«راز بزرگ» اثری است از محمود طلوعی که در آن اسرار مربوط به «فراماسون‌ها و سلطنت پهلوی» را آشکار کرده است. این کتاب که حدود دو دهه پیش در دو جلد منتشر شد، به یکی از جنجالی‌ترین تشکیلات تاریخ بشریت و ارتباط آن با رژیم سلطنتی پهلوی پرداخته است. در پژوهشی که محمود طلوعی در کتاب «راز بزرگ» سازمان داده است، به تاریخچه‌ و سوابق فراماسونری در ایران و جهان پرداخته شده و تشکیلات آنها بررسی می‌شود.

نام فراماسونری حداقل یک بار هم که شده، به گوش تقریباً همه افراد خورده است و برخی از مشهورترین افراد جهان نیز در این تشکیلات عضویت دارند. اما با وجود شهرت سرسام‌آور فراماسونری، نویسنده برای آن دسته از مخاطبینی که ممکن است چندان با آن آشنا نباشند، مبانی فراماسونری و سوابق تاریخی آنها را از ابتدا تا انتهای قرن بیستم، همراه با شیوه شکل‌گیری تدریجی فراماسونری، تشریح کرده است. محمود طلوعی سیر تحول و دگرگونی این تشکیلات را زیر ذره‌بین برده و برخی از ناشناخته‌ترین وجوه آن را برای مخاطب موشکافی کرده است.

در کتاب راز بزرگ، به چیستی فراماسونری هم از لحاظ تئوری و هم از لحاظ عملی پرداخته شده و تشکیلات و درجات آنها از وضعیت مقدماتی تا درجات عالی بررسی شده است. محمود طلوعی قسمتی از کتاب را به نقش و عملکرد فراماسونری در جهان امروز اختصاص داده و نقش آنها را در بزرگ‌ترین تحولات و انقلاب‌های سراسر جهان نیز تجزیه‌وتحلیل می‌کند. این کتاب پس از پرداختن به کلیات فراماسونری و معرفی برخی از مشهورترین چهره‌های آن در دنیا، به «فراماسون‌ها و سلطنت پهلوی» می‌رسد و جریان‌های فراماسونری را در کشور خودمان و در دوران پهلوی، بررسی می‌کند.

پیر پرنیان‌ اندیش کتابی است که هوشنگ ابتهاج در دهه نهم از عمر خود خاطراتش را در گفت‌وگو با میلاد عظیمی و عاطفه طیه در آن عنوان کرد. این کتاب در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رسید. در این کتاب هوشنگ ابتهاج به بیان عقاید و نظرات خود درباره بسیاری از چهره‌های به نام موسیقی، شعر و سیاست در زمان خود می‌پردازد. او در این کتاب تأیید می‌کند که آزادی‌اش از زندان بعد از نامه محمدحسین شهریار به آیت‌الله خامنه‌ای و بیان این نکته که «وقتی سایه را زندانی کردند، فرشته‌ها بر عرش الهی گریه می‌کنند» صورت گرفته است. ابتهاج یک سال بعد از زندان آزاد می‌شود.

این نسخه از شاهنامه فردوسی توسط ادیب، پژوهشگر و شاهنامه‌شناس ایرانی، «جلال خالقی مطلق» تصحیح و ویرایش شده است.

جلال خالقی مطلق، ادیب، پژوهشگر و شاهنامه‌شناس ایرانی است. مهم‌ترین دستاورد جلال خالقی مطلق، تصحیح شاهنامه فردوسی است در هشت دفتر که طی سال‌های 1366 تا 1386 در نیویورک زیر نظر احسان یارشاطر انتشار یافت. تصحیح شاهنامهٔ فردوسی، حاصل بیش از سی سال کار مداوم خالقی در گردآوری و بررسی کهن‌ترین دست‌نویس‌های شاهنامه و مقابلهٔ آنها با پیروی از روش‌های جدید تصحیح متون است. جلال خالقی در کار مقابلهٔ دست‌نویس‌ها از همکاری محمود امیدسالار و ابوالفضل خطیبی در دفترهای ششم و هفتم بهره گرفت. شاهنامه، حماسه‌ای منظوم در بحر متقارب مثمن محذوف و شامل حدود 60٬000 بیت و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین اثر حماسه‌ای جهان است که سرایش آن سی سال به طول انجامید. محتوای این شاهکار ادبی، اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح ایران توسط اعراب در سدهٔ هفتم است که در چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان خلاصه می شوند و به سه بخش اسطوره‌ای (از عهد کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از قیام کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و ظهور اسکندر تا فتح ایران توسط اعراب) تقسیم می شود. شاهنامه بزرگ‌ترین کتاب به زبان پارسی است که در همه جای جهان مورد توجه قرار گرفته و به همهٔ زبان‌های زندهٔ جهان بازگردانی شده‌است. نخستین بار بنداری اصفهانی شاهنامه را به زبان عربی بازگردانی کرد و پس از آن بازگردانی های دیگری از شاهنامه (از جمله بازگردانی ژول مل به فرانسوی) انجام‌گرفت.

مجموعه آثار 1: با مخاطب‌های آشنا؛ مجموعه آثار 2: خودسازی انقلابی؛ مجموعه آثار 3: ابوذر؛ مجموعه آثار 4: بازگشت؛ مجموعه آثار 5: ما و اقبال؛ مجموعه آثار 6: تحلیلی از مناسک حج؛ مجموعه آثار 7: شیعه؛ مجموعه آثار 8: نیایش؛ مجموعه آثار 9: تشیع علوی و تشیع صفوی؛ مجموعه آثار 10: جهت‌گیری طبقاتی در اسلام؛ مجموعه آثار 11:  تاریخ تمدن (جلد 1)؛ مجموعه آثار 12: تاریخ تمدن (جلد 2)؛ مجموعه آثار 13: هبوط در کویر؛ مجموعه آثار 14:  تاریخ و شناخت ادیان (جلد 1)؛ مجموعه آثار 15:  تاریخ و شناخت ادیان (جلد 2)؛ مجموعه آثار 16: اسلام‌شناسی 1 (درس‌های حسینیه ارشاد)؛ مجموعه آثار 17: اسلام‌شناسی 2 (درس‌های حسینیه ارشاد)؛ مجموعه آثار 18: اسلام‌شناسی 3 (درس‌های حسینیه ارشاد)؛ مجموعه آثار 19: حسین وارث آدم؛ مجموعه آثار 20: چه باید کرد؟؛ مجموعه آثار 21: زن؛ مجموعه آثار 22: مذهب، علیه مذهب؛ مجموعه آثار 23: جهان‌بینی و ایدئولوژی؛ مجموعه آثار 24: انسان؛ مجموعه آثار 25: انسان بی‌خود؛ مجموعه آثار 26: علی؛ مجموعه آثار 27: بازشناسی هویت ایرانی ـ اسلامی؛ مجموعه آثار 28: روش شناخت اسلام؛ مجموعه آثار 29: میعاد با ابراهیم؛ مجموعه آثار 30: اسلام‌شناسی؛ مجموعه آثار 31: ویژگی‌های قرون جدید؛ مجموعه آثار 32: هنر؛ مجموعه آثار 33: گفت‌وگوهای تنهائی (بخش اول و دوم)؛ مجموعه آثار 34: نامه‌ها؛ مجموعه آثار 35: آثار گونه‌گون (بخش اول)؛ و مجموعه آثار 36: آثار گونه‌گون (بخش دوم).