کتاب حاضر، روایتی است از امید و آنچه به آن مربوط است. همه آنچه باید درباره امید و دفاع از آن گفته شود در کتاب آمده است. امید همان طلب است، طلبی که به تعبیر مولانا گروگان خدا نزد ماست و گواهی می‌دهد بر وجود وضعیتی بهتر.

کابل اکسپرس نامی است که به شبکه‌ی افغانستان داعش داده می‌شود. دولت اسلامی از این راه جنگجویان کارکشته را از منطقه‌ی خراسان – سرزمینی که به ویژه افغانستان و مناطق قبایلی پاکستان را در برمی‌گیرد – به سوریه و عراق وارد می‌کند. یکی از کسانی که در این راه پا می‌گذارد «زواک» نوجوانی هفده ساله،عاشق بازی‌های کامپیوتری و نابغه‌ی ریاضی است. او از کابل راهی سرزمین شام می‌شود تا برای سران داعش از اجرای عملیاتی انتحاری در پاریس سخن بگوید که می‌تواند یازده سپتامبر فرانسوی‌ها را رقم بزند. طرح پسرک چنان شگفت‌انگیز است که او را به دیدار رودررو با ابوبکرالبغدادی سرکرده‌ی داعش نیز می‌رساند. درحالی که در فرانسه «نیکول لاگونا» و گروهش و در کابل «اسامه قندار» و مردانش در پی یافتن سر نخی از طرح انتحاری داعش هستند، زواک به دوم مه فکر می‌کند که در صورت موفقیتش فرانسه بزرگ‌ترین عزای ملی خود را تجربه خواهد کرد. پسرک اصرار دارد حمله در همین روز صورت بگیرد اما کسی نمی‌داند چرا. هیچ کس از راز بزرگ او خبر ندارد.

رهبران اقتدار گرا در عمل و کمابیش برای حفظ قدرت خود تنها به بخش کوچکی از جامعه نظیر جمعی از ژنرال های ارتش ، مدیران عالیرتبه و همین طور فامیل و وابستگان خود متکی اند تا از حضور آن ها در قدرت حمایت کنند . از آن جا که رهبران اقتدار گرا برای ماندن در قدرت تنها به حمایت جمع کوچکی از افراد جامعه محتاجند به راحتی و گشاده دستی می توانند به آن ها باج دهند و در مقابل نیز آن جمع کوچک به واسطه مزایا و ثروتی که از این طریق به دست می آورند هیچ گاه حاضر نمی شوند رهبر اقتدارگرای آن ها از حکومت خلع شود چون در آن صورت آن ها نیز از مزایا محروم می شوند . آن ها هر کار از دستشان برآید انجام می دهند تا رئیس همچنان در قدرت بماند . به همین جهت شهروندان را به شدیدترین وجه ممکن سرکوب ، مطبوعات آزاد را ساکت و معترضان را بشدت تنبیه می کنند. آن ها با انواع شکنجه ، قتل و آزار و اذیت تلاش می کنند رئیس همواره در جایگاه ریاست باقی بماند و این روند مادام که حق حساب آن ها برسد وسبیلشان چرب شود ادامه خواهد داشت