متفکران بزرگ فلسفه اخلاق

فلسفه‌های اخلاق و اخلاق‌گرایان فیلسوف از ابتدایی‌ترین بارقه‌ها‌ی تفکر فلسفی تا به امروز، بی‌وقفه در جدال بوده‌اند و این بحث‌ها و مجادله‌ها از معنای اخلاق تا کارکرد و چگونگی‌اش را در برگرفته است. از سعادت‌گرایی سقراط، افلاطون و ارسطو تا اخلاق برآمده از عقلی عملی کانت و زندگی اخلاقی هگل که حمله‌ای همه‌جانبه به فلسفه اخلاق کانت است (به زعم هگل، اخلاق مدنظر کانت به‌دلیل انتزاعی و بی‌محتوایی و نظام‌مند نبودن ناممکن است)، تا انگاره‌های اخلاقی مارکس که همواره بر مفهوم آگاهی تاکید داشت و در فلسفه اخلاقش نیز این کلیدواژه بسیارمهم است، تا نیچه و فیلسوفان پست مدرن، همگی مجموعه‌ای عظیم و متنوع را در مبحث فلسفه اخلاق تشکیل می‌دهند. کتاب «متفکران بزرگ فلسفه اخلاق» مجموعه‌ای از آرای فیلسوفان اخلاق از افلاطون، ارسطو، رواقی‌ها، توماس آکویناس، دیوید هیوم، امانوئل کانت، ویلهلم فریدریش هگل، کارل مارکس، جان استوارت میل، فریدریش نیچه و السدر مک اینتایر را در خود جای داده است. همه مدخل‌های کتاب توسط متخصصان و پژوهشگرانی نوشته شده که همگی در طول دوران کاری‌شان، در حوزه فکری فیلسوف مربوط به آن مدخل به‌طور ویژه و تخصصی نوشته و کار کرده‌اند. نکته مهم و بسیار قابل‌‌‌‌‌‌اعتنای کتاب «متفکران بزرگ فلسفه اخلاق» جامعیت مجموعه نوشته‌های هر بخش است که به واسطه شرح و تفسیر آرای مهم‌ترین شارحان هر فیلسوف، در نهایت ایجاز و کاربردی بودن، ممکن شده و همزمان به کار نوآموزان فلسفه و پژوهشگران فلسفه اخلاق می‌آید.