در مجلد حاضر طیفی گسترده از مباحث به همراه ترجمه انتقادی نوینی از استوانه کورش گردآوری شده است تا زمینه را برای ارزیابی جامع‌تر و شفاف‌تر تأثیر کورش بر زمانه او و دوران پیامدش فراهم آورد. از جمله به مقولاتی چون فرآیند پیچیده تلفیق فرهنگ ایلامی و پارسی، اسلاف میانرودانی لوح استوانه‌ای کورش و سیاست مدارای مذهبی او، هنر سلطنتی تلفیقی مختص کورش در پاسارگاد، آزادی تبعیدیان از بابل، اشارات کتاب مقدس به کورش، رجعت تبعیدیان از بابل به موطن، تصویر رفیع کورش در جهان یونانی-رومی پس از او، اعتصام به نام وی در نسب سازی‌های دوره هلنی (یونانی مآبی) و اشکانی، و سرانجام به محو گسترده و شگفت‌انگیز نام کورش در روایات پسین ساسانی و اسلامی پرداخته خواهد شد.

با شناخت بهتر تمدن ایلام و تلفیق آن با قومیت پارسی تا پیش از ظهور امپراتوری، ایده شاخه کورش یا “چیش پشی” هخامنشیان به عنوان شاخه‌ای تلفیقی از خاندان شاهی مقبولیت یافته است. کاوش‌های بیشتر در گل نبشته‌های ایلامی تخت جمشید، درک بهتر سنن فرهنگ ایلام را در پی داشت، کاربرد زبان ایلامی در امور دیوانی و تداوم استفاده از شمایل نگاری نوایلامی در نقش مهرهای دوره صدر هخامنشی را روشن کرد و به تقویت دیدگاه بالا انجامید.

از نحوۀ شکل‌گیری تا نهضت امام(ره) و شناخت عقاید انجمن حجتیه

انجمن خیریۀ حجتیۀ مهدویه، تشکیلاتی با هدف مبارزه با بهاییت و فراهم کردن زمینۀ ظهور امام عصر(عج)، که در سال ۱۳۳۲ش توسط شیخ محمود حلبی تأسیس شد. فعالیت‌های این تشکیلات پیش از انقلاب اسلامی مورد تأیید مراجع تقلید بود. گرایش غیرسیاسی انجمن حجتیه در سال‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی موجب بدبین شدن انقلابی‌ها به آن شد. بعد از انقلاب، این تشکل دچار انشعاب شد. انجمن حجتیه در ۵مرداد13۶۲ پس از اشاره به سخنان امام‌خمینی دربارۀ عملکرد مغایر با اهداف نظام جمهوری اسلامی، تعطیلی فعالیت خود را اعلام کرد.

این کتاب شامل یازده فصل است. در بخش‌های ابتدایی به چگونگی شکل‌گیری انجمن حجتیّه و چند نکته از تأسیس و سال‌های آغازین و نقد و بررسی اساسنامۀ انجمن حجتیه و موضوعاتی همچون ارتباط انجمن با مراجع و دبیرستان علوی می‌پردازد. در بخش‌های میانی این کتاب موضوعات انجمن حجتیه و سال‌های آغازین نهضت امام، انجمن حجتیه در نیمۀ شعبان سال 13۵۷، انجمن حجتیه و ساواک، انجمن حجتیه در جمهوری اسلامی، شهدای انجمن حجتیه و… بررسی می‌شود. و در بخش‌های پایانی این کتاب نیز به مباحث اعتقادی انجمن پرداخته شده است. مباحثی همچون انجمن حجتیه و انتظار، انجمن حجتیه و تشکیل حکومت اسلامی قبل از ظهور، انجمن حجتیه و روحانیّت، انجمن حجتیه و مکتب تفکیک، مبارزه با وهّابیّت یا اهل سنّت؟ و…

نویسندگان این کتاب آشکارا خود را مخالف سرسخت هرگونه انقلابی در جهان که به زیان منافع انحصارچیان آمریکائی باشد می‌شناسانند و به همین انگیزه است که پی‌جوئی علل و موجبات شکست رسوای آمریکا در ایران، سیاست، یا به دریافت خود آنها، بی‌سیاستی کارتر را محکوم می‌سازند و برآشفته‌اند که چرا در کشور ما حمام خون به راه نیفتاده و از ایران شیلی دیگری ساخته نشده است.

این کتاب به بخش‌های شاهنشاه، محور واشنگتن- تهران، کارتر و ایران، بحران I و بحران II، انقلاب، انتقام آیت‌الله تقسیم شده است.

داستان غم انگیز ما از درون یک بیمارستان کوچک و دورافتاده موسوم به بیمارستان پومرانی آغاز می شود. این بیمارستان در زمان جنگ جهانی اول، درمانگاه بسیاری از زخمیان، مجروحین و مصدومین جنگ بوده و در همین بیمارستان بود که مرد افسانه ای و عجیبی بستری شد. روز 11 نوامبر سال 1917 بود که یک سرجوخه آلمانی را با وضعی نزار و پریشان به وسیله برانکار به این بیمارستان منتقل کردند. حال او سخت پریشان، نفسش نامنظم، قلبش کند و وضع عمومیش شدیدا مختل بود به طوری که هیچیک از پزشکان امید نجات این سرجوخه آلمانی را نداشتند. او در بحبوحه جنگ و ستیز به وسیله گازهای سمی که در جنگ اول بسیار استعمال می شد، مسموم گشته بود ولی قضاوقدر مقرر ساخته بود که این مرد زنده بماند و روزی مسیر تاریخ را عوض کند. این سرجوخه لاغر و باریک اندام که از فرط ناتوانی حتی قادر نبود که حرف بزند کسی جز آدلف هیتلر نبود.

در این کتاب بسیاری از اندیشه‌ها و تزهای نولته به صورت بسیار مختصر آمده است که برای آشنایی با اندیشه‌های نولته می‌تواند درآمد مناسبی باشد. این کتاب پرسش‌هایی را ایجاد می‌کند که برای یافتن پاسخ‌های آن در مرحله بعد می‌توان به سراغ دیگر آثار اصلی نولته رفت.

همچنین این کتاب به تاریخ قرن بیستم از دیدگاه ایدئولوژی‌های خشونت‌طلب یا آماده خشونت می‌پردازد. یعنی بیش از همه دو ایدئولوژی بلشویسم و ناسیونال‌‌سوسیالیسم. انتخاب این چشم‌انداز به هیچ عنوان رویکردی نامعمول نیست. بلکه برعکس، باید اذعان کرد که نگاه تاریخ‌نگاران وقتی به موضوع قرن بیستم می‌پردازند، اتفاقاً بر همین مسئله متمرکز می‌شود.

از ارنست نولته تاکنون جنبش‌های فاشیستی، بحران نظام لیبرال با ترجمه مهدی تدینی توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده است.

دکتر مصدق یک روز پیش از صدور رأی داگاه بدوی، طی نامه ای به دادگاه سه وکیل برجسته را به عنوان وکلای خود برگزیده و اظهار داشت این اقدام برای آن است که چنانچه محکوم شود این وکلا کار فرجام خواهی و احیانا دفاع از او در دادگاه تجدیدنظر را بر عهده گیرند. خود نیز پس از قرائت رأی دادگاه بدوی بلافاصله فرجام خواهی خویش را مطرح نمود. با این وجود، دکتر مصدق برای آنکه مهلت تقاضای تجدیدنظر را از دست ندهد از سرهنگ بزرگمهر وکیل تسخیری خود خواست تا تقاضای تجدیدنظر در رأی صادره را اعلام نماید. وکیل مذکور نیز طی نامه ای در 2 دی ماه 1332 به دادگاه تجدیدنظر تقاضای موکلش را به اطلاع مقامات مربوطه رساند. روز 3 دی ماه دکتر مصدق سرهنگ بزرگمهر را به عنوان وکیل خود در دادگاه تجدیدنظر نظامی معرفی کرد. از دیگر سو 17 فروردین 1333 حسن صدر و علی شهید زاده طی نامه ای به دادگاه تجدیدنظر خواهان حضور در جلسات دادگاه شدند. دکتر مصدق نیز در همین روز طی نامه ای به رئیس دادگاه تجدیدنظر این تقاضا را مطرح نمود. روز 19 فروردین سرلشکر جوادی رئیس دادگاه نظامی تجدیدنظر طی نامه ای به دکتر مصدق با استناد به قانون دادرسی و کیفر ارتش حضور وکلای دادگستری به عنوان وکیل مدافع در دادگاه نظامی را غیرقانونی دانست.

فروغی برای ترمیم کابینه و ارضای خاطر نمایندگان از هیئت دولت خواست تا همگی استعفا دهند. وزیران بلافاصله از سمتهای خود کناره گیری کردند. و دست نخست وزیر را برای دعوت افراد تازه باز گذاشتند. فروغی پس از مطالعه، وزیران جدید را به این شرح به مجلس معرفی کرد: حسنعلی کمال هدایت وزیر پست و تلگراف، باقر کاظمی وزیر کشور، مجید آهی وزیر کشاورزی، اقتصاد و خواربار، علی اصغر حکمت وزیر بهداری، علی سهیلی وزیر امور خارجه، عباسقلی گلشائیان وزیر دادگستری، سرلشگر امان الله جهانبانی وزیر راه، مصطفی عدل وزیر فرهنگ، یدالله عضدی وزیر دارایی، عبدالحسین هژیر وزیر بازرگانی و پیشه و هنر. مسئولیت وزارت جنگ را خود به عهده گرفت. پس از معرفی هیات وزیران به مجلس شورای ملی، از 112 نفر عده حاضر 66 نفر به دولت رای اعتماد دادند. بلافاصله پس از چند جلسه مجلس هیات دولت در بهارستان تشکیل جلسه داد و بالاخره تصمیم گرفتند چون آرای مجلس کافی برای ادامه خدمت نیست به صورت دسته جمعی استعفا دهند.

ارواند آبراهامیان در ارزیابی مجددی بنیادی از تاریخ ایران نوین، در سفری رنجبار به سده بیستم، کشف نفت، دخالت امپریالیسم، حکومت پهلوی، انقلاب ایران در سال 1357 و پیدایش جمهوری اسلامی را در طی این سال ها بررسی میکند. در این دوره ایران شاهد جنگی سخت با عراق، تغییر جامعه تحت حکومت روحانیت و اخیرا فربه شدن دولت، جنگ قدرت میان نخبگان قدیم و روشنفکران و طبقه متوسط تجاری بوده است. مولف یکی از برجسته ترین مورخان در زمینه ایران معاصر و اظهاراتش حاکی از دلسوزی است.در حالی که او پیچ و خم های سیاست های منطقه ای بین المللی را زیرکانه توضیح میدهد. در بطن کتابش مردم ایران قرار دارند، که یک قرن انقلاب و جنگ را سپری کرده اند. این کتاب به آنان و مقاومتشان تقدیم شده است، مقاومتی که ایران را در آغاز سده بیست و یکم به یکی از نیرومند ترین کشورهای خاورمیانه تبدیل کرد.
ارواند آبراهامیان استاد ممتاز کالج و مرکز تحصیلات تکمیلی باروک در سیتی یونیور سیتی نیویورک است. او دارای آثار متعددی درباره یکی از جمله کتاب معروف ایران بین دو انقلاب است که ترجمه ی فارسی آن ها بارها چاپ شده.