سیدضیاءالدین طباطبائی یزدی (۶ شهریور ۱۳۴۸ – ۱۲۶۷) روزنامه‌نگار و نخست‌وزیر ایران بود. از جوانی در روزنامه‌ها مقاله می‌نوشت و پس از مشروطه روزنامه رعد را تأسیس كرد. در ۱۲۹۷ هجری شمسی در راس هیئتی به باكو رفت تا قراردادی با دولت جدید قفقاز ببندد. در كودتای ۱۲۹۹ همراه با رضاخان شركت داشت و رئیس‌الوزرا شد. تا ۴ خرداد ۱۳۰۰ در این مقام بود و دوبار كابینه تشكیل داد. پس از آن به اروپا رفت و مدتی در سوئیس بود. سپس به فلسطین رفت و كشاورزی می‌كرد. در ۱۳۲۲ دوباره به ایران آمد و حزب اراده ملی را تأسیس كرد در دوره چهاردهم مجلس شورای ملی نماینده شد…

آمدیم خانه نبودیم،گزارش هایی است از وضعیت دیروز و امروز خانه هایی مشاهیر ایران. مرور لحظه های زندگی بزرگان، ترسیم تصاویری دقیق و صمیمی از نحوه زیستن و آفریدن آنان، ورق زدن دفتر خاطرات شهر و ساکنان دیروز و امروزش از جمله مطالب خواندنی این کتاب است.

كتاب استالین جوان داستان زندگی یكی از بزرگترن دیكتاتورهای تاریخ جهان است !دیكتاتوری كه میلیون ها نفر را به كام مرگ كشاند و با ظاهری عوام فریبانه و شعارهایی تو خالی ملتش را به سقوطی درناك گرفتار كرد! این پژوهشگر تاریخ ادامه داد: این کتاب را به جوانان که علاقه‌مند به مسائل سیاسی و ایدئولوژیک هستند، توصیه می‌کنم زیرا با خواندن این کتاب با زندگی استالین و حوادثی که در روسیه رخ داده آشنا می‌شوند. کتاب‌های «استالین جوان: از تولد تا انقلاب اکتبر» و «استالین؛ دربار تزار سرخ» به‌صورت یک دوره در ایران ترجمه شده و به چاپ رسیده‌ است. این کتاب‌ها توسط «سایمن سیبیگ مانتیفوری»، مورخ انگلیسی، نگاشته شده‌اند. مانتیفوری، ابتدا کتاب «استالین، دربار تزار سرخ» را نوشت و در سال ???? در انگلستان به چاپ رساند. کتاب او بسیار تحسین شد و جایزه‌ بهترین کتاب تاریخی انگلستان در سال ???? را از آن خود کرد. استقبال گسترده از این کتاب، نویسنده را به فکر انداخت تا اثر خود را تکمیل کند. سپس کتاب «استالین جوان: از تولد تا انقلاب اکتبر » را نوشت که به‌خاطرش از سوی لس‌آنجلس تایمز برنده‌ جایزه‌ بهترین بیوگرافی شد. این کتاب درباره‌ زندگی استالین و زوایای پنهان جوانی‌اش تا وقوع انقلاب و رسیدن به قدرت است. در مقدمه‌ای که نویسنده بر اثر خود نوشته آمده است: «البته این نخستین کتابی نیست که در مورد دوران جوانی این دیکتاتور سده‌ گذشته نوشته‌ شده و فروتنانه اثر خود را در سطوح پایین‌تری از اهمیت، نسبت به کتاب‌های «استالین شکننده‌ی ملت‌ها» به قلم «رابرت کانکوئست» و «استالین: یک زندگی نامه» با نویسندگی «رابرت سرویس» می‌داند. ولی آن‌چه این کتاب را بسیار ارزشمند می‌کند، استفاده از اسناد و خاطرات افراد حاضر در جریان حوادث زندگی استالین است که به تازگی از قید محرمانه بودن آزاد شده‌اند، و طبعاً در کتاب‌های پیشین از آن‌ها استفاده نشده ‌بود. همین موضوع، این کتاب‌ها را متمایز ازآثار پیشینِ نوشته شده بر این موضوع خاص می‌نماید و در بسیاری موارد با توجه به اسناد، قول پذیرفته‌شده در موضوعات گوناگون، از سوی مورخان را به چالش می‌کشد.»

اکنون حدود یک قرن از زمانی می گذرد که عربی به نام عبدالوهاب از قبیله تمیم از سرزمین نجد خارج شد تا در مدارس مختلف خاورمیانه ، علوم دینی و روحانی بیاموزد . او نهایتا به دمشق رفت و در آن جا با پشتکار و تلاش بسیار ، تحصیلاتش را دنبال کرد . دمشق در آن زمان ، شهری بود که عده ای از مشهورترین علمای اسلامی در آن سکونت داشتند .عبدالوهاب از دمشق به شهر درعیه ، در آن بخش از عربستان که سرزمین نجد خوانده می شود رفت و حوالی سال های 1725 و 1724 در آن جا سکونت گزید . و این گام های نخست در شکل گیری وهابیت و تثبیت عربستان سعودی بود.

کتاب حاضر از ابتدای کار وهابیون را تا فتح درعیه توسط سپاهیان محمد علی پاشای مصر در بر می گیرد . برای آگاهی بیش تر خوانندگان ، ادامه کار وهابیون تا زمان حاضر به اختصار آورده می شود و نیز چند جمله ای درباره فاجعه کربلا و نیز غارت حرم نبوی در مدینه که سرهارفورد جونز به اولی فقط اشاره ای کوتاه و دومی اشاره ای غیر مستقیم داشته و توضیحی نداده است .

حسین بشیریه، استاد دانشگاه سیراکیوز نیویورک،کتابی تحت عنوان «دولت و انقلاب در ایران» با انتشارات سن‌مارتین منتشر کرد که تز دکترای او بود. به گزارش پایگاه تحلیلی – خبری ایران بالکان (ایربا) به نقل از شرق، او در این کتاب که یکی از مهم‌ترین تحلیل‌های موجود درباره انقلاب 57 است، به بررسی نقش دولت در تاریخ معاصر ایران و علل و زمینه‌های سیاسی و اجتماعی‌ انقلاب پرداخته است. حال با گذشت بیش از 30سال از چاپ اول این کتاب به انگلیسی، ترجمه فارسی آن تحت عنوان «زمینه‌های اجتماعی انقلاب ایران» ازسوی انتشارات نگاه معاصر منتشر شده است. این کتاب‌ با رویکرد جامعه‌شناسی سیاسی می‌کوشد ورای علایق فکری و روشنفکری، تبیینی عینی و علمی از امر انقلاب ارائه دهد. ازاین‌رو، بشیریه در تحلیل خود، نخست با رویکرد تاریخی تا دوره قاجار به عقب برمی‌گردد و نشان می‌دهد در دوره قاجار‌ها، ساختارهای دولت سنتی به‌تدریج ازهم فروپاشیدند و این امر باعث شد ساختار اجتماعی پس از مشروطه را طبقاتی مثل اشراف زمین‌دار، علمای بلندپایه و بورژوازی فرادست نوظهور، خرده‌بورژوازی ملی بازار، خرده‌بورژوازی حقوق‌بگیر، طبقه کارگر و دهقانان تشکیل دهند، اما در نظر بشیریه، دوره پس از سقوط رضاشاه با فعال‌سازی سیاسی سریع مردم در اثر بسیج حزب توده و گسترش بورژوازی تجاری ملی، به‌عنوان بخش اصلی بلوک قدرت، مشخص می‌شود. به‌دنبال سقوط مصدق، بلوک قدرت از سوی طبقه بالا اشغال می‌شود و قدرت شاه به حمایت از نخبگان نظامی و طبقه زمین‌دار وابسته می‌شود. براین‌اساس، به باور بشیریه، ظهور رژیمی تمامیت‌خواه و اقتدارگرا در دوره پهلوی‌دوم، خشم منتقدان زمین‌دار، تاجر و روحانی را برانگیخت و در عمل به منازعه‌ای آشکار میان ارتش و اپوزیسیون بدل شد. بشیریه در این کتاب علاوه‌بر پرداخت تاریخی انقلاب ایران، با استفاده از آرای متفکرانی چون پولانزاس، آنتونیو گرامشی و کرین برینتون، تحلیلی چندسویه از انقلاب ارائه می‌دهد و می‌کوشد با مفاهیمی مثل بلوک قدرت، نیروی هژمونیک، دولت پاتریمونیال و دوره ترمیدور سلاح کارآمدی برای بررسی انقلاب پیچیده‌ای، همچون انقلاب ایران فراهم کند. درواقع پروژه بشیریه در این کتاب، تاریخ و جامعه‌شناسی سیاسی را هم‌زمان پیش می‌برد. ازاین‌رو، در تمام فصول کتاب، بشیریه در تلاش است نشان دهد انقلاب57، چگونه به وقوع پیوست و ماهیت منافع گروه‌های دخیل در انقلاب چه بود. همچنین می‌کوشد تحلیلی از ویژگی‌ها و مشخصات دولت برآمده از منازعات داخلی ارائه دهد و ازاین‌طریق رابطه دولت با طبقات و گروه‌های مختلف اجتماعی را نشان دهد و اینکه آیا منازعات سیاسی درونی تأثیری بر ساخت دولت داشته است یا نه. از فصل‌های این کتاب می‌توان به «تحول ساختار دولت»، «رژیم قدیم: حکومت پادشاهی»، «خیزش ایدئولوژی انقلاب: احیای ناسیونالیسم اسلامی»، «بحران اقتصادی و بحران دیکتاتوری» و «به‌سوی بازسازی دولت» اشاره کرد.