فضـایی پر از سوءظن، اما طنزآلود با راز‌هایی تکان‌دهنده‌ روبرو می‌شود.

درست است که درد کسی را نمی‌کشد، ولی به قطع یقین می‌تواند فسرده و رنجورش ‌کند. به دنیا آمدن ما در لحظه‌ی آغازش با دردی‌ جانکاه و ورای تصور برای دیگری‌ای به نام مادر همراه است، دردی به شدت شکستن همزمان بیست استخوان و بیشتر و این آغاز دردی‌ست که آمدن ما به دیگری می‌دهد و پس‌ازآن همواره درحال حرکت میان دردهایی هستیم که از سوی خودمان یا دیگران متحمل شده یا به دیگران تحمیل می‌کنیم. اما درد همه‌ی ماجرا نیست، ماجرای اصلی آن رنجی‌ست که از پی درد می‌آید و چنان عنان ما را در دست می‌گیرد که تک‌تک اکت‌ها و کنش‌هایمان نه فقط متأثر و متصل به آن رنج که در ید بیضای آن رنجی‌ست که می‌بریم. کتاب «درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج در میان نابودی و نوزایی» بحثی‌ست که به گره‌گاه‌های عیان و نهان رابطه‌ی درد و رنج می‌پردازد و نقطه‌های اتصال را پی می‌گیرد. داوید لوبروتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناسی که کتاب جامعه‌شناسی بدن‌اش یکی از مهم‌ترین منابع این حوزه است، در این کتاب به لحظه‌هایی که درد به رنج منتهی می‌شود و واکنش‌های بدن و روان ما تمرکز کرده است. درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج، با پی گرفتن لحظه‌هایی که بسیاری از ما تجربه‌اش کرده‌ایم، دردهایی که نه تنها هیچ رنجی را موجب نمی‌شوند بلکه گشودگی عظیمی در جهان فردی شخص ایجاد می‌کنند را هم زیر نظر می‌گیرد و با رفتن به دل اعصار و اسطوره‌ها و تاریخ فردی و جمعی انسان، دردهایی که به جان دوست داشته می‌شوند را پیش رویمان می‌گذارد که این خود موید فرم‌های گونه‌گون مواجهه‌ی آدمی با مقوله‌ی درد و رنج است.

یک دهه پس از اصرار کرملین بر ایدهٔ بریکس به عنوان باشگاه دیپلماتیک قدرت های منطقه ای رو به ظهور و بازسازی آن در راستای به چالش کشیدن سلطهٔ ایالات متحده بر نهادهای اقتصادی جهانی، فعالیت موازی گروه کشورهای بریکس با نظم آمریکاــــ محور و به ویژه رژیم مالی برتون وودز، شبکهٔ نوظهور همکاری میان قدرت های تجدیدنظرطلب را با هدف تغییر نحوهٔ حکمرانی جهانی پدید آورده است. شکی نیست که بریکس راهبردی ترین نیرو برای اصلاح نظامبین الملل و نوع جدیدی از مدیریت استراتژیک به شمار می آید، اما موضوع اساسی به تفاوت میان آنچه کرملین می خواهد با آنچه به دست می آورد یا خواهد آورد، باز می گردد.

قریب به دو دهه پس از فروپاشی شوروی و به خاصه بعد آن ماجراهای خفت‌بار حضور نیروهای شوروی در خاک افغانستان، آن هم زمانی که دیگر رمقی برای ارتش سرخ نمانده بود، روسیه‌ی پساشوروی یک دهه است که با تکیه بر پوتینیسم، تبدیل به مهم‌ترین کشور منطقه شده است. بهار عربی جرقه‌ی ابتدایی حضور روس‌ها را زد و مبارزه با داعش جاپایشان را سفت کرد و کار به جایی کشید که امروز به هر نقطه‌ی خاورمیانه که نگاه کنیم، آمریکا از نظر وسعت نفوذ در جایگاهی پس از روسیه قرار دارد. کتاب «بازگشت روسیه به خاورمیانه» نوشته‌ی «نیکو پوپسکو» و «استانیسلاو سکریرو» شرح چگونگی و چرایی بازگشت روس‌ها به این منطقه‌ی پرآشوب، فرم سیاست‌ورزی و نظامی‌گری آن‌ها و چگونگی همراه کردن جامعه‌ی جهانی با این شکل از حضور به شدت پررنگ‌شان از خاورمیانه تا شرق اروپا و تمام شمال آفریقاست. نویسندگان این کتاب رجعت روس‌ها به خاورمیانه را در دل بازگشت آن‌ها به مناسبات اصلی قدرت در جهان دیده‌اند و این مهم را با تحلیل‌های دقیقی همراه کرده‌اند که عمق قدرت استراتژیک، نظامی و اقتصادی روس‌ها را نمایان می‌کند. بازگشت روسیه به خاورمیانه، توضیحی‌ست بر بازگشت روس‌ها به سید یک قدرت در جهان و گذر کردن از خمودگی سال‌های ابتدایی دوران پساشوروی.

بسیاری از شاهکارهای ادبیات جهان اولین بار در نیویورکر منتشر شدند. این مجموعه نیز شامل آثار قدیمی و جدیدی است که اولین بار در این نشریه (2017-2019) چاپ شده‌اند. معیار انتخاب آن‌ها مواردی مانند ایدهٔ داستانی خلاقانه، استفاده از تکنیک‌های مدرن و ارتباط با انسان امـــروزی بــوده اســت. در مـیــان آن‌ها نـــام‌های مشهـــوری ماننـــد اســکات فیتزجرالد، ایتالو کالوینو، جومپا لاهیری، هاروکی موراکامی و نام‌های کم‌تر شناخته‌شده‌ای دیده می‌شوند که آیندهٔ ادبیات داستانی جهان را ترسیم می‌کنند.
پس از هر داستان مقاله‌ای در قالب جستار یا گفتگو آمده است که دید عمیق‌تری به مخاطب برای خوانش داستان می‌دهد.