جادوگران، بدکاره‌گان و ساحران

ایران باستان مخزنی از تاریخ ، اسطوره ، ناتاریخ و روایت های شفاهی و سنگ نبشته ها است. روایت افسون های اوستا ، میخ های سند نگارانه کوبیده شده بر سنگ ها ، جادوگران و تاریخی اساطیری که به ساحت زیسته پادشاهان و مردم هستی بخشیده است. هستی دوگانه خیر و شر ، زیبای و زشتی ، خدا و اهریمن ، بهشت و جهنم. کتاب جادوگران ، بدکاره گان و ساحران با عنوان فرعی انگاره دیو در ایران باستان در پی تحلیل جامعه شناختی ازایران باستان به طور عام و پدیده دیو به طور خاص است. ساتنام فارست نویسنده کتاب با زبانی ادبی و ثقیل به مواجهه با هستی حاکم بر ایران باستان رفته است و در تلاش است با موشکافی ها خود رازهای سر به مهر تاریخ ایران زمین را پرده گشائی کند. نویسنده در کتاب خود به بازخوانی تاریخ ایران از نگاه کسانی پرداخته است که تن به دیالکتیک تاریخنگاری رسمی نداده اند، جادوگرها ، بدکاره گان ، و ساحره ها. ساتنام با قلم شیوای خود برای باز پس گرفتن تاریخ روایت گمشده ها در تاریخ ، دست به تبین و تحلیل امر شر در بستر تاریخی ایران باستان زده است تا ابژه های خود را به ساحت تاریخ بازگرداند و نقش آنها را در تحولات اجتماعی بازآفرینی کند. کتاب دیالتیکی بین مفهوم شر و گمشده های تاریخ است و بسط این ایده در مناسبات اخلاقی دین زرتشت.