کتاب اداره پست، رمانی نوشته چارلز بوکفسکی است که اولین بار در سال 1971 وارد بازار نشر شد. «همه‌چیز، با یک اشتباه شروع شد.» هنری چیناسکی که اکنون به میانسالی رسیده، دوازده سال از عمر خود را صرف خدمت در اداره پست ایالات متحده کرده است. در جهانی که سه لذت واقعی، و تلخ و شیرین او، زنان، الکل و شرط بندی است، هنری هر روز صبح با منگی و سرگیجه خود را از رختخواب بیرون می کشد و با پشت‌سر گذاشتن سختی و مشکلات ریز و درشت، کار خود را انجام می‌دهد و تلاش می‌کند از مواجهه هرروزه با بالادستی‌های بی‌رحم و همکاران دیوانه‌اش جان سالم به‌در ببرد. این رمان کلاسیک که شهرت را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد، بدون تردید جزء بهترین آثار نویسنده و شاعر بی‌همتای آمریکایی، چارلز بوکفسکی است.

کشتن مرغ مقلد، رمانی فراموش‌نشدنی درباره دوران کودکی است. دوران کودکی، در محله‌ای خواب‌زده در جنوب آمریکا که معصومیت هر لحظه دربرابر بی‌عدالتی و تعصب نژادی، قربانی می‌شود. رمان کشتن مرغ مینا، با به تصویرکشیدن بحران و عذاب‌وجدانی تکان‌دهنده، بلافاصله پس از انتشار در سال 1960، تبدیل به پرفروش‌ترین کتاب شد و نظر مساعد منتقدین را به خود جلب کرد. کشتن مرغ مقلد (کشتن مرغ مینا) در سال 1961 جایزه پولیتزر را از آنِ خود کرد و فیلم ساخته‌شده براساس آن، موفق به دریافت جایزه اسکار شد. کتاب کشتن مرغ مقلد که بسیار دراماتیک و تأثیرگذار است، به اصل و ریشه‌های رفتارهای انسان، معصومیت و تجربه، مهربانی و بی‌رحمی، عشق و نفرت، و شوخ‌طبعی و ترحم می‌پردازد.

این کتاب از زبان یک راوی بوده که در آن کوندرا فلسفه‌ای درباره مدرنیته، تکنولوژی، سرعت، حافظه بشری و نیز احساسات عمیق بشری را به‌صورت بسیار زیبایی به تصویر کشیده است.

این رمان، مراقبه‌ای درباره اثرات مدرنیته بر ادراک فرد از جهان است.

این رمان از داستان‌های جداگانه‌ای تشکیل شده است که این داستان‌ها درطول رمان به‌هم بافته شده و در انتهای کتاب تمامی گره‌های داستان که به‌هم پیچ خورده بودند از هم باز می‌شوند.

کوندرا به‌عنوان راوی اصلی داستان، درطول سفر خود تصمیم می‌گیرد که شبی را در هتلی بگذراند که این هتل یکی از قصرهای قدیمی بوده که داستانی را در آنجا تعریف می‌کند.

این داستان آمیخته‌ای از تخیل و حقیقت است: ناگهان هوس کردیم غروب و شب را در یک قصر بگذرانیم.

قصرهای زیادی را در فرانسه به‌صورت هتل بازسازی کرده‌اند؛ چهارگوشی از سبزی گمشده درگستره‌ای از زشتی بی‌سبزی؛ مجموعه کوچکی از باریکه راه‌ها، درخت‌ها و پرنده‌ها بین شبکه‌ای عظیم از بزرگراه‌ها.

من به سفر دیگری، از پاریس تا یک قصر واقع در حومه شهر، که دویست سال پیش صورت گرفت، فکر می‌کنم…

«آنگاه پی بردم که دست‌کم، من در سراسر این سال‌های دراز، طاعون‌زده بوده ام و باوجوداین، با همه صمیمیتم گمان کرده‌ام که بر ضد طاعون می‌جنگم. دانستم که به‌طور غیرمستقیم مرگ هزاران انسان را تأیید کرده‌ام و با تصویب اعمال و اصولی که ناگزیر این مرگ‌ها را به‌دنبال دارند،حتی سبب این مرگ‌ها شده‌ام. دیگران از این وضع ناراحت به‌نظر نمی‌آمدند و یا دست‌کم هرگز به اختیار خود درباره آن حرف نمی‌زدند. من گلویم فشرده می‌شد. من با آنها بودم و با این همه تنها بودم. وقتی که نگرانی‌هایم را تشریح می‌کردم، آنها به من می‌گفتند که باید به آنچه را که نمی‌توانستم ببلعم به خورد من بدهند؛ اما من جواب می‌دادم که طاعون‌زدگان بزرگ، آنها که ردای سرخ می‌پوشند… آنها هم در این مورد دلایل عالی دارند و اگر من دلایل جبری و ضروریاتی را که طاعون‌زدگان کوچک با استدعا و التماس مطرح می‌کنند بپذیرم نمی‌توانم دلایل طاعونیان بزرگ را رد کنم. به من جواب می‌دادند که بهترین راه حق‌دادن به سرخ ردایان این است که اجازه محکوم‌ساختن را منحصراً دراختیار آنها بگذاریم؛ اما من با خود می‌گفتم که اگر انسان یک بار تسلیم شود دیگر دلیلی ندارد که متوقف شود. تاریخ دلیل کافی به دست من داده است،این روزگار مال کسی است که بیشتر بکشد. همه آنها دستخوش حرص آدمکشی هستند و نمی‍توانند طور دیگری رفتار کنند.»

عروسک برای بچه‌ها بازیچه بی‌جانی نیست.

عروسک در خیال بچه‌ها جان می‌گیرد و با آنها زندگی می‌کند؛ اما یک عروسک چگونه جهان را می‌بیند؟

فرانتس کافکا روزی در پارکی دختربچه گریانی را می‌بیند که عروسکش را گم کرده است. او تصمیم می‌گیرد به دخترک کمک کند. نویسنده مسخ، حکم، آمریکا و بسیاری دیگر از آثار مطرح قرن بیستم، قلم به دست می‌گیرد و از چشم یک عروسک به جهان می‌نگرد؛ عروسکی که به سفری دور و دراز رفته است.

گرت اشنایدر، نویسنده آلمانی، در این رمان پرطرفدار و تحسین‌شده، هم ما را با زندگی و زمانه و آثار کافکا آشنا و هم با پایانی حیرت‌انگیز غافلگیرمان می‌کند.

یک طرف زیبایی است و طرف دیگر در هم شکستگان و پیمال‌شدگان. هرقدر هم این کار دشوار باشد من می‌خواهم به هر دو طرف وفادار بمانم. آلبر کامو در یکی از میکده‌های آمستردام، مردی از خود و زندگی خود سخن می‌گوید و سقوط تدریجی خود را مرحله به مرحله شرح می‌دهد. ژان باتیست کلمانس که روزگاری در پاریس وکیلی موفق و نمونه انسانی درستکار و گشاده‌دست و پاکباز بوده است، اینک بر این گذشته نگاهی هولناک می‌افکند و در پرتو ذهنی هوشیار، دروغ و دورویی خود و دیگران را فاش می‌سازد: در این جهان و در این زمان هیچ‌کس نمی‌تواند خود را بی‌گناه بداند. تصویری که کلمانس از خود عرضه می‌کند ناگهان تصویر خود ما می‌شود. این کتاب کوچک آینه تمام‌نمای روزگار ما و انسان امروز است.

«آدم می‌تواند تکه‌ای باارزش و بی‌تردید حیاتی از وجودش را از دست بدهد و در عین حال به زندگی ادامه دهد. آدم روی دو پایش راه می‌رود و یکدفعه از زانو به پایین یک پایش قطع می‌شود، مثل چاقویی که از دسته‌اش جدا شود، و باز به راه‌رفتن ادامه می‌دهد. نه دردی در کار است نه خونی دیده می‌شود، نه گوشتی هست نه استخوانی و نه رگی. تکه‌ای چوب؟ پای چوبی طبیعی؟ که بهتر از یک پای مصنوعی چفت بدن می‌شود، بی‌صدا مانند لاستیک و محکم مانند فولاد؟ می‌شد بی‌سروصدا راه رفت یا با سروصدا قدم برداشت. می‌شد با هر دو پا محکم روی زمین کوبید. می‌شد بالا و پایین پرید. می‌شد یک پا را در دست نگه داشت. می‌شد با هر دو دوید. می‌شد زانوها را هرچقدر که لازم بود خم کرد. می‌شد مشق نظامی کرد؛ اما همۀ اینها و خیلی کارها حالا دیگر امکان‌پذیر نیستند. چقدر از آن زمان که می‌شد بی‌صدا پایی را از پس پای دیگر گذاشت گذشته است» (از متن کتاب)

«داستان روت از منطق کاملاً اروپایی و سرراست قصۀ پریان پیروی می‌کند؛ منطقی که باعث می‌شود همه‌چیز اجتناب‌ناپذیر و درعین‌حال کابوس‌وار به‌نظر برسد. اگر روت را یکی از زوایای چهارگوشی حساب‌ کنید که رئوس دیگرش کافکا، روبرت موزیل و اشتفان تسوایگ هستند خیلی به خطا نرفته‌اید.» (نیکلاس لِزارد)

«زمینِ خوکی» روایت‌هایی صادقانه از مردمی است که زندگی‌هاشان به زمین و چرخه‌های طبیعیِ آن وابسته است؛ روایت‌هایی از نوعی زندگیِ مبتنی‌بر سنّت و عادت و مبارزات روزمره که به گفته‌ برجر، آن‌ها را به طبقه‌ای از بازماندگان تبدیل می‌کند.

تمام داستان‌ها در «زمینِ خوکی»، به‌استثنای سه داستان آخر کتاب که درواقع بخش‌های مختلف یک داستان‌اند، برخلاف شکل کلاسیک داستان، فاقد پی‌رنگ یا اوج‌اند. داستان‌ها تنها زندگیِ روزمره‌ دهقانان و محیط فضایی و زمانی آن‌ها را توصیف می‌کنند. یک ویژگی تکرارشده در داستان‌ها تمرکز آن‌ها بر کار دهقانی به‌عنوان روشی معنادار برای بقا و ارتباط مستقیم آن با محیط فیزیکی اطرافشان است. این معناداریِ کار دهقانی در بعضی داستان‌ها با بیگانگی دهقان با کارهایی که به کالامحور شدن جهان کمک می‌کند، کنار هم قرار می‌گیرند.

برجر، چه با پیش‌گفتار مهمی که در ابتدای کتاب نگاشته و چه در داستان‌ها و شعرهایی که در ادامه‌ این پیش‌گفتارِ خواندنی می‌آورد، در تلاش است نشان دهد که چطور «دهقان» اساساً طبقه‌ای جدا از تمامی تجربیات بشری است؛ حتی بین کارگران در نظام مادی جهان و دهقان هم شباهتی وجود ندارد.

رمانی که شطرنج را دستمایه‎ رخدادهای سیاه زندگی بث می‎کند و به هنرمندانه‎ترین شکل ممکن زندگی دختری نابغه اما منزوی را به تصویر می‎کشد؛ روایتی تکان‌دهنده از اعتیاد و تنهایی.

مواجهه‎ شخصیت اصلی رمان با جهان بیرونی و حتی تغییرات درونی خودش، بستری جدا از بازی شطرنج را برای مخاطب فراهم می‌کند که به‌نوعی یادآور دورانی مهیج و شگفت‌انگیز است: دوران بلوغ. دورانی که همه‌چیز حیرت‎انگیز است، حتی ساده‌ترین چیزها… داشتن یک اتاق، همراهی یک مادر و به دست‎آوردن کمی پول. او هر چقدر که در مسیرش پیش می‌رود، مفاهیم عمیق‌تری را تجربه می‌کند… و درنهایت مواجهه و پیوند‎خوردن با جوهره زندگی‌اش، یعنی تنهایی، تنهایی‌ای که نه‎تنها به‌واسطه فقدان فیزیکی آدم‌ها؛ بلکه به‌دلیل دنبال‎کردن کمال‌گیری افراطی است.

همین که به خیابان می‌رسیدیم، توتوکا پاشنه ور می‌کشید و مرا پشت‌سرش تنها می‌گذاشت. آن وقت بود که استعداد شیطانی‌ام بیدار می‌شد. خوشحال بودم که توتوکا تنهایم می‌گذارد تا بتوانم کاری که می‌خواهم بکنم. چیزی که مسحورم می‌کرد، جاده ریو – سائوپولو بود؛ و خفاش‌شدن. خودش بود، خفاش شوم… «درخت زیبای من» هرچند درباره سنین کودکی نوشته شده و مخاطب آن کودکان و نوجوان هستند، اما برای بزرگسالان، به‌ویژه والدین، ازآن‌رو جذاب است که آن‌ها را با دنیای تخیلات و نیازهای عاطفی کودکان بیش از پیش آشنا می‌کند.

ام‌الخیر برایم تعریف کرد چه بر سر سیده آمده است. پدر و برادرش او را با ضربات چاقو کشته بودند. سیده بزرگ‌ترین بچه خانه بوده و خودش خواهر و برادرهایش را بزرگ کرده بود. رتیبه را هم همین‌طور. شبی او را با مردی نزدیک نخلستان می‌بینند. خبر به گوش پدر و برادرش می‌رسد. سیده بیوه بود اما حالا او را با مرد دیگری دیده بودند. این دیگر ننگ بود. پدر و برادرش سرافکنده شدند و آبرویشان رفت و با دست خودشان سیده را کشتند!

این رمان داستانِ حرکت است؛ حرکت انسان و شهر. داستان فرازوفرود زندگیِ یک شهر و یک کشور که زلزلهٔ طبیعی همان‌قدر خانه‌هایش را ویران می‌کند که زلزله عاطفی یا سیاسی زندگی شهروندانش را.

راوی همچون رهگذری خستگی‌ناپذیر نوری به روان شخصیت‌ها می‌اندازد، زندگی هر شخصیت را نیمه‌کاره رها می‌کند و می‌رود سراغ شخصیت بعدی و بعدی. شهر او را با خود می‌برد و مواجهه با شخصیت‌های جدید آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که خواه‌ناخواه این پرسش سر برمی‌آورد که آیا سرگذشت این آدم‌ها به هم گره خواهد خورد؟

مادر جوانی برای به‌دست‌آوردن جایی در زندگی فرزندش می‌جنگد؛ اما آیا جایی برای او وجود دارد؟

کنا بعد از گذراندن پنج سال در زندان به جرم ارتکاب یک اشتباه مصیبت‌بار به امید دیدن دختر چهارساله اش به همان شهری برمی‌گردد که در آن مرتکب این اشتباه شده است؛ اما از قرار معلوم بازسازی پل‌هایی که پشت‌سرش خراب کرده ممکن نیست کنا هرقدر هم که سخت تلاش می‌کند تا خودش را نشان دهد همه کسانی که با دخترش در ارتباط‌اند در به رویش می‌بندند.

تنها کسی که در را کاملاً به رویش نمی‌بندد لجر وارد، صاحب یک کافه محلی است. لجر یکی از معدود حلقه‌های رابط باقیمانده است که کنا را به دخترش می‌رساند اما اگر کسی خبردار شود که چر آرام‌آرام دارد نقش مهمی در زندگی کنا پیدا می‌کند هر دوی آنها ممکن است اعتماد همه کسانی را که برایشان مهم‌اند از دست بدهند.

این دو با اینکه از همه سو تحت فشارند ماجرایی را آغاز می‌کنند؛ اما هرچه در این ماجرا جلوتر می‌روند خطر بیشتری به جان می‌خرند کنا می‌خواهد آینده‌ای براساس امید و التیام بسازد؛ پس باید راهی پیدا کند تا اشتباهات گذشته‌اش را ببخشند.

انتشارات خوارزمی از سال‌ها پیش بر آن بوده است كه دوره آثار نویسندگان و متفكران بزرگ را به فارسی برگردانده و هر دوره را زیر نظر ویراستاری اهل فن مقابله و تنقیح كند و منتشر سازد. تاكنون شروع به انتشار چند دوره از این دست كرده و بعضی را به پایان رسانده است. از آن میان (دوره آثار افلاطون) دوره آثار برتولت برشت و (دوره آثار تروتسكی) را می‌توان نام برد. اكنون خوش‌وقت است كه (دوره آثار ژول ورن) را نیز تقدیم می‌دارد. مجموعه آثار ژول ورن (سفرهای خارق‌العاده) نام دارد. این مجموعه شامل 62 رمان و هجده داستان كوتاه است. تعدادی از این رمان‌ها پیش از این به فارسی برگردانده شده و خوانندگان ایرانی از آن استقبال کرده‌اند؛ اما بسیاری از آنها علی‌رغم جذابیت فراوان، هنوز به فارسی ترجمه نشده‌‎اند. یكی از دلایل اصلی این بوده كه برداشت‌های متفاوتی از آثار ژول ورن به بازار نشر عرضه شده و درنتیجه در بسیاری از مواقع بین دو ترجمه از یك داستان تفاوت‌های اساسی وجود دارد.

«راهبی که فراری‌اش را فروخت» از رابین شارما داستانی است الهام‌بخش که راهی آسان و درعین‌حال عمیق برای زندگی را دراختیار خوانندگان قرار می‌دهد. داستان پیرامون شخصیت «جولیان منتل» شکل می‌گیرد که یک وکیل ثروتمند و موفق است و نامی بزرگ در حرفه خود محسوب می‌شود؛ اما یک حمله قلبی غیرمنتظره، زندگی موفقیت‌آمیز او را ویران می‌کند. شروع ناگهانی بیماری جولیان منتل را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و عملکرد و فعالیت‌های او به بن‌بست می‌رسد. او می‌اندیشد که آیا موفقیت‌های مادی ارزشی داشته، و سپس همه‌چیز را رها می‌کند و به هندوستان می‌رود.

سفر به هند یک بیداری معنوی برای او به‌همراه دارد که باعث می‌شود پنجره‌های جدیدی به روی «جولیان منتل» گشوده شود و زندگی را از چشم‌اندازهای دیگری ببیند. او تصمیم می‌گیرد زندگی دوباره خود را به طریقی دیگر سپری کند؛ طریقی که خشنودکننده‌تر از قبل و بامعناتر از قبل باشد.

رابین شارما در «راهبی که فراری‌اش را فروخت»، خواننده را به سفری روحانی درون فرهنگی کهن خواهد برد که عقل و خردی به گستردگی هزاره در بر دارد. کتاب، حامی زندگی شاد، تفکر عمیق و صحیح، ارزش قائل‌شدن برای وقت و رابطه، نظم بیشتر، دنبال‌کردن ندای قلبی و زندگی‌کردن در تک‌تک لحظات است.

راهبی که فراری‌اش را فروخت، به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین رمان‌ها، توجه خوانندگان را در سراسر جهان به خود جلب نموده و آنچه تحسین همه را برانگیخته هسته فلسفی کتاب است که وام‌دار هر دو فلسفه شرقی و غربی می‌باشد.