یک لحظه دلم خواست گوشم کلمات عربی بشنود و چشمم آب ببیند، رود ببیند. دلم آن روزهای آرام قاهره را خواست ، آن دفعه اولین باری بود که فکر کردم بروم جنوب ، بروم اهواز ، بروم روی پل های زیادش بایستم و کارون را نگاه کنم و گفتگوهای آدم های عابر عرب زبانش را گوش کنم. حس و مفهوم خانه در خود خانه.