نویسنده: دی.اچ.لارنس،فاکنر،ناباکف،همینگوی، آلن پو و ….
مترجم: سعید سعید پور
نشر: مرکز
توضیحات: کتاب «آخرین خنده» نوشته‌ی «دی. اچ. لارنس» و ترجمه‌ی «سعید سعیدپور» مجموعه‌ای از چهارده داستان کوتاه از سیزده نویسنده است. داستان‌های این اثر را «دی. اچ. لارنس»، «ویلیام فاکنر»، «کاترین منسفیلد»، «ترومن کاپوتی»، «ری برادبری»، «لنگستن هیوز»، «ادگار آلن‌پو»، «رالف الیسن»، «ولادیمیر ناباکف»، «ساموئل بکت»، «ارنست همینگوی»، «ویرجینیا ولف» و «سال بــِلو» به رشته‌ی تحریر درآورده‌اند. دیوید هربرت لارنس معروف به دی اچ لارنس نویسنده، شاعر، نقاش، مقاله‌نویس بریتانیایی و یکی از چهره‌های معتبر ادبیات زبان انگلیسی است. این کتاب را «نشر مرکز» منتشر کرده است.

نویسنده: مارسل پروست
مترجم: مهدی سحابی
نشر: مرکز
توضیحات: «خوشی‌ها و روزها» نخستین کتاب مارسل پروست است.
این کتاب هرچند همانطور که در یادداشت ناشر بر ترجمه فارسی‌اش آمده «جزئی از سابقه و باستان شناسی» رمان «درجست‌وجوی زمان از دست رفته» است اما در عین حال می‌توان به عنوان اثری مستقل هم به آن نگاه کرد. مارسل پروست «خوشی‌ها و روزها» را در 25سالگی نوشت. تکه‌های این کتاب پیش از انتشارشان در کنار هم در نشریاتی که پروست در آنها می‌نوشت پراکنده بودند. برخی از قطعه‌های «خوشی‌ها و روزها» را شاید نتوان در معنای متعارف، داستان به‌شمار آورد. «خوشی‌ها و روزها» کتابی است قطعه قطعه، نه مجموعه داستان است، نه رمان، نه شعر است و نه مقاله و نه کشکولی از همه اینها که با ترتیبی خطی و تاریخی کنار هم چیده شده باشد.این کتاب مارسل پروست را می‌توان نمونه‌ای از تکه تکه نویسی در دورانی به‌شمار آورد که این شکل نوشتاری هنوز تجربه نشده بود. شیوه مارسل پروست در این کتاب شیوه‌ای است علیه انسجام ساختاری رمان کلاسیک. شیوه‌ای که تداوم آن را در رمان «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» می‌بینیم.

مهدی سحابی در پایان مقدمه خود نوشته است:«اینگونه کاوش در سرچشمه‌های «جست‌وجوی زمان از دست رفته» انگیزه آغازین مترجم در ترجمه کتاب حاضر بوده است. درک کامل اثر عظیمی چون «جست‌وجوی زمان از دست رفته»، هم مطالعه برخی تفسیرهای مهم کلاسیک آن و هم آشنایی با پیشینه‌هایی چون خوشی‌ها و روزها را ایجاب می‌کند.»

نویسنده: ریچارد براتیگان
مترجم: علیرضا طاهری عراقی
نشر: مرکز
توضیحات: داستان های براتیگان نویسنده اثر پرآوازه ی صید قزل آلا در آمریکا درست مثل زندگی اش شلوغ رنگارنگ و جذاب است و در عین حال فرّار و دست نیافتنی. خواننده برای این که به دنیای آثار او راه پیدا کند باید خود را از هر نوع انتظار خالی کند و شعر و داستان او را به عنوان یک تجربه ی غیر عادی و غیر منتظره بپذیرد. شاید آن چه نوشته های برایگان را دلنشین می کند بیان ساده ،گاهی حتی ساده لوحانه و نگاه معصومانه ی او به واقعیت های روزمره باشد . توصیف آثار براتیگان کار ساده ای نیست . هیچ سبک و مکتب ادبی و سنت تاریخی را نمی توان زادگاه یا مبنای شیوه ی خاص نویسندگی و شاعری او دانست. کتاب حاضر در سال 1971 با نام انتقام چمن منتشر شده است.

نویسنده: جی.دی.سالینجر
مترجم: میلاد زکریا
نشر: مرکز
توضیحات:کتاب شناسی آثار جی. دی. سالینجر بسیار کوتاه است اما او با همین مجموعه ی کم حجم آثار، یکی از پرتاثیرترین و پرخواننده ترین نویسندگان معاصر آمریکا بوده است. نخستین اثر مشهور او ناطور دشت، که روایت رنج ها و دغدغه های نسلی از دانشجویان و نوجوانان آمریکای پس از جنگ دوم است با ستایش بسیار روبه رو شده و آن نسل را به طرفداران و خوانندگان شیفته ی او تبدیل کرد. فرانی و زویی، که از مهم ترین آثار دیگر او شمرده می شود، و فیلم ایرانی پری، ساخته ی داریوش مهرجویی، گونه ای انطباق بومی آن است، مملو از اندیشه های ژرف درباره ی مسائلی همچون عرفان و تامل، تلاش دانش پژوهان در اندوختن گنجینه های آکادمیک به جای پول، شجاعت هیچ کس نبودن و خودپرستی اذعان شده

نویسنده: گوستاو فلوبر
مترجم: مهدی سحابی
نشر:چشمه
توضیحات: در دهه های اخیر رمان تربیت احساسات هم در میان خوانندگان عام وهم نزد اهل ادب و ناقدان هنری تا اندازه ای مادام بوری را در سایه برده و خود به عنوان شاهکار فلوبر و یکی از سرچشمه های بنیادین ادبیات مدرن اروپایی مطرح سده است.شاید دلیل این اقبال آن باشد که مادام بوواری تجسم نظم و انسجام رمان کلاسیک فرانسوی است.اما کتاب حاضر نمونه ی کامل اثری است که چندگونگی و انقطاع و آشوب رمان مدرن را به نمایش می گذارد ودر آن از ساختار هرمی رمان کلاسیک خبری نیست.بااین همه،تربیت احساسات با شرح رویدادهایی تاریخی درهم می آمیزد،کتابی که در وصف امید باختگی ها و دلسردی هایی فردی و نیز در توضیح یاس و انحطاطی اجتماعی در پی زوال توهم هایی که انگیزه ی تکان هایی انقلابی بود.

نویسنده: جوزف هلر
مترجم: احسان نوروزی
نشر: چشمه
توضیحات:داستان های جوزف هلر نیز مانند هاکس با واکنش به جنگ جهانی دوم آغاز شد، و تبصره 22 او یکی از قدرتمندترین رمان های اوایل دهه ی 1960 بود که توجه های بسیاری را جلب کرد. هلر نوشتن این رمان را در سال 1953 آغاز کرد، اما کتاب در سال 1961 منتشر شد و تصویری که از یک گروه از خلبانان آمریکایی در ایتالیای فاسد و تاریک زمان جنگ ارائه کرد که مأموریت های بمباران بی شماری را بدون دلیلی روشن انجام می دادند، روحیه ی انتقادی مردم را در زمان کندی برانگیخت. پوچ گرایی طعنه آمیز در داستان آمریکایی تازگی نداشت ـ در آثار ملویل، آثار متأخرتر تواین و ناتاناییل وست دیده می شود ـ اما صدای هلر واکنشی مستقیم به جهانی تحت سیطره ی نهادها و دستگاه های نظامی در نتیجه ی جنگ سرد در آمریکا بود. جنگ مدرن صورتی از سرمایه داری سازمانی است و طبق قاعده ی «تبصره 22» اداره می شود؛ انحراف اساسی هر نوع منطق برای حفظ یک نظام. طبق قاعده ی تبصره 22 نیروی هوایی آمریکا، اگر کسی می خواهد از رزم معاف شود، باید ابتدا عدم سلامت روانی اش احراز شود؛ اما چون کسی که می خواهد از رزم معاف شود، عاقل است، نمی تواند معاف شود. این دنیا جایی است که سلامت عقل برابر دیوانگی و دیوانگی معادل عقلانیت است، انسان ها مکانیکی هستند و ماشین ها انسان، و این ترکیب بی معنی مایه ی طنز سیاه و ساختار این کتاب را فراهم می کند. در دنیایی که انسان در بند سازمان ماشین جنگ است و یک نظام فناورانه ی فاسد بدون ایدئولوژی خاص در برابر نظام دیگری از همین دست می جنگد، تنها واکنش می تواند درد، آنارشی طعنه آمیز و طنزی پوچ گرا باشد. دلیلی منطقی وجود ندارد؛ جنگ تنها برای فناوری و نظام ها است، نه برای اخلاق یا فرهنگ. دشمنان نیروهایی مرگ آفرین هستند که شاید بتوان از دست شان گریخت، شاید هم نه؛ مرگ بدون هدف همه جا سایه انداخته است؛ نیروهای ارتش هیولاهایی هستند که برای اجرای چشم و گوش بسته ی فرمان ها برنامه ریزی شده اند. هوش آدمی به کلی فراموش شده یا کنار گذاشته شده است، زیرا «انسان بی روح، زباله است». بقا، هنری است که قهرمان کتاب، سروان یوساریان، در پی آن است. او با خود فکر می کند: «الآن پنجاه یا شصت کشور در این جنگ هستند، مطمئناً همه ی این کشورها ارزش ندارند آدم جانش را فدا کند.»

مانند بسیاری از رمان های دهه ی 1960، کتاب تبصره 22 کتابی درباره ی تغییر سرشت سازمان یافته ی انسان ها توسط جامعه، دستگاه نظامی، سرمایه داری و مرگ است و لحن قصه گویی آن نیز باید از سرشت اولیه ی خود جدا و دور شود، زیرا کمدی سیاه این کتاب جهانی خلق می کند کهدر آن چیزها و انسان ها از شخصیت خود تهی شده اند، عناصر سورئال بر عناصر واقعی غلبه می کنند و آدمی چیزی بیش از کارکرد نقش پوچ خود نیست. اما کمدی نیز در این میان اسباب رهایی را فراهم می کند، زیرا برخورد با پوچی همراه با نوعی قبول درد است که در طنزهای یهودیان نیز دیده می شود و هلر تأثیر بسیاری از آن پذیرفته است. این رمان فهرست بی نظیری از شخصیت های کمدی دارد: میلو میندِربندِر، کلاهبردار و کارآفرینی که نیازهای هر دو طرف جنگ را تأمین می کند و به آن ها سلاح می فروشد؛ میجر میجر[1]، که فقط زمانی که در دفتر کارش حضور ندارد، به افراد وقت ملاقات می دهد، و به درجه ی سرگردی[2] ارتقا می یابد؛ سروان شایسکف، که آرزوی سازماندهی یک رژه ی بی نقص را دارد و برای این کار، پروتزهایی را به بدن افرادش وصل می کند؛ و مسئول دفتر پست، سرباز سابق، وینترگرین که گرداننده ی واقعی جنگ است. در این دنیا، دیوانگی مسری است و درد و تراژدی همه گیر شده است. وقتی یوساریان به رم، شهر ابدی، می آید، تنها دردهای بی پایان و آشفتگی آن را ابدی می بیند، زیرا جهان نیز مانند تبصره 22، با رنج هایی بی دلیل آفریده شده است. به این ترتیب، بقا نیازمند همین میزان پوچی و دستکاری شخصی و مجدد زبان دستکاری شده است. یوساریان تصمیم می گیرد یا برای همیشه زنده بماند، یا جانش را در این راه بدهد. افرادی هستند که قصد کشتن او را دارند، او از این وضع گله مند است و قدرت اثبات آن را نیز دارد، زیرا «هر بار که با هواپیما پرواز می کرد تا بر روی افرادی که نمی شناسد، بمب بریزد، این غریبه ها به طرف او شلیک می کردند». بدگمانی های مستدل در نهایت او را وادار می کنند برای بقا تصمیم به ترک ارتش بگیرد، اما این کار نیز یک احتمال پوچ است.

نویسنده: آن تایلر
مترجم: گلی امامی
نشر: چشمه
توضیحات: رمان «نقب زدن به آمریکا» به زندگی سام و زیبا، یک زن و شوهر ایرانی می پردازد که در امریکا زندگی می کنند و قرار است کودکی را به فرزندی قبول کنند. داستان، بیشتر حول محور مادر سام می گذرد که پس از ازدواج به امریکا آمده و در دنیایی متفاوت از فرهنگ خود زندگی کرده است. آن تایلر داستانش را حول محور زندگی زیبا و سام یزدانی و مادر سام –مریم- می سازد، در عین حال او به سبک زندگی مهاجران دیگری از آسیای شرق هم می پردازد و رمانی را می سازد که نیویورک تایمز آن را دری تازه به زندگی جامعه مهاجر در آمریکا نامیده است، این رمان سال 2006 به مدت سه هفته در فهرست پرفروش ترین های آمازون بود.

صرف نظر از اینکه نقب زدن به آمریکا در میان کتاب های آن تایلر کتابی ویژه محسوب می شود، خود آن تایلر نیز نویسنده ای خاص برای ما ایرانیان (در میان نویسندگان امریکایی) محسوب می شود. آن تایلر همسر تقی مدرسی نویسنده ایرانی است که که با انتشار رمان «یکلیا و تنهایی او» در میانه دهه 30 نامش در ایران سرزبان ها افتاد. «یکلیا و تنهایی» او نه تنها با تایید منتقدان همراه شد بلکه به عنوان بهترین اثر سال جایزه ای نیز بدان داده شد. تقی مدرسی چندی بعد برای تحصیل پزشکی به آمریکا رفت. با آن تایلر ازدواج کرد و در آمریکا ماندگار شد. تقی مدرسی که آثار دیگری نیز به فارسی و انگلیسی نوشته است، چند سال پیش در گذشت.

آن تایلر در سال 1941 در مینیاپولیس به دنیا آمد و در رالی، کارولینای شمالی، بزرگ شده است. در 19 سالگی از دانشگاه دوک(یکی از معتبرترین دانشگاه های امریکا) کارشناسی اش را دریافت کرد و به دانشگاه کلمبیا رفت تا کارشناسی ارشدنش را در رشته مطالعات روسی ادامه دهد.

این کتاب هفدهمین رمان آن تایلر است؛ یازدهمین رمان او، «درس های تنفس» در سال 1988 برنده جایزه پولیتزر شد. آن تایلر عضو آکادمی هنر و ادبیات امریکا و ساکن بالتیمور است.

در بخشی از رمان «نقب زدن به امریکا» می خوانیم: «ساعت هشت شب فرودگاه بالتیمور تقریباً خالی بود. در راهرو عریض خاکستری رنگ پرنده پر نمی زد، غرفه های مطبوعات تاریک، و کافه ها بسته بودند. اکثر دروازه های ورودی هم مسافران آخرین پروازها را تحویل داده بودند. صفحات اطلاعات پرواز خاموش بود و ردیف صندلی های پلاستیکی سالن انتظار خالی و وهم انگیز بود.

با این حال می توانستی زمزمه خفیفی را از دور بشنوی؛ زمزمه ای حاکی از انتظار در انتظار دروازه ورودی «دی». می توانستی کودک هیجان زده ای را در میان راهرو ببینی که از شدت چرخ زدن نزدیک به سرگیجه بود، و بعد بزرگسالی که آمد جلو، و او را بغل گرفت و برد به سالن وروردی دروازه، در حالی که کودک نخودی می خندید و به خود می پیچید. بعد زنی را با لباس زرد و بغلی گل سرخ ساقه بلند می بینی، که به تأخیر رسیده، و دوان دوان به طرف منتظران می دود.»

نویسنده: خابیر ماریاس
مترجم: مهسا ملک مرزبان
نشر: چشمه
توضیحات: «قلبی به این سپیدی» شاهکار «خابیر ماریاس» (۱۹۵۱) است. نویسنده ی اسپانیایی تحسین شده ی معاصر که به خاطرِ این رمان جایزه ی معتبرِ «دابلین ایمپک» را از آنِ خود کرد و شگفتی انبوهی از خوانند گان را همراه داشت. رمان با یک صحنه ی بی نهایت تکان دهنده و بدیع آغاز می شود به نحوی که خواننده ی خود را شوکه می کند. قصه ی متن درباره ی مردی ا ست مترجم که در سازمان های رده بالای بین المللی کار ترجمه ی همزمان می کند و همان جا با زنی همکار آشنا می شود و ازدواج می کند و این تازه آغاز ماجراست. قهرمانِ ماریاس در این فرایند دچارِ بازخوانی گذشته ی مه آلودش می شود… گذشته ای پُررازورمز که جایِ پای ماجراهایی در آن ها باقی مانده و او را عذاب می دهد؛ تا ناگهان با شنیدن اتفاقیِ صدای زنی در اتاق کناری هتلِ ماه عسلش به گذشته ی خود بازمی گردد. صدای زنی که از مردی می خواهد اگر دوستش دارد زنش را به خاطرِ او بکشد…

خابیر ماریاس در همه ی بخش های رمانش به تغییرِ جهانِ انسانی توجه می کند که از چیزی در دوردست ها می ترسد. رمان ریتمِ سریع و پُرکششی دارد و در آن می توان تلفیقی از خشونت، عشق و ماجراجویی را دید.

«قلبی به این سپیدی» روایتی است که غیرمنتظرانه مخاطبش را تسخیر می کند…

نویسنده:جویس کارل لوتس
مترجم: ناهید طباطبایی
نشر: چشمه
توضیحات:
«مامی!»
این صدای ماریسا بود، اما خفه، از دور.
ماریسا آن طرف شیشه‏‌ی کلفتی گیر افتاده بود، لئا فریادهای نومید او را به‏‌زحمت می‏‌شنید. ماریسا با مشت‏‌هایش به شیشه می‏‌کوبید و صورت خیسش را به آن می‏‌مالید. اما شیشه کلفت‌‏تر از آن بود که بشکند. «مامی! کمکم کن، مامی…» و لئا نمی‏‌توانست تکان بخورد تا به کمک بچه‌‏اش برود، لئا فلج شده بود. چیزی پاهایش را گیر انداخته بود، ریگ روان، طناب‏‌هایی در هم. اگر می‏‌توانست خود را آزاد… آوریل یک‏دفعه از خواب بیدارش کرد. کسانی آمده بودند او را ببینند، گفتند دوستان ماریسا هستند.

نویسنده: لیوتالستوی
مترجم: سروش حبیبی
نشر: چشمه
توضیحات: دو جور زندگی برای من ممکن است. یکی آن که با لیزا شروع کردم، زندگی، خدمت و اداره ی ملک و فرزندداری همراه با احترام مردم. اگر این زندگی را می پسندم جایی برای ستپانیدا نیست. بایست همانطور که گفتم او را این اینجا دور کنم یا از میانش بردارم، باید که او نباشد… زندگی دیگر همین است. این که ستپانیدا را از شوهرش بگیرم. به شوهرش پول بدهم و شرم و رسوایی را از یاد ببرم و با او زندگی کنم.

نویسنده: آله خاند و سامبرا
مترجم: ونداد جلیلی
نشر: چشمه
توضیحات: خانواده‌هایی هست که سر ساعت نُهِ شب مردشان خودش را به مشروب می‌سپرد و زن‌شان به اتو زدن لباس‌ها، بی‌خبر از سرنوشت بچه‌ها که در ایوان بازی می‌کنند و ادای زخمی شدن درمی‌آورند، یا در تاریکی اتاق‌شان سر می‌کنند، یا در دست‌شویی با صابون حباب می‌سازند. خانواده‌هایی هم هست که حین گفت‌وگوهای جدی در اتاق‌نشیمن گذشتن شب را نظاره می‌کنند. همین‌طور خانواده‌هایی که در این ساعت شب به یاد مُردگان‌شان‌اند و هاله‌ای از درد چهره‌شان را در برگرفته است. نه کسی بازی می‌کند و نه کسی حرفی می‌زند: بزرگ‌ترها نامه‌هایی را بازنویسی می‌کنند که هیچ‌کس نخواهد خواندشان و بچه‌ها سؤال‌هایی می‌کنند که هیچ‌کس پاسخ‌شان نخواهد داد.