داستان‌هایی که در این مجموعه می‌خوانیم میان سال‌های 1947 و 1951 نوشته شده است؛ سال‌هایی که اروپا جنگی خانه‌برانداز را پشت‌سر گذاشته و سراسر در بهت و حیرت فرو رفته بود. هاینریش بل در این داستان‌ها سرگذشت نظامیان و غیرنظامیان را روایت می‌کند که ناگهان خود را در دل وضعیتی یافتند که راه گریزی برای آن نبود. جنگ سرنوشت شومی بود که امیدها را در خود بلعید، اما بارقه‌های روشن نیز در میان داستان‌های این مجموعه سوسو می‌زنند.

کتاب «آدم تو کجا بودی؟» نوشته «هانریش بل» آلمانی است که اولین رمان ضدجنگ او نیز می‌باشد. داستان «هاینرین بل» قهرمانی ندارد و فردی به نام «فاین هالس» از شخصیت‌های اصلی داستان است اما تمام ماجرا حول او نمی‌چرخد. درواقع می‌توان گفت که او ناظری است بر مصیبت‌های جنگ که در سناریوهای مختلف حضور دارد.

داستان ضدِجنگ «آدم تو کجا بودی؟»، حکایاتی از سربازان جنگی، مردم جنگ‌زده فرمانده‌های دل‌مرده و این‌چنین تلخی‌هایی از جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند که این روحیه جنگ‌ستیز «هانریش بل» به شما منتقل می‌شود.

هایریش بل با تصویرسازی‌های زیبایش، حسی را که می‌توان از جنگ داشت به خواننده انتقال م‌یدهد،آنچنان که در همان جنگ حضور داشته است.

در این فضای نسبتاً تیره در میان این جنگ،حضور عشق و دردهای آن از ویژگی‌های دیگر این قصه است که این عاشقانه‌ها جذابیت‌هایی بسیاری را به داستان داده است.

جانریكو كاروفیلیو (ـ1961) اولین بار در 2002 با رمان «شاهد ناآگاه» وارد دنیای داستان‌نویسی شد و به ژانر داستان قضایی ـ هیجانی ایتالیا جان بخشید. او که قاضی و معاون دادستان در اداره ضدِمافیای شهر باری ایتالیا بود، در 2008 سناتور حزب دموکرات شد و در همان سال رمان نه اینجا و نه جای دیگر را منتشر کرد. کاروفیلیو در سال‌های اخیر آثار متعددی را به بازار نشر ایتالیا روانه کرده و حد زمان ششمین اثر اوست که در 2019 روانه بازار شد و فینالیست جایزه بزرگ استرگا شد. کاروفیلیو با استفاده از دانش و تجربه‌اش در امور قضایی و با بهره‌گیری از پرونده‌های جنایی، واقعی داستان‌هایی پیچیده و معمایی می‌آفریند و خواننده را مبهوت و درگیر حل معما می‌کند؛ او همچنین فضای ایتالیا و نظام قضایی آن را با جزئیاتی چشمگیر به تصویر می‌کشد و تجربه زیستن در جامعه‌ای اروپایی را به خواننده اهدا می‌کند.

کتاب دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه نوشته آنا گاوالدا است و به این موضوع می‌پردازد که چگونه ممکن است مسیر زندگی در یک لحظه سرنوشت‌ساز برای همیشه تغییر یابد. در داستان‌های این مجموعه، نقشه‌های آینده‌نگرانه زنی حامله در بیمارستان نقش بر آب می‌شود؛ از دست دادن یک خروجی در اتوبان، عواقب غیرمنتظره‌ای به‌بار می‌آورد و یک لحظه بی‌ملاحظگی، قراری عاشقانه را خراب می‌کند. آنا گوالدا ازطریق این لحظات مهم و تأثیرگذار، مهارت جادویی خود در انتقال مفاهیمی چون عشق، شهوت، نیاز و تنهایی را به رخ همگان می‌کشد.

کتاب اسب رقصان، رمانی نوشته جوجو مویز است که نخستین بار در سال 2009 وارد بازار نشر شد. پس از اینکه پدربزرگ سارا، اسبی زیبا به نام «بو» را به او هدیه می‌دهد، سارا آرام و بی‌سروصدا در پارک‌ها و کوچه‌های شهر به تمرین سوارکاری می‌پردازد. اما چندی نمی گذرد که پدربزرگ مریض می‌شود و حالا سارا باید وقت خود را بین تمرین سوارکاری، مدرسه و عیادت از پدربزرگش در بیمارستان تقسیم کند. وکیلی جوان به نام ناتاشا، درحال دست‌وپنجه نرم‌کردن با مشکلات پس از شکست ازدواجش است: نظرات و توانایی‌های او در کارش زیر سؤال رفته، نامزد جدیدش چندان امیدوارکننده به‌نظر نمی‌رسد و او مجبور شده تا خانه‌اش را با همسر سابقش شریک شود. با این حال زمانی که سارای چهارده ساله وارد زندگی او می‌شود، ناتاشا تصمیم می‌گیرد تا به این دختر بااراده و مصمم کمک کند؛ اما سارا رازی در دل دارد؛ رازی که زندگی همه افراد درگیر در آن را برای همیشه تغییر خواهد داد.

کتاب ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد، رمانی نوشته پائولو کوئیلو است که اولین بار در سال 1998 وارد بازار نشر شد. به‌نظر می‌رسد که ورونیکای 24ساله، هرچیزی که می‌تواند آرزو کند را در زندگی خود دارد: جوانی و زیبایی، روابط خوب، شغلی رضایت‌بخش و خانواده‌ای صمیمی؛ اما چیزی در زندگی او کم است و به‌نظر می‌رسد در درون ورونیکا، خلأ آنچنان عمیقی وجود دارد که هیچ‌چیز و هیچ‌وقت نمی‌تواند آن را پُر کند. به همین خاطر، او در صبح یازدهم نوامبر سال 1977 تصمیم می‌گیرد که بمیرد. ورونیکا چندین قرص را با هم می خورد به امید اینکه دیگر از خواب بیدار نشود. او از خواب بیدار می‌شود اما نه در خانه بلکه در بیمارستانی روانی. کارکنان این بیمارستان به ورونیکا می‌گویند که اوردوز، باعث مرگ آنیِ او نشده؛ اما صدمه شدیدی به قلبش وارد کرده است و او حالا فقط چند روز وقت برای زندگی‌کردن دارد.

داستان‌های کوتاه قرن نوزدهم مجموعه‌ای فوق‌العاده از داستان‌های کلاسیک است که دیوید استارت دیویس آن را برگزیده و ارائه کرده است. اینها داستان‌های عصر طلایی داستان‌نویسان بزرگ هستند که تصویری خاطره‌انگیز از آن روزهای رفته را به ما می‌نمایانند و در عین حال سرگرمی جذاب و انگیزشی برای افکار خواننده امروزی فراهم می‌کنند. تمام احساسات و عواطف در این پیش‌کشی‌های چارلز دیکنز، اسکاروایلد، اچ جی ولز، آتور کانن دویل، رابرت لویی استیونسن، خانم گاسکل، ا. هنری، آنتونی ترولپ، تامس هاردی، ویلکی کالینز، گی دو موپاسان، آنتوان چخوف، شارلوت پر کینز گیلمان، چارلز لمب و برام استوکر در یک جا جمع شده‌اند. با واژگان آنها گذار حوادث دیروز وارد زندگی پرهیجان و شلوغ امروز می‌شود.

سربازی آمریکایی بودم، اسیری جنگی در آنجا، وقتی شهر در آنِ واحد سوخت و ویران شد. طرف آلمانی‌ها نبودم برای نابودی درسدن سوگواری کردم، چون فقط به‌طور موقت شهر نازی‌ها بود و برای قرن‌ها گنجینه هنری متعلق به انسان‌ها در سرتاسر جهان دوباره می‌توانست همان‌طور باشد. مشتاق نیستم خاطره بمباران با بمب‌های آتش‌زا را تازه نگه دارم خوشحال می‌شوم اگر مردم این کتاب را در سالیان پیش‌رو بخوانند اما نه به‌خاطر اینکه گمان می‌کنم می‌توان درس‌های مهمی از ویرانی درسدن آموخت. خودم در میان آن بودم و فقط آموختم که مردم می‌توانند آنقدر در جنگ خشمگین شوند که شهرهای بزرگ را بسوزانند و با خاک یکسان کنند و بعد ساکنانش را به قتل برسانند.

فاجعه درسدن بی‌اندازه پرهزینه و بانهایت دقت برنامه‌ریزی‌شده آنقدر پوچ و بی‌معنا بود که دست آخر فقط یک نفر روی سیاره از آن سود برد؛ من آن یک نفر هستم. این کتاب را نوشتم که درآمد زیادی برایم داشت و موجب شد تا این اندازه مشهور شوم. هرجوری حساب کنید برای هر کشته دو یا سه دلار گیرم آمد عجب کسب‌وکاری دارم من.

خیل استیون کینگ کم‌نظیر است. او ذهنی بسیارقدرتمند دارد و ماجرایی ساده را به هزارتویی عجیب‌وغریب بدل می‌کند که نفس خواننده را بند می‌آورد. شاید به همین دلیل به او لقب «پادشاه وحشت» داده‌اند..

«دختری که تام گوردن را دوست داشت» رمانی جذاب است که احساسات ما را در بالاترین سطح درگیر می‌سازد و هراس عمیق ما از ناشناخته‌ها را واکاوی می‌کند، داستانی واهمه‌انگیز از روح تسلیم‌ناپذیر یک دختر.

تریشا مک‌فارلند نه‌ساله برای پیاده‌روی به جادۀ جنگلی آپاچالیا می‌رود و در جنگل گم می‌شود، اما طبیعت تنها دشمن او نیست، ممکن است چیزی خطرناک در جنگل‌های تاریک به‌دنبالش باشد.

تریشا برای مسیریابی تنها عقلش را دارد، در مقابله با آب‌وهوای بد تنها ذکاوت و ابتکارش را، و برای ایستادگی دربرابر ترس روبه‌فزونی‌اش تنها شجاعت و ایمانش را.

«جیمز جویس»، اولین فرزند از ده فرزند خانوادۀ جویی بود که در دوم فوریه در شهر دوبلین به دنیا آمد. او پس از گذراندن دوران دبیرستان، وارد کالج شد و پس از آن شروع به نوشتن مقالاتی چون «درام و زندگی»، «روزگار هوچیگری»، «جیمز کلارنس منگن» و «چهرۀ هنرمند» کرد. همچنین در طول این سال‌ها شعرهای متعدد و داستان‌هایی مانند: خواهران، اولین و پس از مسابقه را به چاپ رساند. او از سال 1904 تدریس را در مدارس و دانشگاه‌ها آغاز کرد، اما در شهر خاصی ساکن نبود و بیشتر عمر خود را نقل‌مکان می‌کرد. چهار اثر بزرگ جیمز، دویلینی‌ها، چهرۀ هنرمند، اولیس، و شب‌زنده‌داری فینگن‌ها نام دارد. البته او آثار دیگری نیز به نام‌های مجموعۀ شعر موسیقی مجلسی و نمایش‌نامۀ تبعیدی‌ها دارد. جیمز جویس، نویسنده‌ای مرموز و ناشناخته است، با این حال آثارش بازگوی زندگی وی و دوستان و عشق‌هایش و مهم‌تر از همه شهر دوبلین‌اند. او در سال 1941 در زوریخ درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد.

در دهه 1930 در نیوورک، پسری پانزده‌ساله و ترک‌تحصیل‌کرده به‌نام رمان بیلی بتگیت مورد توجه داچ شولتس، گانگستری بدنام و پرنفوذ، قرار می‌گیرد و وارد دنیایی از کارهای غیرقانونی و بزهکارانه می‌شود. پدر بیلی، مردی یهودی بود که مدت‌ها پیش، او و مادر نیمه‌دیوانه‎ ایرلندی‌اش را ترک گفت و حالا بیلی ـ پس از پشت‌سرگذاشتن دورانی سخت ـ به‌سرعت شیفته دنیای آکنده از پول، شهوت و قدرت شولتس شده است. بیلی در این دنیای جدید، با زورگیری، خشونت و قتل هم روبه‌رو می‌شود؛ اما خطرناک‌ترین تهدید برای او، درگیری در رابطه‌ای عاشقانه با نامزد شولتس است. داستان توسط خود بیلی روایت می‌شود و افکار و احساسات این شخصیت دوست‌داشتنی باعث به‌وجودآمدن یکی از باورپذیرترین و جذاب‌ترین آثار ادگار لارنس دکتروف شده است. دکتروف با تلفیق اسطوره‌شناسی و تاریخ، به روابط عاطفی و شخصی گانگسترها و خلافکاران سازمان‌یافته پرداخته و اثری را به‌وجود آورده است که پس از گذشت سال‌ها، هنوز هم ذهن مخاطبین را کاملاً درگیر خود می‌سازد.

آرزوهای بر باد رفته حماسه تراژیک – کمیک سلطه سرمایه بر ذهن و آفریده‌های معنوی بشر است. تبدیل ادبیات به کالا، درونمایه این رمان است و تحقق بسیار گسترده این روند، تراژدی عام نسل پس از ناپلئون را درون چارچوبی اجتماعی جای می‌دهد. بالزاک این فرایند تبدیل ادبیات به کالا را با تمامی ابعاد و جوانبش ترسیم می‌کند: از تولید کاغذ گرفته تا باورها، اندیشه‌ها و احساسات نویسندگان، همه و همه به کالا تبدیل می‌شوند و بالزاک نیز به ذکر کلی پیامدهای فکری و نظری این سلطه سرمایه‌داری بسنده نمی‌کند؛ بلکه در تمامی عرصه‌ها فرایند واقعی سرمایه‌داری‌شدن را در تمام مراحل و با همه خصوصیاتش آشکار می‌سازد.

ادگار آلن پو نویسنده داستان‌های کتاب حاضر که تحت عنوان «نقاب مرگ سرخ و 18 قصه دیگر» منتشر شده، به‌خاطر «داستان‌های تاریک» خود مشهور است. داستان‌های کوتاهی از او در این مجموعه وجود دارد که شما را شگفت‌زده خواهد کرد.

از او اغلب به‌عنوان پدر ژانر «داستان پلیسی»” یاد می‌شود.اگر طرفدار آلن پو هستید این کتاب برای شما فوق‌العاده است؛ زیرا همه‌چیز در یک‌جا جمع شده است.

ادگار آلن پو نویسنده، شاعر و منتقد ادبی به‌عنوان پیشگام در ژانر داستان کوتاه ، مخترع داستان پلیسی و یکی از پیشگامان داستان‌های تخیلی شناخته می‌شود. با این حال، پو بیشتر به‌خاطر داستان‌های شگفت‌انگیز خود مثل: کلاغ، گودال و آونگ، قتل در سردخانه غم‌انگیز، لنور و سقوط خانه آشر مشهور است. پو جزء جنبش رمانتیک آمریکا بود و یکی از اولین نویسندگانی بود که زندگی خود را منحصراً ازطریق نوشتن و کار در مجلات ادبی می‌گذراند. آثار او به‌طور گسترده‌ای در فیلم اقتباس شده است. ادگار آلن پو در سال 1849 در 40سالگی بر اثر بیماری مرموز درگذشت.

اثر پیش‌رو تحت عنوان «سه کتاب»، شامل سه مجلد از آثار «احمد محمود» با عناوین «مول»، «دریا هنوز آرام است» و «بیهودگی» می‌باشد کههر کدام، یک مجموعه از داستان‌های کوتاه به قلم این نویسنده را در بر دارند.

برای درک نوشته‌های احمد محمود، باید با اولین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان «مول» شروع کنیم. مجموعه‌ای که او را به‌عنوان نویسنده‌ای متفکر و قوی معرفی کرد. «مول» داستان مرد مجنونی است که بچه‌ای سرراهی را یافته است. «کابوس» قصه ارباب مرفهی است که خواب‌های آشفته‌ای از گذشته دارد. «سه ساعت دیگر» قصه دو مرد جوان در بیابان است که از بی‌آبی رو به موت هستند. یک جوان «مسافر» که در برف گیر کرده، یک کولی پیر درحال مرگ که داستانش پر از «حسرت» است و دو پسر دهاتی در «کهیار» که هر دو عاشق یک دختر شده‌اند، از دیگر داستان های مجموعه «مول» هستند و علاوه بر آن دو داستان «انتر تریاکی» و «مأمور اجرا» نیز در این قسمت آمده است.

داستان‌های مجموعه «بیهودگی» و «دریا هنوز آرام است» نیز سرشار از مشاهدات تیزبینانه‌ای پیرامون مشاغل و زندگی معمولی مردم هستند. «دریا هنوز آرام است» قصه یک پسرک یتیم است که برای یافتن کار، عازم غربت می‌شود و «معبد» قصه مردی است که شش سال در غم رفتن معشوقش به‌سر می‌برد. در این مجموعه دو داستان دیگر با عنوان «یک چتول عرق» و «بود و نبود» نیز وجود دارد.

در مجموعه «بیهودگی» علاوه بر داستانی به همین نام که به بازگشت همسر یک مرد بعد از سال‌ها می‌پردازد، داستانی به نام «آلاچیق» از زندگی یک قهوه‌چی و دخترش و «تکرار» که قصه چند هم‎سلولی و تفکرات آن‌هاست، آورده شده است.

روستازاده‌ای بیش نیستم. در سال 1323 در روستای کوهبنان واقع در استان کرمان به دنیا آمده‌ام. پدر و مادرم بی‌سواد بودند اگرچه در آن روستا اکثراً بی‌سواد بودند و یا کمی خواندن و نوشتن می‌دانستند…

سپیددَندان رمانی از جک لندن، نویسنده آمریکایی است. این رمان نخست به‌صورت پاورقی در مجله آوتینگ در سال 1906 منتشر شد. داستان در جریان هجوم جویندگان طلا در کلوندایک رخ می‌دهد. جک لندن زندگی سگی را که خون گرگی دارد دنبال می‌کند. او در این رمان به مسائل اخلاقی و تقابل وحشی‌گری و تمدن انسانی می‌پردازد. این رمان مکمل دیگر رمان مشهور جک لندن به‌نام آوای وحش است. جک لندن در پایان این اثر می‌‎گوید: «قانونی که او آموخته بود عبارت بود از اطاعت از قوی‌تر و زورگویی به ضعیف‌تر.» لندن که زیر نامه‌هایش را با عنوان گرگ امضا می‌کرد ، قیاس‌های آشکاری میان دنیای انسان و حیوان می‌کند؛ ولی از جنبه انسانی و بخشیدن بی‌اندازه به حیوان پرهیز می‌کند. دوگانگی ناگشوده بین فردگرایی و سوسیالیسمِ که وی در زمان زندگی پاسخش را یافت، پایان این رمان را رقم می‌زند. سپیددندان در تقابل با باک در «آوای وحش»، جامعه را می‌پذیرد بی‌آنکه تمامی، خصوصیات و خوی وحشی‌اش را به کناری نهد.

«سپیددندان» حیوانی وحشی است كه سه‌چهارم آن گرگ و یك‌چهارم آن سگ گرگی است. خوی گرگی او باعث می‌شود كه دائماً توسط هم‌نوعان رقیبش به مبارزه خوانده شود. صاحب سپیددندان او را در ازای یك بطری عرق، به «بیوتی اسمیت» می‌فروشد. او فردی بی‌پرواست كه سگ‌ها را به جان هم می‌اندازد و از این راه كسب درآمد می‌كند. یك بار هنگام درگیری شدید سپیددندان با «بولداگ» قوی‌هیكل، مهندسی به نام «ویدون اسكات»، در لحظه‌های آخر به كمك او می‌رسد و از آن پس سپیددندان به خدمت او درآمده، برای او حكم یك شریك بسیار دوست‌داشتنی را پیدا می‌كند و اتفاقات تازه‌ای برایش رخ می‌دهد. كتاب حاضر، برگردان دیگری از «سپیددندان» اثر «جك لندن» ـ نویسنده برجسته آمریكایی قرن نوزدهم ـ است.

ویرجینیا وولف مقتدرانه داستان می‌نویسد و سبک خودش را دارد. در میان داستان‌هایش «سال‌ها» هم کتابی خواندنی است؛ هرچند شاهکار او نیست. اما واقعاً کدام کتاب شاهکار اوست ؟ پاسخ‌دادن به این پرسش سخت خواهد بود. ویرجینیا وولف از کودکی گرفتار زندگی سخت، افسردگی و البته جنون نوشتن بود. تمام زندگی‌اش در خواندن، نوشتن، دوستان، تلاش برای خودکشی و مبارزه با بیماری گذشت. سر آخر هم در 59سالگی واپسین تقلایش برای خودکشی کامیاب شد و خودش را در رودخانه غرق کرد.

سال‌ها داستان یک خانواده است: پسرها، دخترها، پدر، مادر، عمو، زن‌عمو، پسرعموها، دخترعموها، مستخدم و… وولف کتاب را به فصل‌های مختلف تقسیم کرده و در این فصل‌ها شرح زندگی چند نفر را باز می‌گوید. درواقع، داستان واکاوی و درون‌کاوی دوران سالخوردگی آدمی است و می‌کوشد به روایت و از دید وولف، بیهودگی زندگی انسان، خانواده و فامیل را روشن کند. واقعاً داستان «سال‌ها»ست. کودکی همواره دریغای وولف بوده است. همین است که در کتاب‌هایش کودکان و کودکی معنای ویژه دارد: «یکی از بدترین جنبه‌های بزرگ‌شدن این بود که نمی‌توانستند با هم درددل کنند. مرگ از نگاه وولف وقوع حادثه‌ای است بی‌همتا؛ درست مثل خود ناب زندگی. دیلیا از خود پرسید: مرگ این است؟ لحظه‌هایی چنین می‌نمود که چیزی در شرف وقوع بود. آدم‌های وولف مصنوعی نیستند. معنا دارند و از گوشت و پوست و خون درست شده‌اند. خندیدن به همه‌چیز، به زندگی، کار درست و صادقانه آن‌هاست.

ویرجینیا وولف نویسنده‌ای است پررمزوراز و قلم‌پردازی که در داستان‌نویسی شیوه‌ای خاص دارد. او که در نقد ادبی نیز همچون داستان‌سرایی تبحری ویژه دارد بر این باور است که «رمان‌نویس» را باید از حیطه الگوهای کلیشه‌ای داستان‌نویسی رهایی بخشید، همان‌گونه که انسان باید گریبان خویش را از چنگال قراردادهای کهنه و پوسیده اجتماعی نجات دهد و ازآنجاکه خود در پایان دوران ملکه ویکتوریا به جهان پای نهاده بود، به این باور رسیده بود. سال‌ها (1937)، هشتمین رمان ویرجینیا وولف، بانوی رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر و منتقد انگلیسی است.

دیده‌ام سوی دیار تو و در کف تو

از تو دیگر نه پیامی نه نشانی

نه به ره پرتو مهتاب امیدی

نه به دل سایه‌ای از راز نهانی

دشت تف کرده و بر خویش ندیده

نم‌نم بوسهٔ باران بهاران

جاده‌ای گم‌شده در دامن ظلمت

خالی از ضربهٔ پاهای سواران

تو به کس مهر نبندی، مگر آن دم

که ز خود رفته، در آغوش تو باشد

لیک چون حلقهٔ بازو بگشایی

نیک دانم که فراموش تو باشد

درباره «نیمه تاریك ماه» بهترین توصیف همان است كه نویسنده، خود، در نخستین سطر مقدمه كتابش نوشته: «در عرصه‌ داستان كوتاه حاصل عمر انگار همین‌هاست كه در این دفتر آمده است.» این مجموعه شامل تمام داستان‌های كوتاه منتشرشده گلشیری است كه از سال 1339 تا 1377به نگارش درآمده است. متأسفانه، علی‌رغم آنكه گلشیری را بعد از هدایت تأثیرگذارترین نویسنده ایران و صاحب سبك (اصفهان) دانسته‌اند، شمار زیادی از نویسندگان جوان و خوانندگان جدّی ادبیات داستانی آن‌طور كه باید به این مجموعه ارزشمند التفات ندارند. حال آنكه، این مجموعه می‌تواند به‌عنوان یکی از نخستین تجربیات داستان کوتاه مدرن به زبان فارسی و به‌دلیل استفاده از تكنیك‌های مختلف داستانی و مضامینی كه هنوز هم تأمل‌برانگیزند، به‌صورت یك كتاب آموزشی مدّنظر قرار گیرد. صرف‌نظر از بی‌مهری برخی بزرگان به این نویسنده، شاید بتوان علّت اصلی غفلت جوانان را متن پیچیده، نثر سنگین و محتوای چندلایه داستان‌ها دانست. ویژگی‌هایی كه باعث سخت‌خوان‌شدن آنها گردیده، تنها مخاطبان خاص و پرحوصله را به خود جذب می‌كند. به‌هرحال، گمان نمی‌كنم این، دلیل موجهی برای علاقه‌مندان باشد كه خود را از مطالعه داستان‌های گلشیری محروم سازند؛ داستان‌هایی كه تأمل در محتوا و تعمق در تكنیك‌های آنها می‌تواند ایشان را دست‌كم در آموختن شیوه‌های نوین داستان‌نویسی، گونه‌های داستان مدرن، زوایای دید مختلف و… یاری رساند.

زن خوراکی اولین رمان مارگارت اتوود است که انتشار آن در سال ۱۹۶۹ باعث تثبت او در مقام نویسندهای برجسته شد. داستان درباره زن جوانی به نام ماریان است که دنیای منطقی ساختارمند و مصرف‎گرای او درحال فروپاشی است. بعد از نامزدی، ماریان احساس می‌کند با بدن خود بیگانه شده است. او شروع به اعطای ویژگی‌های انسانی به خوراکی‌ها می‌کند که باعث می‌شود با آنها هم‌ذات‌پنداری کند با این تصویر عجیب و نامأنوس ماریان دیگر نمی‌تواند لب به چیزی بزند؛ چراکه خوراکی‌ها را به‌مثابه یک انسان متصور می‌شود. انتشار رمان زن خوراکی مصادف با جنبش زنان در آمریکای شمالی بود؛ اما اتوود این رمان را نه یک اثری فمینیستی بلکه صورت اولیه فمینیسم پروتوفمینیسم می‌نامد؛ چراکه آن در سال ۱۹۶۵ نوشته شده و بنابراین موج دوم جنبش فمینیسم را پیش‌بینی کرده است.

… مثلاً کتاب «سفر به انتهای شب» رو درنظر بگیر. سرشار از زیباییه. چطور می‌تونی بعد خوندنش متحول نشی؟ خب، بیشتر خواننده‌ها بدون مشکل از پس این هنرنمایی برمیان می‌ایستن جلوت و می‌گن: «اوه.. سلین آدم فوق‌العاده‌ایه» و بعد بلافاصله برمی‌گردن می‌شن همون چیزی که بودن. مشخصه که سلین یه مثال استثنائیه ولی موارد دیگه‌ای‌ام هست. می‌تونم برات بگم. بعد خوندن کتاب، شخص دیگه همون فرد قبلی نیس، حتی اگه اثر متوسطی مثل کتابای لئوماله رو خونده باشه. بعد خوندن کتابای لئوماله دیگه هیچ وقت نگاهت به یك زن جوان بارانی‌پوش نمی‌تونه همون نگاهی باشه که قبلاً بوده. این مسئله بی‌نهایت مهمه. بزرگ‌ترین شاهکار ما نویسنده‌ها همینه: تغییر شیوه نگرش مردم.

شاید بتوان گفت آنچه امروز تحت لوای پراگماتیسم، روان‌شناسی تجربی و فلسفه آمریکایی می‌شناسیم، از همین جمله «ویلیام جیمز» آغاز شده است: «آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟» چنین پرسش بزرگ و سرشار از تشکیک و دودلی ممکن است هرکسی را به ورطه سقوط در انفعال و ناامیدی بکشاند. اینکه انسان با این فکر درگیر شود که آیا چیزی به‌نام آزادی‌عمل بدون درنظر گرفتن تقدیر وجود دارد؟ چطور می‌شود برابر قدرت ویرانگر پدیده‌های بیرونی که از دسترس ما خارج‌اند ایستاد و از دل زندگی، ارزش زیستن را بیرون کشید و درک کرد؟ «ویلیام جیمز» که خود در روزگار جوانی به یقین رسیده بود این زندگی ارزش زیستن ندارد، به مدد فلسفه، غوطه‌ورشدن در فکر بی‌سرانجامی‌بودن و پس از آن، اندیشیدن در اهمیت زندگی و زیستن، تمام فلسفه‌اش را بر نجات یک زندگی، نجات خویش، بنیان نهاد. «جان کاگ» در کتاب «جان‌های بیمار، ذهن‌های سرحال؛ چگونه ویلیام جیمز می‌تواند زندگی شما را نجات دهد؟» با کنکاش در زندگی و فلسفه «ویلیام جیمز»، این فیلسوف بزرگ زندگی، به جان‌های خسته و بیماری نظر دارد که همواره با این فکر کلنجار می‌روند که «آیا زندگی ارزش زیستن دارد؟». جان کاگ، سعی کرده درعین دقت، با ایجاز و نکته‌سنجی به ژرفای فلسفه جیمز رسوخ کرده و برای جان‌های بیماری که در هزاره سوم و عصر فروپاشی معناها، توان فکری زیستن زندگی ازشان سلب شده، معناهای متقنی بیابد و با لحنی ارسطویی بگوید: «دوستان! زندگی ارزش زیستن دارد.»

«تسلی‌دهندگان» داستان کرولاین است که با مشکلی عجیب روبه‌رو شده است ـــ‌ صدایی بیرون از سرش افکار او را می‌خواند و ماشین تحریری همه‌چیز را ثبت می‌کند. بی‌آنکه بخواهد شخصیت یک رمان شده است. او که تازه کاتولیک رومی شده، نمی‌داند که این صداها تجلی تقدس است یا راوی جنون. اعتقادات مذهبی جدید باری بر دوش او گذاشته و خلاقیت سرکشش که راهی برای بروز نمی‌یابد کلافه‌اش کرده است. آیا نویسنده سایه‌ای از خداوند است که همچون او شخصیت‌هایی خلق کرده و به‌سمت سرنوشت هدایتشان می‌کند؟

اطرافیان کرولاین از درک این رنج ناتوان‌اند و احتمال می‌دهند که دیوانه شده باشد اما کرولاین که تسلی‌دهنده‌ای برای خود نمی‌یابد از تغییر آیین و تبدیل‌شدن به شخصیت یک رمان در عذاب است، چراکه این دو نقش مستلزم از دست دادن آزادی یا بازتعریف آزادی است برای دست‌یافتن به انسجام معنوی و فکری.

«تسلی‌دهندگان»، اولین و شاید مهم‌ترین اثر موریل اسپارک، را گراهام گرین و اولین وو به انتشارات مک‌میلان توصیه کردند و در همان‌جا منتشر شد. اولین وو آن را «بسیار اصیل و بدیع» خوانده بود و گراهام گرین «یکی از انگشت‌شمار رمان‌اول‌های حقیقتاً اصیل که تا سال‌ها خوانده خواهد شد.»

دره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ رُخ این وقت سال از شدت گرما مانند کوره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ سفالگری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد. هیچ جانداری نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانست بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هراس از مرگ، زیر آفتاب در خیابان قدم بزند. عابران موقع عصر، وقتی هوا خنک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، مجبور بودند برای راحتی خودشان هم که شده، پرندگان مرده را با پا کنار بزنند. پرندگان سیاه با منقارهای پر از سوراخ. ابداً هم کسی اسم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان و اینکه از کجا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آیند، نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانست؛ حتی کسی پروازشان را ندیده بود. این نوع پرنده، تنها وقتی از گرما هلاک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد، به‌چشم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آمد. جسدشان موقع تاریکی هوا ناپدید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد. عده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای معتقد بودند آهنگ خوشی که در نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های شب به گوش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسد صدای نفس‌کشیدن آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاست که از سوراخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های منقارشان بیرون می‌ریزد…

مثل تمام دوشنبه‌ها منتظرش هستم. مثل تمام دوشنبه‌ها درست سرساعت دوازده و نیم، درِ رستوران را باز می‌کند تا داخل شود و سر جای همیشگی‌اش بنشینند. احتیاجی به رزروکردن ندارد، چون میزش همیشه آماده است…

کلارا پیش‌خدمتی 27ساله، دلبسته یکی از مشتری‌های پیر رستوران می‌شود که چیزی از زندگی او نمی‌داند و شکی نداردکه خودش نیز کنجکاوی پیرمرد را برانگیخته است. ورای مهربانی و اخلاق خوب همیشگی کلارا، پیرمرد به زخمی پنهان پی می‌برد که مانع خوشبختی دختر است؛ اما ملاقات این دو با یکدیگر همه چیز را تغییر می‌دهد.

دوشنبه‌هایی که تو را می‌دیدم زیبا و متأثرکننده است با شخصیت‌هایی ماندگار در ذهن که تنها ایرادش، کوتاه‌بودن آن است.

«داستانی واقعی درباره‌ تمساحی که در تیمچه، مردی را در سن پختگی و با ظاهری برازنده زنده‌زنده، به‌تمامی و بی‌باقی بلعید، و پیامدهای ماجرا…».

ایوان ماتْوِیچ مردی است با ظاهری برازنده که تمساحی او را به‌تمامی و بی‌باقی بلعید. مَرد پس از آن نه‌تنها زنده ماند که گویا با کمال رضایت و بدون هیچ گزندی، دو هفته‌ای نیز در شکم تمساح زندگی کرد و از همان‌جا دادِ سخن داد.

داستان تمساحِ فیودور داستایفسکی، پس از انتشار در سال 1865، بحث‌های تند و دنباله‌داری را میان منتقدان و ادبا، درباره‌ انگیزه اصلی نویسنده از خلق چنین اثری، برانگیخت. از دل ماجرای کارمند کم‌خردی که سر از شکم تمساح درآورد، تعابیر و تفاسیر گوناگونی حاصل شده؛ از مقایسه‌ با یونس در شکم ماهی گرفته تا تقابل فرهنگ‌ها.

در آغاز پاییز سال 1823 میلادی، یک دختر جوان که لباسی خاکستری رنگ در بر داشت وارد وزارت امور خارجه فرانسه در پاریس شد و درخواست نمود با آقای «شاتوبریان»، وزیر امور خارجه، ملاقات کند.

پیشخدمتی که دختر جوان به او مراجعه کرده بود، پرسید: خانم آیا شما وقت ملاقات گرفته‌اید؟ دختر جوان گفت: بلی آقا، از طرف وزارت امور خارجه به من اطلاع داده شده که امروز آقای وزیر را ملاقات کنم.

پیشخدمت گفت: خواهش می‌کنم در اتاق انتظار بنشینید تا نوبت به ملاقات شما برسد. دختر جوان وارد اتاق انتظار باشکوه وزارت امور خارجه شد و در گوشه‌ای روی نیمکت راحتی نشست.

کسانی که در اتاق بودند با حیرت آن زن را می‌نگریستند برای اینکه وضع ظاهر او، نشان می‌داد که از تیپ مراجعه‌کنندگان وزارت امور خارجه نیست.

لباس او از پارچه ارزان‌قیمت و ساده بود و کفش‌های چرمی سیاه، از نوع کفش‌های بازاری به پا داشت و سایر ارباب‌رجوع‌ها می‌فهمیدند که دختر مزبور بی‌بضاعت و شاید از طبقه کارگران است.

چو ایران نباشد، تن من مباد. بدین بوم و بر زنده یك تن مباد. اگر سر به سر تن به كشتن دهیم. از آن به كه كشور به دشمن دهیم. دریغ است ایران كه ویران شود. كنام پلنگان و شیران شود.

کاوه بیات: «از کاف تا نون» حاصل گفت‌وگویی است با دکتر میرجلال‌الدین کزازی، استاد برجسته‌ زبان و ادبیات فارسی، هم درمورد مراحل مختلف زندگی، تحصلات و علائق پژوهشی او و هم جنبه‌های مختلف این علائق که به فرهنگ و ادبیات کلاسیک ایرانی مربوط می‌شود. این دو موضوع در زندگانی و آثار وی چنان درهم‌آمیخته‌اند که هیچ‌یک را از دیگری نمی‌توان جدا کرد.

از کاف تا نون را می‌توان مروری گذرا بر تعدادی از مهم‌ترین مضامین فرهنگی این سرزمین و ادب فارسی و همچنین پیش‌درآمدی برای آشنایی بیشتر با اندیشه‌های میرجلال‌الدین کزازی در این حوزه نیز برشمرد. این گفت‌وگو حتی برای آنهایی که پیشتر نیز با پاره‌ای از تحقیقات ایشان آشنایی داشته‌اند، نکات جدید و تازه‌ای دربر دارد.

روبرت موزیل، نویسنده بزرگ اتریشی است که در ادبیات کلاسیک نوین او را با مارسل پروست و جیمز جویس مقایسه می‌کنند. روان‌پژوهی استادانه و جسورانه او باعث شده «کالبدشکاف زندگان» لقب بگیرد، در عین آنکه زبانش از لطافت شاعرانه نیز بهره‌مند است و حتی می‌توان او را از غزلسرای تنهایی خردمندان دانست.

پریشانی‌های ترلس جوان اولین اثر اوست که در سرآغاز قرن پرفاجعه قرن بیستم، در سال 1906، منتشر شده است و از تجربه‌های دوران تازه جوانی او نیز نشانی دارد. این رمان به شرح آزار و شکنجه حساب‌شده پسری دبیرستانی به دست هم‌کلاسی‌هایش می‌پردازد و موشکافانه نشان می‌دهد که چگونه در پس پوسته نازک متانت مدنی آدم‌ها غرایزی موحش و قهرآلود و بدوی زبانه می‌کشد.

حکومت ساقط شده است، مردان از رأس قدرت به زیر کشیده شده‌اند و زنان حکومت را تماماً در ید قدرت خود دارند. سال‌هاست مرزهای کشور به روی بیگانگان بسته شده و جهان فقط با اطلاعاتی از وقایع امپراتوری زنان خبر دارد که سران صلاح می‌بینند منتشر شود. ژودیت، «شبانِ» زنان، که پس از مرگ مادرش جانشین او شده آن سرزمین را با مُشت آهنین اداره می‌کند؛ مضحکه‌ای سیاسی در دل رژیمی هذیان‌زده که تمام شعارهای پیش از انقلابش را کنار گذاشته و در کار خلق ارزش‌ها و شعارهای جدید است. به‌موازات روایت اصلی، خاطرات پرستاری معمولی پیش کشیده می‌شود که به حریم شبان راه می‌یابد و واقعیتِ پارانویایی قدرت و مواهب کارگزاران حکومت و بلهوسی‌های جنون‌آمیز آنها را به تصویر می‌کشد. زنان تشنهٔ قدرت تأملی است در باب دلایل و تأثیرات تعصب و فساد در ساختار حکومت‌های تمامیت‌خواه از هر سنخ.

این کتاب با ترجمه دکتر نوشاد عیناً از رباعی فارسی به رباعی انگلیسی برگردانده شده است. این اثر برای دوستان غیرفارسی زبان و دوستداران ادبیات فارسی پیشنهاد می‌شود.

ـ یه دختر ازجنس شیشه س خیلی زود با کم‌صحبتی می‌شکنه.

سرش را برای یک لحظه بالا آورد.

خیره نگاهم کرد و بعد با پوزخند گفت:

ـ خب دختر از جنس شیشه، تو مگه نمی‌‎دونی وقی یه شیئ شیشه‌ای می‌شکنه چی می‌شه؟

از سؤالش تعجب کردم و گفتم:

ـ چی می‌شه؟

ـ دست‌هایم را کامل تمیز کرده بود.

باند را داخل نایلون انداخت و بسته‌ای چسب زخم بیرون آورد و یکی از آن‌ها را باز کرد و به شست دست راستم زد و گفت:

ـ شیشه شکسته خودش را نمی‌برد! هرکی بیاد سمتش رو زخمی می‌کنه. نه؟ لبخندی مرموز روی لبم نشست.

شاید زندگی پیداکردن بخش‌‌هایی از خودمان در تکه‌‌تکه‌‌هایی از یک کُلِ منسجم است.

پیداکردنی که به اندازه یک عمر طول می‌‌کشد.

و تکه‌‌هایی که همه‌‌جا حضور دارند و فقط کافی است ما در مسیرشان قرار بگیریم، آن‌‌وقت اگر هشیار باشیم، شاید بخش‌‌هایی از خودمان را ببینیم. بخش‌‌هایی از خودمان را در رابطه‌‌ها و در آدم‌‌هایی که تجربه می‌‌کنیم، در موقعیت‌‌هایی که قرار می‌‌گیریم، در فیلم‌‌هایی که می‌‌بینیم، در تاریخی که مرور می‌‌کنیم و حتی در کوچه‌‌ای که هیچ عابری ندارد و باد درخت‌‌هایش را بدون حضورِ تماشاچیان نوازش می‌‌کند.

شاید زندگی همین باشد.

این رمان پانورامای گسترده‌ای از وضعیت مردمان شهر قامیشلی در گیرودار جنگ ش‌روزه اعراب و اسرائل و روزهای پس از آن در سال 1967 است. کندوکاوی است در استبداد نظامی حاکم برشهر! برکات با زبانی گیرا و متفاوت خواننده را در پس‌کوچه‌های شهر می‌گرداند و با جادوی زبان، خواننده را از تونل روایتی چندلایه به برشی از تاریخ پرآشوب سوریه پرتاب می‌کند. حکایت سرکوب و تحقیر، و قصه غریب در خاک وطن است. نمایی است از چنبره حزب بعث بر جسم و روح انسان و تصویری است از رعب و وحشتی که بذر آن را در هر خانه‌ای کاشته بودند. در میان این سیاهی و تباهی، جوانه عشق دو نوجوان اندک امیدی در رگ‌های زندگی جاری می‌کند.

ویلیام اچ مک ریون در کتاب «داستان‌های دریا» که بلافاصله جزء پرفروش‌های نیویورک تایمز شد، ماجراجویی‌های مبهوت‌کننده خود در یگان ویژه نیروی دریایی و فرماندهی نیروهای عملیات ویژه آمریکا را بازگو می‌کند.

حضور دریاسالار ویلیام اچ. مک ریون در تعدادی از مشهورترین مأموریت‌های عصر ما ازجمله دستگیری صدام حسین، نجات کاپیتان ریچارد فیلیپس و حمله برای از پا درآوردن اسامه بن‌لادن او را بخشی از تاریخ نظامی آمریکا کرده است.

داستان‌های دریا در سال 1960 در کلوپ افسران آمریکایی در فرانسه شروع می‌شود؛ جایی که افسران کشورهـای متحد در آن جمع می‌شدند تا از ماجراجویی‌هایی بگویند که در جنگ جهانی دوم از سر گذرانده‌اند. در اینجاست که مک ریون کوچک ارزش داستان خوب را درک می‌کند.

داستان‌های دریا نگاهی فراموش‌نشدنی به زندگی باورنکردنی انسانی است که در کودکی مخفیانه به محل‌های نظامی فوق امنیتی می‌رفته و بعدها شغلش شکار تروریست‌ها و نجات گروگان‌ها می‌شود.

در میان تولید انبوه شعر فارسی از حافظ به بعد یک نفر می‌شود احمد شاملو و یکه و تنها می‌رود راست آن بالا می‌نشیند؛ چراکه در ایران معاصر احمد شاملو نمونه و نماد بارز انسان مبارز است که فراگرد فکری‌اش در میدان حوادث اجتماعی رقم خورده؛ از برهه‌های مختلف، متخالف و ای بسا متضادی شکل بسته است. این امر بدیهی زمانی آشکارتر می‌شود که او افکار خود را در شعر ثبت و منعکس کرده است و همین موضوع قضاوت پیرامون کار فکری او و هم ترسیم و نقد سیر تطور فکری‌اش راحت‌تر می‌کند. محمد قراگوزلو نیز در کتاب «تاریخ تلخ» با جسارتی شگفت‌انگیز به روایتی تاریخی زندگی و روزگار احمد شاملو پرداخته؛ اما برخلاف معمول محمد قراگوزلو نه مبتنی بر اسناد رسمی بلکه بر اساس سروده‌های شاعردست به چنین کاری زده است. نویسنده که با مرور چندساله با آثار شاعر خو گرفته، نگاهی موشکافانه به اشعار و شأن نزول و نکات مختلف شعر را کاویده، دقایق و زوایای مختلف زیست و زمان شاعر را از درون هر شعر برآورده و کتابی جذاب و خواندنی نوشته که پر از نکات تازه و بیان‌نشده از روزگار و زندگی شاملو است.

خشم و هیاهو، چهارمین کتاب ویلیام فاکنر و اولین شاهکار ادبی اوست. این رمان، اثر موردعلاقه خود نویسنده نیز بوده و فاکنر آن را «درخشان‌ترین شکست» خود توصیف کرده است. رمان با پیگیری داستان افول خانواده کومپسون، به چهار بخش تقسیم شده و هر بخش، توسط راوی جداگانه‌ای روایت می‌شود. بخش اول توسط فردی عقب‌افتاده به نام بنجی کومپسون روایت شده و اولین اتفاقات رمان را با فلاش‌بک برای مخاطب بازگو می‌کند. بنجی که از بهره هوشی بالایی برخوردار نیست، یادآور اثر تراژیک شکسپیر، مکبث است. او زبان ساده‌ای دارد و خیلی کوتاه و سرراست صحبت می‌کند. بخش دوم، از دید کوئنتین کومپسون تعریف می‌شود. داستان این بخش، حدود هجده سال قبل از وقایع بخش اول اتفاق افتاده و بنابراین، از ساختار خطی پیشروی داستان رمان تبعیت نمی‌کند. بخش سوم توسط سومین برادر کومپسون‌ها، جیسون روایت شده و در روز جمعه قبل از عید پاک می‌گذرد. جیسون برخلاف برادرانش، بسیار بیشتر بر روی زمان حال تمرکز دارد و از فلاش‌بک‌های کمتری استفاده می‌کند؛ گرچه او هم اغلب به اتفاقاتی در گذشته اشاره دارد. بخش چهارم و پایانی کتاب، توسط راوی دانای کل روایت شده و به‌خاطر نقش عمده شخصیتی به نام دیلسی، گاهی اوقات با عنوان بخش دیلسی از آن یاد می‌شود؛ اما او تنها نقش‌آفرین این بخش نیست و شخصیت‌های دیگری نیز، داستان خود را در این قسمت به پیش می‌برند.

کتاب ادیسه، شعری حماسی نوشته هومر است که در حدود 720 سال قبل از میلاد مسیح نگاشته شد. هومر با خلق کتاب ادیسه، قرن‌ها قبل از وجود آثاری چون ارباب حلقه‌ها، جنگ ستارگان و هری پاتر، استانداردها و قواعد داستان‌های حماسی و سفرهای قهرمانانه را تعیین کرد. این کتاب که پر از شخصیت‌های مختلف انسانی و غیرانسانی و سرشار از حوادث هیجان‌انگیز است، به داستان ماجراجویی‌های ادیسیوس (اولیس)، پادشاه ایثاکا و قهرمان جنگ تروآ، می‌پردازد. در خلال داستان، این شخصیت تلاش می‌کند تا به خانه و نزد همسر همیشه باوفایش، پنلوپ، بازگردد. ادیسیوس در طول این مسیر شگفت‌انگیز با موجوداتی عجیب، هیولاهایی آدمخوار، جادوگران، سایرن‌ها و خدایان روبه‌رو می‌شود. اما زمانی که او بعد از ده سال سفر درنهایت به ایثاکا می‌رسد، درمی‌یابد که رنج و سختی‌هایش تازه شروع شده و باید همسر و کشورش را با جنگ و نبرد دوباره از آنِ خود سازد.

کتاب ایلیاد، شعری حماسی نوشته هومر است که حدود 750 سال قبل از میلاد مسیح به رشته تحریر درآمد. کتاب ایلیاد به داستان تاریک‌ترین بخش از جنگ تروآ می‌پردازد و در مرکز توجه خود، بزرگ‌ترین جنگجو و قهرمان یونان یعنی آشیل و ستیزه او با آگاممنون را قرار داده است. این کتاب که قدیمی‌ترین شعر یونانی و احتمالاً شناخته‌شده‌ترین حماسه در ادبیات غرب است، تصاویری تکان‌دهنده از اوج و فرودهای جنگ، شهر تحت محاصره ایلیون، نبرد میان خدایان و سرنوشت انسان‌های فانی را با روایتی جذاب از حوادث درهم می‌آمیزد. این اشعار ارزشمند که فرهنگ اولیه یونان را در تاریخ جاودان ساخته است، داستان‌ها و افسانه‌های بی‌نظیری را در قالب روایتی بی‌نهایت هیجان‌انگیز ارائه می‌کند.

رمان معروف «سینوهه پزشک مخصوص فرعون» یکی از بهترین و دقیق‌ترین آثار مربوط به مصر باستان است که علاوه بر روایت داستان یک پزشک نابغه؛|، خواننده را با زندگی مردم در آن روزهای مصر باستان آشنا می‌کند.

این کتاب در سال 1945 به زبان فنلاندی نوشته شد و در همان سال با اختلاف زیادی به پرفروش‌ترین کتاب سال تبدیل شد. داستان کتاب مربوط به سال‌های 1334 تا 1351 پیش از میلاد می‌شود؛ سال‌های آغاز سلطنت اولین فرعون یکتاپرست مصر، فرعون آخناتون.

کتاب «دستور مفصل امروز» نوشته خسرو فرشیدورد شامل پژوهش‌های تازه‌ای درباره آواشناسی و صرف و نحو فارسی معاصر و مقایسه آن با قواعد دستوری است.

این کتاب طبق اصول زبان‌شناسی جدید تألیف شده و دارای مطالب تازه و اصطلاحات مناسب است.تعریف‌های آن نسبتاً کوتاه، جامع، مانع و مبتنی بر روش علمی تحقیق است.

دستور مفصل و به بیان بهتر دستور مادر است. رابطه دستور علمی و تعلیمی بیان شده، از شیوه‌های نادرست مانند سره‌نویسی پرهیز شده و از شیوه‌های پسندیده سنتی، بهترین منابع فارسی و خارجی بهره‌گیری شده است. به زبانی ساده و برای فوائد عملی نوشته شده و در خدمت املا، درست‌نویسی، نقد ادبی، ترجمه، زبان معیار، لغت‌سازی و… قرار گرفته است.

سالن غذاخوری بوی پیاز و صیقل دستگیره‌های برنجی می‌داد. خانم و آقای جانسون سر میز نشسته بودند. خانم جانسون رنگ پریده و سرمازده به‌نظر می‌رسید. آماده رفتن به خشکی بود و کلاه دودی کوچکی بر سر داشت که چارلی قبلاً آن را ندیده بود. در جواب سلام چارلی، آقای پل جانسون لبخند بیمارگونه‌ای زد. وقتی لیوان آب پرتقال را از روی میز برداشت، چارلی متوجه شد که دست‌هایش می‌لرزند. لب‌هایش هم سفید می‌زد.

این رمان با به تصویر کشیدن مرگ و مردگان آغاز می‌شود و تصویری سیاه از روزهای جنگ را به نمایش می‌گذارد: انسان‌هایی که در جست‌وجوی گمشده خود هستند، اجسادی که پیدا می‌شوند و دنیای تاریکی که جنگ برای انسان‌ها رقم زده است. ارنست، شخصیت اول داستان، بعد از دو سال خدمت در ارتش روسیه، این امکان را می‌یابد که سه هفته به مرخصی برود اما ازآنجایی‌که او تجربه لغوشدن مرخص‌یاش را در دفعات قبل داشته تصمیم می‌گیرد که والدین خود را از این اتفاق مطلع نکند؛ با این هدف که به آن‌ها امید واهی نداده باشد.

زمانی که او به زادگاهش بازمی‌گردد با صحنه‌ای روبه‌رو می‌شود که باورش برای او سخت است: خانه‌ای ویران‌شده و والدینی که در هیچ کجا نشانی از آن‌ها نمی‌یابد. حتی همسایه‌ها هم از اینکه چه اتفاقی ممکن است برایشان افتاده باشد بی‌خبرند. در روزهای پایانی مرخصی، ارنست به یکی از دوستان دوران کودکی خود به نام الیزابت برمی‌خورد و شباهت‌های زیادی بین خود و او می‌یابد. هر دو در دنیایی گرفتار شده‌اند که البته مانند بسیاری از انسان‌های اطراف خود، در ساخت آن نقشی نداشته‌اند. بااین‌حال، در دوران جنگ، یافتن نشانی از عشق خود می‌تواند دنیایی جدید را برای ارنست بسازد.

«معجزه‌گر خاموش» به قلم «سیدرضا حیات‌الغیب»، با ادعای جسورانه‌ای خود را به مخاطب معرفی می‌کند. روی جلد این کتاب عنوان شده است که «اگر قرار باشد در کل زندگیتان فقط یک کتاب بخوانید، باید این کتاب را انتخاب کنید!.» اما دلیل چنین ادعایی را با خواندن این اثر قابل‌توجه از سیدرضا حیات‌الغیب که به‌راستی همچون یک «معجزه‌گر خاموش» عمل می‌کند، متوجه می‌شوید.

برخلاف آن دسته از کتاب‌هایی که در تلاشند تا خواننده را در چهارچوب مشخصی اسیر کنند و او را به اهداف کلی و جزئی مدنظرشان برسانند، «معجزه‌گر خاموش» چنین هدفی ندارد و تنها نوری جدید بر حقایق مخفی در ظلمت نادیده‌انگاری می‌تاباند. با دیدن حقایقی که درست جلوی چشمتان بوده‌اند اما هرگز آن‌ها را نمی‌دیده‌اید، زندگی شما شکل و رنگ جدیدی به خود خواهد گرفت. ممکن است برخی از این حقایق از قبل برایتان آشنا باشد؛ اما همچون هر انسان دیگری، نمونه‌هایی هستند که از دید شما مخفی مانده‌اند و با خواندن آن‌ها در «معجزه‌گر خاموش» به‌وجد خواهید آمد. سیدرضا حیات‌الغیب این اثر را به شیوه‌ای نوشته که مخاطبین مختلف، در سطوح آگاهی متفاوت با عقاید گوناگون بتوانند از خواندنش لذت برده و بینشی نوین کسب کنند. این اثر با الهام از چند صد کتاب و سخنرانی از برترین اساتید دنیا به نگارش درآمده و یک کتاب خودپرروی تمام‌عیار است که به خوانندگان کمک می‌کند زندگی آزادانه، روابطی باکیفیت‌تر و اوقاتی مملو از آرامش را در مسیر رسیدن به خوشبختی و رفاه و عشق تجربه کنند.

کتاب «پله پله تا ملاقات خدا» به داستان زندگی مولانا از بدو تولد تا پایان زندگی‌اش می‌پردازد. این کتاب دوران کودکی شاعر و سفرهای او همراه پدرش از خراسان و بغداد تا آناتولی، جایی را که او در قونیه تا پایان عمرش زندگی کرد در بر می‌گیرد. این کتاب در قالبی داستانی نوشته شده؛ ولی داستانی است مستند که درون‌مایه‌ای متفاوت از مقولات متعارف داستانی دارد. از زندگی و اندیشه‌های عارف بزرگی سخن گفته می‌شود که همه ما کم‌وبیش از افکار ژرف او آگاهیم. در این کتاب همه‌جا سخن از عشق مولانا به خداوند و سعی و کوشش او برای رسیدن به معبود و معشوق است و تنها بخش‌هایی از اثر به فعالیت‌های روزمره او می‌پردازد. «عبدالحسین زرین‌کوب» سعی کرده است کتابی ساده بدون مراجع و مؤاخذ دست‌وپاگیر به خوانندگان ارائه کند و خود او نیز در مقدمه کتاب نوشته که سعی کرده است برای فهم و ارتباط بهتر همه مخاطبان، کتاب را به نثری ساده و موجز بنویسد.