داستان های سقوط و پرواز

داستان‌هایی معمولاً کوتاه با پیرنگی غیرقابل‌پیش‌بینی. گاهی اوضاع بدتر می‌شود و گاه برعکس. بعضی داستان‌ها هراس‌های کودکی را بیدار می‌کنند و بقیه شیفتگی‌های پر از خرده‌شیشه‌های بزرگسالی را. طنز یا چرخش ناگهانی لفظ در داستان به نرمی رقم می‌خورد. زبان به شکلی فریبنده ساده است. داستان‌ها پایانی غیرمنتظره دارند. حیرت‌انگیز و در‌عین‌حال متناقض نما. داستان‌هایی که در مرز خیال و واقعیت سیر می‌کنند.

مهم‌ترین ویژگی داستان‌های بن لوری بی‌زمان و بی‌مکان بودن است. داستان‌هایش در هرجایی اتفاق می‌افتند و هیچ جا. شخصیت‌ها مانند بیشتر افسانه‌ها و حکایات کلاسیک عامیانه؛ بی نامند و عنصر خواب در اغلب آن‌ها مهم است. در این داستان‌های هرچند مدرن با مؤلفه‌های دشوار با عنصری دیگر مواجه می‌شویم، به حکایات و افسانه‌های عامیانه تن می‌زنند و به حرف آمدن و حضور حیوانات در این داستان‌ها به‌وفور به چشم می‌آید، اما همان‌ها هم از قواعد داستان خارج نمی‌شوند.

آدم‌های داستان‌های لوری مفهومی رهاتر از معمول دارند؛ اما دغدغه‌ها و درگیری‌هایی که این قهرمانان غیرعادی را می‌جنباند کاملاً محسوس است: کشش و کوشش و احساس تعلق، ارتباط و شکست. همه هم احساس آشنای دویدن در جست‌و‌جوی هویت، رسیدن و گاه بازماندن. با خواندن داستان‌های بن لوری حس می‌کنیم که در جهان تنها نیستیم. تازه وقتی کتاب را زمین می‌گذاریم داستان‌ها آغاز می‌شوند…