پری آندرسون مورخ و نظریه‌پرداز بزرگ بریتانیایی در سال 1938 متولد شد. او از پایه‌گذاران مکتب مارکسیسم است. آندرسون در کتاب پیش‌رو به بررسی تاریخ قرن شانزدهم اروپا و چگونگی رشد و شکل‌گیری حکومت‌های استبدادی با هدف پاسخگویی به مسائل امروزی پرداخته است. او سعی دارد در این اثر شکاف عمیق مابین اندیشه‌های دو گروه مورخان و فیلسوفان مارکسیست را از بین برده و تجارب تاریخی و ایدئولوژی را با یکدیگر هم‌سو سازد.

تاریخ در این رمان بستری می‌شود برای روان‌کاوی شخصیت‌ها. زولفو لیوانلی تمام نام‌ اشخاص را حذف می‌کند و مختصاتی ورای تاریخ و جغرافیا به رمان خود می‌بخشد، میان تخت‌ها و گورها در سراسر جهان.

کتاب «منظومه‌ای از پدیده‌های حیاتی» رمانی نوشته  «آنوتنی مارا» است که نخستین بار در سال 2013 وارد بازار نشر شد. داستان به ماجرای پنج روز در سال 2004 پس از دستگیری «دوکا» ـ یکی از ساکنین روستایی کوچک به نام «الدار» ـ می پردازد. دختر هشت‌ساله ی او، «حوا»، می‌گریزد و توسط دوست «دوکا»، یعنی «احمد» که پزشک روستاست، نجات داده می شود. «احمد»، دخترک را به «سونیا» می‌سپارد ـ تنها دکتر باقیمانده در بیمارستانی در همان حوالی. اینکه چرا «احمد» نسبت به «حوا» احساس مسئولیت می‌کند و چرا «سونیا» را به‌عنوان مراقب و قیم او برمی‌گزیند، تنها یکی از رازهای پرشمار این شخصیت‌هاست؛ چراکه سال‌ها زندگی تحت حکومت شوروی و همچنین آشوب جنگ باعث شده آن‌ها به صداقت عادت نداشته باشند. «مارا» در این اثر به‌شکلی هنرمندانه و به‌یادماندنی، به ویرانی‌های فیزیکی و عاطفی ناشی از جنگ می‌پردازد.

آنه گست‌هویزن آینده و گذشته را درهم می‌تند و آتش داستان‌هایی را شعله‌ور می‌کند که دامنه‌شان تمام قرن بیستم را در بر می‌گیرد. از کتی می‌گوید که شخصیت دلپذیر پشت‌پردۀ ماجراهاست؛ از نامزدی سرنوشت‌ساز گرترود و جاسوسی تعریف می‌کند که او در خانه‌اش پناه داده است؛ داستان پائولا را بازگو می‌کند که شوهرش تمایلات خاصی دارد و با این حال، پائولا هرگز از دوست‌داشتن زندگی دست نمی‌کشد.

کتاب هنر انسان‌شدن، اثری نوشته کارل راجرز است که اولین بار در سال 1954 انتشار یافت. کارل راجرز، بنیان‌گذار جنبش روان‌شناسی انسان‌گرایانه، روان‌درمانگری را با خلق مفهوم «درمان مخاطب‌محور» متحول ساخت. یافته‌های جدید در حوزه «روان داروشناسی»، به‌خصوص در ارتباط با داروی ضدافسردگی پروزاک، درمان‌هایی مبتنی بر دارو را به‌وجود آورده‌اند که هدف خود را تسریع فرایند بهبودی در نظر می‌گیرند؛ اما این شیوه‌های درمانی همچنین، باعث شده‌اند تا رابطه انسانی میان مراجعه‌کننده و درمانگر به حاشیه رانده شود. امروزه که اهمیت و تأثیر برقراری ارتباط انسانی در نتیجه روند درمان، دوباره درحال بازگشت به مرکز توجهات است، «درمان مخاطب‌محور» دکتر راجرز و اطلاعات ارزشمند او در کتاب هنر انسان‌شدن، بیش از هر زمان دیگری کمک‌کننده خواهد بود.

کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» تاریخچه‌ای از نقش تأثیرگذار فوق‌العاده ضدفرهنگ در زندگی فرهنگی و سیاسی آلمان غربی است. نویسنده این کتاب « سابینه فون دیرکه» با بررسی جنبش‌های ضدفرهنگی نوپا در آلمان غربی طی دهه 1950 آغاز به‌کار کرد. او سپس به سراغ گزارش ظریف جنبش دانشجویی دهه 1960 می‌رود ، و توصیف سازگاری آن با نظریه‌های مارکوزه، آدورنو و بنیامین، و سپس حمله خود به مفاهیم «بورژوازی» استقلال هنر و فرهنگ را بازگو می‌کند. وی در ادامه توسعه بعدی زیبایی‌شناسی بنیادی و تأثیرات تروریسم چپ بر فضای سیاسی آلمان را بررسی می‌کند. در فصل‌های بعدی به «داگ تاژسایتونگ»، جنبش بوم‌شناسی و ظهور حزب سبزها توجه شده است.

«سابینه فون دیرکه» در پایان با طرح این سؤالات که آیا تحولی که این کتاب دنبال می‌کند ـ از نقدهای متأثر از مارکسیست به فرهنگ و جامعه گرفته تا مواضع چپ‌گرایانه متنوع‌تر – نشان‌دهنده پیشرفت است یا خیانت به آرمان‌های رادیکال. کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» با جاه‌طلبی در مورد چپ آلمان، سهم مهمی در درک ما از تاریخ اروپا پس از جنگ دارد.

کتاب حاضر، شامل چهار بخش است: بخش اول در مورد معانی، دوم در مورد علم بیان و بخش سوم در مورد علم بدیع است و در بخش چهارم به ذکر تمریناتی برای دانش‌پژوهان پرداخته است. در بخش اول که درباره علم معانی است، به مباحثی درباره اسناد خبری، احوال مسندالیه، احوال مسند، احوال متعلقات فعل، قصر و حصر، انشا، وصل و فصل، ایجاز، اطناب و مساوات پرداخته شده است. در بخش بعدی به علم بیان پرداخته و در ابتدا به تعریف آن اشاره کرده و چنین می‌گوید: بیان در لغت کشف و توضیح است و در اصطلاح ادبی عبارت است از ادای معنای واحد به طرق مختلف؛ به این شرط که همگی مبتنی بر تخییل باشند.

در بخش سوم، به تعریف علم بدیع پرداخته و اشاره می‌کند که این علم یکی از شاخه‌های سه‌گانه علم بلاغت است سپس از سابقه تاریخی این علم سخن گفته و اشاره می‌کند که این علم، علمی مستقل نبوده است. به‌دنبال آن، این بخش را به دو بحث صنایع لفظی و معنوی تقسیم نموده و همانند سایر کتب بدیع، به مباحث مطرح در این علم می‌پردازد.

کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» تاریخچه‌ای از نقش تأثیرگذار فوق‌العاده ضدفرهنگ در زندگی فرهنگی و سیاسی آلمان غربی است. نویسنده این کتاب « سابینه فون دیرکه» با بررسی جنبش‌های ضدفرهنگی نوپا در آلمان غربی طی دهه 1950 آغاز به‌کار کرد. او سپس به سراغ گزارش ظریف جنبش دانشجویی دهه 1960 می‌رود ، و توصیف سازگاری آن با نظریه‌های مارکوزه، آدورنو و بنیامین، و سپس حمله خود به مفاهیم «بورژوازی» استقلال هنر و فرهنگ را بازگو می‌کند. وی در ادامه توسعه بعدی زیبایی‌شناسی بنیادی و تأثیرات تروریسم چپ بر فضای سیاسی آلمان را بررسی می‌کند. در فصل‌های بعدی به «داگ تاژسایتونگ»، جنبش بوم‌شناسی و ظهور حزب سبزها توجه شده است.

«سابینه فون دیرکه» در پایان با طرح این سؤالات که آیا تحولی که این کتاب دنبال می‌کند ـ از نقدهای متأثر از مارکسیست به فرهنگ و جامعه گرفته تا مواضع چپ‌گرایانه متنوع‌تر – نشان‌دهنده پیشرفت است یا خیانت به آرمان‌های رادیکال. کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» با جاه‌طلبی در مورد چپ آلمان، سهم مهمی در درک ما از تاریخ اروپا پس از جنگ دارد.

الهیات فرهنگ شاخه‌ای از الهیات است که به مطالعه فرهنگ و پدیده‌های فرهنگی می‌پردازد. این به فلسفه فرهنگ نزدیک است، اما بیشتر بر اگزیستانسیالیسم و معنویت‌گرایی تمرکز دارد.

پل تیلیش اولین الهیاتی بود که درباره الهیات فرهنگ نوشت. او درباره فرق‌گذاشتن امر مقدس و دنیوی بحث می‌کرد. امروزه، الهیات فرهنگ به تفاوت‌های فرهنگی بین ادیان نیز می‌پردازد و ازاین‌رو ویژگی‌های بسیاری با الهیات ادیان مشترک است. مواجهه الهیات با فرهنگ مدرن و تجلیات انضمامی آن در قلمرو عرفان، فلسفه، علم، نقاشی، روان‌شناسی و سیاست… محتوای اصلی کتاب حاضر را تشکیل می‌دهد. نویسنده کتاب (پل تیلیش) تلاش می‌کند تا خواننده را به حضور همواره ساحت دینی در همه آفریده‌های فرهنگ بشری دلالت کند؛ حتی اگر این آفریده‌ها علی‌الظاهر با دین به مفهوم محدودتر کلمه، هیچ نسبتی نداشته باشند. تیلیش با بهره‌گیری از «دیالکتیک تهاجمی» کی یرکگور و مارکس در نقد جامعه و فرهنگ بورژا ـ مسیحی، تصویری تأثیرگذار و زنده از تعاطی دین و فرهنگ مدرن را به نمایش می‌گذارد؛ و گویی اثبات می‌کند که مباحث الهیات بدون الهیات فرهنگ بدون ثمر و عقیم می‌ماند.

تحلیل فیلم فعالیتی تازه نیست و تقریباً با کمی اغراق می‌توان گفت که همزمان با سینما پدید آمده است: وقایع‌نگاران که گزارش اولین سانس‌های سینماتوگراف را می‌دادند، با تشریح جزئیات «تصاویر متحرکی» که کشف می‌کردند، پیش از این به روش خود تا حدی تحلیلگر بوده‌اند ‌‌‍‍(گاهی دقیق). از آن زمان به بعد، منتقدین متخصص رشته کار را به‌دست گرفته‌اند؛ توجه به فیلم در نزد برخی، آنقدر ظریف است که به‌معنای واقعی تحلیلی می‌شود. (آیا منتقد خوب سینما، کسی نیست که می‌تواند فرم فیلمیک را از داستان تعریف شده متمایز کند؟) سپس با گنجاندن بیش از پیش سینما در نهاد فرهنگی (از طریق سینه کلوب‌ها، سالن‌های رپرتوار، سینماتک‌ها) و مخصوصاً در نهاد آموزشی و در مدارس، مسائل عمیق‌تر شده‌اند. امروزه سینما همانند هنرهای سنتی متعلق به میراث فرهنگی است و رادیو تلویزیون و روزنامه‌ها درباره آن بحث می‌کنند؛ بالاخره دانشگاه پانزده یا بیست سال پیش آن را کشف کرد. خلاصه هیچ‌گاه سینما را تا این حد شرح و بررسی نکرده‌اند، و بی‌گمان این دلیل عمده گسترش حساب‌شده تحلیل فیلم مخصوصاً در کادر این نهادهاست.

کتاب زندگی شجاعانه، اثری پرفروش نوشته برنه براون است که در سال 2012 انتشار یافت. ما انسان‌ها همه روزه تردیدها، فرازونشیب‌های عاطفی و دوراهی‌هایی را تجربه می‌کنیم که سنگ محکی برای سنجش میزان شجاعتمان در زندگی هستند. دکتر براون در کتاب زندگی شجاعانه، هر چیزی را که فکر می‌کنیم درباره آسیب‌پذیری و شکنندگی در زندگی‌مان می‌دانیم، به چالش می‌کشد. او بر اساس تحقیقاتی دوازده‌ساله، استدلال می‌کند که آسیب‌پذیری به‌معنای ضعف نیست؛ بلکه آشکارترین مسیر برای رسیدن به شجاعت، کنشگری و برقراری ارتباطی راستین با دیگران است. این اثر بسیار موفق و پرفروش، روح تازه‌ای به‌معنای حقیقت و اعتماد در سازمان‌ها، خانواده‌ها، مدارس و جوامع می‌دمد.

در میان دیپلمات‌های انگلیسی یک شوخی نیش‌دار وجود دارد که می‌گوید ایران تنها کشوری در جهان است که هنوز هم انگلستان را به‌عنوان یک ابرقدرت می‌شناسد. اما برای بسیاری از ایرانی‌ها این اصلاً شوخی نیست. از سطح این جمله به عمق آن بروید تا ایرانیان از نظر سیاسی به شما یادآوری می‌کنند که این انگلیس در کنار آمریکا بود که نخست‌وزیر منتخب دموکراتیک ایران، محمد مصدق را برکنار کرد. کودتا علیه مصدق ممکن است در سال 1953 اتفاق افتاده باشد، اما برای ایرانیان انگار همین دیروز بوده است.

درحالی‌که در انگلستان به تعریف آنچه که نزدیک به هشتاد سال پیش در آغاز جنگ جهانی دوم اتفاق افتاده است ادامه می‌دهد، ایرانیان مدرن خود را با تجربه خونینی از جنگ ایران عراق در سال‌های 1980ـ1988، جایی که کشور تنها مانده بود، تعریف می‌کنند. این درگیری عملی متجاوزانه از سوی صدام حسین، رهبر عراق بود. بقیه جهان یعنی فرانسه، اتحاد جماهیر شوروی، و پس از آن‌ها ایالات متحده و انگلستان همه برای حمایت از عراق درگیر شدند، عربستان سعودی و سایر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس صدام را به‌رسمیت شناختند. این تجربه‌ای بود که به تعریف دیدگاه ایران نسبت به جهان و نگرش آن نسبت به رقبای محلی‌اش برای قدرت و سایر نقاط دیگر کمک کرده است.

«کار، کار انگلیسی‌هاست!» به قلم «جک استراو» به‌دنبال روشن‌ساختن روابط دشوار انگلیس با ایران است و با این کار درک بهتری از این کشور خارق‌العاده را برای هرکسی که علاقه‌مند به ایران است فراهم می‌کند.