برشی از زندگی سه زن ایرانی، دختر و مادر و مادربزرگ در تهران دهه 80 شمسی. دختر جوان درگیر مسائل و خواسته‌های نسل خود است. مادربزرگ هنوز غرق در گذشته‌ای است کمابیش ساخته و پرداخته ذهن. راوی قصه آرزو است، زنی میانه‌سال که بین خواسته‌های مادر و توقعات دختر و آرزوهای خود در جدال است. در ظاهر زنی است محکم که از مردها و دنیای مردانه اطرافش هراسی ندارد و در باطن خواسته و ناخواسته جوابگوی توقعات دختر و مادر. وقتی عشق به‌صورت مردی «بی‌نقص» وارد زندگی‌اش می شود مخالفت مادر و دختر و دوست صمیمی به جدال ذهنی آرزو دامن می‌زند. عادت می‌کنیم در فرانسه و ایتالیا و گرجستان ترجمه و منتشر شده است.

دکتر کریم مجتهدی تا کلاس دوم ابتدایی در زادگاه خود تبریز تحصیل کرده سپس در تهران بقیه دروس ابتدایی را در دبستان فردوسی و تحصیلات دبیرستانی را در «فیروز بهرام» و در کالج «البرز» به پایان رسانده است.او در هجده‌سالگی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در دانشگاه «سوربن» پاریس که مهم‌ترین دانشگاه فرانسه است، به تحصیل فلسفه پرداخته است. در آن زمان تنها ایرانی بوده است که از عهده امتحان عمومی ورودی «پروپتودیک» برآمده و در سال‌های بعد به‌جای چهار «سرتیفیکا» لازم برای اخذ درجه کارشناسی، هفت «سرتیفیکا» گرفته است. دوره کارشناسی ارشد را نیز در همان دانشگاه به پایان رسانده است. عنوان رساله ایشان «بررسی تحلیل استعلایی کانت» تحت راهنمایی استاد معروف پاریس «ژان وال» بوده است. کریم مجتهدی، فیلسوف ایرانی و استاد بازنشسته گروه فلسفه در دانشگاه تهران است. او سهم به‌سزایی در رشد پژوهش‌های فلسفی در ایران داشته است. او عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. او در همایش چهره‌های ماندگار ایران به‌عنوان چهره ماندگار فلسفه انتخاب شده است.

کنجکاوی و سؤال درباره آینده همواره از مشغولیات ذهنی ایرانیان بوده که با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی پرفرازوفرود جامعه شکل گرفته است. این کتاب سعی دارد با پرداختن داستان‌وار به گذشته و جامعه امروز تاحدودی به این پرسش که «بالاخره چی میشه؟» و سؤالاتی پیرامون آن پاسخ بدهد.

کتاب «هیس» نوشته محمدرضا کاتب ( -1345) است. این کتاب جایزه کتاب سال منتقدان را در سال 1379 از آنِ خود کرده است. محمدرضا کاتب را به‌واسطه تجربه‌گرایی و خرق عادت‌های زبانی‌اش در ادبیات معاصر ایران می‌شناسند. در رمان «هیس»، کاتب، ماجراها را چنان‌که دیکته می‌شود نشان نمی‌دهد؛ بلکه چنان‌که خود می‌خواهد نشان می‌دهد و باز بر عهده خواننده می‌گذارد تا ماجرا را آن‌گونه که می‌خواهد ببیند و رمان توسط راویان مختلفی ساخته می‌شود: پاسبان، نظامی گاه دل‌رحم و گاه خشنی که آنچه را می‌خواهد انجام نمی‌دهد و آنچه را نمی‌خواهد انجام می‌دهد؛ جهانشاه، قاتلی یا قاتل‌نمایی یا حتی مقتولی که با لذت به روایت هوس‌هایش می‌نشیند و از کشتن آدم‌ها یا کشته‌شدن خود می‌گوید.

نویسنده که در نیمه داستان می‌میرد و به پایان رساندن رمان را به میراث می‌گذارد، و دیگر شخصیت‌هایی که اینجا و آنجا رشته کلام را قطع می‌کنند و از منظر خود به روایت می‌نشینند، تا سرانجام رمانی پدید آید که با هر خوانشی شکلی دیگر به خود می‌گیرد و به تعداد مخاطبانش ماجرا عوض می‌کند.

صدای قلبت زودتر از خودت به سر قرارعاشقانه‌ات می‌رسد.

آنقدر درطول چند سال گذشته از آن اتاقک زرد به دفتر روزنامه زنگ زده‌ای که به دیدنش، انگار خود داریوش را می‌بینی و صدای شعرخواندنش را می‌شنوی. محل قرارت بی‌حضور یار و در انتظار شنیدن صدای دلدار سرد و دلگیراست.

دیروز که بهتون گفتم خانوم، به این زودی نگاتیو نمی‌فرسته. تلفن قطع شده، اما هنوز گوشی دستت است. اتاقک نجواهایت ساکت است. همه صداهای دنیا خفه شده‌اند، انگار فقط صدای شیرین داریوش است که بلند می‌شود مرغ باغ ملکوتم…

گوشی را محکم‌تر به گوش می‌چسبانی. صدا از گوشی نیست، از اتاقک نیست. صدای داریوش انگار در کل کوچه و محله پیچیده است. مشتی به تلفن می‌زنی و صدای افتادن سکه‌ای چون صدای انفجاردر مغزت می‌پیچد. تا به خودت بیایی، به صدای سکه دیگر که پیاپی به شیشه زده می‌شود، از جا می‌پری. دو نفر به انتظار ایستاده‌اند. اتاقک وعده‌گاهت دیگر جای ماندن نیست.

گل‌های چادرت را به پای قاب عکس مردت می‌ریزی و گردوخاک شیشه‌اش را می‌گیری. داریوش بوی گل می‌گیرد و چادرت بوی داریوش.

اثر پیش‌رو تحت عنوان «سه کتاب»، شامل سه مجلد از آثار «احمد محمود» با عناوین «مول»، «دریا هنوز آرام است» و «بیهودگی» می‌باشد کههر کدام، یک مجموعه از داستان‌های کوتاه به قلم این نویسنده را در بر دارند.

برای درک نوشته‌های احمد محمود، باید با اولین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان «مول» شروع کنیم. مجموعه‌ای که او را به‌عنوان نویسنده‌ای متفکر و قوی معرفی کرد. «مول» داستان مرد مجنونی است که بچه‌ای سرراهی را یافته است. «کابوس» قصه ارباب مرفهی است که خواب‌های آشفته‌ای از گذشته دارد. «سه ساعت دیگر» قصه دو مرد جوان در بیابان است که از بی‌آبی رو به موت هستند. یک جوان «مسافر» که در برف گیر کرده، یک کولی پیر درحال مرگ که داستانش پر از «حسرت» است و دو پسر دهاتی در «کهیار» که هر دو عاشق یک دختر شده‌اند، از دیگر داستان های مجموعه «مول» هستند و علاوه بر آن دو داستان «انتر تریاکی» و «مأمور اجرا» نیز در این قسمت آمده است.

داستان‌های مجموعه «بیهودگی» و «دریا هنوز آرام است» نیز سرشار از مشاهدات تیزبینانه‌ای پیرامون مشاغل و زندگی معمولی مردم هستند. «دریا هنوز آرام است» قصه یک پسرک یتیم است که برای یافتن کار، عازم غربت می‌شود و «معبد» قصه مردی است که شش سال در غم رفتن معشوقش به‌سر می‌برد. در این مجموعه دو داستان دیگر با عنوان «یک چتول عرق» و «بود و نبود» نیز وجود دارد.

در مجموعه «بیهودگی» علاوه بر داستانی به همین نام که به بازگشت همسر یک مرد بعد از سال‌ها می‌پردازد، داستانی به نام «آلاچیق» از زندگی یک قهوه‌چی و دخترش و «تکرار» که قصه چند هم‎سلولی و تفکرات آن‌هاست، آورده شده است.