نویسنده: جان بوین
مترجم: هرمز عبداللهی
نشر: چشمه
توضیحات: این رمان یکی از نخستین کتابهایی ست که نشر «چشمه» بعد از رفع تعلیق منتشر کرده، از سری «جهان نو» داستان که زیر مجموعه ادبیات جهان قرار دارد. نقطه مقابل آن، جهان کلاسیک داستان است که به ترجمه و انتشار آثارکلاسیک و شناخته شده ادبیات جهان اختصاص دارد، آثاری که بعضا در گذشته منتشر شده اند، اما نشر چشمه ترجمه ای تازه و البته مقبول تری از آنها به فارسی ارائه می کند.

ویژگی جهان نو داستان نشر چشمه، تنها انتشار رمانهای متاخر ادبیات جهان نیست بلکه در این مجموعه حجم قابل توجهی از آثار نویسندگان برجسته سالهای اخیر ادبیات جهان که عمدتا برای مخاطب فارسی زبان نا آشنا بودند، با ترجمه هایی قابل قبول منتشر شده اند. کتاب حاضر نیز از همین قسم آثار است که توسط یکی از مترجمان باسابقه و موجه یعنی هرمز عبداللهی به فارسی برگردانده شده است.

رمان «پسرکی با پیژامه راه راه» نوشته جان بوین نویسنده ایرلندی که نخستین بار در سال ۲۰۰۶ منتشر شد و خیلی زود در جدول پرفروش ترین رمان های دنیای ادبیات انگلیسی زبان جای گرفت. این رمان که ابتدا به عنوان اثری در ژانر کودک و نوجوان شناسایی می شد، اگر چه از سوی بنیاد کودکان و جنگ جایزه اثر برگزیده سال را دریافت کرد، اما به سرعت پا را از دایره این گونه فراتر گذاشت و به جای خود را در میان رمان های بزرگسال باز کرد و با توجه به درونمایه آن که از مسائلی فراتر از دنیای کودکانه در آن سخن گفته شده، اکنون بیشتر به عنوان اثر بزرگسال شناخته می شود.

این رمان مدتی پس از انتشار توسط «مارک هرمن» کارگردان انگلیسی برای ساخت فیلم در سینما مورد اقتباس قرار گرفت و فیلمی با همین نام از روی آن ساخته شد که بر شهرت کتاب بیش از پیش افزود.

دستمایه رمان «پسرکی با پیژامه ی راه راه» نوشته جان بوین نسل کشی با پس زمینه جنگ است و اگر چه این رمان درباره یکی از اتفاقات جنگ جهانی دوم نوشته شده که بدان بسیار پرداخته شده و از دریچه های گوناگون و در مدیوم های مختلف درباره آن شاهد آثار بسیاری در سالهای دور و نزدیک بوده ایم. اما آنچه باعث اقبال بسیار زیاد این رمان می شود نخست جذابیت دستمایه اصلی داستان و دیگری پنجره تازه ای ست که این رمان بر روی نسل کشی در جنگ جهانی دوم گشوده و از این رو افقی تازه و در خور اعتنا پیش روی مخاطب قرار داده است؛ چنان که گویی پرداختن به این نسل کشی با نوع نگاه جهانشمول نویسنده می تواند اشاره ای باشد به نسل کشی های دنیای امروز.

درواقع نویسنده به فاجعه ای انسانی می پردازد که با وجود نمونه های هولناک آن در تاریخ نه چندان دور، امروز هم کماکان در دنیا دیده می شود. و اگر روزگاری نازی ها دور از چشم دیگران و کاملا پنهانی مشغول چنین جنایاتی بودند و خبر آن چندین سال بعد لو رفته و در جهان پخش شد؛ در دنیای امروز باوجود سرعت انتقال اخبار و اطلاعات باز هم اتفاق می افتد و البته ظاهرا قبح آن به مراتب بیشتر از گذشته ریخته است!

شخصیت های اصلی این رمان کودکانند، کودکانی که در جایگاه قربانی و یا قربانی شونده درکی از دنیایی که در آن هستند ندارند و سعی می کنند دنیا را فارغ از خط کشی های آدم بزرگها برای خود بسازند؛ اما در دنیای خشنی که بزرگتر ها ساخته اند چنین مسئله ای به سادگی میسر نیست.

«برونو» قهرمان این داستان، پسری ۹ ساله است که خلال روزهای جنگ جهانی دوم و حوادث آن روزها در برلین زندگی می کند «برونو» کودکی است که ناخواسته چهره ی عریان و خشن جنگ و نسل کشی را برای خواننده این رمان عیان می کند. در جریان جنگ جهانی دوم و روزهایی که اردوگاه های کار اجباری هیتلر جان بسیاری از زنان و کودکان را می گرفت، برونو و خانواده اش ساکن خانه ای می شوند در مجاورت دودکش های عظیم و سیم خاردارهایی که برونو درکی از آن ها ندارد او این آغاز راه یافتن به جهنمی انسانی است.»

جان بوین درباره ایده نوشتن این رمان می گوید: «اصولاً یک تصویر یگانه به ذهنم آمد، از دو پسربچه ای که در دو طرف حصار سیم خاردار نشسته اند و باهم حرف می زنند. و من می دانستم آن حصار سیم خاردار کجا قرار دارد. می دانستم آن دو پسر بچه به واقع نمی توانستند آنجا باشند. دلیلی برای بودن در آنجا نداشتند. و من بی درنگ شروع به نوشتن آن کردم و می خواستم آن را به صورت سوم شخص روایت کنم. آن را از دیدگاه برونو بیان کنم . اما این کار راهم نه از فاصله نه چندان دور، در نقش یک نظر انجام دهم.»

جان بوین این رمان را به گونه ای باور نکردنی در مدت زمان بسیار کوتاه نوشته. یک هفته و نیم تمام مدتی است که او صرف نوشتن «پسرکی با پیژامه ی راه راه» کرده، مدتی که بی شک مترجم کتاب زمان بیشتری برای برگردان آن به فارسی صرف کرده است.

جان بوین می گوید: «یکی از چیزهایی که خوشم آمده، این بود که از وقتی کتاب را به مردم داده ام تا آن را بخوانند، وقتی بوده است که آن ها گفته اند کتاب را در یک یا دو نشست، شاید هم در عرض چند ساعت خوانده اند. وقتی کتاب را در دست گرفته اند یک نفس تا آخر خوانده اند. زیرا من هم آن را به همین سرعت یک تکه نوشته ام.»

شاید بکار بردن چنین سرعتی در نوشتن اغلب نتایج فاجعه باری برای یک اثر به همراه داشته باشد، اما کم نیست مواردی همانند رمان «پسرکی با پیژامه راه راه» که چنین سرعتی باعث می شود نویسنده متکی بر جریان قریحه و غریزه به خلق اثری سرشار از لحظات ناب انسانی، لحظاتی پر احساس و تاثیر گذار نائل شود و گرمایی بدان ببخشد که جایش در میان آثار این روزگار خالی ست آثاری که قرار است مبتنی بر شعور نوشته شوند، اما خالی از شور از کار در می آیند.

در انتهای کتاب حاضر، علاوه بر گفتگوی ناشر کتاب با نویسنده رمان و یاداشتی کوتاه از جان بوین، نوشته ای تحت عنوان راهنمای خوانندگان منتشر شده که جان بوین در آن سولاتی درباره محتوا و شخصیت های کتاب برای خواننده مطرح کرده است، سوالاتی که درواقع حکم تلنگری برای فعال کردن ذهن خواننده برای اندیشیدن درباره درونمایه رمان، مطرح شده اند و این تمهید در نوع خود کاری متفاوت و جالب توجه محسوب می شود.

نویسنده: ایتالو کالوینو
مترجم: پرویز شهدی
نشر: چشمه
توضیحات: ویکنت مداردو برای جنگ با ترک‌ها راهی میدان نبرد می‌شود، اما در آنجا زخم بر‌می‌دارد و پیکرش دو تکه می‌شود. هر نیمه توسط افراد مختلفی درمان شده و به زادگاه ویکنت بازگردانده می‌شوند. یکی از این نیمه‌ها حاوی تمامی خوبی‌ها و خیرهای \”ویکنت\” و دیگری حاوی همه‌ی بدی‌ها و شرارت‌های اوست. این دو نیمه هر کدام با رویکرد شررسان و خیررسان ایجاد می‌کنند و در نهایت هر دو، زندگی مردم را به نوعی مختل می‌سازند.» در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «کاش می‌شد هر چیز کاملی را به این شکل دو نیم کرد. کاش هر کسی می‌توانست از این قالب تنگ و بیهوده‌اش بیرون بیاید. وقتی کامل بودم، همه‌چیز برایم طبیعی، درهم و برهم و احمقانه بود، مثل هوا؛ گمان می‌کردم همه چیز را می‌بینم، ولی جز پوسته سطحی آن، چیزی را نمی‌دیدم. اگر روزی نیمی از خودت شدی، که امیدوارم این‌طور بشود، چون بچه هستی، چیزهایی را درک خواهی کرد که فراتر از هوشمندی مغزهایی کامل است. تو نیمی از خودت و دنیا را از دست خواهی داد، ولی نیمه دیگرت هزاران بار ژرف‌نگرتر و ارزشمندتر خواهد شد. تو هم آرزو خواهی کرد همه چیز مثل خودت دو نیم و لت و پار باشد، چون زیبایی، خرد و عدالت فقط در چیزی وجود دارد که قطعه قطعه شده است.

نویسنده: پاتریک مودیانو
مترجم: منوچهر رستمی
نشر: چشمه
توضیحات: فراتر از فراموشی برای اولین‏بار در سالِ 1995 منتشر شد. رمانی که پاتریک مودیانو مثلِ همیشه در آن گم‌ شدن و رؤیاها را به‏هم پیوند زده است. مودیانو که متولد آخرین سال جنگِ دوم جهانی یعنی سالِ 1945 است و جوایز متعددی از جمله جایزه‌ی نوبلِ ادبیات 2014 را از آنِ خود کرده است، در رمان‌هایش حال‏وهوایی پروستی را تعقیب و بازنمایی می‌کند با ته‌رنگی پلیسی. فراتر از فراموشی داستانی ا‌ست که بخشِ عمده‌ای از آن در دهه‌ی شصت میلادی می‌گذرد. مردی در جست‌و‌جوی نام‌هایی ازیادرفته پرتاب می‌شود به روزهای جوانی و ولگردی‌اش در پاریس، زمانی که او با زنی زیبا آشنا می‌شود، زنی که دل از او می‌رباید و آن‌ها کافه‌ها و خیابان‌های پاریس را وجب‏به‏وجب تجربه می‌کنند. البته این زن مرموز است و در پی چیزی پنهانی و معماگونه. آن‌ها به لندن هم می‌روند و مودیانو برای اولین‏بار جغرافیای این شهر را نیز در رمان خود ترسیم می‌کند. اما همه‏چیز به این سادگی پیش نمی‌رود و اتفاق‌هایی در راه است…

سبکِ رواییِ مودیانو که با تکیه بر جزئیات، کشف مکان‌ها و زمان‌های گم‏شده و رنگ‌ها و بوها و مهم‌تر از همه «جوانی» ا‌ست، مؤلفه‌ی اصلی آثارش است. رمان‌نویسی که زمان را می‏شکافد تا برای لحظه‌ای نوری مُرده ما را ببرد به جایی دور در پاریس زیرِ برف یا آفتاب.

نویسنده: پاتریک مودیانو
مترجم: شبنم درویش
نشر: چشمه
توضیحات: پاتریک مودیانو (متولد 1945، پاریس)، میانِ نویسندگان قرن بیستم فرانسه جایگاه ویژه ای دارد. این جایگاه نه به نوبل ادبی ای که در 9 اکتبر 2014 نصیب او شد، که به ویژگی های ساختاری و محتواییِ آثار او برمی گردد. در جهانِ روایی مودیانو که اغلب به ساده ترین و دقیق ترین شکل روایت می شود، گذشته در تاریک روشنا است.

خاطرات، مبهم و هویت فردی، موردتردید است. پاریس یا در اشغال است یا دگرگون شده. شخصیت های داستان های مودیانو، از اولین رمان او، «میدان اتوآل» (1968) تا امروز، همواره در تنهایی ها و پرسه زنی های شبانه شان، دنبال پاسخ معمایی در گذشته هستند. گذشته ای که از بین نرفته است ــ یا در حقیقت، گذشته ای که نگذشته است. هر اتفاق، جغرافیای مشخصی دارد که راوی با گذری دوباره از آن در زمان حال، بی آن که به پاسخ مشخصی برسد، به واکاویِ وسواس گونه اش اتفاق می پردازد. و هربار در پایانِ آثارش این نکته را درمی یابیم که در تمام آن خاطره بازی ها و شب گردی ها، رفتن، هدف اصلی بوده است، نه رسیدن. این سؤال است که مسیر زندگی را مشخص می کند، نه پاسخ آن. در رمان «علفِ شبانه» که سال 2012 در فرانسه منتشر شد، همچون دیگر آثار مودیانو، با دنیایی پُر از تردید و ترس روبه رو می شویم؛ تردید درباره ی ماهیت هر آن چه در گذشته اتفاق افتاده و ترس از ناپدید یا نابود شدن. خاطرات نه می میرند، نه از بین می روند. در گوشه ای از ذهن انسان می خوابند و روزی به ناگاه برمی خیزند. اما خاطرات راویِ داستان علف شبانه، خلاف خاطرات اکثر مردم، واضح و سرراست نیستند. با رؤیا، واقعیت و خواب هایش درآمیخته اند، در گذرِ زمان کم نور و گاهی بی رنگ شده اند، و به همین سبب به سادگی نمی شود آن ها را رمزگشایی کرد.

بخشی از داستان

بااین حال من خواب ندیده‏ام. هر چند وقت یک بار در خیابان، انگار صدای کس دیگری را بشنوم، خودم را در حال گفتن این جمله می‏یابم. صدایی بی‏رمق. نام‏هایی ‏‏‏به ذهنم می‏آیند، بعضی چهره‏ها، بعضی جزئیات. دیگر کسی نیست که با او در موردش حرف بزنم. هنوز باید دو یا سه شاهدِ زنده ای باشند. اما بدون شک آن ها هم همه چیز را فراموش کرده‏اند. آخرش از خودم می‏پرسم که آیا واقعاً شاهدانی وجود داشته‏اند؟

نویسنده: هیوبرت سلبی جونیور
مترجم: پیمان خاکسار
نشر: چشمه
توضیحات: این مجموعه داستان اولین تلاش برای معرفی «هیوبرت سلبی جونیور» به کتاب خوان های ایرانی است. البته شاید بعضی به طور غیرمستقیم با یکی از معروف ترین رمان های او آشنا باشند. فیلم «رکوییم برای یک رویا» ساخته ی دارن آرونوفسکی براساس رمان هیوبرت سلبی ساخته شده و خود سلبی هم در نوشتن فیلم نامه همکاری داشته.

آرونوفسکی در جایی گفته که زندگی من به دو دوره تقسیم می شود؛ قبل از خواندن رکوییم و پس از خواندن آن. «ترانه ی برف خاموش» تنها مجموعه داستانی ا ست که سلبی در طول عمرش منتشر کرد. بعضی داستان های این مجموعه نقطه ی شروع رمان هایش بوده اند. این مجموعه از یک جهت جذابیت ویژه ای دارد، این که داستان هایش طیف متنوعی از سبک ها را در برمی گیرند. برای مثال داستانی با لحنی عامیانه، تاس بازی و دعوای چند پسر بچه ی فقیر را روایت می کند و داستانی دیگر شرح احساس روحانی یک بیمار است در حال قدم زدن در برف. یک داستان اعتیاد بیمارگونه ی یک فروشنده به طالع بینی را روایت می کند و داستان دیگر فروپاشی روانی پدری پس از بی ادبی پسر کوچکش.

«ترانه ی برف خاموش» مجموعه داستانی ا ست خوش خوان از یکی از نویسندگان ترازاول امریکا که برای اولین بار اثری از او به فارسی ترجمه شده است.

نویسنده:جان گرین
مترجم:مهرداد بازیاری
نشر: چشمه
توضیحات: رمانِ اشتباه در ستاره‌های بختِ ما از جمله آثار پرفروش ادبیات امریکا در سال‏‌های اخیر بوده است. رمانی نوشته‌ی جان گرین (1977)، که جان بون در سالِ 2014 براساسش نسخه‏‌ای سینمایی ساخت. این رمان که برای نخستین‏‌بار در سالِ 2012 منتشر شد، داستانِ دراماتیکِ دو نوجوان است. دو نوجوانی که مبتلا به سرطان هستند و راوی دختری است شانزده‏‌ساله که به خاطر وضعیتِ خاصِ بیماری‌اش، با مشکلاتِ فراوانی مواجه شده است. او در این مسیر با پسری آشنا می‌شود و کم‌کم این دوستی به واسطه‌ی بیماریشان شکلی عمیق‌تر و انسانی‌تر پیدا می‌کند. و این تازه ابتدای ماجراست… جان گرین با ساختنِ دو شخصیتِ در حالِ مبارزه با بیماری با روحیه‌های متفاوت و روایتِ پیوندهای عاطفی‌شان با همدیگر، و البته جهانِ بیرونی، یک فضای پُرکشش خلق می‏‌کند که برای بسیاری مخاطبانِ این نوع رمان‌ها جذاب است. پایانِ رمان نیز تکان‏‌دهنده است و غیرقابل‏‌پیشبینی. گرین رمانی نوشته که در آن شکوهِ زیستن و هم‌نفَس شدن با مرگ، در حالِ مبارزه با هم هستند. یک وضعیتِ ابدی ـ ازلی با دو قهرمانی که هنوز در آستانه‌ی جوانی خود قرار دارند و می‌خواهند باقی بمانند.

نویسنده: اورسولا کی. به گوئین
مترجم: حامد کاظمی
نشر: چشمه
توضیحات: کتاب خلع شدگان، رمانی نوشته ی اورسلا کی. لوگوین است که اولین بار در سال 1974 به انتشار رسید. شِوِک که فیزیکدانی نابغه است، تصمیم می گیرد دست به کار شود. او به دنبال جواب خواهد رفت، سوال هایی غیرقابل پرسش را خواهد پرسید و تلاش خواهد کرد تا دیوارهای نفرتی را خراب کند که سیاره اش را از سایر جوامع متمدن در کهکشان جدا کرده است. به سرانجام رساندن این مأموریت خطرناک یعنی دست کشیدن از خانواده و حتی زندگی خودش. شِوِک برای به چالش کشیدن ساختارهای پیچیده ی زندگی و شعله ور ساختن آتش تغییر، باید سفری بی مانند و ناشناخته به سیاره ای آرمان شهری به نام اوراس داشته باشد. رمان خلع شدگان، داستانی علمی تخیلی و فوق العاده جذاب از یکی از بهترین های این ژانر، اورسلا کی. لوگوین است و بدون شک، مخاطبین خود را ناامید نخواهد کرد.