بابك خرم‌دین، رهبر سرخ‌پوشان آذربایجانى یكى از قهرمانان ملى ماست. بابك هرچند برخلاف حكومت عباسیان سال‌هاى سال جنگید، اما با اسلام مخالفتى نداشت و این را از میان تعداد زیاد یاران مسلمانش نیز مى‌توان مشاهده كرد. این مورد شاید به مذاق كسانى كه مى‌خواهند قیام بابك را به‌عنوان آخرین قیام مذهبى زرتشتیان ساسان قلمداد كنند، خوش نیاید؛ اما قیام بابك بیش از همه، یك قیام طبقاتى بود.

«آنگاه پی بردم که دست‌کم، من در سراسر این سال‌های دراز، طاعون‌زده بوده ام و باوجوداین، با همه صمیمیتم گمان کرده‌ام که بر ضد طاعون می‌جنگم. دانستم که به‌طور غیرمستقیم مرگ هزاران انسان را تأیید کرده‌ام و با تصویب اعمال و اصولی که ناگزیر این مرگ‌ها را به‌دنبال دارند،حتی سبب این مرگ‌ها شده‌ام. دیگران از این وضع ناراحت به‌نظر نمی‌آمدند و یا دست‌کم هرگز به اختیار خود درباره آن حرف نمی‌زدند. من گلویم فشرده می‌شد. من با آنها بودم و با این همه تنها بودم. وقتی که نگرانی‌هایم را تشریح می‌کردم، آنها به من می‌گفتند که باید به آنچه را که نمی‌توانستم ببلعم به خورد من بدهند؛ اما من جواب می‌دادم که طاعون‌زدگان بزرگ، آنها که ردای سرخ می‌پوشند… آنها هم در این مورد دلایل عالی دارند و اگر من دلایل جبری و ضروریاتی را که طاعون‌زدگان کوچک با استدعا و التماس مطرح می‌کنند بپذیرم نمی‌توانم دلایل طاعونیان بزرگ را رد کنم. به من جواب می‌دادند که بهترین راه حق‌دادن به سرخ ردایان این است که اجازه محکوم‌ساختن را منحصراً دراختیار آنها بگذاریم؛ اما من با خود می‌گفتم که اگر انسان یک بار تسلیم شود دیگر دلیلی ندارد که متوقف شود. تاریخ دلیل کافی به دست من داده است،این روزگار مال کسی است که بیشتر بکشد. همه آنها دستخوش حرص آدمکشی هستند و نمی‍توانند طور دیگری رفتار کنند.»

«زمینِ خوکی» روایت‌هایی صادقانه از مردمی است که زندگی‌هاشان به زمین و چرخه‌های طبیعیِ آن وابسته است؛ روایت‌هایی از نوعی زندگیِ مبتنی‌بر سنّت و عادت و مبارزات روزمره که به گفته‌ برجر، آن‌ها را به طبقه‌ای از بازماندگان تبدیل می‌کند.

تمام داستان‌ها در «زمینِ خوکی»، به‌استثنای سه داستان آخر کتاب که درواقع بخش‌های مختلف یک داستان‌اند، برخلاف شکل کلاسیک داستان، فاقد پی‌رنگ یا اوج‌اند. داستان‌ها تنها زندگیِ روزمره‌ دهقانان و محیط فضایی و زمانی آن‌ها را توصیف می‌کنند. یک ویژگی تکرارشده در داستان‌ها تمرکز آن‌ها بر کار دهقانی به‌عنوان روشی معنادار برای بقا و ارتباط مستقیم آن با محیط فیزیکی اطرافشان است. این معناداریِ کار دهقانی در بعضی داستان‌ها با بیگانگی دهقان با کارهایی که به کالامحور شدن جهان کمک می‌کند، کنار هم قرار می‌گیرند.

برجر، چه با پیش‌گفتار مهمی که در ابتدای کتاب نگاشته و چه در داستان‌ها و شعرهایی که در ادامه‌ این پیش‌گفتارِ خواندنی می‌آورد، در تلاش است نشان دهد که چطور «دهقان» اساساً طبقه‌ای جدا از تمامی تجربیات بشری است؛ حتی بین کارگران در نظام مادی جهان و دهقان هم شباهتی وجود ندارد.

کتاب مکبث، نمایشنامه‌ای نوشته ویلیام شکسپیر است که در سال 1606 به دنیای ادبیات عرضه شد؛ ژنرالی شجاع و اسکاتلندی به نام مکبث، از سه جادوگر می‌شنود که روزی پادشاه اسکاتلند خواهد شد. مکبث به‌خاطر جاه‌طلبی فراوان خود و تشویق‌های همسرش، پادشاه دانکن را به قتل می‌رساند و تخت پادشاهی اسکاتلند را از آنِ خود می‌کند؛ اما پس از این اتفاق، احساس گناه و جنون به سراغش می‌آیند. او مجبور می‌شود به‌خاطر مراقبت از خود و قدرتش، دست به قتل‌های بیشتر و بیشتری بزند و خیلی زود به حاکمی مستبد و زورگو تبدیل شود. این قتل‌ها و جنگ داخلی متعاقب آن‌ها، مکبث و بانو مکبث را به‌تدریج به وادی جنون و مرگ می‌کشانند.

در سال‌های منتهی به میلاد مسیح ، کشورهای حوزه دریای میانه، همگی تمام و کمال جز قلمرو امپراتوری رم بودند. قلمرو فرمانروایی رم از بریتانیا تا یهودیه (قسمتی از جنوب فلسطین)، و از سوریه تا کارتاژ (محل فعلی شهر تونس) گسترده شده بود. در بعضی از این سرزمین‌های فتح‌شده، فرمانروایانی از رم گماشته شده بودند و در بعضی دیگر، شاهزادگان و فرمانروایان محلی، سرزمینشان را زیر نظر سلاطین رم اداره می‌کردند. ثروتمندترین و مهم‌ترین کشور تحت سلطه، سرزمین مصر بود. در آن زمان، اسکندریه پایتخت مصر بود که نامش برگرفته از نام اسکندر مقدونی بود که در سال 332 قبل از میلاد فراعنه مصر را شکست داده بود. او یکی از فرمانروایانش به نام بطلمبوس را حاکم آنجا کرده بود.

کتاب «كاربرد هنر در مسیر نوجوانی» که توسط آلن دو باتن، فیلسوف مشهور نوشته شده است، بحثی کاملاً جذاب درباره هنر ارائه می‌دهد. بسیاری از آنچه به جوانان و نوجوانان گفته می‌شود ضروری است مثل فرهنگ‌سازی، کتاب‌خوانی، مهربان‌بودن و هنر. در عین حال، همه بزرگسالان درک کاملی از موضوعی مانند هنر ندارند که بخواهند آن را به کودکان خود ارائه دهند.

در این کتاب با لحنی مهربان، آموزنده، به هنر برای کودکان پرداخته شده است. این کتاب توضیح می‌دهد که هنر چگونه می‌تواند در زندگی ما جای بگیرد. ما یاد می‌گیریم که انگیزه ایجاد هنر از کجا می‌آید، در حالات خاص به چه هنری نگاه کنیم، چگونه بدون خسته‌شدن از یک موزه دیدن کنیم و چرا بدون اینکه حتی متوجه شویم، با تزئین اتاق خواب خود به متخصص هنر تبدیل می‌شویم؟