جهان امروز به نام‌های متعددی شناخته می‌شود که مهم‌ترین آن‌ها عصر سرعت است و ابزار عصر سرعت تبلیغات است و این ابزار به حدی گوناگون است که برای برطرف‌کردن آثار منفی و پذیرش آثار مثبت آن قاعده یکسانی نمی‌توان یافت. در تبلیغات طوری عمل می‌شود که ضمیر ناخودآگاه یا روحیات هر فرد تأثیر بپذیرد. اگرچه همه تبلیغات مؤثر نیستند، اما حجم وسیع تبلیغات و تکرار بسیار آن می‌تواند بر هر انسانی تأثیرگذار باشد و انسان‌ها را به تغییر ناخودآگاه رفتار وادار کند. در کتاب پیش‌رو طی سه فصل به بررسی و تشریح اصول اقناع و تبلیغ پرداخته شده است.

کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا با چالش‌های اقتصادی بسیاری روبه‌رو هستند. این کشورها از انقلاب صنعتی عقب‌ مانده‌اند، و به‌طور کلی به درآمد حاصل از منابع نفتی و منافع جنبی فرایند جهانی‌شدن وابسته هستند. مقامات ارشد دولت‌ها، رهبران برجسته‌ بخش خصوصی و اعضای جوامع مدنی در خاورمیانه و شمال آفریقا طی روزهای ۹ تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۲ در شهر مارسی، از شهرهای فرانسه، گرد هم آمدند تا به بحث پیرامون استراتژی‌های سیاستی برای دستیابی به فرصت‌های رشد فراهم‌شده توسط دانش اقتصاد بپردازند. کتاب حاضر براساس نتایج گزارش‌های عرضه‌شده در کنفرانس مذکور است. نگارندگان در کتاب به بررسی دلایل عقب‌ماندگی کشورهای مذکور و عدم توانایی آن‌ها در به دست‌آوردن جایگاه مناسب در عرصه‌ تحولات و انقلاب‌های اقتصادی جهان می‌پردازند و با اشاره به وابستگی آن‌ها به صادرات منابع طبیعی و نفتی، پیشنهادها و راهکارهایی را برای خروج از این وضعیت و دستیابی به اقتصاد پایدار مطرح می‌نمایند.

تاکنون شده به این نکته توجه کنید که از منظر جهان سرمایه‌داری، تمام بازوهای رسانه‌ای صنعت فرهنگ و نئولیبرال‌های سرتاسر جهان، تنها چیزی که ناممکن است، بدیلی برای سرمایه‌داری‌ است؟! انبوهی کتاب زرد با جلدهای قرمز، شبانه‌روز درحال انتشارند؛ کتاب‌هایی که ماجراهایی مخوف و عموماً کذب درباره حکومت‌های منسوب به کمونیستی روایت می‌کنند. به‌طور مداوم، ژورنالیست‌های کذاب خارجی و ایرانی درحال نوشتن پیرامون دهشت حکومت چین امروز با پسوند کمونیستی هستند، بدون اینکه حتی یک بار راستش را بگویند و صداقت به خرج بدهند که این چین یکی از دو غول بزرگ جهان سرمایه‌داری ا‌ست. البته روشنفکری واقعی در جهان، همان فیلسوفان، جامعه‌شناسان و اقتصاددانان چپ، کاری به این مهمل‌بافی‌های سربازان ارتش سرمایه‌داری ندارند و کار خودشان که اندیشیدن و ارائه‌‎ پیشنهاد برای ساختن جهانی انسانی ا‌ست را پیش می‌برند. کتاب «بدیل‌های سرمایه‌داری: طرح‌هایی برای یک اقتصاد دموکراتیک» نوشته‌ دو متفکر مهم دوران ما، رابین هانل و اریک الین رایت، بر ثنویت اقتصاد بازارو برنامه‌ریزی متمرکز دولتی خط بطلان می‌کشد و پیشنهادهای پویا و فکرشده‌ای با انبوهی تحلیل و تفسیر ارائه می‌دهد که می‌توان در مقام راه‌حل‌هایی دموکراتیک برای اداره اقتصادی جامعه به آن‌ها تکیه کرد. نویسندگان این کتاب، ایده‌هایی همچون اقتصاد مشارکتی و ایستادن بر سر مواضعی مثل مدیریت شورایی بنگاه‌های اقتصاد را با بینشی چندسویه و عمیق مطرح کرده و با پیش‌کشیدن ایده‌هایشان دست به دیالوگی راهگشا برای برون‌رفت از فضاحت کنونی سرمایه‌داری می‌زنند. بدیل‌های سرمایه‌داری تأکید بر وفاق جمعی بر بستر همین ایده‌های نوآورانه است که به‌جای منظر تقدیم دودستی قدرت به صاحبان ثروت، به امکان‌های واقعی قدرت اجتماعی در وضعیت اکنون جهان می‌اندیشد.

گرامشی، حدود همان زمان که برنامه‌های درازمدتش را اعلام کرد، به خواهر کوچک‌ترش اطمینان داد: «من واقع‌بینانه و با آرامش همه‌چیز را نظاره می‌کنم و اگرچه نمی‌توانم به هیچ توهم کودکانه‌ای بیندیشم، قاطعانه اعتقاد دارم که نباید در زندان بپوسم.» همین لحن کاملاً مبارزه‌طلبانه در بسیاری نامه‌های دیگر ظاهر می‌شود، نظیر زمانی که به همسرش می‌گوید «اطمینان دارم که هرگز آدم بی‌فرهنگی نخواهم شد.» او به شعاری وفادار بود که از رومن رولان اقتباس و در سرصفحه‌ لوردینه نوو استفاده کرده بود؛ «بدبینی عقل، خوش‌بینی اراده.» گرامشی، با ارزیابی خونسردانه از وضعیتش، همه‌ امیدهای باطل به رهایی سریعش را رد کرده بود، اما به ضرب قدرت اراده خود را متقاعد کرده بود که به وجودی بیهوده تقلیل نخواهد یافت. در این زمینه، بد نیست که اظهارنظری را از او ذکر کنیم که در دفتر نهم خود حدود سال 1932 نوشته بود:

خوش‌بینی و بدبینی. باید توجه کرد که اغلب اوقات خوش‌بینی چیزی بیش از دفاع از کاهلی، بی‌مسئولیتی و عدم‌اراده در انجام هر کاری نیست. همچنین شکلی است از سرنوشت‌باوری و مکانیکی‌انگاری. بر عواملی بیرون از اراده‌ و فعالیت فرد تکیه می‌کنیم، آن‌ها را به عرش اعلا می‌رسانیم و به‌نظر می‌رسد که با شور‌و‌شوقی مقدس ملتهب می‌شویم. و شور‌و‌شوق چیزی بیش از ستایش بت‌واره‌ها نیست. واکنشی لازم است که برای عزیمت خود متکی به عقل باشد. یگانه شور‌و‌شوق موجه شور‌و‌شوقی است که ملازم اراده‌ هوشمندانه، فعالیت هوشمندانه و به‌نحو بدیعی سرشار از ابتکارهای مشخصی باشد که واقعیت موجود را تغییر بدهد.

شاید به‌نظر رسد دیدگاه‌‎ها و اندیشه‌های تورن در پیوند با جوامع «پساصنعتی» طرح می‌شود و نمی‌تواند برای جامعۀ «شبه‌صنعتی» ایران رهاوردی داشته باشد. این شبهه هم وارد است و هم وارد نیست؛ وارد است، زیرا بسیاری از مفاهیم نظری و مصادیق عملی که نظریۀ تورن را شکل می‌دهد، برآمده از تحولات تاریخ غرب و وضعیت امروزی جوامع «اطلاعاتی» است و پاره ای از نظرات او مانند تقدم کنش اجتماعی بر کنش سیاسی بر جوامعی صادق است که پس از کسب حقوق سیاسی، در پی کسب حقوق فرهنگی‌اند و طرح بحث «جنبش‌های اجتماعی در کشورهای غیردموکراتیک» در این کتاب نیز برآمده از همین ملاحظه است. اما این شبهه از دیگر سو وارد نیست، زیرا نظریۀ تورن بیانگر صورت‌بندی جدیدی از میان کنش‌های اجتماعی است که کنشگر کانونی آن نه اصلاحگر دینی، دولت ملی و طبقۀ اقتصادی که کنشگر انسانی است.

یکی از مهم ترین رهاوردهای نظری تورن برای جامعۀ ایرانی کمک به داشتن درکی بهتر در رویارویی با مدرنیته است؛ چیزی که دست‌کم از زمان عباس‌میرزا یکی از پیچیده‌ترین پرسش‌ها و دشواره‌های ما ایرانیان بوده است. دو قرن از رویارویی جامعۀ ایرانی با مدرنیته می‌گذرد؛ مواجهه‌ای که گاهی چهره‌ای شوق‌آفرین و رهایی‌بخش و گاهی سیمایی دردناک و هراس‌انگیز به خود گرفته است. گاهی از آن به تلبیس ابلیس و گاهی به تنها راه رهایی یاد شده، اما یک چیز روشن است و آن اینکه جامعۀ ایرانی هنوز نتوانسته نسبت خود را با مدرنیته تعیین کند و در هزارتوی تردید میان پناه‌بردن به گذشته یا فرار به آینده سرگردان است.

کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» تاریخچه‌ای از نقش تأثیرگذار فوق‌العاده ضدفرهنگ در زندگی فرهنگی و سیاسی آلمان غربی است. نویسنده این کتاب « سابینه فون دیرکه» با بررسی جنبش‌های ضدفرهنگی نوپا در آلمان غربی طی دهه 1950 آغاز به‌کار کرد. او سپس به سراغ گزارش ظریف جنبش دانشجویی دهه 1960 می‌رود ، و توصیف سازگاری آن با نظریه‌های مارکوزه، آدورنو و بنیامین، و سپس حمله خود به مفاهیم «بورژوازی» استقلال هنر و فرهنگ را بازگو می‌کند. وی در ادامه توسعه بعدی زیبایی‌شناسی بنیادی و تأثیرات تروریسم چپ بر فضای سیاسی آلمان را بررسی می‌کند. در فصل‌های بعدی به «داگ تاژسایتونگ»، جنبش بوم‌شناسی و ظهور حزب سبزها توجه شده است.

«سابینه فون دیرکه» در پایان با طرح این سؤالات که آیا تحولی که این کتاب دنبال می‌کند ـ از نقدهای متأثر از مارکسیست به فرهنگ و جامعه گرفته تا مواضع چپ‌گرایانه متنوع‌تر – نشان‌دهنده پیشرفت است یا خیانت به آرمان‌های رادیکال. کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» با جاه‌طلبی در مورد چپ آلمان، سهم مهمی در درک ما از تاریخ اروپا پس از جنگ دارد.