نگاهی از درون به سازمان چریک های فدایی خلق ایران
تماس بگیرید
اطلاعات کتاب
نویسنده: بهمن تقی زاده
انتشارات: نی
سال انتشار: 1400
کد شابک: 9786220603771
درباره کتاب
“نگاهی از درون به سازمان چریک های فدایی خلق ایران” کتابی است به قلم “بهمن تقی زاده” که در آن “تاریخچه گروه منشعب” را به خوانندگان معرفی میکند. نویسنده ادعا می کند که نوشتن تاریخچه گروهی که از سازمان چریک های فدایی خلق ایران جدا شده اند، دارای دشواریهای خاص خودش بوده است. این ارگان، مخفی و مسلح بود و با تکیه بر سیستم های اطلاعاتی و امنیتی حامیان آمریکایی، اسرائیلی و غربی خود میجنگید. اعضای آن در چندین نوبت ترور شدند که این خود سبب شد اطلاعات مهم و در برخی موارد هویت آنها برای همیشه از دست برود. در سه مرحله، رهبری سازمان به کلی از بین رفت و همه کشته شدند و تنها ده درصد از بیش از 200 چریک فدایی که وارد عملیات مخفی شده بودند، در اوایل سال 1356 باقی ماندند و سه یا چهار نفر از اعضای بی تجربه سازمان را تحت کنترل داشتند.
با توجه به شرایط منحصر به فردی که رقم خورده بود، چارچوب سازمانی از نظر سلسله مراتب و ارتباطات به شدت محدود بود. شایعات زیادی در میان اعضای باقی مانده سازمان و گروه منتشر شده بود مبنی بر اینکه واقعیت و تصویر جامع آنها مشخص نیست. از خبرنامه های چند صفحه ای سازمان که فقط در بین تیم ها دست به دست می شد و حاوی بحث های مهمی در بین رفقای سازمان بود، اثری به چشم نمیخورد. “بهمن تقی زاده” در کتاب “نگاهی از درون به سازمان چریک های فدایی خلق ایران”، جزییات بینظیری را در مورد عملکرد آنها بیان میکند و تا جایی که ممکن است، خوانندگان را با چند و چون کارها در این سازمان آشنا میکند.
کاروانی که چنان پررهرو است و هیاهوی آن از دور چنان به آسمان بلند، و زندگی در این هیاهو چنان موج میزند که منِ بهجا مانده و روزگاری که در آن میزیم، چنان مینماییم که غمم میگیرد نکند این مردگاناند که از کاروان ماندهاند و این زندگاناند که سرخوش و سرودخوان با آن همراه شدهاند.
ص ۲۰۴
آنچه نگرانی مرا تشدید کرد درک این واقعیت بود که تاریخ را اگر روایت و از آن دفاع نکنی، و علفهای هرز تحریف را که ممکن است انبوه شوند و آن را به طور کامل بپوشانند و خفه کنند پاک نکنی، ممکن است بمیرد. چه کسی گفته است که تاریخ به خودی خود بر صدر مینشیند و «صدا» به خودی خود میماند؟ به چشم خود میدیدم که در بسیاری موارد اگر شاهدان به پیلهی انفعال فرو بروند، در بهترین حالت تاریخ به دست «سکوت»رها خواهد شد، و این در شرایطی است که «دروغ» تاریخ را ننویسد که از هر مورخی فعالتر و پرطرفدارتر و پرکارتر است و به منافع بسیاری گره خورده است و بهویژه با «سکوت» جریتر هم میشود.
ص ۱۷