روباه

در طول تمام سال هایی که از عمرم می گذشت، همیشه سعی کرده بودم به هر طریقی که می توانم به اطرافیان و مردم کشورم خدمت نمایم، ولی همیشه مورد ظن و گمان و در معرض اتهام قرار می گرفتم و این موضوع همیشه خاطر مرا چنان آزرده می نمود که گاهی اوقات با خودم می گفتم که ای کاش من نیز همچون خیلی از آدم های جامعه یک زندگی آرام و ساده و به دور از تمام این حواشی برای خودم بر می گزیدم و به دور از این همه دروغ و دورویی و مکر و نیرنگ به زندگی ام ادامه می دادم؛ اما گویی من برای آرام نشستن و این که اجازه دهم روباهان و کفتارها با خیالی آسوده و در کمال آرامش به هر جرم و جنایتی که می خواهند دست بزنند، آفریده نشده بودم…