روابط بریتانیا و ایران همیشه پرتنش و همراه با پس‌زمینه‌ای از دسیسه، چپاول و رقابت با روسیه برای نفوذ بوده است. سر دنیس رایت (سفیر سابق انگلیس در ایران) در این کتاب تجربیات، ماجراجویی‌ها و سیاست‌های انگلیسی «انگلیسی‌ها» را ترسیم می‌کند. بریتانیا و ایران از اواخر قرن هجدهم تا اوایل قرن بیستم، ارتباطات کاملاً یک‌طرفه‌ای را با هم داشته‌اند که همیشه طرف قربانی ایران خانم بوده است. در این کتاب فرصتی پیش آمده تا ما با دیپلمات‌ها و کنسول‌ها، سربازان، مرزبانان، جاسوسان، بازرگانان، مسافران، مبلغان، شکارچیان امتیاز و سیاحانی ملاقات کنیم تا شاید بتوان در نگاه خود به این دایه مهربان‌تر از مادر تجدیدنظر کنیم و جلوی دخالت‌ها و چپاول دارایی‌های کشور را از دست این روباه پیر که همچنان در کمین ماست، بگیریم.

نلسون ماندلا در سال 1918 متولد شد. در سال 1940 از مدرسه اخراج شد و به ژوهاسبورگ فرار کرد. ماندلا اولین مشارکت قانون سیاه را آغاز کرد. وی در سال 1982 به زندان منتقل شد و هشت سال زندانی بود. ماندلا و کلرک در سال 1992 موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شدند. دو سال بعد به‌عنوان رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی انتخاب شد. وی در سال 2013 درگذشت.

باراک اوباما در سال 1961 در هاوایی متولد شد. چند سال بعد از تولد به همراه مادرش به اندونزی مهاجرت کرد. در سال 1983 وارد دانشگاه کلمبیا شد. در سال 1995 کتاب «رؤیاهایم از پدرم» را منتشر کرد. در سال 2009 به‌عنوان چهل‌وچهارمین رئیس‌جمهور انتخاب شد…

ارنستو چه‌گوارا در سال 1928 در آرژانتین به دنیا آمد. در سن بیست‌سالگی در دانشکده پزشکی ثبت‌نام کرد. در سال 1951 سفر پنج‌هزار مایلی در آمریکای جنوبی خود را به همراه دوستش آلبرتو گرانادو شروع کرد که خاطرات آن را ثبت کرده است. در سال 1953 از دانشکده پزشکی فارغ‌التحصیل شد و برای سفر دوم راهی آمریکای جنوبی و مرکزی شد. در سال 1956 برای آغاز انقلاب کوبا به کوبا رفت و سه سال بعد با فیدل کاسترو، پیروزی در انقلاب کوبا را اعلام کرد. در سال 1964 در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد. و در نهایت در سال 1967 در بولیوی اعدام شد.

برنامه هسته‌ای ایران را می‌توان یکی از مناقشه‌برانگیز‌ترین موضوعات قرن حاضر دانست. نزدیک به دو دهه است که ایران با کشورهای مختلفی برای رسیدن به نتایج مشخصی مذاکره می‌کند و این روند مذاکرات درحال‌حاضر نیز ادامه دارد. نتیجه فرسایشی‌شدن این مذاکرات اعمال تحریم‌های گسترده اقتصادی از جانب جامعه جهانی و تضعیف اقتصاد ایران است. ایران در مقطعی کوتاه این امکان را یافت تا با قدرت‌های جهانی به توافقی هسته‌ای که برجام نام دارد دست پیدا کند که در ازای دادن تضمین‌هایی به جامعه جهانی و کاهش فعالیت هسته‌ای خود در یک بازه زمانی معین، تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران برداشته شود. این توافق به مدت دو سال دوام آورد و با روی کار آمدن دونالد ترامپ، روزبه‌روز متزلزل‌تر شد. درنهایت با خروج دولت ترامپ از توافق هسته‌ای موسوم به برجام، بسیاری از تحریم‌های اقتصادی مجدداً به ایران تحمیل شدند و میزان تنش‌ها در سطح منطقه‌ای و جهانی افزایش پیدا کرد. کتاب راز سر به مهر ( کتاب اول: توافق موقت ژنو) اثر دکتر محمدجواد ظریف کتابی است که به رویدادها و اتفاقات جالبی در پروسه مذاکرات هسته‌ای با قدرت‌های جهانی اشاره دارد و ما برای اولین بار از بسیاری از آن‌ها با خبر می‌شویم.

لامو تندوپ در سال 1935 در خانواده‌ای کشاورز در تبت به دنیا آمد. وی در سال 1940 به عنوان دالایی لاما در کاخ پوتالا بر تخت نشست. پس ورود نیروهای چینی به تبت در سال 1950 قدرت سیاسی کامل را به‌دست گرفت. چند سال بعد پیش‌نویس قانون اساسی برای دولت دموکراتیک‌تر برای تبتی‌های تبعیدی در هند را به نگارش درآورد. جایزه صلح نوبل را دریافت کرد…

عباس میرزا ولیعهد فتحعلی شاه به ژوبر، فرستاده ناپلئون، در غائله ترکمانچای می‌گوید: مشکل در کجاست؟ چرا شما، شما شدید و ما، ما شدیم؟ آیا آب و خاک اروپا با آب و خاک ما متفاوت است؟ آیا خدا خواسته که شما آن‌گونه شدید و ما این‌گونه؟

صادق زیباکلام در ما چگونه ما شدیم؟ به‌جای جست‌وجوی مقصر از میان اعراب، شرق و غرب، خارجی‌ها و استعمارگران، به‌دنبال دلایلی ریشه‌ای و داخلی است و شاه‌کلید این عقب‌ماندگی را خود ما می‌داند نه دیگران و استعمار و حتی دلیل ورود استعمار را نیز عقب‌ماندگی خودمان بیان می‌کند.

این کتاب براساس دیدگاه‌هایی کاملاً جدید و غیرمتعارف نسبت به توسعه نوشته شده است که توسعه مقوله‌ای کیفی و جامع و چندبعدی و انسانی و اجتماعی قلمداد می‌شود که از گذر نوسازی یعنی تغییرات اجتماعی در هر دو ایستارها و ساختارها (اقتصادی – اجتماعی، سیاسی) صورت می‌گیرد.

نفت از اهمیت ویژه‌‌‌‌‌‌‌ای برای کشورهای درحال‌ ‌‌‌‌‌‌توسعه برخوردار است و درصد بسیار زیادی از تولید ناخالص داخلی (GDP)، ذخایر دولتی و درآمد ارزی را در کشورهای تولیدکننده تحقق می‌‌‌‌‌‌‌بخشد. در کشورهای واردکننده، نفت نوعاً سهم برجسته‌‌‌‌‌‌‌ای از تأمین هزینه‌‌‌‌‌‌‌های ارزی را برعهده دارد و در تمام کشورهای درحال ‌‌‌‌‌‌‌توسعه دنیا، مالیات بر مصرف نفت به مقدار زیادی به درآمدهای مالی کمک می‌کند.