غرایب و عجایب ختای

متن سفرنامه خواجه غیاث‌الدین نقاش به احتمال زیاد استنساخ متن اصلی او است که در کتابخانه بایسنغر نگهداری می‌شده و به‌عنوان سند در اختیار حافظ ابرو قرار‌گرفته است تا در تکمیل زبدة التواریخ از آن بهره گیرد. به همین دلیل ضمیر اول شخص راوی به ضمیر سوم‌شخص تبدیل شده است. این سفرنامه با اختلاف‌های اندکی در مطلع‌ سعدین و مجمع‌ بحرین عبدالرزاق سمرقندی، احسن التواریخ حسن روملو، حبیب‌السیر خواند امیر و تاریخ الفی تتوی نقل شده است. نخستین‌بار استاد محمد شفیع لاهوری متن کامل سفرنامه را بر اساس نسخۀ زبدة‌التواریخ حافظ ابرو با حواشی و تعلیقات چاپ کرد. استاد ایرج افشار نیز بر اساس همین چاپ متن سفرنامه را بدون دخل و تصرف در پیوست کتاب خطای‌نامۀ علی اکبر خطایی منتشر کرد.