با تغییرات سریع و پیشرفت شتابان فناوری، کارفرمایان و کارمندان به سختی می ‌توانند خود را با نیازهای هرروز بازار کار هماهنگ کنند. کارفرمایان باید همیشه نیروی کار مناسب در کسب و کار خود داشته باشند و کارمندان نیز باید بتوانند خود را در مسیر چالش ‌های جدید توانمند نگه دارند. امروزه هر فردی در محیط کار با چند سوال اساسی رو به روست: آیا شغل من در خطر است؟ آیا آماده تغییرات هستم؟ چگونه می‌ توانم خود را با تغییرات هماهنگ نگه دارم؟ این کتاب، مهارت ها، ویژگی ‌ها و رویکردهای لازم را برای سازگار ماندن در دنیایی با تغییرات سریع جهانی، فناورانه و نوآورانه، بر می ‌شمارد. بسیاری از منتقدین معتقدند که این کتاب احتمالا جامع‌ ترین کتاب درباره چگونگی شاغل ماندن در بازار کار امروز است.

شورشی که در سال۱۹۸۱ در محله ی منکت در حوه ی شهر لیون در فرانسه آغاز شد و برای چند روز این شهر را به صحنه ی یک جنگ داخلی تمام عیار تبدیل نمود، مضمون توسعه را دچار بحران کرد و کارکرد دولت را در پیشگیری از وقوع تعارض های اجتماعی زیر سوال برد.دولت مدرن با اعتراضات شهری و شهروندی بیگانه نبود. هم تاسیس این دولت پیامد اعتراضات و مطالبات شهرنشینان بود و هم ثباتش در شکل جمهوری ، مدیون اعتراضات شهروندان علیه خطرات نهادینه ی تولید به شیوه ی صنعتی، اما این شورشیان جدید نه مطالبه ی مشخصی داشتند، نه سازماندهی و نه سخنگو. نه کسب قدرت سیاسی دغدغه شان بود و نه آرمانی را نمایندگی می کردند. عصبانیت این جوانان ناشی از طرد شدگی بود. جوانانی که مسکن برایشان زندان، مدرسه محبس، پلیس تهدید و عدالت در حکم وهم بود.

از به‌هم زدن دوستی با دشمن دوست‌نما گرفته تا تعمیر توالت خانه‌.
اگر فارغ‌التحصیل شده‌ای و برای مصاحبۀ شغلی لباس رسمی می‌پوشی ولی با پیژامه به فروشگاه می‌روی، اگر
نه آشپزی بلدی و نه می‌دانی چطور خانه‌ات را تمیز کنی، هیچ اشکالی ندارد.
فقط به این خاطر که حال‌ و‌ هوای بزرگسالی در سر نداری به این معنی نیست که نمی‌توانی مثل یک فرد بزرگسال رفتار کنی. همۀ این مسائل در این کتاب گیرا، مفید و پرمایه جای‌ گرفته است

این کتاب اولین مجلد از اثر سه جلدی فرنان برودل است در موضوع سرگذشت مادی و عملی بشر قرون پانزدهم تا هجدهم میلادی.
قرار بود دوست و همکار برودل نیز کتابی بنویسد همزاد این کتاب، و در باب سرگذشت ذهنی و فکری این جهان. آن همزاده هرگز روی نشر ندید، اما کتاب برودل اثری شد ماندگار و اعجاب انگیز.
در جلد اول از این سه گانه پرسش جسورانه نویسنده از چیستی ساختارهای هر روزه زندگی و چگونگی شکل گیری آن هاست. او در تلاش برای یافتن پاسخ واقعا از سیر تا پیاز تمامی مقولات پرشمار زندگی هرروزه، اعم از اشیا و چیزها و آداب و سنن و تکنولوژی و پول و غذا، همه را می کاود. نبوغ او دریافتن شیرازهای است که این اجزای متکثر و منفرد را ذیل آنچه خود «ساختارها» می نامد به یکدیگر پیوند می دهد؛ اجزایی که با تمام غنا و تکثر در ساختن مراودات اقتصادی جهان پیشاصنعتی مشارکت دارند. برودل ضمن تبیین چگونگی، تطور این ساختارها و پیچیدگی های آن ها را نیز نمایانده است. از این روی، گزارش تاریخی دقیق وی در عین حال حکایتی است حکیمانه و بسی فراتر از ارقام و گاهشماری، و برشماری های خشک و ظاهرا ملال آور. قوت متناقض نمای کتاب در این است که در عین حال که مملو از آمار و ارقام و تفصیلات روزشمار است با چیرگی خواننده را به جزئیات هیجان آور دنیای بین سده های پانزدهم تا هجدهم می برد.
توان نویسنده در حفظ آن رشته پیونددهنده این اشیا و پدیدارها طی چهار قرن و از پس ششصد صفحه کتاب حیرت انگیز است. خواننده خوش اقبال فارسی زبان نیز کتاب را به ترجمة عالمانه پروفسور فرهنگ رجایی می خواند.

اگر کسی، مثلا عموی بازیگوش تو، بیاید و اتاقت را به هم بریزد، دفترهایت را پاره کند، و نگذارد تو به بازی خودت برسی، از اتاقت بیرونش می کنی، اما نژادپرست نیستی. در برابر این، اگر یکی از هم کلاسی های تو، بگوییم عبدو که اهل کشور مالی است، به اتاق تو بیاید و رفتارش درست باشد اما تو به صرف این که او سیاه پوست است او را از اتاق بیرون کنی، آن وقت، تو نژادپرستی. متوجه شدی؟

مساله ی کودکان کار، چالشی جدید پیش روی دولت و جامعه ایرانی در دوره ی معاصر بود. چالشی برآمده از دل تجدد که در قرن بیستم میلادی – قرنی که به نام کودکان نام بردار شده بود – جامعه ایرانی را در آستانه ی تحول و تجدد در فهم و درک از مفهوم کودکی و حقوق کودکان قرار داد. این کتاب تلاش می کند با محوریت مساله کودکان کار و با تکیه بر اسناد مکتوب موجود در آرشیو وزارت امور خارجه ایران به بررسی روابط دولت ایران با سازمان بین المللی کار از اواخر دوره قاجاریه تا پایان دوره رضا شاه بپردازد.

از مقدمه:
«دنیا بر یک حالت نمی‌ ایستد، آنچه که می ماند، حکایت و سرگذشت است.»
اول کتاب و یک پرسش:
«زندگی مردم را حکایت و روایت می کنیم. آن را شرح می دهیم، می گوییم، می نویسیم، می خوانیم و می دانیم. ولی آیا واقعاً زندگی مردم را می فهمیم؟ درک می کنیم؟ و یا فقط زندگی مردم را می دانیم؟»
شعر، این کلام فشرده بیانگر زندگی مردم است. آیا بسیاری از اشعار را می فهمیم یا فقط می دانیم؟ اگر واقعاً زندگی مردم را می فهمیدیم، جهان چنین بود؟ اگر فرماندهان جنگ ها که در کاخ هایشان در امنیت زندگی می کنند، مفهموم بمب و خمپاره، ویرانی، مرگ و زخمی شدن، فراری شدن، آوارگی، تحمل گرسنگی، تحقیر شدن و… را می فهمیدند، اصلاً جنگ می آفریدند؟ جنگ می کردند؟ جنگ را ادامه می دادند؟

کتاب قمارباز، رمانی نوشته ی فئودور داستایفسکی است که نخستین بار در سال 1867 منتشر شد. داستایفسکی که خودش در دوره ای مشخص از زندگی به قمار اعتیاد داشته، این رمان را با واقع گرایی و دقتی مثال زدنی نوشته است. داستان در رولتنبرگ می گذرد و به قماربازی ها، روابط عاشقانه ی درهم تنیده و زندگی های پیچیده ی چندین شخصیت می پردازد: قماربازی جوان به نام الکسی ایوانوویچ؛ معشوقه ی او یعنی پولینا الکساندرفنا؛ دو ماجراجوی فرانسوی و کاراکترهایی دیگر. کتاب قمارباز، تصویری تاریک و روانشناسانه را از این اعتیاد کشنده ارائه می کند و با جان بخشیدن به شخصیت هایی فوق العاده جذاب و قابل همذات پنداری، فراز و نشیب های زندگی در برهه ای از تاریخ را به تصویر می کشد.

دلت که پاک باشد (داستانت پایان خوشی خواهد داشت),گنجی است که به دنبالش هستی،درست همان جاست که اکنون ایستاده‌ای .شاعری می‌گفت: «دل، ای دل! این سفر به کجاست؟»تابه‌حال فکر کرده‌ای این قدم‌هایی که در سفر زندگی برمی‌داری تو را به کجا می‌برد؟از کدام گذرگاه، به‌سوی کدام هدف گام برمی‌داری؟این‌همه تلاش، این‌همه زحمت و نیرویی که در این زمان صرف می‌کنی، درواقع برای چیست؟خیلی ارزشمند است اگر روی این سؤالات مکث کنی و هر قدر که طول بکشد درموردشان فکر کنی…

این کتاب بزرگ ارائه کننده ی مقدمه ای عمومی برهشت رویکرد عمده ی سده ی بیستم نسبت به نظریه و نقد هنری از نظریه ی بیان تا پساساختارگرایی است. در ابتدای هربخش پیش در آمدی مفصل و روشن آمده است که می تواند راهگشای خوانندگانی باشد که از دانش تخصصی در این زمینه کم بهره یا بی بهره اند.مطالب عرضه شده در هر عرصه از آثار بزرگان آن عرصه مانند زیگمون فروید رولان بارت مارتین هایدگر و ژاک دریدا برگزیده شده اند پیش در آمدهای هر بخش ارائه شده است این کتاب را به مجموعه ای ارزشمند به ویژه برای دانشجویان تاریخ هنر ادبیات و فلسفه تبدیل کرده است.

چطور به موفقیت دست پیدا کنیم؟ باید برای رسیدن به هدفتان بارها شکست بخورید. بابی بونز هیچ کاری را نیمه کاره رها نمی‌کند. در مسیر موفقیت های بی‌شمارش شکست های بزرگی هم وجود داشته است. فاجعه های مصیبت بار، اتفاقاتی که اعتماد به نفسی باقی نمی‌گذارند و برنامه های بسیاری که به نتیجه نرسیده اند. بابی بونز در مواجهه با هر یک از این مشکلات به شعاری روی آورد که به کمک آن موفق شد بر مشکلات فائق آید، شعاری که او را به حرکت درآورد و از میان گذشته ای پر از اتفاقات بد به موفقیت های امروز رساندش:
جنگیدن: بدانیدواقعا دنبال چه چیزی هستید، پس از مشخص کردن اهدافتان روش رسیدن به آنها را بررسی کنید و اولین قدم را بردارید.
صیقل خوردن: حتی کوچکترین جزئیات را هم از دست ندهید، همیشه گوش به زنگ و آماده باشید، حتی اگر خسته و مریض هستتید و حس خوبی ندارید کارتان را انجام دهید.
تکرار این فرایند: صبور، انعطاف پذیر و مبتکر باشید و بارهاوبارها یک کار را انام دهید تا به آنچه می‌خواهید دست بیابید.