نویسنده: سی بل هاگ
مترجم: آرتمیس مسعودی
نشر: آموت
توضیحات: «پشت سرت را نگاه کن» نام کتابی به نویسندگی «سی‌‌بل هاگ» و ترجمه‌ی «آرتمیس مسعودی» است. این کتاب رمانی در ژانر وحشت با سه بخش بانام‌های «ربوده‌شده»، «رازهای شرم‌آور» و «پشت سرت را نگاه کن» و سی‌وهشت فصل است. این کتاب تاکنون توانسته عنوان‌های متعددی ازجمله پرفروش‌ترین رمان با موضوع زنان، دومین رمان پرفروش آمازون، پرفروش‌ترین رمان روانشناسی و پرفروش‌ترین رمان ژانر وحشت را از آن خود کند. در پشت جلد کتاب می‌خوانید: «وقتی کلو بنسون از خواب بیدار می‌شود، متوجه می‌شود که ربوده‌شده و در یک دخمه زیرزمینی زندانی است اما اصلا به یاد نمی‌آورد چطور به آنجا آمده است. او ازآنجا می‌گریزد اما کسی داستانش را باور نمی‌کند. به همسرش مظنون و ناچار می‌شود برای کشف واقعیت و برای زنده ماندن، ردپای خود را دنبال کند؛ اما چه کسی کلو را تعقیب می‌کند؟ “سی بل هاگ” خالق آثار متعدد و پرفروشی است که به زبان‌های بین‌المللی ترجمه و به‌ویژه در انگلیس، استرالیا و آلمان با استقبال چشمگیری روبه‌رو شده‌اند. وی نویسندگی در ژانرهای مختلف را تجربه کرده است و آثارش بارها برنده جوایز مختلف یا به‌عنوان نامزد بهترین اثر برگزیده شده‌اند.» از آرتمیس مسعودی، پیش‌تر ترجمه‌‌ی رمان‌های «اولین تماس تلفنی از بهشت» نوشته‌‌ی «میچ آلبوم»، «جنوب دریاچه سوپریور» نوشته‌‌ی «الن ایرگود» و کتاب‌های «آیا شما هم به استرس اعتیاد دارید» (نوشته‌‌ی دبی مندل)، «پروژه شادی» (گریچن رابین) و «شادی را به فرزند خود هدیه کنید» (نوشته‌ بتی راد) منتشر شده است. کتاب حاضر را انتشارات «آموت» منتشر کرده است.

نویسنده: سردار ازکان
مترجم: بهروز دیجوریان
نشر: آموت
توضیحات: وقتی رمان «رز گمشده» را با اندکی تأمل معناشناختی و بدون شتابزدگی بخوانیم، در ارتعاش ذهن جست وجوگرمان به کشف یک «دانه» بزرگ و در عین حال ساده نزدیک می شویم. رازی را که این کتاب در صدد بیان آن است می توان این گونه خلاصه کرد؛ انسان اگر با تمام وجود و از عمق هستی انسانی اش اراده کند، می تواند صدا و کلام هرآنچه را در طبیعت خلق شده بشنود و بفهمد؛ به عبارتی دیگر می تواند پس از شناخت عمیق سرشت و ماهیت وجودی «خودِ» خویشتنش، پس از رسیدن به مفهوم و معنای حقیقی درون خود، با کل جهان و طبیعت یگانه شود.

شاید بعد از به پایان رساندن رمان «رز گمشده» بسیاری از خوانندگان حرفه ای ادبیات داستانی، یکباره به یاد این دو بیت ارجمند و تعبیر و تأویل پذیر مولانا جلال الدین بلخی بیفتند و در حالتی از یک مکاشفه ناگهانی، زیرلبی بخوانند و تکرار کنند:

«جمله ذرات زمین و آسمان
با تو می گویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم
با شما نامحرمان ما خاموشیم»
«سردار اُزکان» داستان نویس نوگرای ترک در اولین رمانی که به عنوان «رز گمشده» نوشته به لطف قریحه نیرومند و خلاقیت کم مانندش، مضمون و درون مایه دیرین بشری را در قالب داستانی ژرف با موضوعی بکر و گیرا، برای جهان و همه انسان ها به شیوه ای مدرن و بدون کمترین حاشیه پردازی، بازآفرینی کرده است.

موضوع «رز گمشده» جست وجو و تلاش رمزآمیز و دشوار دختری است زیبا و جوان به نام «دیانا» که بنا به وصیت مادر متوفی اش باید خواهر همزادش «مری» را پیدا کند؛ خواهری که 24 سال پیش –وقتی دیانا یک ساله بوده- توسط پدرش که آنها را ترک کرده، برده شده و به تعبیری برای همیشه گم می شود.

در جایی از نخستین صفحه های رمان می خوانیم:

«بعد از بازکردن و خواندن نامه، پاهایش سست شده و به زمین افتاده بود. نامه را به دفعات خوانده و پس از مرور احساس کرده بود که چیزی تمام نیرویش را از او گرفته بود.
برای دیانا پس از آن روز، دیگر چیز زیادی تغییر نکرده بود. قبل از این که نامه مادرش را به آتش بیندازد برای آخرین بار آن را خواند:
«اول آوریل.

دیانای عزیزم. امیدوارم خوب باشی فرزندم… باید که خوب باشی! باید باور کنی که اصلاً مرا از دست نداده ای. می دانم، آسان نیست اما فرزندم امتحان کن. مرا از کارهای روزانه ات بی خبر نگذار! باشد؟ چطور؟ برایم در دفتر یادداشت روزانه ات چیزهایی بنویس. با عکس هام صحبت کن. برایم داستان هایی بنویس.

به محض این که تاریخ جشن فارغ التحصیلی ات معلوم شد، برایم بنویس. پیاده روهای عصرانه ات را هم رها نکن. آیا درس هات را می خوانی؟ آیا به دنبال پیدا کردن شغلی هستی؟ همه به یک طرف؛ آیا همچون گذشته باز داستان های قشنگ می نویسی؟ اگر نوشتی حتماً باخبرم کن. کسی چه می داند، شاید خیلی زود به من مژده دادی که بالاخره تصمیم گرفته ای نویسنده بشوی. دلیلی که مانع دنبال کردن بزگ ترین خیالت می شود چیست؟ مثل همیشه انتخاب با توست. در هر صورت تنها آرزوی من خوشبختی توست.
گفتم «خوشبختی ات.» عزیزم آنچه در این نامه می گویم ممکن است برای مدتی تو را ناراحت کند. باور کن اصلاً این را نمی خواهم. اما متأسفانه چاره دیگری ندارم. مرا ببخش.
در واقع خیلی دوست داشتم حرف هایی را که کمی بعد خواهم گفت رودررو برایت می گفتم. اما همان طور که از خط کج و معوج ام و حروفی که پشتشان رفته رفته خمیده می شود پیداست، دیگر آنچه را می نویسم نه می توانم در مقابلت بگویم و نه نیروی آن را دارم که در این نامه جزء به جزء توضیح دهم. تنها آرزویم از خداوند قدرت و جسارت به پایان رساندن این نامه است.
نمی دانم از کجا شروع کنم… اگر هم بدانم نمی توانم شروع کنم، زیرا که شروع کردن یعنی بردن تو به 24 سال پیش، وقتی که یک ساله بودی. به روزهایی که پدرت را از دست دادی؛ روشن تر بگویم، به روزهایی که فکر می کردی او را از دست داده ای.

دیانا، فرزند عزیزم… آنچه می خواهم بدانی این است که پدرت نمرده، ما را ترک کرده و خواهر دوقلویت مری را هم با خود برده است. چون نمی خواستم دردهایی را که من کشیدم، تو هم حس کنی و احساس کنی و احساس کسی که پدرش او را ترک کرده نداشته باشی، این همه سال حقیقت را از تو پنهان کردم.
هنگامی که در نیویورک زندگی می کردیم، آن سنگ قبری را هم که هر ماه به دیدارش می رفتم و تو فکر می کردی متعلق به پدرت است به همین خاطر ساخته بودم. به هر صورت پدرت برای هردوی ما مرده بود.

وقتی به سانفرانسیسکو آمدیم گذشته ها را به نحوی پشت سرگذاشتیم. در این جا به هیچ کس از نمردن بودن پدرت و وجود مری چیزی نگفتم. می دانستم پدرت، کسی که مری را از ما جدا کرد، دیگر اجازه دیدن او را به ما نمی دهد. باید داستانی تقریباً شبیه این را پدرت هم برای مری گفته باشد.

به تو حق می دهم. به این فکر می کنی که چرا حالا همه این ها را برایت می گویم. پس بگذار بگویم.

بعد از آن روز هر هفته از مری نامه ای دریافت می کردم؛ درست چهار نامه… که در پشت پاکت آدرس فرستنده وجود نداشت. نوشته بود که به زودی پیش ما می آید و بسیار خوشحال است. اما هفته پیش از او چنین نامه ای دریافت کردم:

مادر دیگر نمی توانم بودن ات را تحمل کنم، اگر نتوانم در کنارت باشم دیگر زندگی برایم معنایی ندارد. هر لحظه ممکن است خودم را از بین ببرم. –مری.
آنچه از نامه هاش فهمیدم این بود که خواهرت سرشار از زندگی است و هنوز نمی توانم بفهمم که چرا چنین چیزی را نوشته بود. با این که آدرس ما را می دانست چرا تاکنون پیشمان نیامده بود. انگار یادداشت مری کافی نبود. دیروز هم پدرت زنگ زد. بعد از 24 سال این اولین بار بود که با من تماس گرفت. به محض شنیدن صدایش فهمیدم که به خاطر مری تماس گرفته است. پرسید: «از مری خبری داری؟»

او گفت مری یادداشتی گذاشته و غیب شده است. همه جا دنبالش گشته، با دوستانش تماس گرفته اما نتوانسته خبری از او بگیرد. از این که چنین مسوولیتی را به دوش تو می گذارم و بر مشکلاتت می افزایم واقعاً متأسفم. اما تصور این که بعد از خود دختری را به جا می گذارم که تمام عمرش در آرزوی کنار من بودن سپری شده و حالا جان خود را به خطر انداخته مرا بیشتر ناراحت می کند. چون می دانم که مرا خیلی دوست داری، شک ندارم که آخرین آرزوی مرا برآورده خواهی کرد. با این همه پیدا کردن مری آن قدرها هم ساده نیست. از این که حالا کجاست کوچکترین اطلاعی ندارم. تنها امید من دنیای خیالی و دور از دسترسی است که مری در نامه هایش برای خود ساخته است: عمیق، سحر آمیز و در عین حال واقعی که من فکر می کنم مری این را با نزدیک ترین کسان خود هم در میان نگذاشته است.

به خاطر همین من ایمان دارم که شانس ما در پیدا کردن او از همه بیشتر است. از تو می خواهم که به دنیای مری قدم بگذاری و رد پایش را دنبال کنی. چه کسی بهتر از دوقلوی او می تواند این کار را انجام دهد؟ اطلاعاتی که ما در دست داریم، محدود به نام های «زینب» و «سقراط» و یک «قصر» است. احتمالاً این اسم ها به تنهایی برای پیدا کردن او کافی نیست. اما در حال حاضر چاره ای جز این نداریم. نامه های مری در صندوق قدیمی و کلید آن در جعبه جواهرات است.

دیانای من! تنها آرزویم این است که تو و مری به زودی زود در کنار هم باشید. وقتی این اتفاق افتاد برایم بنویس. دیانا عزیزم، این لحظه، لحظه خداحافظی نیست. هیچ لحظه ای نیست. فراموش مکن که هر لحظه با توام. خیلی دوستت دارم. مادرت.»

جست وجوی تب آلود و دردناک دیانا برای یافتن مری شروع می شود و بالاخره در سفری شگفت، سر از استانبول درمی آورد. «زینب» و قصر را پیدا می کند. با هدایت «زینب» که پیرزنی است شصت و چند ساله به باغ گل رز می رود. تحت آموزش های زینب می کوشد تا صدا و کلام رز سرخ را بشنود و بفهمد. زینب به گونه ای مبهم از «مری» که او هم به استانبول رفته و صدا و کلام رز سرخ را شنیده و فهمیده حرف میزند.

رمان «رز گمشده» به شیوه ای شگفت انگیز به پایان می رسد و خواننده جست وجوگر را به عرصه های شهود و مکاشفه می کشاند.

نویسنده: دیوید بالداچی
مترجم: شقایق قندهاری
نشر: آموت
توضیحات: نزدیک کریسمس است اما بیماری مهلک جک نمی گذارد او و خانواده اش حال و روز خوبی داشته باشند.

درحالی که جک تصور می کند تنها چند روز ازعمرش باقی مانده است خود را آماده می کند تا با همسرش لیزی و سه فرزندشان وداع کند، فاجعه دیگری کل خانواده را غافلگیر می کند. در شب عید کریسمس لیزی همسر جک در تصادف اتومبیل کشته می شود و وضعیت خانواده بسیار پیچیده می شود… تا اینکه درست در برهه زمانی که جک خیال می کند همه چیز را از دست داده، معجزه ای رخ می دهد و بار دیگر همه افراد خانواده را به شدت بهت زده می کند و …

از دیوید بالداچی، نویسنده معروف آمریکایی، تاکنون بیش از 25 رمان منتشر شده است. آثار او به بیش از 45 زبان ترجمه و در بیش از 80 کشور در سراسر جهان توزیع و همواره با استقبال خوب مخاطبان نیز روبه رو شده است. اگرچه بسیاری بالداچی را به عنوان نویسنده رمان های مهیج پلیسی و جنایی می شناسند، اما او با نوشتن «تابستان آن سال» ثابت کرد که در خلق داستان در دیگر گونه های ادبی نیز موفق است. تعداد زیادی از سریال های تلویزیونی یا فیلم های سینمایی با اقتباس از رمان های او تولید شده است. دیوید بالداچی در رشته های علوم سیاسی و حقوق تحصیل کرده است و از سال ها پیش درگیر فعالیت های خیرخواهانه در جهت ترویج دانش آموزی، مبارزه با جهل و فقر در بین مردم است.

رمان «تابستان آن سال» بیش از ده هفته در فهرست کتاب های فروش نیویورک تایمز قرار داشت.

نویسنده: ای.اس.ای. هریسون
مترجم: مریم مفتاحی
نشر: آموت
توضیحات: رمان «همسر خاموش» نوشته‌ی«ای. اس. ای. هریسون» است که به کوشش «مریم مفتاحی» به فارسی برگردانده شده است. این اثر پس از انتشار در لیست پرفروش‌ترین‌ها قرار گرفت. در توضیح پشت جلد اثر آمده است: «تاد و جودی، زن و شوهری هستند که سال‌های زیادی عاشقانه در کنار هم زندگی کرده‌اند، اما به مرور زمان، روند زندگی و یکنواختی آن به‌گونه‌ای رقم می‌خورد که تغییر بزرگی در روابطشان ایجاد می‌شود. مرد در عین حال که به همسرش عشق می‌ورزد، روابط عاشقانه‌ای با یک دختر جوان پیدا می‌کند و دوگانگی و تناقضاتی در خود می‌بیند…» این رمان در دو بخش تدوین شده. بخش اول با عنوان «جودی و تاد» شامل بیست و هشت فصل است وعنوان بخش دوم «جودی» است. در آغاز داستان می‌خوانیم: «اوایل ماه سپتامبر است. جودی برت در آشپزخانه شام می‌پزد. پنجره‌ی شرقی اتاق خواب به لطف فضای باز مجتمع آپارتمانی، چشم‌انداز خوبی دارد و جودی می‌تواند بی‌ آنکه دیده شود دورنمای دریاچه و آسمان را ببیند که با نور شبانگاهی یک‌دست آبی شده‌اند. خط افق، باریک و نازک و با ته‌رنگی تیره، بسیار نزدیک است؛ گویی می‌توان لمسش کرد. جودی از دیدن قوس نمایان افق که او را دربرگرفته لذت می‌برد. این حس در مهاربودن، بیش از هر چیز دیگری او را عاشق زندگی در آشیانه‌اش در طبقه بیست‌وهفتم می‌کند. در چهل و پنج سالگی هنوز هم خودش را جوان می‌بیند. بیشتر از آنکه چشم به آینده داشته باشد، در حال زندگی می‌کند و بر روزهایش تمرکز دارد. بی ‌آنکه خود متوجه باشد یا اصلا در موردش فکر کرده باشد، گمان می‌کند زندگی به طرز مطلوبی پیش خواهد رفت؛ هرچند آینده نامعلوم و مبهم است. درواقع، روحش هم خبر ندارد که حالا زندگی‌اش به نقطه عطف خود رسیده و روحیه‌ی بانشاط و انعطاف‌پذیرش به مرحله‌ی نهایی تباهی نزدیک شده است؛ زندگی زناشویی بیست ساله‌اش با تاد گیلبرت به تدریج رو به فرسایش است.»

نویسنده: یوکو اوگاوا
مترجم: کیهان بهمنی
نشر: آموت
توضیحات:
کتاب «خدمتکار و پروفسور» نوشته‌ی «یوکو اوگاوا» و ترجمه‌ی «کیهان بهمنی» است. کتابی که پیش رو دارید، داستان یک استاد ریاضی است که در حادثه‌ای بخشی از حافظه‌اش آسیب می‌بیند. در این بین حوادث بسیاری برای او رخ می‌دهد که باید آن را بخوانید. این اثر یکی از آثار پرفروش ادبیات ژاپن است؛ به‌طوری که یک ماه پس از انتشار، یک‌میلیون نسخه از آن فروش رفت؛ حتی در سال 2006، از این رمان فیلمی به نام «معادله‌ی محبوب پروفسور» توسط تاکاشی کویزر ساخته شد. نویسنده‌ی این رمان خانم یوکو اوگاوا خود یک ریاضی‌دان و نویسنده است و تاکنون سی رمان منتشر کرده است. او در سوابق ادبی خود موفق به کسب جوایز بسیاری چون جایزه‌ی یومیوری در سال 2004 برای رمان پروفسور و خدمتکار و جایزه‌ی شیرلی جکسن شده است. داستان از زبان خدمتکاری نقل می‌شود که برای پروفسور کار می‌کند. در میان مکالماتی که در داستان می‌خوانید، نقض اعداد را به‌زیبایی مشاهده خواهید کرد. در بخشی از متن داستان می‌خوانید: «ما پروفسور صدایش می‌کردیم. او هم پسرم را جذر صدا می‌کرد. چون می‌گفت بالای سر تخت و صاف پسرم او را یاد علامت رادیکال می‌اندازد. پروفسور درحالی‌که موهای پسرم را پریشان می‌کرد، گفت : مغز خوبی تو کله‌ی این پسر هست. جذر هم برای در امان ماندن از اذیت‌های دوستانش کلاه می‌گذاشت، با اوقات‌تلخی شانه بالا انداخت. با همین علامت کوچک توانستیم بی‌نهایت عدد بشناسیم. حتی عددهایی که قابل‌مشاهده نیستند و با انگشت روی سطح خاک‌گرفته‌ی میزش یک رادیکال کشید. در میان هزاران هزار چیزی که من و پسرم از پروفسور یاد گرفته بودیم، معنی جذر اعداد یکی از مهم‌ترین آن‌ها بود…» این کتاب را نشر «آموت» منتشر کرده است.

نویسنده: اس.جی.واتسون
مترجم: شقایق قندهاری
نشر: آموت
توضیحات: کتاب «پیش از آن که بخوابم» نوشته‌ی «اس. جی. واتسون» و ترجمه‌ی «شقایق قندهاری» است. کتابی که پیش رو دارید جز یکی از آثار پرفروش سال 2011، از طرف نیویورک‌تایمز و ساندی تایمز، معرفی ‌شده است. این اثر حاصل تجربه‌ی سال‌ها حضور نویسنده در کنار بیماران آلزایمری است و تاکنون به بیش از 30 زبان ترجمه ‌شده است. داستان درباره‌ی فردی است که دچار بیماری نادری است که هربار بعد از اینکه از خواب بیدار می‌شود تمام حوادث گذشته‌اش از حافظه‌اش پاک می‌شود و تنها با نوشتن اتفاقات زندگی‌ در دفترچه یادداشت روزانه‌اش سعی در یادآوری گذشته‌‌ خود دارد. در بخشی از متن این کتاب می‌خوانید: «اتاق‌خواب غیرعادی است و ناآشنا. نمی‌دانم کجا هستم، و چه طور از اینجا سر درآورده‌ام. مانده‌ام چه طور باید خودم را به خانه برسانم. شب را همین‌جا گذرانده‌ام. با صدای زنی از خواب بیدار شدم و اولش خیال کردم کنارم روی تخت خوابیده است، ولی بعد متوجه شدم دارد اخبار می‌گوید و من صدای ساعت رادیویی را می‌شنوم، وقتی چشم‌هایم را باز کردم، دیدم اینجا هستم؛ در اتاقی که نمی‌شناسم. چشم‌هایم که به تاریکی عادت می‌کند، نگاهی به اطراف می‌اندازم. پیراهن راحتی‌ای پشت در کمد لباس آویزان است؛ که مناسب زن‌هاست، ولی زنی که سنش از من خیلی بیشتر باشد…» این کتاب را انتشارت «آموت» منتشر کرده است.

نویسنده:آلیس هافمن
مترجم:کرامت الله صادقی پور
نشر: امیرکبیر
توضیحات: کتاب خواهران استوری اثر ماندگاری است که در سال 2009 توسط گروه انتشارات کراوان در آمریکا به چاپ رسیده است. فصل‌های آغازین کتاب «تعقیب، گل رز وقو» در ابتدا توسط مجله پاست رد منتشر شده است. انتشارات هارپر لندن در سال 2010 این اثر را به چاپ رسانده است که همچنان اثری ماندگار مانده است. اثر کاملا تخلی است؛ اسامی، شخصیت‌ها رخدادها و همه زاییده تخیل نویسنده است. هرگونه تشابهی بین افراد حقیقی اعم از زنده یا مرده، وقایع و محل ها کاملا اتفاقی است. آلیس هافمن متولد سال 1952 در شهر نیویورک و بزرگ شده لانگ آیلند است. دانشنامه کارشناسی در رشته علوم انسانی را از دانشگاه آدلفی و کارشناسی ارشد را در رشته نویسندگی خلاق از دانشگاه استانفورد دریافت نموده است. ضمن تحصیل در دانشگاه استانفورد در سال‌های 1973-1974 در سن 25 سالگی اولین رمان خود را نوشت که زمان کوتاهی پس از نگارش توسط فارار استراوس و گراوس به چاپ رسید. پس از چاپ آن اثر فوق‌العاده آغازین، هافمن یکی از رمان‌نویسان بسیار مشهور شد. آلیس تاکنون 25 کتاب در حوزه ادبیات داستانی نوشته است. کتاب‌های این نویسنده شامل: فرشته سوم، اعترافات، پنجره، شخصی، ملکه یخ، آینده احتمالی و…

نویسنده: ایوان گنچاروف
مترجم: مصطفی جمشیدی
نشر: امیرکبیر
توضیحات:«ابلوموف»، شخصیت اصلی رمان، نجیب‌زاده جوانی است که نمی‌تواند تصمیمات مهمی در زندگی‌اش بگیرد و هیچ فعالیت قابل‌توجهی در زندگی‌اش انجام نداده است. در سراسر داستان به ندرت پیش می‌آید که او از اتاقش بیرون بیاید و همیشه بر روی تخت خوابش دراز کشیده است.
این رمان را می‌توان هجونامه‌ای از زندگی نجیب‌زادگان روسی دانست که نقدی است بر فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی آن‌ها در میانه قرن نوزدهم میلادی. این داستان واژگان و مفاهیم جدیدی را به زبان و ادبیات روسی وارد کرد؛ مفاهیمی که در سخنرانی‌های شخصیت‌هایی مهمی چون لنین هم شنیده شد.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده: «واقعیت این است که واژه «ابلوموسیم» که به کرات در رمان استفاده شده، ‌تلنگری به واقعیت خواب‌زدگی منتشر در هنجار روشنفکران و در روسیه آن دوران دارد. «ابلوموف» اگرچه وارث نجیب‌زادگی است اما ترجیح می‌دهد کسالت و تن‌پروری، روح و جسم او را به تسخیر درآورد…»