كتاب ” راهی به رهایی؛ جستارهایی در عقلانیت و معنویت” مشتمل بر 25 نوشته است كه هر یك از آن‌ها به بخشی از مبحث «عقلانیت و معنویت» می‌پردازد. استاد مصطفی ملكیان، نویسنده كتاب، عقلانیت را از مؤلفه‌های اصلی مدرنیته می‌داند. به تعبیر ایشان، اگر میزان دلبستگی ما به گزاره‌ای، با ادله‌ای كه در تأیید آن گزاره وجود دارد، متناسب باشد، عقلانی عمل كرده‌ایم. اما هر چند در این دوران، عقلانیت بجد مورد توجه انسان مدرن است، نباید از خاطر دور داشت كه پاسداشت عقلانیت امری بس دشوار است كه هشیاری و كوشایی شایسته خود را می‌طلبد. فراتر از این حقیقت، آنچه نویسنده این كتاب بكرات به ما یادآور می‌شود، آن است كه مبادا پاسداشت عقلانیت ما را از معنویت دور سازد؛ چرا كه از نظر مولف در این زمان، و با توسل به دانش تجربی، انسان بیش از هر زمان دیگر در گذشته توانمند شده است و به همین دلیل نیز بیش از هر زمان دیگر در گذشته محتاج معنویت است.قدرت عظیمی كه انسان معاصر بر انجام بسیاری از امور دارد، نیازمند عاملی بازدارنده است كه او را از انجام اموری كه نباید به آن‌ها مبادرت كند، بازدارد و آن عامل بازدارنده همان معنویت است. ملکیان در صفحه ی آغاز این کتاب تاکید می کند: «بجد و از سر صدق بر این باورم كه اگر راهی به رهایی باشد، جز در جمع و تلفیق عقلانیت و معنویت و ادای حق هر یك از این دو فضیلت بزرگ نیست.»

کتاب حاضر،  مجموعه ده داستان کوتاه از غلامحسین ساعدی ست شامل : « اسکندر و سمندر در گردباد » ، « شنبه شروع شد » ، « بازی تمام شد » ، « خانه باید تمیز باشد » ، « آشفته حالان بیدار بخت » ، « صدا خونه  » ، « پادگان خاکستری » ، «میهمانی »، « ای وای تو هم ! » و « واگن سیاه » .

استفاده از فضای رئال با کمی بزرگ گویی باعث جذابیت داستانها شده است . قلم پر قدرت و در عین حال ساده نویسی ساعدی این امکان را می دهد که آدم های معمولی هم به راحتی با داستانها  شده است .

قلم پر قدرت و در عین حال ساده نویسی ساعدی این امکان را می دهد که آدم های معمولی هم به راحتی  با داستانها و شخصیت های کتاب های او ارتباط برقرار کنند و بیش از پیش از خواندن لذت ببرند. تنوع در کارهای ساعدی باعث می شود  بتوانید کتابهای بیشتری از این نویسنده مطالعه کنید بدون آنکه  با موضوعات تکراری مواجه بشوید.

دیوان هاتف اصفهانی با مقابله نسخه تصحیح شده وحید دستگردی و نسخ خطی و چاپی دیگر با شرح احوال هاتف از عباس اقبال آشتیانی.

سید احمد حسینی متخلص به هاتف اصفهانی از شعرای نامی ایران در عهد افشاریه و زندیه است. وی اصالتاً از خانواده‌ای آذربایجانی بود ولی در اصفهان بدنیا آمد. سید احمد درکودکی به تحصیل علوم قدیمه و از جمله ادبیات فارسی و عربی، طب، منطق و حکمت پرداخت و گذشته از علم طب که در آن تسلط داشت، به یکی از سرآمدان زبان عربی مبدل گشت و اشعاری به زبان عربی سرود. هاتف در جوانی به سرودن اشعار خود پرداخت و در طول زندگی آرام خود از مدح شاهان و روی آوردن به دربار سلاطین خود داری کرد و بیشتر به مطالعه و حکمت و عرفان‌مشغول بود. وی در سال ۱۱۹۸ درگذشت.
در آخر نیز گزیده اشعار رشحه دختر هاتف نیز آورده شده است.
ای فـدای تـو هم دل و هم جــان وی نثار رهت هـم این و هـم آن
دل فـدای تو چــون تویی دلبر جان نثار تو چون تویی جانـان
دل رهـانـدن ز دست تو مشکـل جـان فشانـدن به پـای تو آسان …
ساقی آتش پرست و آتش دست ریخت در ساغر آتش سوزان

امروز، حتی داستان‌نویسان افغانستان نیز از روند شکل‌گیری و سیر تحول داستان‌نویسی افغانستان بی‌اطلاع‌اند. مقالات بسیار معدودی در این زمینه نگاشته شده که فقط نامی از برخی نویسندگان در آنها دیده می‌شود و تا به حال هیچ‌کس به درستی و به صورت کامل به جریان داستان‌نویسی افغانستان نپرداخته است. کتاب‌ها و مقاله‌های اندکی که نوشته شده‌اند، بیش‌تر با نگاهی تاریخی به داستان‌نویسی افغانستان پرداخته‌اند و کم‌تر مقاله‌ای است که به نقد و تحلیل سیر تحول داستان‌نویسی در افغانستان پرداخته باشد. از این رو نگارنده در این مجموعه ضمن بیان تاریخ ادبیات و داستان‌نویسی افغانستان به نقد و تحلیل ساختاری داستان‌نویسی در این کشور در شش دوره تحت این عناوین پرداخته است: (1298 تا 1308 خورشیدی): آغازین جوشش‌ها؛ (1308 تا 1328): سیاه مشق‌ها؛ (1328 تا 1342): جست و جو و کاوش؛ (1342 تا 1357): رئالیسم یا رشد شکوفایی؛ (1357 تا 1371): داستان‌های سرخ با رئالیسم سوسیالیستی؛ (1371 تا 1384): داستان‌نویسی در مهاجرت که به دو بخش (1371 تا 1384): داستان‌نویسی مهاجران در پاکستان و دیگر کشورها و (1371 تا 1384): داستان‌نویسی مهاجران در ایران تقسیم می‌شود. کتاب حاضر جلد نخست از این مجموعه است و تا پایان دورة چهارم را دربرمی‌گیرد.