رادیو (توسعه و تحولات سیاسی ـ اجتماعی)

رادیو در ایران مولود سازمان پرورش افکار است؛ سازمانی که قرار بود در غیاب احزاب در نقش آنها ظاهر شده و ایدئولوژی سلطنت پهلوی را عمومی کند. از همین رو برگزاری جلسات سخنرانی، کتاب، موسیقی و تأسیس رادیو از وظایف این سازمان برشمرده شده بود.

اگر سخنرانان سازمان پرورش افکار همچون وعاظ و اهل منبر نمی‌توانستند به دورترین روستاها بروند و ارزش‌های موردنظر خود را تبلیغ و ترویج کنند، رادیو با جذابیت و بردی که داشت، می‌توانست در عمومی‌کردن ارزش‌های مطلوب پهلوی اول نقش منحصربه‌فرد ایفا کند. سازمان پرورش افکار پس از سقوط رضاشاه چندان نپایید، اما رادیو در صحنه سیاست و اجتماع ایرانی باقی ماند، تحول یافت و تأثیر گذاشت.

تاریخ رادیو در ایران، تنها روایت تحولات این رسانه نیست؛ بلکه روایت تحولات اجتماعی و سیاسی کشور است که رادیو نیز در بطن آن قرار داشت. می‌توان گفت کتاب حاضر روایتگر تاریخ معاصر ایران، از سرآغاز روند مدرن‌شدن است؛ روندی که با فرازها، سقوط‌ها، جنگ‌ها و کشمکش‌های گذرا یا پایدار همراه بود.